Αρχική ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΑ ΔΕ ΕΦΗ... ΜΑΡΙΑΜ Τι θα πει ο κόσμος;

Τι θα πει ο κόσμος;

11849896_922285377866004_1813943110_n

Τι θα πει ο κόσμος; Είμαι και γω ένα χωριατόπουλο, όπως και πολλοί από σας που θα διαβάσετε τις αράδες τούτες.

Και μάλιστα καταπιεσμένο σε τόσο μεγάλο βαθμό που θυμάμαι να βουλώνουν τ’ αυτιά μου απ’ τα νεύρα, που δεν μπορούσα να ξεσπάσω.

Παιδί στρατιωτικού και η καταπίεση μεγάλωνε, όχι τόσο από τον πατέρα μου, όσο απ’ την μάνα μου που συνεχόμενο άγχος της, ήτο τι θα πει ο κόσμος και πως θα με αντιμετωπίσει η άτιμη η κενωνία.

Δεν μπορούσα να καταλάβω τι έλεγε πια ο κόσμος τόσο για μένα; Δουλειές δεν είχαν; Με μια έφηβη ασχολούνταν; Η οικογένεια σ’ ένα μόνιμο άγχος μην παρεξηγήσει η κλειστή κοινωνία, το ότι τριγυρνούσα σε αλάνες και έπαιζα μπάλα με τους φίλους μου. Ότι με είχαν δει να τριγυρίζω με αγόρια και αυτό δεν ήταν συνετό, γιατί θα μου έβγαινε το όνομα. Ποιο όνομα διάολε; Που θα βγει και θα πάει τ’ όνομά μου; Θυμάμαι μια μάνα να χτυπιέται και να μου λέει: »καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα». Μάταια προσπαθούσα να της εξηγήσω, πως εγώ τα ματάκια μου τα θέλω και προτιμώ να μου βγει αυτό το όνομα, μιας και είχα το ψώνιο να μαι φίρμα από μικρή.

Πως θα καλοπαντρευτείς; Πως θα σε εκτιμάει ο άλλος; Και η γυναίκα του Καίσαρα πρέπει να δείχνει ότι είναι τίμια, και καπνός χωρίς φωτιά δεν βγαίνει και μπλα μπλα μπλα…..

Μη μη μη μη μηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηη σκάστε πια!!! Κλείστε τα στόματα! Νόμιζα ότι θα μου σαλέψει. Το μυαλουδάκι μου είχε γεμίσει από δεκάδες παροιμίες τέτοιου είδους και προσπαθούσα να καταλάβω τι ήταν αυτό που ενοχλούσε αυτόν τον κόσμο.  Μα δεν έκανα τίποτα το ανήθικο, γιατί μου μιλάνε για πονηράδα; Απλά οι φίλοι μου είναι αγόρια που με αγαπάνε και με προσέχουν! Γιατί αυτοί οι μεγάλοι θέλουν να με βάλουν σ’ ένα καλούπι για να μην πει ο κόσμος;

Σε είδαν στο βουνό με τους τάδε; Ξέρεις τι λέει ο κόσμος για σένα τώρα; Τι λέει; πήγαμε και παίζαμε κιθάρα και τραγουδούσαμε και πλατσουρίζαμε στο ποτάμι με τα παπούτσια μας, είναι τόσο κακό να πλατσουρίζεις και να τραγουδάς στο δάσος; Ο κόσμος είναι κακός και δεν έβλεπε αυτό, έβλεπε μια γυναίκα και πέντε άντρες. Εεεε; Εγώ έβλεπα ένα κορίτσι και πέντε αγόρια αμούστακα, που παίζαν κρυφά για να μην τα πουν μαμόθρεφτα και αυτός ο κόσμος έβλεπε μια γυναίκα με πέντε άντρες; Είχα γίνει 17 χρονώ και ένιωθα 50 από την κούραση και την καταπίεση του κόσμου.

Τελείωσε το Λύκειο και η κατάσταση στο σπίτι χειρότερη από ποτέ, γιατί ο κόσμος μέσα σε μια επαρχία ασχολούνταν μόνο με μένα, κατά τα λεγόμενα της μάνας μου. Ήμουν η ντροπή και ήθελε να κυκλοφορεί με το κούτελο καθαρό. Κάποιες φορές θεωρούσα τον εαυτό μου καθυστερημένο αφού δεν μπορούσα να κατανοήσω τι ήταν πια αυτό το τόσο χυδαίο που έκανα για να ντρέπεται η οικογένεια μου από μένα και τι ήταν αυτό που έκανα και ο κόσμος συνέχεια έλεγε, έλεγε και ξανάλεγε.

Έτσι λοιπόν πήρα των ομματιών μου και βρέθηκα στην πρωτεύουσα. Εδώ είπα δεν με ξέρει κανείς οπότε και κανείς δεν θα ασχολείται με την πάρτη μου. Μεγάλωσα απότομα και ερωτεύτηκα όπως όλα τα 19χρονα κορίτσια της ηλικίας μου. Έρως θυελλώδης και μοναδικός. Την τύχη μου μέσα, αυτός ο κόσμος πάλι έλεγε για μένα, που στον άνεμο μάθαινε τα νέα μου; Είναι ντροπής να γυρνάς και να σε γλεντάνε, μου λέγανε, ξέρεις τι λέει η κοινωνία εδώ; Δεν ανέπνεα πια, δεν άκουγα δεν την πάλευα άλλο όπως λένε και σήμερα οι νέοι. Με το να και με τ’ άλλο βρέθηκα παντρεμένη με τον μεγάλο μου έρωτα για να μην λέει ο κόσμος και για να μην ντροπιάζω την οικογένειά μου.

