Η δεκαπεντάχρονη Περσεφόνη μεγαλώνει στο Μπέικερσφιλντ της Καλιφόρνια το 1930. Ένα παρορμητικό λάθος, η πίεση της φτώχειας και κυρίως η σκληρή νοοτροπία μιας εποχής που καταδικάζει με ευκολία προκειμένου να διαφυλάξει την οικογενειακή τιμή, αφήνει τον εφηβικό της έρωτα με τον πλούσιο γιο του αφεντικού Αντόνιο – στη δούλεψη του οποίου βρίσκεται η οικογένειά της – να μαραθεί πριν καν ανθίσει.
Μέσα από χιλιάδες περιπέτειες, κοσμοϊστορικά απρόοπτα και ανατροπές, η ιστορία της καταλήγει εκεί από όπου ξεκίνησε: η αλήθεια που θέλησε με πείσμα να ξεχάσει παραμένει ζωντανή και ο πρώτος της έρωτας γίνεται παντοτινός.
Η συγγραφέας Δήμητρα Χρηστίδου-Μανθεάκη περιγράφει με λεπτομέρεια την καταχνιά του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου που ακρωτηρίασε σώματα, ψυχές και όνειρα, ιστορικά γεγονότα όπως η μάχη της Δρέσδης, τους εφιάλτες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, και τις βιαιότητες όχι μόνο των Γερμανών αλλά και των Γιαπωνέζων. Για άλλη μια φορά, μόνο η αγάπη, με όποια μορφή κι αν πάρει – γονική, ερωτική, φιλική, συντροφική – και η συγχώρεση αποτελούν το μοναδικό κίνητρο για να παραμεριστεί όσο το δυνατόν οτιδήποτε οδυνηρό.
Στο άγριο πρόσωπο του πολέμου, η φωνή της συνείδησης για πολλούς εξακολουθεί να ακούγεται έστω κι αν κάποτε ο σφυγμός της φαίνεται αδύναμος. Η ελπίδα του ανθρώπου να ξαναντικρύσει τα αγαπημένα του πρόσωπα του δίνουν δύναμη να συνεχίσει ακόμα και μέσα στο πιο πηχτό σκοτάδι. Έτσι ο Χανς υπομένει την αιχμαλωσία στο Άουσβιτς, ο Αντόνιο δεν λογαριάζει τραύματα και εξάντληση αρκεί να σώσει τον μοναχογιό του, έτσι και η Περσεφόνη οπλίζεται με υπεράνθρωπη υπομονή για να ξεπεράσει τον αφόρητο φυσικό και ψυχικό πόνο.
Σε ορισμένα σημεία η αφηγηματική ροή μοιάζει να πλατιάζει, όμως συνολικά πρόκειται για ένα συγγραφικό πόνημα με πολλά ιστορικά, κοινωνικά και κυρίως βαθιά ψυχαναλυτικά στοιχεία που κρατούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη, πολύ περισσότερο δε αφού τα ονόματα των ηρώων και οι καταστάσεις είναι πραγματικά και δεν αποτελούν προϊόν μυθοπλασίας.
Η συγγραφέας
Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΧΡΗΣΤΙΔΟΥ-ΜΑΝΘΕΑΚΗ γεννήθηκε στα Γιάννενα και μεγάλωσε στη Σπάρτη. Σπούδασε Ελληνική και Αγγλική Φιλολογία και συνέχισε τις σπουδές της στο Ιστορικό και Αρχαιολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Εργάστηκε πολλά χρόνια ως επιχειρηματίας, διατηρώντας φροντιστήρια ξένων γλωσσών. Είναι παντρεμένη με τον Αλέξη Μανθεάκη, γνωστό επικοινωνιολόγο, συγγραφέα και πολιτικό αναλυτή. Κατοικεί στην Αθήνα με τον σύζυγό της και τη δημοσιογράφο κόρη της Μαρίνα. Με την ιδιότητα της αρχαιολόγου είναι μέλος του Δ.Σ. της παγκόσμιας οργάνωσης για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα IPSACI (The International Parthenon Sculptures Action Committee) που αριθμεί 240.000 μέλη στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία της ΕΓΩ, Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΤΑΛΙΜΠΑΝ, ΕΙΧΑ ΜΟΝΟ ΕΣΕΝΑ, Ο ΘΡΟΝΟΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ και Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ.
