Αρχική RETROLOVERS Retro Σαν Σήμερα Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Λάμπρος Κωνσταντάρας

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Λάμπρος Κωνσταντάρας [Φωτογραφίες και βίντεο]

Pictures13

Η ακαταμάχητη γοητεία του Λάμπρου

Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας δεν ήταν μόνο θρύλος του ελληνικού κινηματογράφου. Υπήρξε επίσης ένας πολύ ωραίος άντρας. Ψηλός, επιβλητικός, γαλανομάτης, με αρχοντιά, φινέτσα και πάντοτε ντυμένος σύμφωνα με την τελευταία λέξη της μόδας, δεν χρειαζόταν να προσπαθήσει πολύ για να κατακτήσει το γυναικείο φύλο.

Άλλοτε ως ζεν πρεμιέ στα χρόνια της νιότης κι άλλοτε πάλι ως μεσόκοπος Δον Ζουάν, ο Κωνσταντάρας είχε τον τρόπο να συναρπάζει και να επιβάλεται με τη γοητεία, το χιούμορ και την καλλιέργεια του. Σε αντίθεση με τους ρόλους που ερμήνευε, στην καθημερινότητα του ήταν μοναχικός, σοβαρός και στοχαστικός. Δύσκολα θα βρέθει αντικαταστάτης του, διότι η παρουσία του πλάναται ακόμα μέσα από τη μικρή οθόνη και το κένο που άφησε πίσω του είναι μεγάλο.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ
Ποιος είναι αυτός ο αψηλός ; ο Λάμπρος Κωνσταντάρας με τον πατέρα του!

Δείτε ακόμη:Λάμπρος Κωνσταντάρας – 8 Γκριμάτσες του γνωστού μας κωμικού!

Βιογραφικό

Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας γεννήθηκε κατά την δήλωση του ίδιου, στην Αθήνα, στις 13 Μαρτίου, ημέρα Τρίτη, το 1913, σ’ένα σπίτι της όδου Πλουτάρχου 13.

Το 13, λοιπόν, θα ‘πρεπε να παίξει μεγάλο ρόλο στην ζωή του, αλλά δεν έπαιξε… Τους μεγάλους ρόλους των μεγάλων επιτυχιών τους έπαιξε ο ίδιος ο Λάμπρος… Που, όμως, δεν ξεκίνησε για ηθοποιός – ούτε του περνούσε καν απ’ το μυαλό του…

Ο πατέρας του, ήταν χρυσοχόος, όπως ήταν και ένας θείος του, που εργαζόταν στη Πόλη, στην αυλή του Σουλτάνου, καθώς και άλλα μέλη της οικογένειας του. Το επάγγελμα του χρυσοχόου μεταβίβαζοταν από γενεά σε γενεά και ήταν φυσικό, την ίδια προοπτική να είχε και ο Λάμπρος…

Τερματοφύλακας

Αλλά μικρός έδειξε ένα άλλο ταλέντο – στο ποδόσφαιρο… Έπαιζε μπάλα σε αλάνες και γήπεδα και το πάθος αυτό του έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του. Έπαιξε επίσης ως τερματοφύλακας στο θρυλικό αγώνα μεταξύ ηθοποιών έναντι των δημοσιογράφων όπου έδωσαν φιλικό αγώνα ποδοσφαίρου στο Γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, την Άνοιξη του 1963.

Μεταξύ των μελών της ομάδας των ηθοποιών διακρίνονται οι Τάσος Γιαννόπουλος, Κώστας Βουτσάς, Γιώργος Πάντζας, Λάμπρος Κωνσταντάρας, Ανδρέας Ντούζος και Νίκος Κούρκουλος. Τον αγώνα παρακολουθεί πλήθος θεατών, μεταξύ των οποίων διακρίνονται η ηθοποιός Τζένη Καρέζη και ο δημοσιογράφος Ζάχος Χατζηφωτίου.

Χρέη ραδιοφωνικού σχολιαστή του αγώνα εκτελεί ο ηθοποιός Κώστας Ρηγόπουλος. Μετά την ολοκλήρωση του αγώνα ακολουθεί η απονομή του επάθλου στη νικήτρια ομάδα των ηθοποιών, η οποία στη συνέχεια κάνει το γύρο του θριάμβου.

Pictures9
Ο έφηβος Λάμπρος σε ηλικία 19 χρονών και στη Σχολή Υπαξιωματικών της Κέρκυρας.

