Η σπουδαία ηθοποιός Ελένη Γερασιμίδου σε μια εξομολογητική συνέντευξη στο Koitamagazine!
Είναι χαμογελαστή, αληθινή, γλυκιά, με ένα βλέμμα που σε μαγνητίζει και ένα ταλέντο που σε ενθουσιάζει. Αρχές Ιούλιου, λίγο μετά την παράσταση ‘‘Διακοπές στην Αθήνα’‘ όπου ανεβαίνει το φετινό καλοκαίρι στο Από Κοινού Θέατρο, την πλησιάζω για να της πω συγχαρητήρια. Δεν κατάλαβα πότε πέρασε η ώρα, μέσα από τη κουβέντα μας. Η Ελένη Γερασιμίδου είναι από τις ηθοποιούς που δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις.
Έχει μπει στα σπίτια μας χρόνια τώρα μέσα από τους πολλούς και επιτυχημένους ρόλους που έχει υποδυθεί στην τηλεόραση κι έχει κατακτήσει τις καρδιές μας μέσα από το πηγαίο της ταλέντο και την αλήθεια της πάνω στο θεατρικό σανίδι.
Λέει τα πράγματα με το όνομα τους και όπως τα αισθάνεται. Δεν κρύβεται. Δεν φοβάται. Τολμά, επιμένει και υπομένει. Μου μίλησε γεμάτη χαρά για τη φετινή καλοκαιρινή τους παράσταση, για την απόφαση της ίδιας και του συζύγου της να δημιουργήσουν το δικό τους θέατρο, ενώ μοιράστηκε μαζί μου και σκέψεις για την Ελλάδα της κρίσης, τη σημασία της τέχνης αλλά και την ομορφιά της Αθήνας, πίσω από το γκρίζο.
Πείτε μου λίγα λόγια για την παράσταση ‘’Διακοπές στην Αθήνα’’ που ανεβαίνει φέτος το καλοκαίρι στο Από Κοινού Θέατρο.
Αρχικά είχαμε στο μυαλό μας να δουλέψουμε και το καλοκαίρι, εκμεταλλευόμενοι τον θερινό χώρο του θεάτρου μας. Ο τίτλος ‘’Διακοπές στην Αθήνα’’ βρέθηκε από την Αγγελική Ξένου διότι σκεφτήκαμε πρώτον ότι αρκετοί άνθρωποι για τους δικούς τους λόγους, δεν έχουν τη δυνατότητα να πάνε διακοπές και δεύτερον ότι τα θερινά θέατρα έχουν αρχίσει να λείπουν από την πόλη. Η παράσταση έχει πολλά τραγούδια, θυμίζει και κάτι από τη Μάνδρα του Αττίκ, ειδικά τη στιγμή που ο Αντώνης Ξένος συνομιλεί με το κοινό.
Χωρίς δεύτερη σκέψη, απευθυνθήκαμε στον εξαίρετο φίλο και συνάδελφο Πάνο Χατζηκουτσέλη, που είναι γνώστης των τραγουδιών κι έχει μια πολύ καλή πένα.
Σε αυτόν ανήκουν τόσο η επιλογή των τραγουδιών της παράστασης που αναφέρονται όλα στην Αθήνα, όσο και τα υπέροχα κι επίκαιρα κείμενα που κάνουν νύξη για όσα μας βασανίζουν. Στόχος μας είναι οι θεατές να διασκεδάσουν αλλά και να σκεφτούν, μέσα από τα διάφορα μηνύματα που περνάει η παράσταση.
