Ευαγγελία Ανδρεαδάκη: «Με ενδιαφέρει ο δοτικός χαρακτήρας της τέχνης». Μία κομψή και ταλαντούχα ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, μιλάει στο Koitamagazine.
Η Ευαγγελία Ανδρεαδάκη αγαπά την τέχνη και την υπηρετεί με τον πιο όμορφο και εποικοδομητικό τρόπο.
Κάθε της ρόλο τον κάνει δικό της και βάζει στο ίδιο πνεύμα, και το κοινό που την παρακολουθεί. Είναι γνωστή για το ήθος, το ταλέντο και την αγάπη της για έκφραση και δημιουργία.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Δασολογία στο Α.Π.Θ. και Θέατρο στη Δραματική Σχολή του Κ.Θ.Β.Ε. και στο Drama Studio London. Έχει συνεργαστεί με το Κ.Θ.Β.Ε., το Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο Τέχνης, τη Νέα Σκηνή, το Θέατρο της Άνοιξης, το Θέατρο Σημείο, υπό τους σκηνοθέτες Δ. Μαυρίκιο, Γ. Χουβαρδά, Λ. Βογιατζή, Κ. Μπάκα, Α. Βουτσινά, Δ. Χρονόπουλο, Ν. Μαστοράκη, Ζ. Νικολούδη, Σ. Ευαγγελάτο κ.α. Έχει παίξει σε αρκετές ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους (Ο Διαχειριστής, 2009, του Π. Χούρσογλου, Μαύρο Λιβάδι, 2009, του Β. Μαρινάκη, Νύφες, 2004, του Π. Βούλγαρη, Τεστοστερόνη, 2000, και Μ’ Αγαπάς, 1988, του Γ. Πανουσόπουλου, Ρόδιν’ Ακρογιάλια, 1997, του Ε. Χατζή κ.α.).
Για την ερμηνεία της στην ταινία Μάτια από Νύχτα (2003) του Π. Χούρσογλου, τιμήθηκε με το “1ο Βραβείο Γυναικείου Ρόλου” στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και στο Φεστιβάλ του Ραμπάτ (Μαρόκο). Για την ερμηνεία της στις ταινίες μικρού μήκους Κίμων και Λούσυ της Ε. Μπούντρη (2007) και Το Χαμόγελο της Άνναςτης Ν. Γουλή (1997), τιμήθηκε με το “Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας” στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. Επίσης, πρωταγωνίστησε και στην ταινία “Διαχειριστής”, του Π. Χούρσογλου!
Έχει ερμηνεύσει ρόλους στα σήριαλ Καρυωτάκης, Απόστολος και Μόνος, Έχω Ένα Μυστικό, Άγρια Παιδιά, Το Καπλάνι της Βιτρίνας, 7 Θανάσιμες Πεθερές.
Τον Μάρτιο του 2013 συμμετείχε στην ταινία του Παντελή Βούλγαρη, Μικρά Αγγλία, και το 2016 για την ταινία SMAC του Ηλία Δημητρίου πήρε το βραβείο Α’ γυναικείου ρόλου Ίρις, από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου.
Και η πορεία της στο θέατρο όμως είναι μεγάλη και λαμπρή. Τον φετινό θεατρικό χειμώνα, πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Φοβάσαι;» στο Θέατρο Ιλίσια-Βολανάκης, μαζί με την Αλεξία Καλτσίκη και το Νίκο Ψαρρά.
Λίγα λόγια για το έργο:
Ένας κατά συρροήν δολοφόνος απαγάγει μια γυναίκα που κάθεται αμέριμνη στο πάρκο. Την ναρκώνει και την μεταφέρει στο υπόγειο του σπιτιού του. Θα γίνει η Νάνσυ το δωδέκατο θύμα του Μπίλ; Ή αυτή η βίαιη συνάντηση θα αλλάξει τη ζωή και των δύο; Σ’ αυτό το συναρπαστικό ερωτικό θρίλερ του Ανταμ Σάιντλ ο θεατής, μαζί με τους πρωταγωνιστές του, δοκιμάζει τα ρευστά όρια ανάμεσα στο κανονικό και στο νοσηρό, στο κωμικό και στο απαγορευμένο. Μέσα από συνεχείς ανατροπές, όπου καταλυτικό ρόλο αποκτά η απρόβλεπτη γειτόνισσα τους Τζόαν, διαπιστώνουμε πως η επιθυμία για ανθρώπινη επαφή και αγάπη αντιπαλεύει φόβους, τραύματα και ενοχές.
Η ίδια, μιλάει για τον ρόλο της στην παράσταση, για το πόσο επίκαιρο είναι το έργο αλλά και για τη σημασία της τέχνης στην Ελλάδα της κρίσης….
Ποιός ο ρόλος σας στην παράσταση “Φοβάσαι;”, που παρουσιάζεται τον φετινό θεατρικό χειμώνα, στο θέατρο “Ιλίσσια Βολανάκης”;
Η “Τζοάν” είναι η γειτόνισα. Η γυναίκα της διπλανής πόρτας. Έχει μεγάλο κέφι για ζωή, απολαμβάνει την κάθε στιγμή, είναι ευγνώμων και μόνο που αναπνέει! Με την ανάγκη της για ευτυχία, επαφή, επικοινωνία, λειτουργεί σαν καταλύτης στην σχέση του “Μπιλ” και της “Νάνσυ”. Η είσοδος της σηματοδοτεί την αλλαγή στην ως τότε πορεία της ιστορίας.
Πώς θα χαρακτηρίζατε αυτόν τον ρόλο και ποιά τα κοινά σημεία που έχει με την δική σας προωπικότητα στην ζωή;
Η “Τζοάν” χαρακτηρίζει τον εαυτό της “οδοστρωτήρα”, με την έννοια της ελεύθερης εξωστρέφειάς της. Έχει μάθει τι θα πει γάμος, δέσιμο, δόσιμο και διαθέτει αυτό που είναι απλό μα συνάμα δύσκολο, “κοινή λογική”. Σαν θεατρικό πρόσωπο, έχει στοιχεία τονισμένα, ακριβώς για να δημιουργηθεί αντίθεση με τους άλλους δύο χαρακτήρες. Δεν έχω κοινά. Δεν μπαίνω στα σπίτια των άλλων, δεν ανακατεύομαι στις ζωές τους, οι φίλοι μου μού λένε, “Τι διακριτική που είσαι!” Υπάρχει όμως ένα στοιχείο που με κινητοποίησε και μού έδωσε το κλειδί για να μπω στον κόσμο της “Τζοάν”, η θετική ματιά στην ζωή που έχω και εγώ. Η δική μου “Τζοάν” είναι μία αγωνίστρια της καθημερινότητας, με μια αμείωτη διάθεση να φτιάχνει τον κόσμο γύρω της όμορφο!
Ποιό το κύριο μήνυμα που θέλει να περάσει η παράσταση στο κοινό;
Αισθάνομαι το έργο να λέει, πως η αγάπη και η δέσμευση θέλουν ανθρώπους που τολμούν, που δεν φοβούνται. Βέβαια, κάποιος μπορεί να δει κάτι άλλο, ας πούμε, την σχέση θύτη/θύματος και πώς αντιστρέφονται οι ρόλοι; Ένας άλλος, πώς ένας serial killer ερωτεύεται, ή πώς μια κοπέλα ερωτεύεται τον δολοφόνο της; Εγώ όμως ξαναλέω, νιώθω πως το έργο μιλά για την ανάγκη της δέσμευσης όταν αγαπάς, όταν αγαπάμε. Όσο και αν μοιάζει περίεργο, το έργο είναι βαθιά ρομαντικό.
Ποιά είναι τα στοιχεία εκείνα που κάνουν το έργο επίκαιρο;
Η αγάπη και ο έρωτας υπάρχουν σε κάθε εποχή. Ειδικά όμως σήμερα, σε μια εποχή που μοιάζει να έχουμε πολλές επιλογές, που φαίνεται εύκολο στην πρώτη δυσκολία να… “την κάνουμε”, το “Φοβάσαι;” μάς θυμίζει κάτι ουσιαστικό που έχουμε ξεχάσει.
Ποιός θεωρείτε ότι είναι ο ρόλος της τέχνης στην Ελλάδα σήμερα και ποιά τα περιθώρια εξέλιξής της;
Αυτό είναι μεγάλο θέμα. Με ρωτάτε για τον ρόλο της τέχνης στην Ελλάδα του σήμερα, στην Ελλάδα της κρίσης; Λοιπόν, εγώ θα σας πως πως πάντα έβλεπα την τέχνη σαν ένα καταφύγιο, όταν ξεσπά μπόρα και είσαι μόνος! Με ενδιαφέρει ο παρηγορητικός, ενθαρρυντικός, δοτικός χαρακτήρας της τέχνης.
Οι καλλιτεχνες παντα προχωρουν, παντα εξελισσονται, παντα διαμορφωνουν την εποχη τους.
Αυτό συμβαίνει παντού, στην Αμερική, στην Κίνα, στην Ελλάδα. Πιστεύω στην δύναμη της τέχνης στις ζωές των ανθρώπων.
Μία σπουδαία ηθοποιός με ήθος, μεράκι και θέληση για δημιουργία. Σας ευχαριστώ θερμά Ευαγγελία Ανδρεαδάκη κι εύχομαι τα καλύτερα από καρδιάς!
Δείτε ακόμη:
Όταν ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ αποχαιρέτησε την Αλίκη Βουγιουκλάκη [Aφιέρωμα & Video]
Ο κορυφαίος των κορυφαίων Μάνος Κατράκης
Ξεχασμένες ελληνικές ταινίες που χρήζουν επανεκτίμησης
Έφυγε από τη ζωή η Νινή Τζάνετ – Αδερφή του Αλέκου Τζανετάκου
Ακολουθείστε το Koitamagazine.gr στο Google news και μάθετε πρώτοι όλα τα καλλιτεχνικά νέα!
