Σταμάτης Κραουνάκης: « Το ταλέντο δεν υποκαθίσταται με κόνσεπτ ». Ένας ξεχωριστός Έλληνας μουσικοσυνθέτης, στιχουργός, ερμηνευτής, παραγωγός και συγγραφέας.
Κάθε φορά που μιλάς γι’αυτόν, σκέφτεσαι όμορφες μελωδίες και τραγούδια που έχουν ριζώσει βαθιά μέσα στην ψυχή μας.
Ο Σταμάτης Κραουνάκης είναι πληθωρικός, ετοιμόλογος, γεμάτος μπρίο και τεράστια αγάπη γι’αυτό που κάνει. Έχει χαρακτηριστεί το ”σημαντικότερο ταλέντο συνθέτη” στην Ελλάδα, τα 30 τελευταία χρόνια! Με τα τραγούδια του έχει σημαδέψει τις γενιές του ’80 και του ’90 και συνεχίζει και σήμερα με τεράστια επιτυχία.
Λίγες ημέρες πριν την πρεμιέρα της επιτυχημένης μουσικοθεατρικής παράστασης ” Όλοι ένα” Φίλα με στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, ο Σταμάτης μιλάει για την αξία αυτής της παράστασης, για το πως δημιουργήθηκε αυτή η ιδέα και για ποιο λόγο την αγκάλιασε τόσο πολύ ο κόσμος. Αφοπλιστικός και πάντα λυρικός στο λόγο του, συναρπάζει και ενθουσιάζει…
Η παράσταση «Όλοι ένα» φίλα με, κέρδισε κοινό και κριτικούς και κυρίως τις καρδιές του κόσμου. Πως ορίζετε εσείς ο ίδιος αυτή την επιτυχία;
Άκουσε γλυκιέ μου αυτή τη μικρή ιστορία:
«Mε θυμάμαι πέρυσι τον Αύγουστο, στο καταφύγιο μας, της οικογένειας, μετά την τεράστια κούραση του ανεβάσματος του Ντάριο Φο – μοιραιο σχεδόν, τελευταία βραδιά πριν το τρίτο μνημόνιο, κι ένα χρόνο μετά ο τεράστιος απουσιάζει από κοντά μας- στο Ηρώδειο, αποσυρμένος, έτοιμος να μην κουνηθώ αν κάτι δεν μου σήκωνε ψηλά την πίστη. Μαθημένος στα αγωνίσματα, έπιανα με τις κεραίες μου την απογοήτευση των ανθρώπων, από κάτι που είχε οριστικά χαθεί. Έγραψα το ”μοναδική μας πατρίδα, είναι τα παιδικά μας χρόνια”, κάναμε ένα ραντεβού εκεί στην εξοχή με τον φίλο μου τον Άρη Βλάχο και πήραμε σχεδόν μαζί την απόφαση, για το Ολοι Ενα. Είπαμε αρχικά, 30 παραστάσεις στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Ο τίτλος μου ρθε ξαφνικά, σαν απαντηση στην ερώτηση, τι ζητάμε απ’αυτο το γεγονός. Ρώτησα τα παιδιά αν θα συνάδουν. Μπήκαν μαγικά στην παρέα, ο Βάϊος Πραπας μπουζούκι, κιθάρες και ο Γιώργος Ταμιωλάκης βιολοντσέλλο. Έφτιαξα το σενάριο,διάλεξα τα κείμενα..και ξεκινήσαμε. Ένα χρόνο μετά, με τόσο κόσμο πια μαζί μας στα ταξίδια.
60 παραστάσεις.Τόποι, άνθρωποι ,η χώρα μου πληγωμένη και περήφανη, τραγουδάει μαζί μου, οτι την ένωσε με μενα και τη Λίνα μου. Σχεδόν όπως ξεκίνησα. Με το πιάνο μου στη μέση και μερικούς συντρόφους. Στο βάθος αναποδογυρισμένες σακκούλες φαναράκια από ψώνια που έγιναν , από της σιγουριάς τα υλικά, που ξανάγιναν πρώτη ύλη γι’ αυτά τα ταξίδια, σκηνικό του θαυμάσιου αρχιτέκτονα Γιάννη Μουρίκη, με “μια Παναγιά” από πάνω να ορίζει ποιοι θα’ρθουν και πόσοι σε κάθε μέρος..και ναναι πολλοί!!! Έπειτα όλοι οι επι σκηνής..
