Αρχική ΔΙΑΦΟΡΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΡΘΡΑ Χρήστος Δήμας: «Η νέα «φουρνιά» Ελλήνων, έχει αποβάλει κάθε φίλτρο καλαισθησίας  και...

Χρήστος Δήμας: «Η νέα «φουρνιά» Ελλήνων, έχει αποβάλει κάθε φίλτρο καλαισθησίας  και γοητείας»

26167649_556636298003307_8986622915452096049_n

Ο ταλαντούχος Χρήστος Δήμας, σε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο Koita-magazine.

Ένας φέρελπις νέος, ταλαντούχος, με δυναμική, ήθος και αξίες. Κάνει όνειρα, εξελίσσεται και δηλώνει οπαδός της τέχνης και του πολιτισμού.

Ο Χρήστος Δήμας γεννήθηκε στην αρχή του καλοκαιριού του 1995. Φοίτησε στο μουσικό σχολείο του Αλίμου. Ασχολήθηκε με τη βυζαντινή και την παραδοσιακή μουσική και ιστορία αυτής. Τραγούδησε απ´ τα 14 του ως τα 18 του χρόνια, σε γνωστό μαγαζί του Πειραιά, ρεμπέτικο και παλιό καλό λαϊκό τραγούδι. Πρώτη του επαφή με το θέατρο ήταν τα μαθητικά φεστιβάλ των μουσικών σχολείων. Σπούδασε ηχοληψία όπου και ασκεί αυτό το επάγγελμα. Έκανε ραδιόφωνο σε διάφορους διαδικτυακούς σταθμούς ως παραγωγός και ως ηχολήπτης. Πρόσφατη ενασχόληση του με το θέατρο ήταν η παράσταση  «Σοφία σε θυμάμαι», της Τάνιας Χαροκόπου, όπου ήταν παραγωγός και είχε τη μουσική επιμέλεια. Χόμπι του η λογοτεχνία,ποίηση,μουσική.

Απολαύστε τον!

27331774_567573543576249_5391659227336203828_n

Θα ξεκινήσω με την πιο πρόσφατη ενασχόληση σου ως παραγωγός και μουσικός επιμελητής, στην παράσταση «Σοφία σε θυμάμαι» της Τάνιας Χαροκόπου, όπου παρουσιάζεται με μεγάλη επιτυχία στο Πολυχώρο Αθηναϊς. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;

Εδώ και καιρό ήθελα να επανενωθώ με το χώρο του θεάματος. Έτσι, πάνω σε μια συζήτηση με την πολύτιμη φίλη και συνεργάτιδά μου, Τάνια Χαροκόπου, που υπογράφει σεναριακά αυτό το αριστούργημα, ήρθε και κάλλιασε να πω το ναι, έχοντας πλήρη εμπιστοσύνη στην τέχνη και το ταλέντο της. Ναι, είπα να κάνω την παραγωγή σε έργο που δεν είχα μελετήσει. Απλώς και μόνον μια ματιά έριξα. Έτσι, μιλάμε εμείς εδώ, σήμερα, Θανάση μου.

Πού εναποθέτεις την επιτυχία αυτής της παράστασης;

Η πρωτόγνωρη, σε μένα, επιτυχία της Σοφίας, οφείλεται στην προθυμία και το ζήλο τον οποίο επέδειξε ο καθένας στην υποχρέωσή του. Ο καθένας ως προσωπικότητα και όλοι ως ομάδα. Η Σοφία πέτυχε διότι το θέλαμε πολύ. Η Σοφία πέτυχε γιατί οι δύσκολες στιγμές μας βρήκαν ενωμένους και όχι διασκεδασμένους. Είναι σύνηθες φαινόμενο το γεγονός του να διασπούνται οι ομάδες με την πρώτη δυσκολία. Αυτό δε συνέβαινε παλιά. Οι δυσκολίες μας «έδεναν». Τέλος, η Σοφία πέτυχε, διότι ο Έλληνας έχει ανάγκη τη Βέμπο, κάθε στιγμή. Πόσο μάλλον, στις μέρες μας.

