Σας αρέσει η ιστορία; Αν σας αρέσει,σίγουρα θα σας αρέσουν και οι ιστορικές βιογραφίες.Που,άλλοτε πετυχημένα και άλλοτε λιγότερο πετυχημένα,αναπλάθουν μια ιστορική προσωπικότητα και την εποχή της,δίνοντας ζωή σε μορφές που, τώρα πια, υπάρχουν μόνο στις σελίδες της ιστορίας.
Άλλοτε φωτισμένες από τους κεντρικούς προβολείς της και άλλοτε παρεξηγημένες από την εποχή τους και από τους ιστορικούς που ακολούθησαν. Μία τέτοια μορφή είναι και ο Αμπντούλ Χαμίντ ο Β΄,ο τελευταίος σουλτάνος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Μιας αυτοκρατορίας ,που κράτησε περίπου 500 χρόνια και στις μέρες του ουσιαστικά διαλύθηκε,παρασυρμένη από τους ανέμους της ιστορίας.
Στην εποχή του .ο τελευταίος σουλτάνος,χαρακτηρίστηκε από τους συγχρόνους του σαν ”ο μεγάλος σφαγέας”, ”ο Αμπντούλ ο καταραμένος”, ”ο κόκκινος σουλτάνος”,”ο αιμοσταγής τύραννος”. Ουσιαστικά,πρόκειται για την ζωή ενός ηγεμόνα που συνδέθηκε με ιστορίες αίματος και οργίων,με τους διωγμούς και την σφαγή των Αρμενίων,με τις μεταρρυθμίσεις στην αυτοκρατορία του,αλλά και με τη Θεσσαλονίκη, όπου εξορίστηκε, έκπτωτος πια, την άνοιξη του 1909.
Κατά τον Michel de Grece,συγγραφέα της συγκεκριμένης βιογραφίας και τέως πρίγκηπα της Ελλάδας, τό λάβαρο που έπεσε από τα χέρια του Αμπντούλ Χαμίντ το σήκωσε ο Μουσταφά Κεμάλ΄΄.Στις μέρες μας,το γεγονός ότι ο Ταγίπ Ερντογάν θεωρεί την Δημοκρατία της Τουρκίας συνέχεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, είναι γνωστό.
«Η ιστορία δεν είναι μόνον το παρελθόν ενός λαού, αλλά κι η πυξίδα για το μέλλον του», λέει πολύ συχνά.Κι όπως ο τελευταίος Οθωμανός σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ Β΄ επέρριπτε στη Δύση ο,τιδήποτε θεωρούσε ότι έβλαπτε τη χώρα του, έτσι κι ο Τούρκος πρόεδρος ξιφουλκεί με κάθε ευκαιρία κατά των «ξένων» δυνάμεων.
Ο Αβδούλ Χαμίτ Β΄(1842-1918) ήταν ο 35ος και τελευταίος σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που εκθρονίστηκε τον Απρίλιο του 1909 από το κίνημα των Νεοτούρκων. Και το τελευταίο διάστημα, καθώς συμπληρώνονται φέτος 100 χρόνια από το θάνατό του, έχει αναχθεί σε ίνδαλμα από την ισλαμοσυντηρητική κυβέρνηση Ερντογάν, ενώ η κρατική τηλεόραση προβάλει το σήριαλ Payitaht («Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας») για τη ζωή του, που παρακολουθούν εκατομμύρια Τούρκοι κάθε Παρασκευή. Κι αν κάνουν συγκρίσεις με τη σύγχρονη πολιτική κατάσταση, ο Ταγίπ Ερντογάν δεν έχει καμία αντίρρηση.
Με λίγα λόγια,μια ιστορική μορφή που χαρακτηρίστηκε στην εποχή της σαν τύραννος και σφαγέας, στις μέρες μας ,για προφανείς λόγους,εμφανίζεται σαν μεγάλος μεταρυθμιστής και ουσιαστικά αμέτοχος σε όλες τις καταστροφές και τις σφαγές που έγιναν τα πολλά χρόνια που κυβερνούσε.Αυτή είναι και η άποψη του συγγραφέα ΄΄του τελευταίου σουλτάνου΄΄. Για να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει κανείς πρέπει να είναι ιστορικός,πράγμα που,εγώ τουλάχιστον,δεν είμαι.
Προσωπικά,θαυμάζω έναν συγγραφέα που αποφασίζει να ασχοληθεί επί της ουσίας με μια μορφή της ιστορίας,αφού για να το κάνει σωστά πρέπει πριν γραψει μια λέξη ,να μελετήσει την επίσημη αλλά και την ανεπίσημη ιστορία εκείνης της εποχής,μέσα από αρχεία αλλά και οτιδήποτε έχει γραφτεί για την εποχή και το πρόσωπο που περιγράφει.
Και στο συγκεκριμένο βιβλίο,ο Michel de Grece έχει μελετήσει ότι υπάρχει και ότι έχει διασωθεί από τον τελευταίο σουλτάνο. Έτσι,κατόρθωσε να γράψει μια πειστική βιογραφία του, ανασυνθέτοντας μια αμφιλεγόμενη μορφή της ιστορίας και μια ολόκληρη εποχή που άλλαξε την ιστορία.,δημιουργώντας με βάση την μορφή του Αμπντούλ Χαμίντ του Β, μια βιογραφία που μοιάζει με μυθιστόρημα.Που διαβάζεται με ενδιαφέρον και,αν θέλεις,σε βάζει στον πειρασμό,αφού το διαβάσεις,να ψάξεις λίγο περισσότερο την αληθινή ιστορία εκείνης της δύσκολης εποχής.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΙΒΑΝΗ
