Ο Ιωάννης Μούντριχας εξηγεί το τι είναι να είσαι μάγειρας από αγάπη και οχι από μόδα.
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία έξαρση στους μάγειρες,αυτό είναι το δεδομένο μας. Άλλοι το κάνουν από αγάπη,άλλοι από απωθημένο,άλλοι για βιοποριστικούς λόγους και άλλοι από μόδα. Το μόνο σίγουρο είναι πως αυτή η δουλειά δεν είναι μόδα. Ας ξεκινήσουμε απ’αυτούς που το βλέπουν σα μόδα. Αυτοι είναι οι ”μάγειρες” που δε θα αντέξουν πάνω απο 1 χρόνο υπό την βάρια πίεση μίας κουζίνας,διότι στην κουζίνα θα πρέπει να είσαι πειθαρχημένος, ταπεινός και οπλισμένος με μεγάλη υπομονή,γιατί θα ακούσεις και τα ”καντήλια” σου από τον Chef,θα έχεις και την πίεση της δουλειάς και θα υπάρχουν μέρες που δε θα ακούσεις ούτε μπραβο ούτε ευχαριστώ,οπότε έτσι σίγουρα αν σκοπεύεις να γίνεις μάγειρας για να ”ρίξεις” το Μαράκι…απλά βρες άλλο τρόπο,λιγότερο κουραστικό και ψυχοφθόρο!!!
Υπάρχουν παραδείγματα για παιδία που φοιτούν σε μία σχολή μαγειρικής και ειίτε μετά την πρώτη πρακτική τους άσκηση είτε κατευθείαν αφού αποφοιτήσουν από τη σχολή αυτοπροσδιορίζονται ως Chef,αυτοί λοιπόν ανήκουν στην κατηγορία ”έχω ρίξει το Μαράκι και πάμε για την Κατερινούλα που θέλει άντρα με κύρος”.
Η μαγειρική από την άλλη,θα πρέπει να γνωρίζεις,πως δεν καταλαβαίνει από αργίες,γιορτές ή αν εσύ έγινες 20 και θες να βγεις να πιεις!!! Να είσαι προετοιμασμένος να περάσεις την αλλαγή του χρόνου,τα γενέθλια σου,την επέτειο σου με την Κατερινούλα ή το Μαράκι…ΜΑΓΕΙΡΕΥΟΝΤΑΣ!!! Ακόμα να ξέρεις πως πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα ξέρει κάτι περισσότερο από σένα και θα πρέπει να τον ακούσεις είτε στο πει ήρεμα είτε στο πει προσβάλοντάς σε!!! Έτσι αν σκύψεις το κεφάλι σίγουρα να ξέρεις πως έχεις μέλλον σε αυτή τη δουλειά!!!
Όμως μετα από 8 χρόνια πάνω σε αυτό το αντικείμενο,που δεν είναι ούτε πολλά αλλά ούτε και λίγα και έχοντας περάσει από ανθρώπους που θέλησαν να με μάθουν με τον καλό ή τον άσχημο τρόπο,εκτός από τα ”άσχημα” που προανέφερα,η μαγειρική έχει και άλλα πολλά καλα.
Πρώτ’απ’όλα η ευχαρίστηση που παίρνεις με κάθε νέα συνταγή που βρίσκεις αλλάζοντας απλά…ένα υλικό,μαθαίνοντας να συνυπάρχεις και να συνεργάζεσαι με άλλους ανθρώπους,το να ανεβαίνεις βάθμο με την αξία σου και έχοντας μάθει πάρα πολλά όσο περνάτε τα χρόνια και τέλος ο πιο βασικό,η χαρά της δημιουργίας,δηλαδή το ”ευχαριστω” και το ”μπράβο” που βλέπεις στα μάτια του πελάτη που θα γευτεί ένα ωραίο πιάτο που δημιούργησες γι’αυτόν, αυτή η ευχαρίστηση που λαμβάνει χώρα σε όλο του το πρόσωπο!!!
Γι’αυτό λοιπόν σκέψου καλά για ποιο λόγο θες να γίνεις μάγειρας γιατί εκτός του οτί ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος,όλο αυτό θα πρέπει να περιέχει αγάπη,σεβασμό και πειθαρχία!