Είμαστε ομάδα. Συννενοούμαστε, δεν υπάρχει ανταγωνισμός. Έχουμε έναν στόχο μόνο. Να τους ανεβάσουμε. Να φύγουν με την καρδιά ψηλά.Πάω αλφαβητικά
Πρώτα τους μουσικούς
Άρης Βλάχος, συνεργάτης πάνω από δεκαετία, σπουδαίος πιανίστας, μαέστρος, ενορχηστρωτής και εξαιρετικός συνθέτης. Τον πρωτοπαρουσίασα πριν μερικά χρόνια, έβγαλα την πρωτη του δουλειά. Εκδίδει σε λίγο μια σειρά τραγουδιών του με την Αναστασία Έδεν, πολύ καλή τραγουδίστρια, συνεργάτης μας κι αυτή για κάμποσα χρόνια, σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου. Να τον ακούσετε, θα μας απασχολήσει στα επόμενα χρόνια, όντας μεγάλο ταλέντο. Βάϊος Πραπας, θεατροπαίδι, συνθέτης, μουσικός, περίπτωση, παίζει κιθάρες και μποζούκι στην παράσταση. Ψυχή. Γιώργος Ταμιωλάκης, βιολοντσέλο ολόκληρη ορχήστρα. Μουσικός υψηλών προδιαγραφών.
Η ομάδα των Αγγέλων τώρα
Χρήστος Γεροντίδης, μαθητής μου, στους Σπείρα- Σπείρα από το 2007, ηθοποιός εσωτερικών εντάσεων, εξαιρετικός ερμηνευτής στα τραγούδια του. Παίζει το Φεγγάρι.Σάκης Καραθανάσης. Ηθοποιός και τραγουδιστής, μέτρο και πολύ ωραία λαϊκή φωνή. Παίζει την ψυχή ενός Πρόσφυγα. Κώστας Μπουγιώτης, σπάνια φωνή, ο τραγουδιστής του μέλλοντος, η καλύτερη αντρική φωνή που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια, πολλαπλών επιδόσεων.
Γιώργος Στιβανάκης, ηθοποιός με το Ήττα κεφαλαίο. Από τους πρώτους στους Σπείρα- Σπέιρα. Παίζει έναν υπέροχο μονόλογο από τον Χαρτοπαίκτη του Χουρμουζη, για τη ζωή και τα λάθη της.
Χάρης Φλέουρας. Κωμικός πρώτης κλάσεως. Μας τον ”εδώρισε” ο Κώστας Τσιάνος απ’ το Θεσσαλικό. Απογειώνει τη βραδιά με ένα μονόλογο του Ντάριο Φο για το Κρασί.
Το σκηνικό είναι του εξαίρετου αρχιτέκτονα Γιάννη Μουρίκη. Οι φωτισμοί του Κώστα Μπλουγουρα, μαγεία. Τους χειρίζεται ένας νεώτατος ταλαντούχος φωτιστής ο Νίκος Συρίγος. Τέλος κι αρχή, δύο θαυμάσιοι ηχολήτες (Δημητρης Σωτηροπουλος, Κωστας Χριστοφής) που τρέχουν μαζί μας δυόμιση ώρες, με τεράστια ευαισθησία και έννοια.
Απόψε, μαζί σου αγαπημένε Θανάση Ξάνθο, με όλα να τρέχουν γύρω, έτσι όπως τρέχουν, με ασθμαίνουσες ακόμα οχιές, που τις ανέχονται οι κοινωνίες, που να τις αποξηράνει ο Άδης, αλλά και με ζωντανά αισθήματα ανθρώπων που έχουν αποφασίσει να ζήσουν, όπως και να χει. Ένα καταλαβαίνω… Το τραγούδι μας. Το τραγούδι είναι μεγάλη παρηγοριά και γι ‘αυτον που το γράφει και γι ‘αυτον που το αγκαλιάζει για συντροφιά του στο γέλιο, στο κλάμα του, στον έρωτα του. Ευλογημένο το τραγούδι κι όποιος άνθρωπος απ’ οπουδήποτε αποφάσισε να μιμηθεί το αηδόνι. Έχουμε δρόμο ακόμα. Σύντροφοι – συνταξιδιώτες σας ευγνωμονώ.»
