Η νέα και ταλαντούχα ηθοποιός Αγγελική Παρδαλίδου φιλοξενείται στο Koita-magazine.
Μία δροσερή παρουσία στο χώρο της υποκριτικής, χαμηλών τόνων, με γνήσιο ταλέντο και τεράστια δυναμική επί σκηνής.
Με αξιοσημείωτες συνεργασίες στο ενεργητικό της ως σήμερα, πορεύεται με την αγάπη και το πάθος της, για την υποκριτική.
Το φετινό καλοκαίρι, συναρπάζει το κοινό ως (Φιντανάκι), Τούλα στο κλασσικό έργο του Παντελή Χορν «Το Φιντανάκι» σε σκηνοθεσία Ευτυχίας Αργυροπούλου, στην υπέροχη αυλή του Θεάτρου Χυτήριο.
«Το Φιντανάκι» του Π.Χορν στο Θέατρο Χυτήριο. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία και τι σε ώθησε να πεις το μεγάλο ναι;
Με την Ευτυχία Αργυροπούλου είχαμε συνεργαστεί στο παρελθόν στην παράσταση «Πού να σου εξηγώ». Εκείνη η συνεργασία με έκανε να εκτιμήσω πολύ και την ίδια και τη δουλειά της. Όταν λοιπόν μου πρότεινε αυτό το ρόλο πραγματικά ενθουσιάστηκα, τόσο γιατί εμπιστεύομαι την αισθητική της , όσο και για το γεγονός ότι το έργο είναι υπέροχο, ο ρόλος απαιτητικός και η παραγωγή πραγματικά αξιέπαινη.
Στην παράσταση, υποδύεσαι το Φιντανάκι, την Τούλα. Πώς αισθάνεσαι για τον ρόλο αυτό και πώς θα χαρακτήριζες την ηρωίδα;
Την Τούλα μου πραγματικά τη λατρεύω. Είναι ένα πλάσμα γεμάτο χαρά, αισιοδοξία, αγάπη. Είναι έτοιμη να κάνει τα πάντα για αυτούς που αγαπά. Είναι ερωτευμένη , με την ανείπωτη χαρά του πρώτου εκείνου έρωτα που σε γεμίζει ενθουσιασμό και ζωή. Και με συγκινεί πολύ, μα πάρα πολύ η γενναιότητα με την οποία αντιμετωπίζει αυτά που της συμβαίνουν.
Ποια στοιχεία αυτού του ρόλου, υπάρχουν και στη δική σου προσωπικότητα;
Ο ολοκληρωτικός τρόπος να αγαπά, η αισιοδοξία και η περηφάνια της.
Ποιο ήταν το έναυσμα που σε ώθησε να γίνεις ηθοποιός;
Αρχικά αποφάσισα να γίνω ηλεκτρολόγος μηχανικός και μηχανικός ηλεκτρονικών υπολογιστών. Μου άρεσε η νοοτροπία του μηχανικού. Και την τελείωσα τη σχολή, αλλά…κάτι δεν ταίριαζε… Όσο ήμουν φοιτήτρια ήμουν διοικητικό μέλος στον διεθνή οργανισμό Aiesec, και ήρθα σε επαφή με τον κόσμο του χρήματος και των επιχειρήσεων…και εκεί κάτι δεν ταίριαζε…ήμουν ¨χωμένη¨ μέσα στα ωδεία, κιθάρα, όπερα… και εκεί κάτι μου έλειπε… Ώσπου αποφάσισα να πάω στη θεατρική ομάδα του Πολυτεχνείου. Εκεί τίποτα δεν έλειπε πια. Ένιωθα σαν να βρίσκομαι στο φυσικό μου χώρο. Έτσι αποφάσισα να γραφτώ σε δραματική σχολή, να σπουδάσω υποκριτική και να γίνω ηθοποιός. Δεν έχω μετανιώσει ούτε μια στιγμή για την απόφασή μου. Πηγαίνω στη δουλειά μου και είμαι χαρούμενη. Ως ηθοποιός αναπτύσσω συνέχεια τη φαντασία μου, την έμπνευσή μου, τα συναισθήματά μου. Θεωρώ ότι η δουλειά μου με έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο και μου επιτρέπει να εξελίσσομαι σε όλα τα επίπεδα, σωματικά και πνευματικά.
