Πρόκειται για το βιβλίο της Αθηνάς Μελή, που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2017 από τις εκδόσεις Φυλάτος.
Μία ποιητική συλλογή με Χαϊκού ποιήματα και πάντα με την προσωπική σφραγίδα της συγγραφέως.
Η αέναη αγάπη της Αθηνάς Μελή για την Ιαπωνία και τον πολιτισμό της, επισφραγίζεται μέσω αυτού του βιβλίου. Ξεφυλλίζοντας το, καταλαβαίνεις ότι δεν πρόκειται για μια συνηθισμένη ποιητική συλλογή.
Είναι βασισμένο στην χαϊκού ποίηση κι αυτό είναι ένα από τα σημεία που το κάνουν ξεχωριστό. Στο σημείο αυτό, αξίζει να αναφέρουμε ότι το χαϊκού (俳句) είναι είδος ιαπωνικής παραδοσιακής ποιητικής φόρμας. Είναι, με συνολικά 17 συλλαβές, η πιο σύντομη μορφή ποίησης στον κόσμο. Παραδοσιακά αποτελείται από τρεις ομάδες των 5, 7, 5 συλλαβών, οι οποίες τοποθετούνται σε τρεις στίχους για έμφαση ή σε έναν, χωρισμένο με κενά. Πρωτοεμφανίστηκε (μετά από παραλλαγές άλλων ειδών) στην Ιαπωνία τον 16ο αιώνα και υιοθετήθηκε στην Ευρώπη στις αρχές του 20ου αιώνα. Από εκεί πέρασε στον Ατλαντικό και έφτασε να γίνει πολύ δημοφιλές σε όλο το Δυτικό κόσμο. H «εισαγωγή» του χαϊκού στη Ελλάδα προσδιορίζεται ανάμεσα στα 1900 – 1925.
Την ανάλογη μορφή έχουν και τα ποιήματα μέσα στο εν λόγω βιβλίου, αποδίδοντας τα νοήματα με πιο άμεσο τρόπο. Ο έρωτας, οι στιγμές της ζωής και οι διάφορες εκφάνσεις της κυριαρχούν στο περιεχόμενο των ποιημάτων. Η Ελλάδα επίσης αλλά και η ομορφιά της φύσης.
Με γλώσσα απλή και κατανοητή στο ευρύ κοινό, δίχως ιδιωματισμούς και επιτηδευμένες εκφράσεις, η συγγραφέας απευθύνεται σε εμένα, εσένα, αυτόν, αυτήν, εμάς, εσάς, αυτούς. Με έντονο στο στοιχείο του ρομαντισμού και τις καλαίσθητες εκφράσεις, δημιουργεί εικόνες, μέσα από τις οποίες ο αναγνώστης μπορεί να ταξιδέψει στους δικούς της κόσμους.
Μέσα από τις λέξεις ανακαλύπτουμε πτυχές του δικού μας εαυτού και σκέψεις που κρύβονται συχνά στο χρονοντούλαπο της μνήμης.
Παραθέτω δύο ποιήματα που προσωπικά, μου κέντρισαν λίγο παραπάνω το ενδιαφέρον:
ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΠΡΟΣΜΟΝΗ
Ήταν μια πλάνη.
Μια θάλασσα σκοτεινή.
Γυμνός ουρανός.
Μια απορία
μέσα στην παλάμη μου,
στάζει ο κόσμος.
Βάλε μια φωνή
θα είμαι εκεί.
Σε περιμένω.
Τώρα είσαι ‘δω.
Μακριά δεν θα φύγω,
είναι μάταιο…
ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
Βγαίνει ο ήλιος
και οι άνθρωποι φορούν
τα πρόσωπα τους.
Απεγνωσμένα
χαμόγελα σκυθρωπά,
περνούν βιαστικά.
Στα πεζοδρόμια
τρελοί γελούν, χαμένοι
προσφέρουν οίκτο.
Καυσαέρια
και ζωές ανάκατες
με καταλύτες.
Ένα ευχάριστο βιβλίο, με ευφάνταστες εικόνες από την Ιαπωνία, ιδανικό για χαλαρές στιγμές και ανάπλαση της σκέψης. Σίγουρα δεν θα πρέπει να λείπει από καμία βιβλιοθήκη.
Το προμηθεύεστε σε όλα τα βιβλιοπωλεία από τις Εκδόσεις Φυλάτος.
Για περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το βιβλίο είναι υποψήφιο στα βραβεία Pubic, για την ανάδειξη των βιβλίων της χρονιάς, στην κατηγορία σύγχρονη ελληνική ποίηση. Το στηρίζετε με την ψήφο σας εδώ.
