Από τους ηθοποιούς που έχουν αγαπηθεί θερμά από το κοινό μέσα από την δουλειά τους και που συνεχίζουν να δίνουν μέχρι και σήμερα το καλύτερο των δυνατοτήτων τους σε ότι και αν κάνουν. Μπορεί μια μεγάλη μερίδα του κόσμου να τον ξεχώρισε μέσα από τον ρόλο του στη σειρά “Της Ελλάδος τα παιδιά” στον Ant1 αλλά αυτό δεν σταμάτησε τον ίδιο στο να πειραματίζεται και σε νέα πράγματα τα οποία τον γεμίζουν καλλιτεχνικά.
Ο Δημήτρης Φραγκιόγλου μένει σπίτι και μιλάει στο Koitamagazine.gr και στον Πάνο Σταματόπουλο για το πώς βιώνει την κατάσταση γύρω του κάτω από την απειλή του κορωνοϊού αλλά και για την νέα του καθημερινότητα εν μέσω καραντίνας, τονίζοντας ότι για τον ίδιο η συνθήκη “μένουμε σπίτι” δεν ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία καθώς έχει καταφέρει να περνάει τον ελεύθερο του χρόνο με δημιουργικό τρόπο.
Την στιγμή που μιλάμε βρισκόμαστε ως χώρα αλλά και ως πολίτες σε μια δύσκολη αλλά και πρωτόγνωρη κατάσταση για όλους μας εν μέσω πανδημίας. Πώς βιώνεις αυτή την κατάσταση; Πόσο αισιόδοξος νιώθεις ως προς την εξέλιξη των γεγονότων σε Ελλάδα αλλά και παγκόσμια;
Είναι αλήθεια πως ο ιός μας αιφνιδίασε και μας έπιασε κυριολεκτικά όλους στον ύπνο. Όλα εξελίχτηκαν πολύ γρήγορα. Ήταν κάτι εντελώς αναπάντεχο. Στην καινούργια πραγματικότητα που μας ξημέρωσε θα έλεγα ότι προσαρμόστηκα «Σαν έτοιμος από καιρό». Όχι, ότι θα μπορούσα να κάνω και αλλιώς. Είχα μια διαίσθηση εδώ και καιρό ότι κάτι θα μας συμβεί – σαν να το αφουγκραζόμουν…
Κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, θα τελειώσει όλη αυτή η περιπέτεια κι αυτό με κάνει αισιόδοξο. Ωστόσο φοβάμαι ότι οι παγκόσμιες εξελίξεις που θα ακολουθήσουν θα επιφέρουν αλλαγές που θα κρατήσουν για πολλά χρόνια ακόμα. Και με θλίβει που η Ευρώπη δεν θα είναι πια η Ευρώπη που ξέραμε.
Μένουμε σπίτι και είναι η στιγμή που πρέπει άπαντες να δείξουμε ωριμότητα και υπευθυνότητα για να προστατεύσουμε τόσο τα παιδιά και τους ηλικιωμένους, όσο τους ίδιους τους εαυτούς μας. Πώς περνάς τον ελεύθερο σου χρόνο τις ημέρες αυτές; Ποιο είναι το μήνυμα που θα ήθελες να περάσεις στο κόσμο ώστε η παραμονή τους στο σπίτι να είναι ευχάριστη και δημιουργική;
Είναι αλήθεια ότι σαν λαός συμπεριφερθήκαμε πολύ ώριμα. Η υπεύθυνη στάση που κράτησε μέχρι στιγμής η πλειοψηφία του κόσμου ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Μόνο η εκκλησία και κάποιοι «πονηροί πολιτευτές» – γύρω από αυτήν, πήγαν να μας τα χαλάσουν κάπως αλλά ευτυχώς μαζεύτηκαν γρήγορα.
Για μένα η «παραμονή στο σπίτι» δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Είμαι εξοικειωμένος. Έχω κάτσει σπίτι μου κατά καιρούς για μεγάλα διαστήματα. Άλλες φορές από επιλογή κι άλλες φορές αναγκαστικά. Έχω μάθει λοιπόν να τα βρίσκω με εμένα, να τα περνάω καλά με εμένα και να αξιοποιώ δημιουργικά το χρόνο μου. Μάλιστα κάποιες φορές ο χρόνος δεν μου φτάνει για να κάνω όλα όσα θα ήθελα. Άμα τα πηγαίνεις καλά με εαυτό σου ακόμα και η πιο βαρετή δουλειά μέσα στο σπίτι μπορεί να γίνει ευχάριστη και δημιουργική. Νομίζω ότι αυτό το διάστημα όλοι ήρθαμε αντιμέτωποι με τον εαυτό μας. Τώρα αν τα βρήκαμε μαζί του ή όχι μόνο εμείς το ξέρουμε.
