΄΄Η σκιά του Κυβερνήτη΄΄ είναι ο Πέτρος Σκοτεινός, ο άνθρωπος που υπήρξε δίπλα στον Καποδίστρια σαν σωματοφύλακας την εποχή που αυτός ήρθε στην Ελλάδα και ανέλαβε τον ρόλο του πρώτου Κυβερνήτη. Ελληνας τυχοδιώκτης της διασποράς,σε μιά εποχή που οι συνομωσίες ήταν αυτές πού,ουσιαστικά,καθόριζαν την πορεία των πραγμάτων. Μέσα από την δική του περιγραφή και την οπτική γωνία παρακολουθούμε την πορεία του Καποδίστρια από την στιγμή που αποδέχτηκε το αξίωμα του Κυβερνήτη και ήρθε στην Ελλάδα,μιά Ελλάδα πού μόλις είχε αποκτήσει ψήγματα ελευθερίας και ανεξαρτησίας,στο πλαίσιο που το επέτρεπαν οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής.
Η αλήθεια είναι,ότι ο Καποδίστριας ανέλαβε την πιό βαριά ευθύνη που θα μπορούσε να αναλάβει κάποιος εκείνη την εποχή. Να στήσει ένα κράτος,το Ελληνικό κράτος,ενώ γύρω του άχνιζαν ακόμα οι καταστροφές από την επανάσταση του 1821. Μέσα στα ερείπια,με το μικρόβιο του διχασμού παρών, ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας προσπάθησε να στήσει ένα κράτος από το πουθενά.
΄΄Τέλη του 1827΄΄,αντιγράφω από το εξώφυλλο. ΄΄Η Ελληνική Επανάσταση έχει σχεδόν καταπνιγεί. Η χώρα αγωνίζεται ακόμα για την ανεξαρτησία της. Οι δύο εμφύλιοι,η πτώση του Μεσολογγίου,οι καταστροφές του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο,έχουν οδηγήσει τους Ελληνες στην απόγνωση. Σε μιά ύστατη προσπάθεια να σωθούν, καλούν τον Καποδίστρια να κυβερνήσει την Ελλάδα. Οι Μεγάλες Δυνάμεις συμφωνούν. Οι ελπίδες αναπτερώνονται.
Ο Καποδίστριας φτάνει στη χώρα και ρίχνεται αμέσως στη δουλειά. Στην αρχή γίνεται δεκτός με ανακούφιση και ενθουσιασμό. Ωστόσο δεν αργεί να συναντήσει τα πρώτα εμπόδια.,
Οι κοτζαμπάσηδες αντιδρούν,οι οπλαρχηγοί δυσανασχετούν,η αντιπολίτευση μηχανορραφεί. Και ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας εγκαταλείπεται σιγά σιγά από όλους, ΄Η σχεδόν από όλους. Πλάι του στέκεται ως το τέλος ο σωματοφύλακάς του.
Μέσα α[‘π τη δική του αφήγηση ζούμε τα πιό σημαντικά γεγονότα του τόπου αλλά και τις προσωπικές στιγμές του Καποδίστρια μέχρι τις 27β Σεπτεμβρίου του 1831 που πέφτει νεκρός από τους Μαυρομιχάληδες στην είσοδο μιάς εκκλησίας του Ναυπλίου.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας είχε ένα όραμα για την Ελλάδα. Θα μείνει στην Ιστορία σαν μιά ευκαιρία που χάθηκε΄.
΄
Αυτό είναι το πλαίσιο της εποχής,αυτό είναι το πλαίσιο που κινείται το βιβλίο.
Ο Αρης Σφακιανάκης προσπάθησε να γράψει ένα μυθιστόρημα,μιά ιστορική βιογραφία,στηριζόμενος στις πηγές της εποχής. Ας μην ξεχνάμε ότι είχε να κάνει με τον Καποδίστρια,πρώην υπουργό εξωτερικών του Τσάρου,και έναν από τους πιό ικανούς διπλωμάτες εκείνης της εποχής. Κατάφερε να γράψει μιάν αφήγηση που διαβάζεται εύκολα και είναι απλή και κατανοητή από όλους. Μέσα από την ματιά του Πέτρου Σκοτεινού είναι σαν να ξαναζούμε την καθημερινότητα του Καποδίστρια. Τα ερωτήματα στα οποία προσπαθούσε να απαντήσει.Μέσα στους διαλόγους με τον υπασπιστή του συναντάμε ερωτήσεις και απαντήσεις που θα μπορούσαν να είχαν τεθεί και στις μέρες μας .
΄΄Ετσι είναι οι Ελληνες΄΄,είπα ανόρεχτα. ΄΄Πάνε όπου φυσάει ο άνεμος. Αυτό έπρεπε να το είχατε μάθει πιά΄΄.
΄΄Ας μην κατηγορούμε τον λαό΄΄,είπε ο Καποδίστριας.΄΄Τόσα χρόνια τον κρατήσανε στα σκοτάδια. Τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς από τους Τούρκους,χωρίς παιδεία κσμιά,δεν είναι λίγα΄΄.
΄΄Μην ξεχνάμε και τη ,χειρότερη ακόμη,σκλαβιά των Φράγκων΄΄,είπα.
΄΄Και τα σκοτεινά χρόνια του Βυζαντινού μεσαίωνα,όταν καταδιώχθηκε καθετί ελληνικό΄΄,πρόσθεσε.
΄΄Μεταξύ μας, εξοχότατε,εμένα μου κάνει μεγάλη εντύπωση που αυτός ο λαός εξακολουθεί να μιλάει την ελληνική γλώσσα. Το βρίσκω κατόρθωμα σωστό΄΄.
Ο Αρης Σφακιανάκης είναι έμπειρος και γνωρίζει την μίξη της μυθοπλασίας με τα ιστορικά γεγονότα. Δεν έγραψε μιά αγιογραφία του Καποδίστρια,αλλά μιά ιστορία όπου οι ήρωες του είναι κανονικοί άνθρωποι που αναπνέουν τον αέρα της εποχής τους. Γνωρίζει τα ιστορικά γεγονότα και τα ενσωματώνει αφομοιωμένα στηνμ ιστορία που θέλει να πεί. Εγραψε μιά ιστορική βιογραφία χωρίς να την βαρύνει κάνοντας επίδειξη ιστορικών γνώσεων.Γι΄αυτόν τον λόγο,΄΄Η σκιά του Κυβερνήτη΄΄ είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται εύκολα.
Το γεγονός ότι πολλοί από τους διαλόγους του Καποδίστρια θα μπορούσαν να είχαν ειπώθεί σε πολλές άλλες κρίσιμες στιγμές της νεώτερης ιστορίας της Ελλάδας,ακόμα και σήμερα,δείχνει,ίσως,ότι δεν έχουν αλλάξει και πολλά στα κρίσιμα ζητήματα που πάντα μας απασχολούν σαν Εθνος και Κράτος.
Ήρθα γιατί εσείς με καλέσατε.Λησμονείς,φαίνεται,τα γράμματα που μου στέλνατε,με πρώτο πρώτο τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη,εκλιπαρώντας με να τρέξω γρήγορα κοντά σας γιατί χανότανε το Εθνος με τις διχόνοιές σας; Σας άκουσα λοιπόν και ήρθα αμέσως γιατί ήθελα πραγματικά να βοηθήσω αυτή την άμοιρη χώρα. Και τί βρήκα εδώ; Μόνο φατρίες που συγκρούονταν,κοτζαμπάσηδες που χτυπιόντουσαν μεταξύ τους για την εξουσία,νησιά που ήταν φωλιές πειρατών κι εξανδραπόδιζαν τους ίδιους τους ανθρώπους τους,τον Ιμπραήμ να έχει γονατίσει τον Μοριά και την ελεύθερη Ελλάδα να μην είναι παρά μιά σπιθαμή γης γύρω από το Ναύπλιο. Ο καθένας σας κοιτάει το προσωπικό του συμφέρον και τίποτα άλλο. Αυτό είναι το κακό με εσάς. Τότε ακόμα,πρίν έρθω,πίστευα πράγματι ότι σας άξιζε η λευτεριά με τέτοιο αγώνα που κάνατε, μα τώρα πιά πολύ αμφιβάλλω΄΄.
΄΄Η ιστορία, η μυθοπλασία, η λογοτεχνία, μαζί με μία ψύχραιμη εθνική αυτογνωσία σε σπουδαίες στιγμές. Όλα μαζί σε αρμονικές αναλογίες και γρήγορες εναλλαγές. Το κάθε σκηνικό και η κάθε παρένθετη μικροϊστορία ολοκληρώνονται τη σωστή στιγμή, δίνοντας τη σειρά της στην επόμενη, κρατώντας τον αναγνώστη συνεχώς σε μία αγωνιώδη εγρήγορση. Η συγκλονιστική περιπέτεια του κυβερνήτη περνάει σαν πολιτικό θρίλερ μπροστά μας. Και από εκεί και πέρα πάντα τα γνώριμα χαρακτηριστικά της πένας του Σφακιανάκη, το λεπτό αφηγηματικό του ταλέντο, η ώριμη λογοτεχνική στόφα, το πανταχού παρών υποδόριο χιούμορ, ο υπαινικτικός σαρκασμός που δεν διστάζει ενίοτε να μετατρέπεται σε ανελέητο αυτοσαρκασμό΄΄ έγραψε για την ΄΄Σκιά του Κυβερνήτη΄΄ στην Athens Voice o Σταύρος Κωνσταντινίδης.
