Η Σύλβια Ευθυμίου μια εξαιρετική τραγουδίστρια, που ήρθε για να μείνει, την συνάντησα πρόσφατα και είχα την χαρά να μου παραχωρήσει μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη, εφ΄όλης της ύλης, για λογαριασμό του KoitaMagazine. Aπολαύστε την.
Θα ήθελα να ξεκινήσουμε την συνέντευξη μας, λέγοντας μου δύο λόγια για τα νέα σου επαγγελματικά βήματα...
Μετά από πολλά χρόνια σοβαρής δουλειάς, αρκετών live, φτιάξαμε μια ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά που κυκλοφορεί από την Heaven Music με τίτλο ‘‘Μικρές Ρογμές”, αποτελείται από 7 τραγούδια, τα οποία έχει γράψει ο Alex Papadiamantis, και τρεις στιχουργοί, ο Δημήτρης Ξιούτας, ο Άλεξ Βαλαβάνος και ο Νίκος Μωραίτης. Τα νέα μου επαγγελματικά βήματα είναι η παρουσίαση του δίσκου, (συν κάποια κομμάτια που ταιριάζουν με το ύφος της μπάντας) εντός και εκτός Αθηνών…
Τι ήταν αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με την μουσική και το τραγούδι;
Από μικρό παιδί έπαιζα κιθάρα, είμαι διπλωματούχος κιθαρίστρια και καθηγήτρια μουσικής, πάντα είχα το μικρόβιο του τραγουδιού, αλλά το τραγούδι 100% ήρθε μέσω μια αγγελίας και εξαιρετικών συνεργασιών, που ακολούθησαν μετά από αυτή την αγγελία…Ανέκαθεν ήμουν παθιασμένη με την μουσική και το τραγούδι και η επαγγελματική μου ενασχόληση δεν άργησε να έρθει…
Όταν ανακοίνωσες στους γονείς σου ότι θέλεις να ασχοληθείς επαγγελματικά με την μουσική και το τραγούδι, πως αντέδρασαν;
Ήμουν μακριά απ΄το σπίτι μου και δεν μπορούσαν να με τραβήξουν απ΄τα μαλλιά (γέλια). Η αλήθεια είναι ότι ένα μικρό σοκ το πάθανε…Λέγανε πότε θα κάνεις οικογένεια, πως θα επιβιώσεις στον χώρο κτλ, λόγω του ότι είμαι γυναίκα. Είχαν τις φυσικές ανησυχίες που έχει ο κάθε γονιός, αλλά με το πέρας του χρόνου, νομίζω ότι το έχουν χωνέψει, καθώς βλέπου ότι το κάνω με αγάπη, σεβασμό και σοβαρότητα, όλο αυτό…
Ποια είναι η πολυτιμότερη συμβουλή που έχω ακούσει;
”Προσπάθησε να κάνεις λίγα πράγματα σωστά, καλά και μελετημένα και να μην κάνεις πολλά και απλά, μόνο για το φαίνεσθαι”…Αυτό αφορά την γενικότερη εικόνα και πορεία στον χώρο της μουσικής…
Μετράς πολλές και σημαντικές συνεργασίες. Ποια είναι αυτή η συνεργασία που έχεις πάρει τα περισσότερα πράγματα;
Με τον Alex Papadiamantis, γιατί είναι κορυφαίος στο είδος του, είναι διεθνούς φήμης, έχει ποιότητα, καθώς είναι μουσικοσυνθέτης, perfomer, πραγματικά τα έχει όλα, έχω πάρει πολλά πράγματα από αυτόν και είναι τιμή μου να συνεργάζομαι μαζί του…Με έχει σημαδέψει αυτή η συνεργασία, διότι εκτός των όσων σου είπα, έχει γράψει και τραγούδια μου…
Θα πήγαινες ποτέ σε κάποιο μουσικό talent show;
Δεν είμαι εναντίον το να πας, απλά είναι το πως θα το διαχειριστείς μετά… Σε αυτή την φάση της πορείας μου, δεν θα πήγαινα…