26231586_562017744131829_3249980664520491340_n

Όντας ένας νέος άνθρωπος που έχεις ασχοληθεί με την παραδοσιακή μουσική και με τη βυζαντινή, τι σημαίνει για εσένα η παράδοση και πόσο εναρμονισμένη είναι η νέα γενιά με αυτήν;

Παράδοση. Τι δύσκολη και υπό διωγμό λέξη και έννοια. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, παράδοση είναι το να παραλαμβάνεις ήθη, έθη, καταστάσεις και με ευλάβεια να τις μεταλαμπαδεύεις στην επόμενη από αυτόν γενιά. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η νέα «φουρνιά» Ελλήνων, έχει αποβάλει κάθε φίλτρο καλαισθησίας  και γοητείας. Αποτελεί ένα συνονθύλευμα με τις μετριότητες της Δύσης. Είχαν να επιλέξουν σε μια ποικιλία λανθασμένων προτύπων με αποτέλεσμα να ξεκινήσει η οξύδωση του κοινωνικού ιστού. Οι άνθρωποι κάνουν τα λεφτά. Όχι τα λεφτά τους ανθρώπους. Καταντήσαμε τα «Αμερικανάκια» των Βαλκανίων, ακούγοντας κρυφά και Μητροπάνο. Δεν είμαι πεσσιμιστής και κινδυνολόγος. Γύρω μου κοιτάω, παρατηρώ και λέω. Συνήθως γίνομαι δυσάρεστος, αλλά όποιος λέει και ο λαός, όποιος λέει την αλήθεια, από 9 χωριά τον διώχνουν. Πού πήγαν οι ποιητές και οι λογοτέχνες; Το καλό, το ποιοτικό ελληνικό τραγούδι ,το θέατρο και οι άλλες τέχνες; Γιατί η οικονομική κρίση να «χτυπάει» πρώτα τα του πολιτισμού και όχι οτιδήποτε άλλο; Ας βρούμε τα σωστά πρότυπα για τον άνθρωπο διότι ,από φύσεως, ο άνθρωπος (άνω + θρόσκω) στοχεύει ψηλότερα, αν όχι ψηλά.

Ποιο ήταν το έναυσμα που σε ώθησε να ασχοληθείς με τη μουσική και την ηχοληψία;

Η μουσική, σε κάθε της στάδιο αποτελεί τέχνη. Έτσι κι εγώ, πραγμάτωσα τούτο τον ευσεβή πόθο μου στο Μουσικό Σχολείο όπου εκεί έλαβε μορφή η αγάπη μου για τη μουσική τόσο για τη Βυζαντινή όσο και για την Ευρωπαϊκή. Το Μουσικό Σχολείο ήταν μια νέα σελίδα στην παιδικότητά μου καθώς το μαθησιακό του πρόγραμμα ήταν κατά 2 ώρες πιο βεβαρυμμένο απ’τα σχολεία της γενικής παιδείας. Εκεί ερασιτεχνικά ανέπτυξα τις γνώσεις μου πάνω στο θέμα της ηχοληψίας καλύπτοντας τις εκδηλώσεις εντός και εκτός του σχολικού χώρου λόγου χάριν στη Λυρική σκηνή.

24852498_545094562490814_989418466893164647_n

Πώς περνάει ο Χρήστος τον ελεύθερο χρόνο του;