Ποιο το έναυσμα που σας ώθησε να δημιουργήσετε το ‘’Από Κοινού Θέατρο’’ εν καιρώ κρίσης;
Είχαμε κατά νου να δημιουργήσουμε έναν χώρο που να καθορίζουμε εμείς οι ίδιοι το περιεχόμενο των παραστάσεων μας. Σκεφτήκαμε ότι απ’ το να δίνουμε ένα ολόκληρο ενοίκιο για 3 παραστάσεις, καλύτερα να νοικιάσουμε ένα χώρο, πράγμα που έγινε κιόλας. Πρόκειται για έναν χώρο απόλυτα νόμιμο και ασφαλή που όμως είχε αρκετή δουλειά μέχρι να φτάσει στο σημείο που είναι σήμερα. Δόθηκε αρκετή δουλειά από τον Αντώνη Ξένο, εμένα, την Αγγελική αλλά και φίλους-εθελοντές σε αυτή μας την προσπάθεια. Από τον Οκτώβριο του 2016 ξεκίνησε να στεγάζει τις καλλιτεχνικές μας επιδιώξεις και φέτος είναι η πρώτη φορά που λειτουργεί και ο θερινός μας χώρος. Ουσιαστικά το Από Κοινού Θέατρο δημιουργήθηκε για να εκφράζουμε αυτά που εμείς θέλουμε, μέσα από την καλλιτεχνική και πολιτική μας ιδεολογία, όχι όμως με την περιορισμένη έννοια του όρου, αλλά με την πλατύτερη έννοια που ενώνει τους ανθρώπους.
Ποιοι είναι οι στόχοι του θεάτρου σας από εδώ και πέρα και ποια τα στοιχεία εκείνα που το κάνουν ξεχωριστό στο φιλοθεάμον κοινό;
Δεν θέλουμε να είμαστε ξεχωριστοί. Θέλουμε να εκφραστούμε με τον τρόπο μας, κάνοντας μία τέχνη που να είναι προσιτή και κατανοητή χωρίς να ευτελίζεται και κυρίως να συντελεί στο να αφυπνίζεται κάπως το κοινό. Άλλωστε αυτός είναι και ο ρόλος της τέχνης. Δυστυχώς είμαστε στη θέση του εκμαυλισμού απ’ όλες τις πλευρές, πράγμα που με στενοχωρεί. Ευτυχώς όμως, υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι στο χώρο της τέχνης που προσπαθούν να κάνουν κάτι για το σύνολο.
Μέσα από την επιτυχημένη σας πορεία όλα αυτά τα χρόνια στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο θεωρείτε τον εαυτό σας χορτασμένο ή υπάρχουν και πράγματα που ακόμη δεν έχετε κάνει;
Δεν είμαι άνθρωπος που έχω απωθημένα στη ζωή μου, διότι ποτέ δεν είχα στο μυαλό μου κάτι συγκεκριμένο να υποδυθώ. Αποδέχομαι και προσπαθώ να υλοποιήσω όσα μου προτείνονται. Σίγουρα υπάρχουν πράγματα που θέλω να κάνω. Οι ρόλοι θεωρώ ότι έρχονται και δεν υποτιμούνται από την δική μου πλευρά. Έχω υποδυθεί περισσότερο δεύτερους, τρίτους ή και τέταρτους ρόλους, για τους οποίους βραβεύτηκα κιόλας.
Υπάρχει κάτι που να θυμάστε πιο έντονα από τις συνεργασίες όλα αυτά τα χρόνια και να σας έχει διδάξει κάτι;
Όλες οι στιγμές στη ζωή ενός ανθρώπου διδάσκουν, αν θέλει να διδαχθεί. Δεν έχω να σκεφτώ κάποια συγκεκριμένη στιγμή. Με όλους τους συναδέλφους μου έχουμε περάσει πολύ καλά μέσα από τις διάφορες δουλειές. Νομίζω ότι οφείλει να υπάρχει συντροφικότητα και συναδελφικότητα μεταξύ των ηθοποιών κι ευτυχώς το έχω χαρίσει και το έχω λάβει αρκετά αυτό μέσα από την πορεία μου. Αγαπήθηκα τόσο από τους συναδέλφους μου, όσο και από το κοινό.
Τι θα συμβουλεύατε ένα νέο ηθοποιό που ξεκινάει τώρα την πορεία του στο χώρο της υποκριτικής;
Θα σου πω αυτό που λέω και στους μαθητές μου. Το μόνο που χρειάζεται είναι να αγαπούν πραγματικά αυτό που είναι η υποκριτική για να μπορέσουν έτσι, να το κάνουν όσο καλύτερα μπορούν, αντέχοντας και τις δυσκολίες που έχει ο κλάδος μας.
