Ο λόφος του Φιλοπάππου έχει συνδεθεί κατεξοχήν στο μυαλό μας με τα έθιμα της Καθαράς Δευτέρας.
Κι όμως, το μαρμάρινο ταφικό μνημείο προς τιμήν του Σύριου πρίγκιπα και ευεργέτη της Αθήνας Γάιου Ιούλιου Αντίοχου Φιλόπαππου, χτισμένο σε ύψος 147 μέτρων, αποτελεί μια ήσυχη, ολάνθιστη ανοιξιάτικη απόδραση με τα πόδια για ένα σαββατιάτικο μεσημέρι.
Μέσα στο κέντρο της Αθήνας, η διαδρομή μέχρι την κορυφή του λόφου κεντρίζει το μάτι με χρωματιστές εικόνες εξοχής και φύσης.
Η διαδρομή ξεκινά από τον άνετο και πολύβουο πεζόδρομο της Οδού Διονυσίου Αρεοπαγίτου με τα ιδιαίτερα νεοκλασικά οικοδομήματα, με έντονο το καλλιτεχνικό στοιχείο να ξεπροβάλλει σχεδόν σε κάθε γωνιά: πλανόδιοι ζωγράφοι και μουσικοί είτε επί το έργον είτε παζαρεύοντας με τους περαστικούς, performers εκτελούν ακροβατικά στα δέντρα, ένας νεαρός που στολίζει τον αέρα με τεράστιες σαπουνόφουσκες, τροχήλατα καρότσια με ξηρούς καρπούς και γλυκίσματα, όλα θυμίζουν ακόμα και στον πιο πολυάσχολο έστω και φευγαλέα κάτι από τα παιδικά του χρόνια.
Λίγο πιο πάνω, βρίσκεται το καμαροσκέπαστο μετα-Βυζαντινό παρεκκλήσι του Αγίου Δημητρίου του Λουμπαρδιάρη. Κατασκευασμένο με πέτρα και ξύλο, χαμένο μέσα στο πράσινο χρονολογείται από τον 12ο μ.Χ. αιώνα και αποτελεί ευκαιρία για μια ολιγόλεπτη δροσερή ανάσα κάτω από τη σκιά.
Στη νοτιοδυτική άκρη της αγοράς, οι δύο λαξευμένες σπηλιές στον βράχο αποτελούν τις λεγόμενες «φυλακές του Σωκράτη», παρ’ όλο που σύμφωνα με τους αρχαιολόγους δεν είναι απολύτως σίγουρη η χρήση των χώρων αυτών.
Συνεχίζοντας σε ένα άλλο ιστορικό πλακόστρωτο, αυτό της οδού Μακρυγιάννη, οι επιλογές σε καφέ και εστιατόρια είναι πολλές: πίτσες και ζυμαρικά, κρέας, μουσακάς, ποικιλίες για συνοδεία κρασιού. Η βόλτα μπορεί να συνεχιστεί είτε απέναντι ακριβώς στο νέο μουσείο της Ακρόπολης είτε με μια εξερεύνηση ανάμεσα στα στενά δρομάκια της περιοχής, όπου θα ανακαλύψετε κι άλλες κρυμμένες εκπλήξεις τόσο σε καλαίσθητα κτήρια όσο και σε πιο απομονωμένα και ήσυχα μέρη για φαγητό και ποτό.
Δημοσιογραφική και φωτογραφική κάλυψη: Σωτηρία Κακαγιά