Η ανάγκη για αυτοκριτική, διαλογισμό και ανασκόπηση του εαυτού μας είναι πανανθρώπινη. Υπάρχουν εβδομάδες όπου οι 24 ώρες του εικοσιτετραώρου δεν επαρκούν για να βρω και χρόνο για μένα. Παλιότερα, που εργαζόμουν μόνον στην οικογενειακή επιχείρηση απ´ τις 6 το πρωί έως και τις 15:00 το μεσημέρι και ξανά δουλειά στο ραδιόφωνο το απόβραδο έβρισκα χρόνο για μένα για να περπατήσω «στην Αθήνα την παλιά». Πλάκα, Αναφιώτικα, Εξάρχεια, Κολωνάκι, Εθνική Βιβλιοθήκη. Πολλά ανοιξιάτικα απογεύματα τα έχω περάσει με γνωστούς κι αγνώστους στην καφετέρια που θυμάμαι απ´ τις πρώτες μου κοπάνες, ήμουν 14 τότε. Πλατεία Κολωνακίου. Ακόμη υπάρχει νωπή στη μνήμη μου η όψη του παππού μου, με τον οποίο πήγαινα εκεί για υποβρύχιο στη Λυκόβρυση. Ο θεός να τον αναπαύσει. Για να μη σε κουράζω, οι βόλτες στην Αθήνα, ο καφές ή η σοκολάτα στο Zonar’s στα κυριακάτικα πρωινά μου, το ηδύποτο τα βράδια στις ταράτσες της Αθήνας αποτελούν τις πιο γλυκιές μου στιγμές απ´ τον ελεύθερό μου χρόνο. Τώρα πια σπάνια θα πάω σινεμά. Το θεωρώ πιο απρόσωπο, πιο ουδέτερο. Με το θέατρο νιώθεις. Ή ακόμη καλύτερα, το θέατρο σε κάνει να νιώθεις. Σε κάνει να νιώθεις πράγματα που ενδεχομένως να έχεις ξεχάσει να τα εντάξεις στην καθημερινότητά σου.

Όντας ένας νέος και πολυπράγμων άνθρωπος, τι σκέψεις κάνεις στην Ελλάδα του 2018;

Ποια Ελλάδα; Πάει η Ελλάδα εδώ και χρόνια. Την πήγανε, για να ακριβολογούμε. Δε θυμίζει τίποτα πια Ελλάδα. Οξειδώθηκε μες στην νοτιά των ανθρώπων, που λέει κι ο ποιητής. Ωστόσο δε χάνω τις ελπίδες και τα όνειρά μου κι αυτό προτρέπω τον καθένα από εμάς. Ευχής έργον θα ήταν να ιδρύσω ένα κέντρο μελέτης της παραδοσιακής μουσικής όχι μόνον της Ελλάδας ,αλλά κάθε πολιτισμένου κράτους.

21688459_513886825611588_346123269740597836_o

Πέρα από τη θεατρική παράσταση ως ένας από τους βασικούς συντελεστές, τι άλλο κάνεις αυτή την περίοδο και τί ετοιμάζεις;

Έχω ήδη στα σκαριά ένα λεύκωμα για το αγαπημένο μου νησί, τη Μύκονο. Τη χειμωνιάτικη Μύκονο, την ωραία. Καλώς ή κακώς ,φίλε Θανάση, η Μύκονος δεν είναι μόνον όργια, ναρκωτικά, ξέπλυμα χρήματος και διασκέδαση μέχρι τελικής πτώσεως. Μύκονος είναι οι μύλοι στη Βενετιά, το Αιγαίο απ´ το φάρο του Αρμενιστή, η Παναγιά η Τρουλιανή και το γλέντι του Σταυρού. Η βοσκή των ζωντανών στις Δήλες και άλλα πολλά που αναφέρονται εκτενώς μέσα σε αυτό. Ποιος τα γνωρίζει αυτά; Γιατί η επονομαζόμενη 4η εξουσία δε δείχνει κι αυτά; Επίσης ,Θανάση μου, είναι έτοιμο πλέον το πρώτο δικό μου βιβλίο Βυζαντινής Μουσικής. Μια μουσική αναδρομή από την προκατοχική Θεσσαλονίκη ως στα παράλια της Μικράς Ασίας. Τέλος, μόλις νιώσω έτοιμος, θα προσπαθήσω να γράψω ένα βιβλίο στη μνήμη της γιαγιάς μου.

26167649_556636298003307_8986622915452096049_n

Ευχαριστώ πολύ Χρήστο για την υπέροχη κουβέντα μας! Τα καλύτερα εύχομαι από καρδιάς! 


Ακολουθείστε το Koitamagazine.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα καλλιτεχνικά νέα!

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθήστε μας στο instagram



Προηγούμενο άρθροΤα ακούσαμε κι αυτό: «Με κάλεσαν από πολύ σοβαρή εκπομπή να μιλήσω για το μεταναστευτικό γιατί νόμιζαν πως είμαι Αλβανός»
Επόμενο άρθροΗ νεα γιαπωνέζικη λιχουδιά: Σπέρμα ψαριού