Παύλος Πιέρρος: «Οι άνθρωποι δεν είναι έτοιμοι να ακούσουν την αλήθεια»

Ένας νέος και πολλά υποσχόμενος ηθοποιός, σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στο Koita-magazine.

Ένας από τους πολύ ταλαντούχους ηθοποιούς της νέας γενιάς, που τα τελευταία χρόνια θαυμάζουμε όλο και περισσότερο τη μαχητικότητά του, την αγάπη του στην τέχνη και την εξέλιξη του πάνω στο θεατρικό σανίδι, κι όχι μόνο.

Ο Παύλος Πιέρρο είναι απόφοιτος της «Αθηναϊκής Σκηνής Κάλβου – Καλαμπόκη» ενώ από το  2011 εργάζεται στο χώρο των παραστατικών τεχνών. Μετρά μέχρι σήμερα πολύ σημαντικές συνεργασίες στο χώρο του θεάτρου, της τηλεόρασης ενώ μεγάλη του αγάπη όπως λέει ο ίδιος, αποτελεί ο κινηματογράφος.

Αυτή την περίοδο τον απολαμβάνουμε σ’ένα παιχνίδι «Θάρρους ή Αλήθειας». Έξι νέοι, μετά από ένα επεισοδιακό πάρτι αποφοίτησης κι ένα παιχνίδι «Θάρρους ή Αλήθειας», που θα τους επηρεάσει όλους κομβικά, ξανασυναντιούνται, ένα χρόνο μετά, στα γενέθλια του έκτου της παρέας, ερχόμενοι ο καθένας με προσωπικά κίνητρα. Τίποτα και κανείς δεν μπορεί να φανταστεί την απρόσμενη εξέλιξη, εξάλλου τί μπορεί να πάει στραβά σε ένα πάρτι γενεθλίων;

Απολαύστε τον στη συζήτησή μας…

Το έργο “Θάρρος ή Αλήθεια;” παρουσιάζεται  με μεγάλη επιτυχία στο Θέατρο Αλκμήνη. Πες μου δυο λόγια γι’αυτό.

Η αλήθεια είναι πως όσο και να το πίστευα, όσο και αισιόδοξος και να ήμουν, σε αντίθεση με τους γύρω μου, αυτήν την επιτυχία δεν την φανταζόμουν. Έχει πάει ανέλπιστα καλά και ευχαριστούμε πολύ τον κόσμο που αγκάλιασε αυτό μας το εγχείρημα. Πρόκειται για ένα θρίλερ δωματίου του Παύλου και της Chris Πιέρρο, με τίτλο «Θάρρος ή Aλήθεια;», το οποίο είναι βασισμένο στην ταινία “Truth or Dare” του Robert Heath.

Ποιος ο ρόλος που υποδύεσαι μέσα στο έργο και πώς θα τον χαρακτήριζες;

Στην παράσταση «Θάρρος ή Αλήθεια;» υποδύομαι τον ρόλο του Πέτρου Κυρίτση ή αλλιώς Peter Fun ή ακόμα και Party Animal. Είναι ένα παιδί που έχει μεγαλώσει σε δύσκολες συνθήκες, όντας σε ορφανοτροφείο και καταλήγοντας από την μία ανάδοχη οικογένεια στην άλλη. Δεν έχει την οικονομική άνεση των υπολοίπων της παρέας, αλλά προσπαθεί με κάθε τρόπο αυτό να μην γίνεται αντιληπτό. Είναι η ψυχή των πάρτι και γενικότερα της παρέας, απόφοιτος της σχολής δημοσιογραφίας αλλά η μυστική του δουλειά είναι αυτή του dealer. Ως ρόλος συμβολίζει τον λαό.

Πέρα από την ερμηνεία υπογράφεις το κείμενο αλλά και τη σκηνοθεσία της παράστασης. Πώς προέκυψε η ιδέα;

