Αρχική ΘΕΑΜΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ Χάρης Φλέουρας: ” Διδάσκομαι από το θέατρο και μεταλαμπαδεύω τη γνώση μου...

Χάρης Φλέουρας: ” Διδάσκομαι από το θέατρο και μεταλαμπαδεύω τη γνώση μου στο κοινό “

Πάνω στη σκηνή βρίσκεται ένας άνθρωπος, ρουφώντας λίγο λίγο τον αέρα που του απόμεινε, παραδίδει, ομολογεί, εξαντλημένος πλέον, όσα λείψανα μπορεί να περιμαζέψει από τον ατέρμονο λόγο του, από λέξεις που λένε και δεν λένε ιστορίες για αγρίους, παραμύθια, μύθους, που από μια πλευρά, μια όψη της κυριολεξίας αποτυπώνουν με ψηθιδωτή λεπτομέρεια, μια αλήθεια, μια ζωή όχι παράλληλη αλλά αντανακλώμενη στην επίγεια, στη δική μας απροσπέλαστη πραγματικότητα.

Το φερέφωνο, ο ιχνηλάτης του κάθε ρόλου, του κάθε προσώπου στέκεται εκεί, όρθιος, αλύγιστος ακόμη.

Είναι ο Χάρης Φλέουρας, θα μπορούσε να μην είναι εκείνος, θα μπορούσε να είναι μια άλλη διάσταση, μια άλλη μορφή που παίρνει σάρκα και οστά, θα μπορούσε να είναι ένας ρόλος ή θα μπορούσε να είναι ένας εαυτός που κυοφορεί έναν ρόλο.

Ο Χάρης Φλέουρας είναι συλλέκτης προσώπων, θα μπορούσε κάπου κάπου να δανείζεται και να κλέβει μεγάλες διδασκαλίες μέσα από αυτά. Ίσως το ψέμα να είναι αναλλοίωτο για εκείνον στον χρόνο, όμως η αλήθεια της στιγμής είναι αυτή που τον κάνει να τιθασεύεται πάνω στη σκηνή, να ορμά με πυγμή και να αδράττει ό,τι του ανήκει, το όνειρο, το όνειρο του να είναι ένας «ποιός» του ήθους, ένας προσωποσυλλέκτης, ένας σοφός που ζει και αναγεννάτε μέσα από τη σοφία του θεάτρου ή ένα νεογνό που γεννήθηκε για να περισυλλέγει ξένες ζωές, είναι ηθοποιός. Όμως ποιος πραγματικά είσαι Χάρη Φλέουρα… (;)

Θα θέλαμε να μας περιγράψετε μια μακρινή, πίσω στο παρελθόν, εικόνα του μικρού Χάρη Φλέουρα, όταν εμφανίστηκε η πρώτη σπίθα πάθους για το θέατρο, αλλά και τη διαδρομή για τη λάμψη της.

Σε όλα τα μαθητικά μου χρόνια έπαιρνα μέρος στις σχολικές δραστηριότητες και στις μαθητικές εκδηλώσεις του σχολείου είτε παρουσιάζοντας είτε ως μέλος των χορωδιών κάθε χρονιάς μέχρι και το γυμνάσιο. Στο λύκειο συμμετείχα σε θεατρικές παραστάσεις και παράλληλα ήμουν μέλος της ερασιτεχνικής ομάδας του Θεσσαλικού θεάτρου. Αυτό ήταν! Τελειώνοντας το λύκειο έδωσα εξετάσεις στο υπουργείο πολιτισμού και πέρασα στη σχολή Βεάκη από όπου πήρα και το πτυχίο μου.

Ποιο μπορεί να είναι το συναίσθημα του ηθοποιού την ώρα της ερμηνείας πάνω στη σκηνή;

Εγώ μπορώ να μιλήσω για τις αναρίθμητες και πολύπλοκες σκέψεις που περνούν με ταχύτητα φωτός σχεδόν από το μυαλό, για να μπορούμε να διαχειριστούμε οποιαδήποτε κρίση την ώρα της σκηνικής μας παρουσίας . Πιστέψτε με δεν θα θέλατε να μπείτε μέσα σε αυτό το χάος!