Στην αρχή της πορείας σου, συνεργάστηκες με τον αείμνηστο Χάρρυ Κλυνν, που έφυγε από την ζωή, πριν λίγες ημέρες. Τι θυμάσαι από αυτή σου την συνεργασία με τον ίδιο;
Ο Χάρρυ Κλυνν ήταν ο πρώτος άνθρωπος που με ανέβασε στη σκηνή. Η πρώτη μου εμπειρία στο σανίδι. Νιώθω πολλή μεγάλη χαρά που γνώρισα αυτήν την προσωπικότητα.
Μου έδειξε τι σημαίνει λαχτάρα για ζωή, οξυδέρκεια και πρακτικότητα στη δουλειά και να έχω πείσμα και όραμα.
Τι σημαίνει για εσένα η υποκριτική και κατά πόσο επηρεάζει τη ζωή σου;
Η υποκριτική είναι τέχνη. Είναι η τέχνη της απόλυτης ψυχικής έκθεσης. Και αυτό την κάνει δύσκολη και πολύτιμη. Το να είσαι ηθοποιός σημαίνει ότι κατά την περίοδο των προβών είσαι ολοκληρωτικά δοσμένος στη μελέτη του ρόλου σου. Δεν πας στην πρόβα και εκεί τελειώνουν όλα. Όχι! Είναι μια συνεχής διαδικασία που δεν τελειώνει ούτε όταν πας για ύπνο.
Επίσης για να μπορέσεις να ερμηνεύσεις όλους αυτούς τους τόσο διαφορετικούς ρόλους από σένα, μπαίνεις στη διαδικασία να παρατηρείς τους ανθρώπους, να προσπαθείς να βρεις τις αιτίες που τους κάνουν να δρουν έτσι, οπότε αλλάζει η οπτική με την οποία βλέπεις την ίδια τη ζωή.
Θεωρείς τον εαυτό σου μία κωμική ή δραματική ηθοποιό;
Θεωρώ τον εαυτό μου ηθοποιό. Έχω παίξει σε κωμωδία και το λάτρεψα. Έχω παίξει σε δράμα και το λάτρεψα.
Όλα μέσα στη ζωή είναι και μου αρέσει να καταπιάνομαι με ετερόκλιτα θέματα γιατί έτσι εξελίσσομαι και σαν ηθοποιός και σαν άνθρωπος.
Υπάρχουν ρόλοι που θα ήθελες διακαώς να υποδυθείς στο μέλλον;
Την Ιουλιέτα, τη Νεράιδα του Ζιρωντού, τη Λάιδη Μακμπεθ, την, την, την…τελειωμό δεν έχει…ζωή να έχουμε να ερμηνεύουμε…
Aν δεν ήσουν ηθοποιός, ποιο επάγγελμα θα ήθελες να κάνεις;
Κανένα άλλο.
Tι σκέψεις κάνει η Αγγελική στην Ελλάδα του 2018;
Σκέφτομαι ότι για να κάνω όλα όσα λαχταρώ πρέπει να ζήσω ως τα 150 οπότε προσέχω τον εαυτό μου για να φτάσω ως αυτήν την ηλικία!! Θέλω να γράψω έργα, σενάρια, να σκηνοθετήσω, να βοηθήσω κόσμο, να ταξιδέψω, να μοιράσω αγάπη, να παίξω ρόλους να, να , να… καταλαβαίνεις… Είμαι και μηχανικός, δε θα γκρινιάξω για τις δοσμένες οικονομικές συνθήκες, θα δω τι καλύτερο μπορώ να κάνω εγώ σε αυτό το πλαίσιο ώστε να μπορέσω να έχω μια όμορφη ζωή.
Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε μερικά χρόνια από σήμερα;
Χαρούμενη και γεμάτη διαφορετικά όνειρα.
Και μην ξεχνάτε να κάνετε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα και ακολουθείστε μας στο instagram