Ο ”’ατακτος” Λάμπρος

Όμως, καθώς τελείωνε το γυμνάσιο, η οικογένεια για τον τραβήξει από τη μπάλα, αποφάσισε να τον στείλει στη σχολή Υπαξιωματικών, της Κέρκυρας. Δύο χρόνια άντεξε κάτω από τη στρατωτική πειθαρχία της Σχολής, ο Λάμπρος, κατόπιν τό σκασε!

«Ναι ρίχτηκα στη θάλασσα, και κολυμπώντας έφυγα από τη Σχολη», θυμόταν ο Λάμπρος… «Μάλιστα, με μάζεψε ένα επιβατικό της ακτοπλοϊας, που λέγοταν ”Φρίντον”»

Η οικογένεια του αντιμετώπισε πάλι πρόβλημα του «άτακτου» Λάμπρου. Κι ο αδελφός του πατέρα του, που είχε μία αντιπροσωπεία δίσκων και γραμμοφώνων, προσφέρθηκε να τον πάρει στη δουλειά του.

Ο Λάμπρος, βρέθηκε πρώτη φορα, σε «καλλιτεχνικό» περιβάλλον, έπαιρνε μια πρώτη γεύση της ατμόσφαιρας που αργότερα θα του γινόταν τόσο οικεία.

στερα από λίγο καιρό, όμως, ο πατέρας του αποφάσισε πως έπρεπε να μπει το νερό στ’ αυλάκι. Και τράβηξε το νεαρό Λάμπρο κοντά του, στο χρυσοχοείο του.

Το Παρίσι

Ο Λάμπρος δούλευε κανονικά, στο εργαστήριο, μαζί με τους άλλους εργάτες – χρυσοχόους, κι έπαιρνε μισθό – τον μικρότερο, αφού ήταν ανειδίκευτος. Ωστόσο ειδικεύτηκε γρήγορα και ο πατέρας του, που τον έβλεπε πια σαν διάδοχό του, πήρε την μεγάλη απόφαση: «Θα πας στο Παρίσι…» του είπε μία μέρα… Στο Παρίσι;

Η καρδιά του Λάμπρου σπαρτάρισε. Στο Παρίσι στο χρυσοχοείο του διάσημου Καρτιέ, θα πήγαινε για να τελειοποιήσει  την τέχνη του ο Λάμπρος. Ποια τέχνη όμως;

To 1931, έφτασε στο Παρίσι, γεμάτος όνειρα Θα κατακτούσε την Ευρώπη. Άλλα πως; Το χρυσοχοείο του Καρτιέ, απόδειχθηκε γρήγορα πολύ στενόχωρος στίβος, για τις φιλοδοξίες του. Γρήγορα ανακατεύτηκε με μια παρέα καλλιτεχνών και η μποέμικη ζωή τους, οι ανησυχίες, η ζωντάνια, τον γέμισε.

Η πρώτη ταινία

Μια μέρα, κάποιος του έριξε την ιδέα: «Πάμε να παίξουμε σε τανία;» Ο Λάμπρος χαμογέλασε:«Κι έτσι εύκολα παίζει κανείς σε ταινία – φτάνει να το αποφασίσει;…»   

«Ωχ καημένε, δεν σου είπα ότι θα πάμε για πρωταγωνιστές…Για κομπάρσοι θα πάμε. Στο μπούγιο… Ξέρω μία εταιρεία που ζητά κομπάρσους… Λοιπόν, τι λές; Πάμε για πλάκα;»                                                                                                           

Κι ο Λάμπρος πήγε – άλλα δεν ήταν για πλάκα… Μπήκε στο πλατό κι από τότε δεν βγήκε πια.. Ήταν η ταινία «Ευτυχισμένες μέρες» που γυρίστηκε μ’ έναν νέο (τότε) πρωταγωνιστή τον Ζαν-Πιέρ Ωμάν και την Σιμόνη Σιμόν, που έμελλε να γίνουν θρυλικό ζευγάρι.

Τα μαντάτα δεν άργησαν να φτάσουν στη Αθηνα:«Tα μάθατε; Ο Λάμπρος δεν πηγαίνει στο χρυσοχοείο… Έμπλεξε με ηθοποιούς… Έπαιξε και σε ταινία…»

Η τρίχα τους σηκώθηκε όρθια από τη φρίκη. Τέτοια ντροπής πράγματα, το παιδί τους. Έπρεπε να ληφθούν δρακόντεια και δραστικά μέτρα. Και σαν πρώτο, κόπηκε το επίδομα. Ο Λάμπρος πείνασε, αλλά δεν το ‘βάλε κάτω. Έκανε διάφορα επαγγέλματα του ποδαριού για να επιβιώσει.

