Οι εκδόσεις Πνοή και το Public Λάρισας σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου της Φρόσως Αποστόλου “Η καγκελόπορτα της αγάπης” την Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2018 και ώρα 19:00.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν:
Η Βασιλική Παπαθανασίου, φιλόλογος-αρχισυντάκτρια του Statusvoice.gr
Ο Γιάννης Ζαραμπούκας, συγγραφέας -blogger του Vivilia4you
Αποσπάσματα θα διαβάσει η Σωτηρία Ιωαννίδου, συγγραφέας-αφηγήτρια
Οπισθόφυλλο
Η Αμαλία ζει μόνη στο σπίτι με την ολάνθιστη παραδεισένια αυλή και την καγκελόπορτα που αναγγέλλει την είσοδο των αγαπημένων της. Κι εκεί, ανάμεσα στα μυριάδες λουλούδια, μια πήλινη γλάστρα μ’ ένα έργο ζωγραφικής.
Ήρεμη, γενναιόδωρη, χαμογελαστή, με μια τεράστια αγκαλιά για όλους και περισσότερο για τρία μικρά κορίτσια. Η ανιψιά της, Δέσποινα, και οι δύο φίλες της, Ελένη και Σοφία, την έχουν πάντα πλάι τους, φύλακα-άγγελο σε κάθε στραβοπάτημα, σε κάθε επικίνδυνη στροφή της ζωής. Όσο όμως τα κορίτσια μεγαλώνουν, ο έλεγχος χάνεται. Η Αμαλία παλεύει για να κρατήσει τις ισορροπίες υποκαθιστώντας τον ρόλο των γονέων, ενώ ένας μεγάλος έρωτας αναδύεται από τα έγκατα του παρελθόντος ξυπνώντας μνήμες και αισθήσεις.
Θα καταφέρει η Αμαλία να εμποδίσει την καταστροφή που έρχεται; Θα λυθεί ποτέ η απορία των κοριτσιών, ποιος είναι ο άντρας στην πήλινη γλάστρα, γιατί εξαφανίστηκε από τη ζωή της Αμαλίας και γιατί εκείνη δεν επιδίωξε ποτέ να κάνει οικογένεια;
Απόσπασμα από το βιβλίο
Στεκόταν αμίλητη για ώρα κι είχε παραδοθεί στις αναμνήσεις της-οι άτιμες, παίρνουν πάντοτε τη νίκη με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Γιατί ποιος κατάφερε να διαγράψει εικόνες, αρώματα, τοπία, αγκαλιές και χρώματα απ’ το μυαλό του; Ποιος είπε: “Θα πάψω να θυμάμαι” κι έπαψε; Κι αν νόμισε για λίγο πως κατάφερε να στριμώξει τις σκέψεις κάπου απόμερα και σκοτεινά, εκείνες βρήκαν τρόπο- τρυπώνουν μες στον ύπνο, άλλοτε σαν όνειρα κι άλλοτε σαν εφιάλτες, κι άλλες φορές παρακαλάς να ξυπνήσεις κι άλλες ξυπνάς και βλαστημάς την ώρα και τη στιγμή.
Εκείνη τις είχε αφήσει να έρχονται όποτε τους έκανε κέφι, και στον ύπνο και στον ξύπνιο. Ήταν κάτι πρωινά που έβλεπε τον χωρισμό της με τον Φαίδωνα και τις μέρες που τον διαδέχτηκαν να περνούν μπροστά απ’ τα μάτια της κι ήθελε να ξυπνήσει, να πάρει μια βαθιά ανάσα, γιατί την ένιωθε να χάνεται μαζί μ’ εκείνον. Κι άλλοτε πάλι βρισκόταν στην αγκαλιά του, έτρωγαν μαζί, περπατούσαν, διάβαζαν κι έκαναν έρωτα στα κρυφά σε κάποιο απόμερο σημείο.