Θα ζήσουμε, τραγουδώντας την αγάπη, κάθε στιγμή και τον έρωτα σε κάθε φάση.
Τι σημαίνει για τον ίδιο το Σταμάτη αυτή η παράσταση και ποια τα συναισθήματα που σας δημιουργεί;
Είναι σημείο σταθμός. Εξελίχθηκε έτσι, το φόρτωσε η κοινωνία με την αγάπη της, σημάδεψε την πορεία μου, σαν κάτι ιδιαίτερο με έσπρωξε σε νέες δημιουργίες… Όπως άνοιξα εγώ την αγκαλιά μου, έτσι άνοιξε και η αγκαλιά των ανθρώπων και με έβαλε μεσα.. Πάμε γι ‘αλλα με δύναμη. Με τη δύναμη που σου δίνει η κοινωνία σε μια τόσο δύσκολη ώρα. Το μέλλον μιας παράστασης γράφεται στα μάτια των ανθρώπων την ώρα που φεύγουν. Ο καλλιτέχνης δεν είναι θεότητα. Είναι άνθρωπος. Θεότητα οφείλει να γίνεται στη σκηνή. Κι όταν συνομιλεί με τους αγγέλους του για να δημιουργήσει. Όλα θέλουν κόπο και δόσιμο. Αλλιώς είναι υπαλληλίκι ….της πολύ κακιάς ώρας.
Η Ελλάδα μπορεί τελικά να είναι ενωμένη σαν γροθιά, αντιμετωπίζοντας τις δυσκολίες των καιρών;
Πρέπει και μπορεί. Παντού συνάντησα μια χώρα όρθια. Βοηθάμε, προχωράμε… Αυτό.
Η ελπίδα μας που πρέπει πλέον να αναζητηθεί και γιατί;
Πιστεύω στην τέχνη. Αλλάζουν όλοι κι όλα. Μάχη! Αγκαλιά με τον συνάνθρωπο. Συντάσσομαι με όποιους αρνήθηκαν να υπάρχουν μέσα στην λαίλαπα κατασκευής ψευδών και που πάλεψαν και παλεύουν έχοντας εμπιστοσύνη στην παγκόσμια δικαιοσύνη και στο αγώνισμα μέσω των ιδεών.
Η μουσική είναι η γλώσσα του Θεού. Ανοίγει το σύμπαν και συνομιλεί μαζί σου. Γιατρεύει. Συντονίζει αισθήματα. Συντροφεύει τον άνθρωπο του μόχθου, στη δουλειά του, την ξεκούραση του, τη διασκέδαση του.
Τι περιμένουμε από εσάς επαγγελματικά στο εγγύς μέλλον;
Γράφω λιμπρέττο και μουσική για το ανεβάσμα από το Θέατρο Τέχνης σε σκηνοθεσία της Μαριάννας Κάλμπαρη, του τρομερού προφητικού έργου του Ροζε Βιτρακ «Βικτορ ή τα παιδιά στην εξουσία». Έργο του 1927, μιλάει για την κατάρρευση της Ευρώπης. Είναι πολύ μεγάλη η ευθύνη και εξίσου μεγάλη η χαρά που επιστρεφω στο σχολείο, απ’ όπου εκπαιδεύτηκα στην Τέχνη. Τέλη Γενάρη η πρεμιέρα μας.
ΥΓ.
Το ταλέντο δεν υποκαθίσταται με κόνσεπτ. Υπ’ οψιν.
Μπορεί η σωτηρία της ψυχής να είναι πολύ μεγάλο πράγμα, αλλά και το ταλέντο του δεν παέι πίσω. Ευχαριστώ για όλα Σταμάτη, να σαι πάντα καλά…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Ηρώ Μουκίου: Ποτέ δεν συμπάθησα το ”χρυσό” της showbiz
Τζένη Καρέζη: Η αξέχαστη σταρ μέσα απο φωτογραφίες και δικά της λόγια
Δείτε ακόμη:
Η Αλίκη του καλοκαιριού (Φωτογραφίες και δηλώσεις της αξέχαστης σταρ)
Τζένη Καρέζη: Η αυστηρή δίαιτα και το μαρτύριο των 2 αυγών!
Ακολουθείστε το Koitamagazine.gr στο Google news και μάθετε πρώτοι όλα τα καλλιτεχνικά νέα!