Τα βόλευε κουτσά – στραβά. «Σου βρήκα μεροκάματο… Θα αντικαταστήσεις έναν κομπάρσο στο θέατρο… Δεν θα κάνεις τίποτα σπουδαίο… Θα σηκώνεις ένα φορείο, θα το φέρνεις στη μέση της σκηνής, θα το αφήνεις και θα φεύγεις. Θα τα καταφέρεις;». 

«Xαρά στο πράμα», είπε ο Λάμπρος. «Και θα πληρωθώ γι’ αυτό;» Kαι βέβαια θα πληρωνόταν. Έτσι ο Λάμπρος ούτε που το συζήτησε.

Pictures12

Το θέατρο

Η σκηνή τον ήθελε ντυμένο Ινδό. Το φορείο, ήταν πολυτελές μεταφορικό όχημα, με το οποίο ταξίδευε κάποιος μαχαραγιάς. Θα το σήκωνε μαζί με έναν άλλο κομπάρσο. «Δεν ήταν δύσκολο…» θυμόταν ο Λάμπρος. Άλλα δεν είχε υπολογίσει ένα άλλον παράγοντα, που το έκανε πολύ – πολύ δύσκολο, αληθινό βουνό.

Ο άλλος παράγοντας ήταν το κοινό. Ο Λάμπρος μόλις βγήκε στη σκηνή κι ένιωσε τα βλέμματα των χιλίων ανθρώπων καρφωμένων επάνω του, ένιωσε να λιώνει. Πως τα ‘βγαλε πέρα; Πώς έφτασε στο καμαρίνι του; Ακόμα και μέτα από πολλά χρόνια δεν μπορούσε να θυμηθεί. Πάντως, μόλις έκλεισε την πόρτα του καμαρινιού και πήρε μια ανάσα, μπήκε κάποιος μέσα… «Εσύ από που ξεφύτρωσες;» τον ρώτησε.

Ήταν ο Ζουβέ, ο μεγάλος Λουί Ζουβέ, ο διάσημος σκηνοθέτης και θεατράνθρωπος, που το έμπειρο μάτι του «έκοψε» τον Λάμπρο. «Έλα αύριο στη Σχολή μου…» Ο Ζουβέ δεν ρωτούσε – έδινε διαταγές. Ο Λάμπρος πήγε. Και το ρολόι της μοίρας, κουρντίστηκε κι άρχισε να δουλεύει κανονικά.

Ο Λουί Ζουβέ

Δίπλα στον Ζουβέ, στο θέατρο «Ατενέ», που διεύθυνε ο μεγάλος αυτός σκηνοθέτης, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας έπιαξε σε πολλά έργα, όπως ο «Τρωικός πόλεμος δεν θα γίνει» του Ζαν Ζιραντώ, «’Ηλεκτρα», ο «Κουρσάρος» του Μαρσέλ Ασάρ.

Παράλληλα ξεκίνησε και μία καριέρα στον κινηματογράφο, γύρισε τις ταινίες «Μια νύχτα στη Βενετία», δύο έργα του Σασά Γκιτρύ «Τα μαργαριτάρια του Στέμματος» και «Ανέβαίνοντας τα Ιλίσια Πεδία» και ακόλουθησαν το «Πόρτο Φράνκο» και «Ο τελευταίος Ροβινσώνας».

Στο μεταξύ, η Ελλάδα άρχισε να μαθαίνει γι’ αυτόν τον συμπατριώτη μας που είχαν ανακαλύψει οι Γάλλοι, και έκανε καριέρα στο Παρίσι. Έτσι η θεατρική Αθήνα που διψούσε για ηθοποιούς τέτοιας κλάσεως, και τέτοιας περιωπής, αισθάνθηκε την ανάγκη του. Κάποιοι του μήνυσαν πως ήταν καιρός να επιστρέψει. Κι ο Λάμπρος, που πάντα νοσταλγούσε το «πάτριον έδαφος» άλλο που δεν ήθελε.

Επιστροφή στην  Αθήνα

Ήταν το 1938, δύο χρόνια πριν την έκρηξη του ελληνοϊταλικου πολέμου, όταν ο Λάμπρος έφτανε στην Αθήνα. Αμέσως έκανε την πρώτη εμφάνιση, με το θίασο Κατερίνας στο έργο του Τζέιμς Μπάρυ «Τα παράσημα της γριούλας». Οι εντυπώσεις των κριτικών και του κοινού ήταν εξαιρετικές.«Ένας τέτοιος ηθοποιός μας έλειπε…» Γοητευτικός, με αεράτο παράστημα, με μια άνεση μοναδική σαν να παίζει στο σπίτι του, απλά, φυσικά, ανθρώπινα.

