15 χρόνια από τον θάνατο του Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Αφιέρωμα με αποσπάσματα από συνεντεύξεις του. Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ ο ηθοποιός του ελληνικού κινηματογράφου που λάτρεψαν οι γυναίκες, γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1934 στην Αθήνα, όμως μεγάλωσε στον Πειραιά κι δήλωνε φανατικός Πειραιώτης. Ο πατέρας του και η μητέρα του, είχαν καταγωγή από το Κρανίδι Αργολίδος.
Οι δυο τους διατηρούσαν παραδοσιακό καφενείο στο Χατζηκυριάκειο, όπου αρκετές φορές μετά το σχολείο βοηθούσε εκεί και ο Δημήτρης. Σε αυτό το καφενείο, γράφτηκε και το τραγούδι του Μπαγιαντέρα “Χατζηκυριάκειο”.
15 χρόνια από τον θάνατο του Δημήτρη Παπαμιχαήλ.
Όνειρό του να γίνει ηθοποιός, αλλά επειδή τα οικονομικά του ήταν στριμωγμένα έδωσε στο Εθνικό Θέατρο, το οποίο δεν απαιτούσε δίδακτρα και φυσικά πέρασε! Η αντίδραση του πατέρα του δεν ήταν θετική. Όταν διαπίστωσε το πάθος του γιού του Δημήτρη αποφάσισε να τον στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις.Ο Δημήτρης έφευγε από τον Πειραιά κάθε μέρα με τα πόδια, για να πάει στο Εθνικό Θέατρο στην Αθήνα, με οποιοδήποτε καιρική συνθήκη
«Στη σχολή ήμουν πολύ ντροπαλός και μελετηρός φοιτητής. Με την Αλίκη ήμαστε συμμαθητές από 18 χρονών. Υπήρχε μεγάλη κόντρα μεταξύ μας. Ήθελε να κάνει πάντα το δικό της. Εγώ ήμουν πολύ πιο ήσυχο παιδί κι είχα καλές σχέσεις με όλους τους καθηγητές.Η Αλίκη είχε ξεχωρίσει ποιους ήθελε και ποιους δεν ήθελε. Εκεί που εγώ είχα αρχίσει να μπαίνω στο ψαχνό κυρίως του κλασικού θεάτρου, η Αλίκη κοίταζε να κάνει γρήγορα άλματα».
«Ήμουν πεισματάρης και θρασύτατος Πειραιώτης, Ολυμπιακός. Το 1957 τελείωσα τη σχολή με άριστα. Ο καθηγητής μου στο θέατρο Αλέξης Μινωτής εκείνη την περίοδο, ανέβαζε τον ‘Γλάρο’ με την Κυβέλη και την Εμμανουηλίδου. Μου έδωσε το ρόλο του τρελού. Από τότε, άρχισα να παίζω, ως πρωταγωνιστής στο Εθνικό Θέατρο»
15 χρόνια από τον θάνατο του Δημήτρη Παπαμιχαήλ.
«Στον κινηματογράφο με πήραν από το Εθνικό Θέατρο. Ο Φίνος ήταν ο άνθρωπος που με παρακίνησε. Τότε τον κινηματογράφο δεν τον είχαν σε υπόληψη. Η πρώτη μου ταινία ουσιαστικά ήταν παραγωγή του Φίνου.Έπαιξα ένα μικρό ρόλο στο ‘Η κυρά μας η μαμή’ με τη Βασιλειάδου, ωστόσο είχα φοβερή δουλειά στο θέατρο. Μέσα σε έναν χρόνο είχα παίξει πολλούς πρωταγωνιστικούς κλασσικούς ρόλους. Αυτό λατρεύω και σε αυτό πιστεύω. Ο πραγματικός ηθοποιός γίνεται μέσα από τα έργα του κλασσικού ρεπερτορίου»
«Τα πρώτα σκιρτήματα ήρθαν το 1964. Δεν υπήρχε τίποτα πριν…Υπήρχε, όμως, ένας αόριστος ερωτισμός καθ’ όλη τη διάρκεια των ταινιών. Μετά ήρθε η πρώτη μας συνεργασία στο θέατρο και κάναμε τον πρώτο μας θίασο. Ήταν η περίοδος που είχαμε γίνει φίλοι με την Αλίκη. Τότε ένιωθα την ανάγκη να συγκροτηθώ και να μαζευτώ. Η Αλίκη βρισκόταν σε μια περίοδο περίεργη, είχε κάτι από όλα: οικογενειακά, ερωτικά και δεν της άρεσε τίποτα. Βρισκόμαστε, λοιπόν, πίσω στα παρασκήνια και μπροστά παιζόταν μια άλλη σκηνή με άλλους ηθοποιούς. Τη ρώτησα τι είχε και δεν μου απάντησε. Είχαμε μεγαλώσει κι έπρεπε να κάνουμε παιδιά. Της λέω ‘Αλίκη παντρευόμαστε;’ Κι εκείνη μου απαντά ‘και δεν παντρευόμαστε;’
Μέσα σε τρεις μέρες είχαμε μπει πρωτοσέλιδα σε όλες τις εφημερίδες. Ο γάμος έγινε μέσα σε ένα μήνα. Η Αλίκη ήταν άγιος άνθρωπος. Ήθελε να δεθεί μαζί μου. Είχε φιλοδοξίες για σπουδαίο θέατρο και σπουδαίες ταινίες».