Υπάρχει κάποια νέα συνήθεια που απέκτησες κατά την διάρκεια της παραμονής σου στο σπίτι;
Όχι γιατί έχω τη δική μου ατζέντα και δύσκολα την αλλάζω.
Το επάγγελμα του καλλιτέχνη πλήττεται για ακόμη μια φορά λόγω της αναστολής όλων των πολιτιστικών παραγωγών και χώρων της χώρας μέχρι νεοτέρας. Πώς βιώνεις αυτή την κατάσταση σε οικονομικό επίπεδο; Πόσο εύκολο ήταν για σένα να είσαι μακριά από τις επαγγελματικές σου υποχρεώσεις;
Ναι, τα καλλιτεχνικά επαγγέλματα χτυπήθηκαν για ακόμα μια φορά αλλά και ποιος νοιάζεται γι αυτό. Η νεότερη Ελλάδα δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ ουσιαστικά για τον πολιτισμό. Δεν επιδίωξε να παράγει σύγχρονο πολιτισμό – με σχέδιο, για να έχει και τα ανάλογα οικονομικά οφέλη, όπως συμβαίνει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Αρκέστηκε να πουλάει το παρελθόν της – τα περασμένα μεγαλεία. Κάπως έτσι διαμορφώθηκε μια στρεβλή εικόνα στον κόσμο για μας τους καλλιτέχνες.
Τα καλλιτεχνικά επαγγέλματα στα μάτια του περισσότερου κόσμου μοιάζουν με περιττή πολυτέλεια. Έχουμε καταγραφεί στην συνείδηση της πλειοψηφίας του κόσμου ως μη απαραίτητοι – μη αναγκαίοι, άρα κανείς δεν νοιάζεται για το πως θα επιβιώσουμε. Γι αυτό και συνήθως δεν «υπάρχουμε» στα μέτρα που λαμβάνονται. Το επάγγελμα μας είναι εποχικό κι αυτό κάνει τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα. Στην περίπτωσή μου τώρα μαθημένα τα βουνά απ’ τα χιόνια. Μου αρέσει η δουλειά μου. Και μου λείπει η δουλειά μου γιατί την αγαπάω.
Θεωρείς ότι αυτός ο εγκλεισμός είναι μια ευκαιρία να αναθεωρήσουμε κάποια πράγματα και να βγούμε πιο δυνατοί και με καινούργια θέλω και πρέπει την επόμενη μέρα;
Μερικοί συνειδητοποιήσαμε κάποια στραβά μας και αναθεωρήσαμε κάποιες από τις απόψεις μας. Αλλά ας μην έχουμε την ψευδαίσθηση ότι μόνοι μας μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Μπορούμε αλλά σε πολύ μικρό βαθμό. Δυστυχώς, ανήκω στους απαισιόδοξους. Το περιβάλλον είναι αυτό που μας διαμορφώνει. Για να αλλάξει κάτι επί της ουσίας χρειάζονται κι άλλα πράγματα. Κυρίως εμπνευσμένοι ηγέτες – και όχι διαχειριστές της εξουσίας.
Τι σου λείπει περισσότερο αυτές τις μέρες;
Να μπορώ αν θελήσω να πάω μια βόλτα στη θάλασσα.
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνεις μετά την καραντίνα;
Θα αγοράσω ρούχα. Δεν μου κάνει τίποτα.
Τι θα ήθελες να ευχηθείς για το μέλλον; Πώς φαντάζεσαι την επόμενη μέρα μετά απ’ όλο αυτό;
Εύχομαι να μάθουμε να βλέπουμε γύρω μας και μέσα μας τα πράγματα με πιο καθαρή και ουσιαστική ματιά. Και η επόμενη μέρα να είναι απαλλαγμένη από το βάρος του «περιττού».
Φωτογραφικό Υλικό : Στέφανος Ταμβάκης