Το 1939-40 τον βρίσκει να παίζει δίπλα στον μεγάλο μας κωμικό Βασίλη Αργυρόπουλο στο «Στραβόξυλο» του Ψαθά και τους «Μισάνθρωπους» του Μολιέρου. Ένω ο Λάμπρος κατακτούσε την κορύφη έπρεπε να κάνει το καθήκον του απένταντι στην πατρίδα. Επιστρατεύεται και πάει στο μέτωπο, παίρνει μέρος στις μάχες, τραυματίζεται. Ο ίδιος ποτέ δεν θελησε να μιλήσει για τα πολεμικά του κατορθώματα, αλλά είναι γεγονός ότι έχει τιμηθεί με «μετάλλιον τραυματίου πολέμου 1940-41»

Pictures10
Πάνω ποτρέτο του 1942 από την παράσταση ”Αν έχεις τύχη” και διπλά ως Πρίγκηψ Μουρούζης το 1948. Κάτω φαντάρος στον πολέμο το 1942 ως έφεδρος ανθυπολοχαγός ξαναβρέθηκε με τον παλιό του φίλο Οδυσσέα Ελύτη.

Τα πρώτα βήματα

Στην Κατοχή το 1941-42 συνεργάζεται ισότιμα με το θίασο Μιράντας – Γιώργου Παππά και παίζει στο έργο «Ο παίχτης» από το ομώνυμο έργο του Ντοστογιέφσκι. Κατόπιν, συνεργάζεται για δύο χρόνια 1942-44 με τον Κώστα Μουσούρη και την Μαίρη Αρώνη, για να παίξει «Κυρία χωρίς Καμέλιες» και «Αρχισιδηρουργό». Άλλα το μεγάλο βήμα στην καριλερα του , το κάνει όταν μπαίνει το 1945-47 στον θίασο Μαρίκας Κοτοπούλη.

Έκει παίζει πρώτα στη «Βασίλισσα Ελισαβέτ», αλλά αμέσως μετά ανεβαίνει η μουσική κωμωδία «Μ’αγαπά δεν μ’αγαπά» και ο Λάμπρος θριαμβεύει. Διπλά του, οι αδελφές Άννα και Μαρία Καλουτά στη χρυσή στιγμή της μεγάλης τους καριέρας.

Εκείνη η θητεία του στο θέατρο Κοτοπούλη στάθηκε ορόσημο και γα την ιδιωτική του ζωή. Ο Λάμπρος παντρεύτηκε την όμορφη συνάδελφο του Γιούλη Γεωργοπούλου και καρπός αυτού του γάμου είναι ο μοναχογιος του Δημήτρης Κωνσταντάρας που γεννήθηκε το 1946.

Pictures11
Με την πρώτη σύζυγο του Γιούλη Γεωργοπούλου (Τρίτη από αριστερά) το 1944 και δίπλα το 1950 ερωτευμένος με τη Άννα Καλουτά.

Στο απόγειο

Αμέσως μετά την απελευθερωση το 1948 συγκροτεί θίασο, μαζί με τη Μιράντα για να πάιξει, στα κατόπινα χρόνια ένα πλήθος από ωραία έργα, να δημιουργήσει ωραίους επίσης ρόλους, και να διαμορφώσει ολοκληρώνοντάς την, την καλλιτεχνική του προσωπικότητα. Με την Μιράντα εμφανίστηκαν δίπλα του όλες οι μεγάλες σταρ της εποχής όπως η Τζένη Καρέζη, η Μάρω Κοντού, η Βέρα Κρούσκα, η Νόρα Βαλσάμη, και νωρίτερα την Έλλη Λαμπέτη.

1985-1-15 Ρομάντσο , 2180 (1)

Κινηματογραφικός Μπαμπάς

Με την Έλλη Λαμπέτη είχε πρωτοσυνεργάστει και στην ταινία «Διαγωγή μηδέν». Οι ταινίες που γύρισε στον κινηματογράφο ήταν πάρα πολλές, κα τον έφεραν στην πρώτη γραμμή της δημοτικότητας. Με τις ταινίες που γύριζε έχοντας στο πλεύρο του την Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο Λάμπρος είχε καθιερωθεί σαν … μόνιμος μπαμπάς της.. («Η Αλίκη στο ναυτικό», «Η Λίζα και η άλλη», «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια» κλπ.)

