Το χωριό Makhunik ( Μακχούνικ ) είναι ένα χωριό που βρίσκεται στη νότια επαρχία Χορασάν, 20 χιλιόμετρα από τα σύνορα μεταξύ του Ιράν και του Αφγανιστάν!
Μια δύσκολη και άγρια σε πρόσβαση περιοχή, που περιβάλλεται από άγρια βουνά γεμάτα θρύλους για την Μέση Γη!
Δεν έχει νάνους όπως τους γνωρίζουμε από τον άρχοντα των δαχτυλιδιών ή όπως τα παραμύθια αλλά έχει 700 κατοίκους όπου δεν ξεπερνάνε το ένα μέτρο ύψος!!!! Υπάρχουν πολλές φήμες από τους γύρω κατοίκους ότι οι 700 αυτοί κάτοικοι είναι απόγονοι από νάνους που ήλθανε από την Μέση Γη! Τους κατοίκους του χωριού τους φοβούνται πάρα πολύ! Φανταστείτε ότι ακόμα και οι Ταλιμπάν φοβούνται να περάσουνε από αυτό το σημείο!
Το χωριό όπου το εξετάσανε επιστήμονες μετά τις αναφορές για αυτούς τους νάνους ειδικά οι αρχαιολόγοι λένε ότι είναι χιλίων ετών ίσως και χιλίων οχτακοσίων ετών παλαιό!Όσο για το ύψος των νάνων οι ειδικοί επιστήμονες κάνουν λόγο ότι έχουν το ύψος αυτό λόγο έλλειψης πολλών βιταμινών όπου λείπουνε από την διατροφή τους!!!! Το ερώτημα όμως είναι το εξής!Και άλλες φυλές στον κόσμο έχουν έλλειψη σοβαρών βιταμινών αλλά δεν έχασαν το ύψος τους!
Οι γάμοι μεταξύ στενών συγγενών, η κακή διατροφή και η άσχημη ποιότητα του πόσιμου νερού με υδράργυρο ευθυνόταν για το ύψος των κατοίκων του χωριού Μακούνικ, που ήταν περίπου μισό μέτρο λιγότερο από το μέσο ύψος της εποχής.
Ο υποσιτισμός συνέβαλε σημαντικά στην έλλειψη ύψους των κατοίκων. Η απομόνωση τους ανάγκασε επίσης να κάνουν γάμους μεταξύ στενών συγγενών, επηρεάζοντας ακόμα πιο έντονα τα γονίδια των απογόνων τους. Μερικά μάλιστα από αυτά τα γονίδια ευθύνονται για το νανισμό των κατοίκων.
Το μικρό ύψους δεν ήταν ο μόνος λόγος για τον οποίο αυτοί οι άνθρωποι έχτισαν λιλιπούτεια σπίτια. Η κατοχή ενός μικροσκοπικού σπιτιού σήμαινε λιγότερα οικοδομικά υλικά, πράγμα που ήταν βολικό, καθώς η μεταφορά οικοδομικών υλικών γινόταν κι αυτή με δυσκολίες. Σήμαινε επίσης ότι τα μικρά ζεσταίνονταν ή κρατούνταν πιο δροσερά ευκολότερα, σε σχέση με τα μεγαλύτερα. Αλλά και στις πιθανές εισβολές εχθρών τα λιλιπούτεια σπίτια θα εντοπίζονταν δυσκολότερα, αφού γίνονταν ένα με το γύρω τοπίο.
Στα μέσα του 20ού αιώνα, η περιοχή γνώρισε μια σχετική ανάπτυξη με την κατασκευή δρόμων, οπότε και η μεταφορά τροφίμων από τις γύρω περιοχές, όπως κρεατικών και οσπρίων, κατέστη ευκολότερη. Από αυτή τη χρονική στιγμή και έπειτα τα παιδιά άρχισαν να μεγαλώνουν πιο υγιεινά και να γίνονται ψηλότερα σε σχέση με τους γονείς τους.
Σταδιακά, λοιπόν, τα σημάδια του νανισμού άρχισαν να εξαλείφονται και σήμερα οι περισσότεροι από τους 700 κατοίκους της περιοχής είναι μέσου ύψους. Έχοντας εγκαταλείψει τις οικίες των προγόνων τους, ζουν σήμερα σε μεγαλύτερα σπίτια από τούβλα. Ωστόσο, στους υπόλοιπους τομείς η ζωή τους παραμένει δύσκολη, καθώς η βασική πηγή εισοδήματος είναι η γεωργία, που λόγω ξηρασίας εξακολουθεί να χωλαίνει.
Η μοναδική αρχιτεκτονική του Μακούνικ προσφέρει πολλές δυνατότητες για την ανάπτυξη του τουρισμού, με την οποία οι κάτοικοι ελπίζουν ότι θα δημιουργήσουν ευκαιρίες για δουλειές και επιχειρήσεις στο χωριό.
Και μην ξεχνάτε κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα και ακολουθείστε μας στο instagram
Διαβάστε ακόμα:
