Η “φόρμα” του συγκεκριμένου μυθιστορήματος του Πιέρ Λεμέτρ είναι αυτό που λέμε “αστυνομικό”.
Μόνο που όλα τα αστυνομικά δεν είναι τα ίδια. Και ο Λεμέτρ γράφοντας το “Καλή αντάμωση εκεί ψηλά” και παίρνοντας το πιο σημαντικό γαλλικό λογοτεχνικό βραβείο, έχει αποδείξει ότι γράφει λογοτεχνία.
Στο “Αλέξ” που είναι το πρώτο από τα τέσσερα μυθιστορήματά του που πρωταγωνιστεί ο αστυνομικός Καμίγ Βεροβέν, το θέμα που τίθεται είναι αυτό τού θύτη και του θύματος. Με συνεχείς ανατροπές, παρακολουθούμε την νεαρή Αλέξ, την πρωταγωνίστρια του βιβλίου, να αλλάζει ρόλο. Από τον ρόλο του θύματος, βρίσκεται στο ρόλο του θύτη και αυτό πάλι αλλάζει όσο κρατάσει το βιβλίο. Τελικά είναι το θύμα ή ο θύτης η Αλέξ; Αυτό θα το μάθει ο αναγνώστης τελειώνοντας το βιβλίο. Που, δικαιολογημένα, έχει πάρει διθυραμβικές κριτικές.
“Τολμηρό, λογοτεχνκό, χιτσκοκικό. Ο Πιέρ Λεμέτρ είναι δεξιοτέχνης του γαλλικού νουάρ μυθιστορήματος”, έγραψε η Monde. Kαι η Daily Mail “Θα μπορούσε να γίνει μιά υπέροχη ασπρόμαυρη ταινία απο τον μεγάλο Φρανσουά Τρυφώ”. Όσο για την “Figαro”: “Ο Πιέτρ Λεμέτρ ανεβάζει το είδος του νουάρ σε ένα ύψος σπάνιο για Γάλλο συγγραφέα. Εκεί όπου βρίσκεται η κλασική λογοτεχνία”.
Οπως έγραψε η Χριστίνα Δρούζα:
“Ο Πιερ Λεμέτρ γράφει ένα σκληρό μυθιστόρημα, με πολλή ένταση, περισσότερη βία, περίεργους χαρακτήρες, αναρίθμητες ανατροπές κι ένα φινάλε που θα εντυπωσιάσει και τον πιο δύσπιστο αναγνώστη. Ο συγγραφέας, δηλωμένος λάτρης του Χίτσκοκ και των ταινιών του, χειρίζεται με μαεστρία τον ανυποψίαστο αναγνώστη και δεν τον αφήνει στιγμή να ησυχάσει: Ποιος είναι ο θύτης εδώ; Ποιος είναι το θύμα; Μήπως το θύμα είναι ο θύτης; Ο αναγνώστης δυσκολεύεται να πιστέψει τα όσα διαβάζει, αναρωτιέται συνεχώς, ενώ η αγωνία κορυφώνεται και τα ερωτηματικά παραμένουν αναπάντητα μέχρι τις τελευταίες σελίδες.
Οι χαρακτήρες του Λεμέτρ είναι ξεχωριστοί.Ο αστυνομικός Καμίγ Βεροβέν,έχει να αντιμετωπίσει τους προσωπικούς του δαίμονες παράλλημα με τον γρίφο της Αλέξ.Αλλά όσο προχωρά το μυθιστόρημα,οι ανατροπές τον ΄΄ξυπνούν΄΄ και το αίσθημα του δικαίου επικρατεί μέσα του.Δεν του φτάνει να λύσει την υπόθεση,σύμφωνα με τα τυπικά μέτρα και σταθμά του νόμου.Θέλει να την φέρει μέχρι το τέλος.Εκεί που το θύμα γίνεται θύτης,για να ξαναγίνει θύμα στο τέλος.
Και μιά μικρή ατάκα από το βιβλίο
΄΄Ας είμαστε προσεκτικοί,σκέφτεται ο Καμίγ,στις μικρές μας ζωούλες,το τέλος του κόσμου δε θα έρθει απαραίτητα με μεγαλοπρέπεια,θα μπορούσε άνετα να αχίσει κάπως έτσι,τόσο απλά΄΄.
Και μην ξεχνάτε κάντε like στη σελίδα μας στο facebook να μαθαίνετε όλα τα νέα και ακολουθείστε μας στο instagram
Διαβάστε ακόμα: