Το παιδικό βιβλίο είναι μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση. Θέλει τέχνη και εξοικείωση με τα παιδιά για να τα πλησιάσεις και να επικοινωνήσεις μαζί τους. Ταλέντο που φαίνεται πως έχει ο Διονύσης Λειμονής.
Μιά γρήγορη ματιά στο βιογραφικό του σε πείθει γι΄αυτό.Είναι φιλόλογος σε Γυμνάσιο της Νέας Ιωνίας Βόλου.Από πολύ νωρίς άρχισε να γράφει ιστορίες και παραμύθια για μικρούς και μεγάλους.Ασχολείται με την επιμέλεια και κριτική λογοτεχνικών έργων ,την παρουσίαση βιβλίων,τη διοργάνωση σεμιναρίων δημιουργικής γραφής.Τον Απρίλη του 2015 βραβεύτηκε από τον Κύκλο του Ελληνικού παιδικού βιβλίου με το βραβείο Βασίλης Δ.Αναγνωστόπουλος ως εκπαιδευτικός δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που προωθεί συνειδητά τη φιλαναγνωσία. Το βιβλίο του ΄΄Το δέκατο έβδομο κιβώτιο΄΄ βρέθηκε μεταξύ των δέκα πρώτων στην κατηγορία της παιδικής λογοτεχνίας για το Βραβείο Αναγνωστών Public 2015.
Πρίν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε το ΄΄Τέταρτο αλογάκι΄΄.Ουσιαστικά,πρόκειται γιια την συνέχεια του ΄΄δέκατου έβδομου κιβωτίου΄΄ και στηρίζεται σε μια απλή αλλά αποτελεσματική ιδέα στην παιδική και εφηβική λογοτεχνία.Μιά παρέα παιδιών,στις καλοκαιρινές διακοπές τους,γνωρίζονται στα Κύθηρα,και ουσιαστικά,ζούν από κοντά ,δίπλα σε μιά ομάδα αρχαιολόγων,την εξερεύνηση ενός αρχαίου ναυαγίου.Συναρπαστικό το θέμα,έτσι κι αλλοιώς,από αυτά που εξάπτουν την παιδική φαντασία.Στο ΄΄Τέταρτο αλογάκι΄΄,η παιδική παρέα δεν είναι πια διακοπές,είναι λίγο πρίν ξεκινήσουν τα σχολεία,αλλά με τη βοήθεια της σημερινής τεχνολόγίας επικοινωνούν μεταξύ τους,καί μέσα από τις ιντερνετικές τους αναζητήσεις ανακαλύπτουν,και μαζί τους και εμείς,την ιστορία του περίφημου ναυαγίου των Αντικυθήρων.Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου συναντιόμαστε με το άγαλμα του ΄΄Εφήβου των Αντικυθήρων΄΄το άγαλμα του φιλοσόφου ,που δεν μπορεί κανείς να πεί με σιγουριά ποιός είναι,αλλά κυρίως με τον περίφημο ΄΄Μηχανισμό των Αντικυθήρων΄΄,που,ουσιαστικά,είναι ο παππούς των σύγχρονων υπολογιστών,ο πρώτος φορητός υπολογιστής της ανθρωπότητας,που,πιθανότατα,δημιούργησε ο Αρχιμήδης ή ο Κτησίβιος.Με απλό αλλά γοητευτικό τρόπο ο συγγραφέας μας διηγείται την ιστορία του ναυαγίου και των περίφημων ευρημάτων του,μας λέει το πως και πότε ανακαλύφθηκαν,μπερδεύει την μυθολογία με την ιστορία μέσα από τις κουβέντες της παιδικής παρέας και φτάνοντας στην τελευταία σελίδα ,εκτός από το γεγονός ότι έχεις διασκεδάσει από τον τρόπο των παιδιών να σνακαλύπτουν τα πράγματα,έχεις μάθει και όλη την ιστορία που συνδέεται με το περίφημο ναυάγιο των Αντικυθήρων.Καθαρή ιστορική γνώση,δηλαδή.
Και σκεπτόμενος αυτά που έμαθα διαβάζοντας το ΄΄Τέταρτο αλογάκι΄΄,καταλήγω στο συμπέρασμα ότι αν μαθαίναμε την Ιστορία μέσα από τέτοια βιβλία,θα ήταν πηγή διασκέδασης και όχι γκρίνιας από μέρους των παιδιών.
Αν έχετε,λοιπόν,παιδί ή παιδιά που γοητεύονται από έντυπες περιπέτειες,δοκιμάστε να τους δώσετε το συγκεκριμένο ή κάποιο παρόμοιο βιβλίο.Θα διασκεδάσουν και μέσα από την διασκέδαση,θα αγαπήσουν την Ιστορία του τόπου μας,όπως δεν την μαθαίνουν στα σχολεία.Και,ευτυχώς,έχουμε την τύχη,να ζούμε σε μιά χώρα γεμάτη Ιστορία και Μυθολογία,που,αν τις γνωρίσουμε ουσιαστικά,μόνο σε καλό θα μας βγάλει.