 

Υπάρχουν, θεωρείτε, λέξεις για να περιγράψουν τον ιδρώτα του ηθοποιού ύστερα από πολύωρες, επίμονες και επίπονες πρόβες; Κι αν ναι, ποιες είναι αυτές;

Η διαδικασία της πρόβας φέρει πολλά συναισθήματα για τον ηθοποιό. Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις πολύ δημιουργικός και άλλες φορές είσαι τόσο απογοητευμένος από τις δυνατότητες σου. Δεν ξέρω ποιές λέξεις είναι κατάλληλες για αυτή τη διαδικασία, αυτό που γνωρίζω είναι πως όποια αγωνία κι αν υπάρχει, ξεχνιέται με την πρώτη αντίδραση των θεατών και με το χειροκρότημα τους.

Θα θέλατε, να προσπαθήσετε, να αποτραβήξετε κάποια μικρά, βαθυστόχαστα αποσπάσματα, που σας αποτυπώθηκαν από το θεατρικό έργο «Η τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών εν τω σύγχρονω βίω» ;

Κάθε φράση σε αυτό το κείμενο είναι πολύτιμη και τροφή για σκέψη, που μου είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω κάποια. Ίσως για να σας κάνω το χατίρι, μόνο για αυτό , θα ξεχωρίσω το : « δυο κεφαλαί δια να συννενοηθούν πρέπει να είναι ή εξίσου κεναί ή εξίσου πλήρεις ».

Τι είναι αυτό που ήθελε κατά ουσία να μας διδάξει ο  Ευάγγελος Λεμπέσης με αυτό το έργο;

Φαντάζομαι ότι σε αυτή του τη μελέτη μιλάει για πράγματα που δεν μπορούν να ειπωθούν φωναχτά από το δικό μας στόμα. Μας δίνει τη δυνατότητα νε εκφραστούμε μέσω της δικής του γραφής και να αμυνθούμε έναντι της αναξιοκρατίας που διέπει τον τόπο μας.

Ποιος ήταν ο ρόλος σας; Ήσασταν ο διδάσκων ή ο διδασκόμενος στο κεφάλαιο περί «Βλακών»;

Διδάσκομαι και μεταλαμπαδεύω τη γνώση μου στο κοινό. Νομίζω πως αυτός είναι ο πιο κατάλληλος όρος για τον ρόλο μου.

Πόσο απαιτητικός στάθηκε ο Σταμάτης Κραουνάκης-ο οποίος σκηνοθέτησε το έργο-κατά την διάρκεια των προβών;

Ο Σταμάτης δικαίως θέλησε να βγουν ξεκάθαρα προς το κοινό τα νοήματα του έργου. Ήταν ένας υπέροχος καθοδηγητής με έμπνευση και υπομονή, ώστε να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Ποια η πρώτη σας αντίδραση όταν σας προτάθηκε αυτός ο ρόλος και τι σας δυσκόλεψε περισσότερο;

Το έργο μου προτάθηκε σε μια δύσκολη στιγμή, απογοητευμένος από τη δράση και τη συμπεριφορά κάποιων ανθρώπων αλλά και από τη δική μου αντιμετώπιση σε τέτοιου είδους καταστάσεις. Η χαρά μου λοιπόν ήταν απερίγραπτη διαβάζοντας το κείμενο του Λεμπέση. Μου έδινε απαντήσεις σε πολλά μου ερωτήματα και θεώρησα πως έπρεπε κι εγώ με τη σειρά μου να μεταφέρω αυτές τις απαντήσεις .

Αυτό που με δυσκόλεψε ομολογουμένως ήταν η καθαρεύουσα να γίνει απολύτως κατανοητή στο κοινό. Νιώθω πως αυτό το έχω καταφέρει και η χαρά μου είναι μεγάλη.