«Εγώ ήθελα να κάνουμε κι άλλα παιδιά, δεν ήθελε, όμως, η Αλίκη. Αυτή ήταν από τις μεγάλες μας διαφωνίες.Όταν γυρίζαμε τη ‘Δασκάλα με τα χρυσά μαλλιά’ στο Πήλιο, η Αλίκη έμεινε έγκυος. Τον Γιάννη τον αγαπώ πολύ. Δεν τον έζησα ιδιαίτερα ως πατέρας μετά το χωρισμό μου με την Αλίκη. Η αλήθεια είναι ότι δεν φταίξαμε ούτε εγώ ούτε εκείνη. Άλλοι φταίξανε που χωρίσαμε. Όταν βρισκόμαστε με τον Γιάννη περνούσαμε καταπληκτικά. Είναι σπουδαίο παιδί και ξέρω ότι με αγαπάει, απλώς μένουμε χωριστά και δεν συμπίπτουν οι ώρες να συναντηθούμε και να μιλήσουμε. Του στοίχισε πολύ που έχασε τη μητέρα του, όπως κι εμένα…».
«Πιστεύω με βεβαιότητα, ότι ηθοποιοί σαν την Αλίκη δεν πρόκειται να ξαναυπάρξουν. Μπορούσε να οδηγήσει το κοινό, αλλά πολλές φορές φοβόταν κι άφηνε να την οδηγεί εκείνο. Η ίδια αρκετές φορές κατέστρεφε το παίξιμό της, προκειμένου να έχει επαφή με το κοινό. Αργότερα, αν κι έπεφτε κανένα τσακωματάκι, που αφορούσε το μεγάλωμα του Γιάννη, οι διαφορές μας είχαν περιοριστεί. Η Αλίκη ήταν η μεγαλύτερη θαυμάστρια μου. Η αγάπη μας ήταν μεγάλη. Είχαμε μετανιώσει κι οι δυο για εκείνο το χωρισμό. Απόδειξη είναι, ότι όταν ξανασυνεργαστήκαμε θεατρικά στο «Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα», θέλαμε να ξανασμίξουμε αλλά δεν…Εγώ είχα ξαναπαντρευτεί…»
Από τη Βίκυ Μπαφατάκη Περιοδικό ΕΙΝΑΙ, 2000
Διαβάστε ακόμα:
- Ζάχος Χατζηφωτίου: «Γιατί χώρισα με την Καρέζη»
- Η τελευταία συνέντευξη του Λάμπρου Κωνσταντάρα – Έγκλειστος και άφωνος (Σπάνιες φωτό)
- Τζένη-Τζένη πού γυρίστηκε: Η «σπηλιά της Νεράιδας και το σπίτι του Κασσανδρή
Δείτε ακόμη:
- Η Αλίκη του καλοκαιριού (Φωτογραφίες και δηλώσεις της αξέχαστης σταρ)
- Τζένη Καρέζη: Η αυστηρή δίαιτα και το μαρτύριο των 2 αυγών!
- Αφιέρωμα : Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΕ ΤΑ ΞΑΝΘΑ ΜΑΛΛΙΑ (50 Χρόνια μετά)
- Υπολοχαγός Νατάσα: Στα παρασκήνια της θρυλικής ταινίας – Μέρος 1ο
- Η Αλίκη Βουγιουκλάκη και ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ στην Κύπρο [Pics & Video]
Δείτε ακόμη: Μάθε την ηλικία του Δημήτρη Ήμελλου και λεπτομέρειες από την ζωή του
- Δείτε 14 διάσημους μπαμπάδες μαζί με τους γιους τους
- Η Βουγιουκλάκη, ο Παπαμιχαήλ και η Καρέζη ως φοιτητές της Δραματικής Σχολής μέσα από τα μάτια των καθηγητών τους