Με ποιο τρόπο θεωρείτε ότι απαντά η τέχνη στη γενικευμένη κρίση που βιώνουμε;
Εξ αρχής θεωρώ ότι η κρίση είναι καπιταλιστική κι έχει ως στόχο να εξαλείφονται τα δικαιώματα. Σίγουρα δεν είναι μόνο στην Ελλάδα. Θεωρώ ότι είναι νομοτέλεια να πεθάνει ο καπιταλισμός κάποια στιγμή, γιατί δεν μπορεί να συνεχιστεί σε αυτά τα επίπεδα το μέλλον του κόσμου. Η συμβολή της τέχνης οφείλει να υπάρχει για το γενικό καλό. Έτσι κι αλλιώς, από τότε που υπάρχει η τέχνη και το θέατρο ειδικότερα, αποδέκτης τους είναι ο ίδιος ο λαός.
Πως χαρακτηρίζετε το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι που δεν είναι ηθοποιοί, ασχολούνται και με την υποκριτική; Είτε στην τηλεόραση, είτε στο θέατρο.
Από τη στιγμή που δεν υπάρχει άδεια ηθοποιού, η οποία έχει καταργηθεί από το 1981, ο καθένας μπορεί να ανέβει πάνω στη σκηνή και να παίξει. Μακάρι όσοι το κάνουν, να το κάνουν καλά. Ένας άνθρωπος που αγαπά το θέατρο ή το τραγούδι νομίζω πως από μόνος του φροντίζει να το σπουδάσει. Είτε αυτοδίδακτα, είτε μέσα από σχολή.
Τι είναι αυτό που αγαπάτε να κάνετε στην Αθήνα;
Η Αθήνα είναι μια πανέμορφη πόλη με πολύ όμορφα μέρη. Σίγουρα την έχουν καταστρέψει, όπως και όλες τις πόλεις δυστυχώς, αλλά παραμένει πάντα όμορφη. Τώρα μπορώ να καταλάβω και το Νίκο Καζαντζάκη που είχε γράψει ύμνους για την Αθήνα. Αυτό που με ξεκουράζει πολύ είναι μία βόλτα στο ιστορικό κέντρο της πόλης (Πλάκα, Μοναστηράκι, Αναφιώτικα, Θησείο, κλπ).
Είστε αισιόδοξη σαν άνθρωπος;
Δυστυχώς όσο αισιόδοξοι και να είμαστε δεν καθορίζουμε τις τύχες μας απόλυτα, αν και θα έπρεπε, αρκεί να κατανοήσουμε τη δύναμη που κρύβουμε μέσα μας. Φυσικά κι ονειρεύομαι την Ελλάδα ήσυχη, με τους ανθρώπους να έχουν δουλειά και να μην στερούνται την ψυχαγωγία τους. Πράγματα απλά και ουσιαστικά.
Κλείνοντας κι αφού σας ευχαριστήσω θερμά, πείτε μου τα θεατρικά σας σχέδια για το χειμώνα.
Το χειμώνα θα ανεβάσουμε την παράσταση ‘’Ο Κοριός’’ του Μαγιακόφσκι σε μετάφραση και διασκευή του Άκη Σιδέρη και σκηνοθεσία Άκη Σιδέρη και Αγγελικής Ξένου. Επίσης, κατά καιρούς έχουμε και πολλές καλλιτεχνικές δραστηριότητες στο Από Κοινού Θέατρο, όπως μουσικές βραδιές με μπάντες.
Είναι υπέροχη η αίσθηση του να γνωρίζεις ηθοποιούς που τους θαυμάζεις χρόνια και να κάθεσαι να μιλάς μαζί τους σαν να γνωρίζεστε από καιρό. Αυτό αγαπώ στη δουλειά μου. Την ουσία. Αυτό αγαπώ σε εσάς κα Ελένη Γερασιμίδου. Την αλήθεια σας.