1 1 ΑΛΙΚΗ (1)
Το 1966 με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τον Αλέκο Σακέλλαριο και την Χριστίνα Σύλβα που εκείνη την εποχή ήτο ζευγάρι.

Το πρώτο εγκεφαλικό

Το 1971, παντρεύεται την Φιλιώ, αφού στο μεταξύ ο πρώτος του γάμος είχε διαλυθεί αρκετά χρόνια πριν. Το 1978-79 παίζει στο θέατρο «Διάνα» με τους Γιώργου Κωνσταντίνου, Μάρω Κοντού, Νίκο Ρίζο, στο έργο«Οι Λόρδοι της λόρδας». Τότε παθαίνει εγκεφαλικό επεισόδιο και αναγκάζεται να αποχωρήσει… Ωστόσο τον Οκτώβριο του 1980, έχει συνέλθει αρκετά και πρωταγωνιστεί σε μια ακόμα ταινία «Ο Λαμπρούκος Μπαλαντέρ» με σενάριο του γιου του Δημήτρη Κωνσταντάρα και σκηνοθεσία του Κώστα Καραγιάννη. Η ταινία προβλήθηκε στις 26 Ιανουαρίου το 1981.

2019 ΒΙΒΛΙΟ ΤΟ ΠΙΟ ΛΑΜΠΡΟ ΑΡΧΕΙΟ (429)

Τα τελευταία χρόνια

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, έχοντας πλέον αποσυρθεί από την ενεργό δράση, τα πέρασε στην Βάρκιζα. Δυστυχώς η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε σταδιακά, ώστε χρειάστηκε να μεταφερθεί εσπευσμένα στο Ασκληπιείο της Βούλας. Επέστρεψε στο σπίτι του, όπου πέρασε τις τελευταίες του μέρες άφωνος και καταβεβλημένος.

Στις 28 Ιουνίου 1985 ο Λάμπρος Κωνσταντάρας έφυγε από την ζωή σε ηλικία 72 ετών. Ο θάνατός του έγινε πρώτο θέμα στις εφημερίδες και τις ειδήσεις και συγκλόνισε το πανελλήνιο. Κηδεύτηκε παρουσία πλήθους κόσμου την επόμενη μέρα στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.

lampros2

Το 2008 ένα θέατρο στο Αιγάλεω ονομάστηκε Θέατρο «Λάμπρος Κωνσταντάρας & Ρένα Βλαχοπούλου» σε αναγνώριση της συνεισφοράς του στο ελληνικό θέατρο και τον κινηματογράφο.

βλαχο κωνστα

Ακολουθείστε το Koitamagazine.gr στο Google news και μάθετε πρώτοι όλα τα καλλιτεχνικά νέα!

Πηγή: Παλιά περιοδικά και πληροφορίες από κειμένο του Φ.Ηλιάδη για το περιοδικό Ρομάντσο του 1985.

Φωτογραφίες: Από βιογραφίες του Μάκη Δελαπόρτα και από το προσωπικό μου αρχείο.


Ακολουθείστε το Koitamagazine.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα καλλιτεχνικά νέα!

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθήστε μας στο instagram



Προηγούμενο άρθροΒασιλική Νταντά: Η περιοδεία στην Αμερική και τα 500.000 views του νέου της τραγουδιού (pics+vid)
Επόμενο άρθροΗ πρώτη σύλληψη στη χώρα για τον κορονοϊό! Συνελήφθη ιδιοκτήτης φροντιστηρίου
Η αγάπη μου για το θέατρο και τον κινηματογράφο ξεκίνησε πριν 20 χρόνια περίπου. Στο αρχείο μου υπάρχουν πάνω απο 20.000 φωτογραφίες που σκιαγραφούν την χρυσή αυτή εποχή, που όλοι αγαπήσαμε. Τόμοι με περιοδικά και εφημερίδες (1940-1990) συνθέτουν το αρχείο αυτό για να σας δίνω κάθε δυνατή πληροφορία, σε κάθε άρθρο μου. Η δουλειά του συλλέκτη χρειάζεται πόλυ αγάπη , μεράκι , ατελειώτες ώρες ταξινόμησης καθώς και εύρεση υλικού σε καθημερινή βάση. Μαζί λοιπόν θα απολαύσουμε όλη εκείνη την επόχη αλλά και το σήμερα μιάς και το καλλιτεχνικό ρεπορτάζ είναι η μεγάλη μου αγάπη!