Φοβηθήκατε κάτι σε αυτόν τον ρόλο;

Η μεγαλύτερη μου αγωνία ήταν να αγαπηθεί από το κοινό όσο έχω θαυμάσει και αγαπήσει εγώ αυτό το κείμενο και τον ρόλο. Προσπαθώ να το επικοινωνήσω με τους θεατές όσο καλύτερα γίνεται και νιώθω πως κάτι σημαντικό συμβαίνει ανάμεσα μας.

Έχετε κάποιο εφόδιο, ένα αόρατο όπλο πάνω στη σκηνή, που σας επιτρέπει να αφεθείτε στη δημιουργικότητα του ρόλου και να αποδώσετε κάθε προϋπόθεση που αυτός εμπεριέχει;

Η εμπιστοσύνη που μου έχει δείξει ο σκηνοθέτης μου για το έργο, είναι για μένα το μεγαλύτερο όπλο πάνω στη σκηνή. Μου δίνει τεράστια δύναμη για να αποδώσω τον ρόλο μου.

Με τον Κραουνάκη είχατε συνεργαστεί ξανά στην παράσταση «Όλοι ένα» Φίλα με, είστε μαζί επίσης και στο μουσικό θέατρο «Σφίγγα» με το έργο «Τα παιδιά της Σφίγγας», το οποίο παρουσιάζεται αυτή τη περίοδο. Τι πιστεύετε είναι αυτό που εκείνος ξεχωρίζει σε εσάς ώστε να σας επιλέγει στις παραστάσεις του;

Αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να απαντήσει ο ίδιος. Αλλά επειδή είμαι τρομερά κανίβαλος θα απαντήσω και σε αυτό! Οπότε εκτός από το ταλέντο μου νομίζω ότι ξεχωρίζει και το πάθος μου για αυτό που κάνω και ότι πλέον έχουμε αναπτύξει έναν κοινό κώδικα, ώστε να κάνει τη διδασκαλία πάνω σε ένα ρόλο πιο εύκολη και τη συνεργασία πιο ευχάριστη.

Υπήρξαν ποτέ αρνητικά συναισθήματα στον χώρο του θεάτρου;

Όπως συμβαίνει σε όλους τους εργασιακούς χώρους έτσι και στο θέατρο υπάρχουν ποικίλα συναισθήματα… Φυσικά και υπάρχουν εκνευρισμοί, απογοητεύσεις, κακεντρεχείς συνεργάτες. Το θέμα είναι πως διαχειρίζεται κάποιος τέτοιου είδους καταστάσεις. Συνήθως δεν αφήνομαι σε αρνητικά συναισθήματα γιατί ποτέ δε βοηθούν. Πάντα κοιτώ τη θετική πλευρά των πραγμάτων και συνεχίζω με σκληρή δουλεία, πείσμα και ελπίδα προς το καλύτερο.

Σε ποιον αφιερώνετε το κάθε χειροκρότημα του κοινού στο τέλος της δικής σας κατάθεσης;

Το χειροκρότημα το μοιράζομαι με τους θεατές και με τους συνεργάτες μου.

Κάθε Τετάρτη στις 20.00 & Πέμπτη στις 21.15

Θέατρο Ιλίσια Βολανάκη

Διάρκεια Παράστασης: 70 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων 12 & 14 €

Κριτική παράστασης:

«Η τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών εν τω σύγχρονω βίω» του Ευάγγελου Λεμπέση

 

 


Ακολουθείστε το Koitamagazine.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα καλλιτεχνικά νέα!

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθήστε μας στο instagram



Προηγούμενο άρθρο«Κάλλιο πέντε και στο χέρι…» – Εορταστικό πρόγραμμα και ειδικό πακέτο προσφοράς για τις μέρες των γιορτών!
Επόμενο άρθροΑρκούδα παίζει ελεύθερη στο χιόνι μετά από 20 χρόνια σε κλουβί (ΒΙΝΤΕΟ)