Έκανα μια άψογη οικογένεια για να μην λέει ο κόσμος. Δεν ήξερα τι πάει να πει βόλτα με φίλους, τι είναι έξοδος, δεν ήξερα τι πάει να πει ελευθερία και όλα αυτά για να μην πει ο κόσμος. Και όλο αυτό έγινε βίωμα και πετσί πάνω στο υπάρχον δέρμα. Έμαθα πως πρέπει να φέρομαι για να μην πει αυτός ο γαμημένος κόσμος που από τότε που γεννήθηκα αυτός ο κόσμος πάντα κάτι βρίσκει και λέει.

Πέρασαν τα χρόνια, ο γάμος δεν ήταν ονειρικός, δεν ήταν παραμυθένιος, έπαψε να ‘ναι ευτυχισμένος, έπαψε να υπάρχει και σεβασμός. Βούλιαζα μέρα την μέρα από την εξωσυζυγική σχέση του συζύγου, άδειαζα και υπέφερα. Όλοι μου εναντιωθήκανε, μη μιλάς μου λέγανε, δεν πρέπει να μάθει ο κόσμος για να μην λέει. Μα θα σκάσω! Δεν αντέχω άλλο! Το καλό λιμάνι, λέγανε περιμένει το καράβι. Ποιο καράβι καλέ; Αυτό είναι ναυάγιο και μπάζει νερά και γω ναυαγός και παλεύω να βρω το ξερονήσι που θα αράξω. Μπα, δεν μ άκουγε κανείς. Είναι άντρας, γι’ αυτόν δεν θα πει κανένας τίποτα, εσύ είσαι γυναίκα και πρέπει να κρατήσεις το σπίτι. Ωχ Θεέ μου! Αν υπάρχεις γιατί δεν έδωσες και μια 11ατη εντολή »ου μιλάει ο κόσμος» ;

Και τα πράγματα χειροτέρεψαν, και ο κόσμος πάλι έλεγε και η οικογένεια και πάλι έκρινε και έριχνε ευθύνες. Ήρθε και η στιγμή που σήκωσε και αυτό το κουλό του επάνω μου. Και τότε ούρλιαξα από τα βάθη της ψυχής μου, σαν λιοντάρι που αφήνει τον τελευταίο  βρυχηθμό.Με μιας έγινε κάτι μαγικό. Ο κόσμος σταμάτησε να λέει. Ρε, που είστε τώρα; τώρα θέλω να μιλήσετε, πείτε κάτι σας παρακαλώ… δεν είμαι καλά. Αλλά σταμάτησαν, τίποτα ούτε ψίθυρος, τόση ησυχία σαν να ήμουν μέσα σ ένα λευκό δωμάτιο με μαλακούς τοίχους και ένα άσπρο πουκάμισο που εμπόδιζε τα χέρια μου να παλέψουν.

Ποτέ δεν μου άρεσε το άσπρο χρώμα, πάντα ήθελα  πολυχρωμία στην ζωή μου, το δωμάτιο αυτό του μυαλού μου έπρεπε να το ξεκλειδώσω. Πάλευα να ακούσω κάτι από τον κόσμο που έλεγε τόσα χρόνια και ξαφνικά μουγγάθηκαν. Έτσι απλά άνοιξα την πόρτα προς την ελευθερία, άνοιξα την πόρτα προς ένα κόσμο παρδαλό από χρώματα, άνοιξα την πόρτα και έτρεξα τόσο δυνατά που ο αέρας μου έκλεινε τα μάτια. Α! θαύμα ! Ο κόσμος άρχισε να ξαναμιλάει και να λέει με ποιο πολύ φόρα αυτή την φορά. Και τι δεν έλεγε και πόσα σενάρια επιστημονικής φαντασίας.

Έφυγε για να κάνει την ζωή της, άλλος είπε ότι βρήκα γκόμενο, άλλος πάλι είχα κρυφή ζωή εδώ και καιρό…. Μη βγαίνεις τώρα που χώρισες θα λέει ο κόσμος και εσύ του δίνεις πάτημα. Πάτημα; Σκάλα  ολόκληρη θα του δώσω να έχει να λέει γιατί πλέον δεν με ενδιαφέρει τι λέει ο κόσμος. Ας λέει ότι θέλει πλέον. Εγώ σφήνωσα στα αυτιά μου δυο ακουστικά και ακούω μόνο μουσική. Εκείνη μου μιλάει για πραγματική αγάπη, μου λέει πράγματα που γιατρεύουν την ψυχή μου και την αφουγκράζεται.

Τελικά ο κόσμος όσο σε βλέπει και νομίζει πως είσαι καλά θα σχολιάζει. Στα δύσκολα τηρεί μια σιγή ιχθύος γιατί φοβάται μήπως και ζητήσεις την βοήθειά του. Άστε τον κοσμάκη λοιπόν στην φλυαρία του και κοιτάξτε τον εαυτούλη σας. Μεγάλη προσοχή χρειάζεται για να μην ανήκετε στην ομάδα αυτού του κόσμου που συνέχεια λέει και λέει και λέει και πάει λέγοντας και μακριά η βαλίτσα…..

Ο κόσμος λέει…. και γω η Μαριάμ Νίκου είμαι καλά……

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

Διαβάστε ακόμα:


Ακολουθείστε το Koitamagazine.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα καλλιτεχνικά νέα!

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθήστε μας στο instagram



Προηγούμενο άρθροΓυναικείες Ανασφάλειες
Επόμενο άρθρο10 ποιήματα για να ερωτευτείτε!