Ήθελα να κάνω το σκηνοθετικό μου ντεμπούτο και γενικά σκεφτόμουν διάφορα. Το καλοκαίρι που είχε περάσει, ήμουν σε περιοδεία κι εκεί παίζαμε συνέχεια θάρρος ή αλήθεια (και γενικά είναι από τα αγαπημένα μου παιχνίδια) και σκέφτηκα πως θα ΄ταν ωραία ιδέα για έργο. Μετά από καιρό, ένα βράδυ που ήμουν σπίτι με μια φίλη μου και βαριόμασταν οικτρά, ψάχναμε να δούμε κάποια ταινία στο ίντερνετ και εντελώς τυχαία έπεσα πάνω στο “TruthorDare” του RobertHeath. Το βάλαμε να το δούμε και δυό φορές πήγαμε να το κλείσουμε και να βάλουμε κάτι άλλο γιατί δεν μας κινούσε το ενδιαφέρον, αλλά τελικά το είδαμε. Σαν ταινία μπορεί να μην ήταν καλή, όμως εμένα μου ξεκλείδωσε την ιδέα να γράψω το δικό μας «Θάρρος ή Αλήθεια;». Δεν έχασα χρόνο, πήρα τηλέφωνο την αδερφή μου Chris και της μίλησα για την ιδέα μου. Μετά από μέρες την είδε κι αυτή και με πήρε πίσω να με ρωτήσει αν είμαι καλά στα μυαλά μου, γιατί δεν την άρεσε καθόλου. Της εξήγησα πως το βλέπω και τότε πείστηκε και πέσαμε με τα μούτρα στην δουλειά.

Το αρχικό πλάνο ήταν να το πάμε σε φεστιβάλ, αλλά από ένα σημείο κι έπειτα κατάλαβα πως έχουμε στα χέρια μας κάτι πολύ καλό κι αποφάσισα να αναλάβω την παραγωγή και να το ανεβάσουμε κανονικά. Κι έτσι λοιπόν έφτασε στο θέατρο Αλκμήνη.

Ποια τα μηνύματα του έργου προς το φιλοθεάμον κοινό;

Είναι ένα έργο με πολλές αναγνώσεις κι ανάλογα την διαδρομή που θα ακολουθήσει το κοινό θα μπορέσει να ανακαλύψει και τα αντίστοιχα μηνύματα. Μέσα από αυτήν την παράσταση σίγουρα θέλαμε να θίξουμε την έννοια της διαφορετικότητας και πως όλοι όντας διαφορετικοί έχουμε ίδια δικαιώματα και ανάγκες και στην τελική το δικαίωμα στην ζωή. Επίσης, μέσα από το έργο εντοπίζουμε διαφορετικές γενιές και τι κατάλοιπα συντηρεί η νεολαία από τις παλιότερες. Αλλά για να φτάσει η κοινωνία σε ένα υγιές επίπεδο πρέπει να αρχίσουμε να κάνουμε πράξεις κι όχι να μένουμε στα λόγια. Εξίσου σημαντικό είναι πως θέλουμε ο κόσμος να φύγει από το θέατρο και να έχει πάρει κάτι βασικό. Πως όσο και να πονάει η αλήθεια πρέπει να βρίσκουμε το θάρρος να την λέμε και να την αντιμετωπίζουμε αντίστοιχα, διότι το να υποκρύπτουμε την αλήθεια καθημερινά κάτω από το χαλάκι, ελλοχεύει μεγαλύτερους κινδύνους.

Τελικά έχουμε το θάρρος να μάθουμε την αλήθεια;

Από ό,τι έχω αποκομίσει στην μέχρι τώρα ζωή μου, δυστυχώς, όχι. Μας αρέσει τελικά ως όντα, το ψέμα.  Μας βολεύει, μας είναι πιο ανακουφιστικό κι ας μην το παραδεχόμαστε. Κι αυτό μπορείς να το αντιληφθείς από σημαντικά ζητήματα, αλλά ακόμη κι από ένα παιχνίδι θάρρους ή αλήθειας.

Όταν σπάνια επιλέγω την αλήθεια στο παιχνίδι αυτό, συνήθως η κατάληξη δεν είναι και τόσο ευχάριστη. Οι άνθρωποι δεν είναι έτοιμοι να ακούσουν την αλήθεια λοιπόν.

Πώς ξεκίνησε αυτό το ταξίδι στην υποκριτική;

Τυχαία; Καρμικά; Συμπτωματικά; Όπως θες πες το. Δεν είμαι από τις περιπτώσεις ηθοποιών που το θέλανε από μικροί και τρώγανε άπειρες ώρες μπροστά από έναν καθρέπτη κάνοντας διάφορους ρόλους. Εγώ με τον αθλητισμό είχα πώρωση από μικρός. Αλλά το σύμπαν είχε άλλα σχέδια για μένα. Έπειτα από διάφορες συμμετοχές μου σε σχολικές και ερασιτεχνικές παραστάσεις, με είδανε κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι πίστεψαν σε μένα πιο πολύ κι από εμένα. Και τότε παρότρυναν τους γονείς μου κι εμένα να το σπουδάσω. Κι έτσι έγινε και τώρα είμαι εδώ που είμαι και το πόσο ευγνώμων νιώθω για όλο αυτό, δεν περιγράφεται.

Το θέατρο χρειάζεται θάρρος, αλήθεια και τι άλλο για σένα;

Το να κάνεις θέατρο, πέρα από αυτά που ανέφερες που είναι πολύ σημαντικά, χρειάζονται αρκετά ακόμα στοιχεία. Όπως υπομονή, επιμονή, εργατικότητα, να είσαι πάντα μαθητής κι όχι ξερόλας, προσωπική καθημερινή δουλειά, αντίληψη, γερά νεύρα και πάνω από όλα να το αγαπάς.

Ανήκεις στη νέα γενιά ηθοποιών με άρτια και εξελίσσιμη πορεία. Τί είναι αυτό που ονειρεύεσαι σε μερικά χρόνια από σήμερα για σένα;

Το μεγάλο μου όνειρο είναι να μπορέσω κάποια μέρα να κάνω ταινίες στο εξωτερικό. Ο κινηματογράφος ήταν κι ο πρώτος μου έρωτας. Μέχρι τότε να μπορώ να κάνω μέρα με την μέρα ανοδικά βήματα, να εξελίσσομαι και να είμαι σε δουλειές που να με εκφράζουν καλλιτεχνικά.

Τι είναι αυτό που σε φοβίζει κι αυτό που παράλληλα σε κάνει να ελπίζεις στην Ελλάδα του 2018;

Αυτό που με φοβίζει είναι πως πιστεύω ότι ακόμα δεν έχουμε πιάσει πάτο και πάει ακόμα παρακάτω. Η κοινωνία παραπαίει, το κράτος στρουθοκαμηλίζει και δεν δείχνει διατεθειμένο και ικανό να αναστρέψει αυτήν την κατάσταση, ο κόσμος δείχνει μουδιασμένος και τα συμφέροντα τρίτων καλά κρατούν.

Αυτό που μου δίνει δύναμη την ίδια στιγμή είναι ο παράγοντας άνθρωπος. Έχει απίστευτη δύναμη και ταλέντο και από κει που δεν το περιμένεις  μπορει να κάνει ένα μικρό θαύμα.

Εγώ από την πλευρά μου καθημερινά κάνω ό,τι θεωρώ ως άνθρωπος και καλλιτέχνης σωστό, ώστε να αλλάξουν τα κακώς κείμενα της κοινωνίας και της καθημερινότητας.

Αγαπημένοι ρόλοι που θα ήθελες να υποδυθείς στο μέλλον υπάρχουν ή ζεις κάθε σου δουλειά στο έπακρο και αναμένεις την επόμενη;

Όντας χρόνια ποδοσφαιριστής έχω μάθει να βλέπω το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά και να δίνω όλο μου το είναι ώστε να το κερδίσω και να πάω παρακάτω, ώστε στο τέλος να πάρω το πρωτάθλημα. Κάπως έτσι πράττω και με την δουλειά μου τώρα ως ηθοποιός. Σίγουρα έχω κάποιους ρόλους στο μυαλό μου που κάποια στιγμή θα ήθελα να ερμηνεύσω όταν θα είναι σωστό το timingκαι οι συνθήκες κι ευελπιστώ να τα καταφέρω.

Σκέφτηκες ποτέ να κυνηγήσεις τα όνειρα σου κι εκτός Ελλάδας;

Όπως προανέφερα και σε προηγούμενη ερώτηση, αυτό είναι κάτι που θέλω πολύ, το έχω σκεφτεί άπειρες φορές κι αποτελεί το μεγαλύτερό μου όνειρο.

Επόμενα ανακοινώσιμα σχέδια που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας;

Πέρα από το «Θάρρος ή Αλήθεια;» ετοιμαζόμαστε ξανά για τον χειμώνα με τον «Χαρτοπόλεμο» του Βαγγέλη Ρωμνιού μια από τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις των τελευταίων ετών σε σκηνοθεσία Γιώργου Παλούμπη.

Ευχαριστώ πολύ Παύλο για την συζήτησή μας. Κάθε επιτυχία από καρδιάς! 

Ημέρές και ώρες παραστάσεων