Σίγουρα όλα τα κομμάτια σου, είναι παιδιά σου, θα ήθελα όμως να μου πεις ποιο κομμάτι έχεις ξεχωρίσει λίγο περισσότερο και για ποιο λόγο;
Αγαπώ πολύ τις ”Τρεις Αναπνοές” γιατί είναι ένα κομμάτι που όταν φτιαχνόταν, είχα δώσει εντολή στον στιχουργό να δώσει πολλές εικόνες. Είναι ένα κομμάτι, που έχει μέσα μόνο εικόνες, σε βάζει σε ένα πραγματικό σκηνικό και επείδη, λίγο πολύ, όλοι μας έχουμε κλάψει, πονέσει, αγαπήσει, ερωτευτεί, είναι ένα κομμάτι που το έχω αγαπήσει … Νομίζω ότι ο έρωτας είναι το σημαντικότερο πράγμα στην ζωή ενός ανθρώπου…
Έχεις νιώσει”Μικρές Ρογμές” στην ζωή σου μέχρι σήμερα;
Σε ένα γενικότερο πλαίσιο έχω νιώσει μικρές ρογμές, νομίζω ότι όλοι νιώθουν μικρές και μεγάλες ρογμές, καθημερινά στην ζωή τους. Είτε αυτές είναι σε προσωπικές σχέσεις, είτε είναι σε συνεργασίες, είτε οπουδήποτε…
Ποια είναι τα συναισθήματα σου, όταν βρίσκεσαι σε ένα stage;
Εκεί ζω. Αισθάνομαι ότι υπάρχω και ζω για να είμαι πάνω στο stage, δεν περιγράφονται τα συναισθήματα μου, όταν παίζω και τραγουδώ αισθάνομαι ότι πραγματικά ζω. Όταν κατεβαίνω απ΄την σκηνή, απλά ζω και υπάρχω, με μια άλλη έννοια. Μπορεί να ακούγεται καταθλιπτικό αλλά είναι η αλήθεια… Είναι θείο δώρο να παρουσιάζεις την δουλειά σου και να σε ακούει ο κόσμος από κάτω…
Ποιες λέξεις είναι αυτές που σε χαρακτηρίζουν;
Αυθόρμητη, ενθουσιώδης και καχύποπτη. Ειδικά το τελευταίο διάστημα έχω γίνει πολύ καχύποπτη, τώρα το πως ταιριάζουν όλα αυτά μαζί, δεν ξέρω, αλλά ταιριάζουν.
Πρότυπα είχες όταν ξεκινούσες την μουσική;
Ναι είχα. Προπάντων τους καθηγητές μου, τον Βασίλη Κωστόπουλο και τον Γιώργο Φωτούλη. Αυτό συμβουλεύω να κάνουν όλα τα παιδιά, να έχουν πρότυπα, κυρίως τους καθηγητές τους. Αυτοί τους δίνουν τα πρώτα πατήματα και τα εργαλεία για να προχωρήσουν. Επίσης σαν πρότυπο έχω την Τάνια Τσανακλίδου, την Χάρις Αλεξίου, την Νατάσσα Μποφίλιου κ.α.
Ποιες συνεργασίες θα ήθελες να κάνεις και δεν έχεις κάνει ακόμα;
Ειλικρινά είναι πάρα πολλές…Έτσι πρόχειρα που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο Σταμάτης Κραουνάκης…
Πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 10 χρόνια από τώρα;
Μακάρι να υπάρχω στην μουσική σκηνή, με διαχρονικά τραγούδια, θέλω να δώσω το στίγμα και την δική μου θέση στον χώρο.
Θα ήθελα να κλείσουμε ως εξής : Με μια εικόνα απ΄τα εφηβικά σου χρόνια, που είχες περάσει με συντροφιά την κιθάρα…
Στην Πάφο της Κύπρου το σπίτι μου είναι ισόγειο, απέναντι μου είναι μια πολυκατοικία, πάντα άνοιγα το παράθυρο, έπαιζα κιθάρα και ήθελα να βγει κάποιος γείτονας να με ακούσει. Αυτό έχω τώρα που μιλάμε στο μυαλό μου. Ευτυχώς βγήκαν αλλά δεν μου πέταξαν ποτέ νερό και ντομάτες μάλλον θα τους άρεσα (γέλια).
Το υλικό της συνέντευξης είναι απ΄το προσωπικό αρχείο της Σύλβιας Ευθυμίου
Και μην ξεχνάτε κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα.
Διαβάστε ακόμη:
