Η σπουδαία σκηνοθέτης μεγάλων επιτυχιών, σε τηλεόραση, κινηματογράφο και θέατρο, φιλοξενείται στο Koita-magazine.
Ρέϊνα Εσκενάζυ. Το όνομα της είναι συνυφασμένο με επιτυχημένες δουλειές, άξιες συνεργασίες, ταλαντούχους ηθοποιούς κι αγάπη για την τέχνη.
Διδάσκει ιστορία κινηματογράφου στην Δραματική Σχολή Ίασμος (Βασίλης Διαμαντόπουλος) με προβολή ταινιών αρχειακού υλικού και επικεντρώνεται στην εξοικείωση των μαθητών στην κάμερα κάνοντας πρακτική υποκριτική στην κάμερα σε κάθε μάθημα της. Με βάση τις “επιδόσεις” των μαθητών στην κάμερα προκύπτουν και οι αντίστοιχες διορθώσεις (feedback). “Αναλύουμε τα λάθη μας και διορθώνουμε την υποκριτική μας στην κάμερα”…
Οι επιτυχίες της στον κινηματογράφο, την τηλεόραση και το θέατρο, είναι γνωστές και διαχρονικές. Τη φετινή θεατρική σεζόν σκηνοθετεί την παράσταση “Η Ευθαλία του Γαλατά”, βασισμένη στη νουβέλα“Φαχισέ Τσίκα” εκδ. Άγρα,του ΘΩΜΑ ΚΟΡΟΒΙΝΗ.
Λίγο πριν τελειώσουν οι παραστάσεις στην Αθήνα 24/5 και 31/5 στο Θέατρο Μικρό Γκλόρια, η ίδια μου μίλησε γι’αυτή την παράσταση αλλά και για τις μεγάλες της αγάπες, μέσα από τη σκηνοθεσία.
Απολαύστε την!
Ποιο ήταν το έναυσμα που σας ώθησε να καταπιαστείτε σκηνοθετικά με ένα τέτοιο έργο;
Το πρώτο έναυσμα ήταν ότι η πρόταση μου έγινε απ’ την Νικολέττα Βλαβιανού, την οποία εμπιστεύομαι απεριόριστα και έχουμε ξαναδουλέψει μαζί και στο θέατρο και την τηλεόραση. Το δεύτερο ήταν ότι το κείμενο είναι του Θωμά Κοροβίνη, με τον οποίο επίσης έχουν διασταυρωθεί οι δρόμοι μας παλιότερα με άριστο αποτέλεσμα. Και φυσικά το ίδιο το κείμενο το οποίο με κέρδισε απ’ την πρώτη ανάγνωση.
Πώς θα χαρακτηρίζατε την ”Ευθαλία του Γαλατά’’ μέσα από τα δικά σας μάτια;
Η Ευθαλία είναι ένα κορίτσι-γυναίκα η οποία έχει τέτοια δύναμη για την χαρά της ζωής, που είναι ένα μάθημα για όλους μας!
Πόσο δύσκολο είναι να αποτυπωθεί ένα μυθιστόρημα στη θεατρική σκηνή; Ρίσκο ή και κάτι παραπάνω;
Φυσικά και είναι μεγάλο ρίσκο να αποτυπωθεί ένα βιβλίο στην θεατρική σκηνή. Όμως, όταν έχεις γερούς συνεργάτες, τελειομανία, αγάπη και σεβασμό για το ίδιο το κείμενο, όλα πάνε καλά. Άλλωστε ”εν αρχή είναι ο λόγος”…
Τί θέλει να διδάξει η ιστορία της Ευθαλίας καθέναν από εμάς και γιατί αξίζει το φιλοθεάμον κοινό να γνωρίσει τη γυναίκα αυτή μέσω της παράστασης;
Αυτό το οποίο διδάσκει η Ευθαλία είναι ότι η ζωή είναι σπάνιο χάρισμα και όταν και αν μας τύχει στον δρόμο μας, πρέπει να το πολεμάμε και να έχουμε αισιοδοξία ότι τα πράγματα θα γίνουν και καλύτερα. Την ελπίδα για την ίδια τη ζωή μας διδάσκει.
Πέρα από το θέατρο, όπου ασχολείστε χρόνια με τη σκηνοθεσία επιτυχημένων παραγωγών, ασχολείστε ενεργά και με τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Τι γεύση σας αφήνει αυτή η πορεία ως και σήμερα;
Νιώθω εξαιρετικά τυχερή γιατί έχω καταφέρει να κάνω στη ζωή μου, αυτό που αγαπάω. Εργάζομαι-προσφέρω έργο- και όχι ”δουλεύω΄’, σ’ένα αντικείμενο που μόνο χαρά μου δίνει. Είναι μια εργασία που δεν θα μπορούσε να υπηρετηθεί αλλιώς, μόνο με πάθος.
Και ας είναι μια εργασία που μερικές φορές είναι άπιστη..
Τι συμβουλεύετε τα νέα παιδιά που ξεκινούν τώρα την πορεία τους στο χώρο και κατά πόσο πιστεύετε στη δυναμική της νέας γενιάς;
Πιστεύω πάρα πολύ στη νέα γενιά και το μόνο που θα τους συμβούλευα είναι να υπηρετήσουν με περίσσιο πάθος τα όνειρα τους και να μην απογοητεύονται, γιατί όπως είπαμε, αυτό το επάγγελμα είναι παιχνιδιάρικο και άπιστο…
Κατά καιρούς, έχουμε απολαύσει επιτυχημένα έργα μέσα από τη σκηνοθετική σας ματιά. Υπάρχουν κάποια που ξεχωρίζετε ή που να τα θυμάστε πιο έντονα για κάποιον ιδιαίτερο λόγο;
Η δουλειά που θυμάμαι πιο έντονα απ΄ όλες είναι η ‘Τελευταία παράσταση’ με τη ζωή της Έλλης Λαμπέτη. Την αγάπησα υπερβολικά πολύ. Όμως δεν ξεχνάω και την πρώτη μου μεγάλη σκηνοθετική δουλειά στην τηλεόραση, τις “Γυναίκες’. Κάθε φορά για μένα είναι σαν να είναι η πρώτη φορά.
Σε όλες μου τις δουλειές δίνομαι εκατό τοις εκατό. Όμως υπάρχουν και οι μεγάλοι έρωτες που δεν ξεχνιούνται ποτέ.
Ποιος θεωρείτε ότι είναι ο ρόλος της τέχνης στην εποχή μας και ποια είναι τα περιθώρια εξέλιξης του;
Η τέχνη καθρεφτίζει την ζωή. Είναι ένας ωραίος τρόπος ψυχανάλυσης του ίδιου μας του εαυτού. Αρκεί να αφεθείς να σε παρασύρει, να μην έχεις αντιστάσεις και να τολμάς να δεις τον εαυτό σου μέσα απ’ αυτήν. Άρα τα περιθώρια εξέλιξης είναι απεριόριστα, ατέρμονα.
Πώς φαντάζεται η Ρέϊνα Εσκενάζυ τον εαυτό της σε μερικά χρόνια από σήμερα;
Να συνεχίζω να κάνω τα πράγματα που αγαπάω πολύ. Να ταξιδεύω και να διαβάζω πολύ, να αγαπάω και να δίνομαι στους ανθρώπους γύρω μου, γιατί αυτό μου δίνει ζωή και να υπηρετώ τα εκάστοτε όνειρα μου με πάθος και πίστη.
Σας ευχαριστώ θερμά για την εποικοδομητική αυτή συνέντευξη.
Ευχαριστώ πολύ κι εγώ για τις όμορφες ερωτήσεις!
