5+1 λόγοι για να δείτε την παράσταση ”Ποιος σκότωσε τον Πολ Σέλντον;” στο Θέατρο 104

Ένας συγγραφέας, φαντάσματα και δηλητήριο που σκοτώνει. Ποια είναι τα όρια της εξουσίας του μυαλού μας; Θύτες και θύματα, δύναμη και νόμος. Ποιος θα κερδίσει σε τούτο το ατέρμονο παιχνίδι εξουσίας;

Πρόσφατα, παρακολούθησα την παράσταση που σκηνοθέτησε η Αικατερίνη Παπαγεωργίου. Ένα αστυνομικό έργο με ένταση κι ανατροπές.

Το έργο είναι βασισμένο σε πρωτότυπο κείμενο της Σοφίας Ζήση, το οποίο αφορμάται από το Misery, από τα πιο πολυβραβευμένα βιβλία του Stephen King που το κοινό έχει λατρέψει και που προσαρμοσμένο κατάλληλα προβλήθηκε στους κινηματογράφους το 1990 και απέσπασε πολλές διακρίσεις.

Για την ιστορία:

Tο έργο, αφορμάται από την συγγραφή ενός νέου βιβλίου από το διάσημο λογοτέχνη Πολ Σέλντον, μετά το επεισοδιακό τέλος της αιχμαλωσίας του από την Άννυ Γουίλκς.  Ενόσω ο ίδιος φαίνεται να είναι έτοιμος να ξεπεράσει όλα αυτά καταθέτοντας  την τραυματική εμπειρία,  οι ήρωες του ζωντανεύουν, και αναλαμβάνουν δράση επί σκηνής.  Δημιουργείται ένα εκρηκτικό τρίγωνο με τους ήρωες του μυθιστορήματος να εκπροσωπούν την δημιουργία, τον νόμο και τον θάνατο αντιστοίχως. Οι τρεις τους εμπλέκονται σε μια σαρδόνια ιστορία μυστηρίου, που δημιουργεί ερωτήματα γύρω από τη σχέση του δημιουργού και της δημιουργίας με την τέχνη και την εξουσία.

Οι λόγοι που αξίζει να παρακολουθήσετε αυτή την παράσταση, είναι:

1. Η προσεγμένη και καθ’όλα εφυής σκηνοθεσία της Αικατερίνης Παπαγεωργίου, που στήνει μία παράσταση ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Στήνει τους πρωταγωνιστές σε ένα μυσταγωγικό περιβάλλον και τους ελίσσει με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε το κοινό να λαμβάνει συνεχείς πληροφορίες και να τις διοχετεύει στις καταπληκτικές  ερμηνείες των ηθοποιών.
2. Θα ξεκινήσω από τον Πολ Σέλντον, που τον υποδύεται ο ηθοποιός Νίκος Πανόπουλος. Ενσαρκώνει τον ρόλο με απόλυτη επιτυχία, έχει έντονη εκφραστικότητα (τόσο στην κίνηση, όσο και στο βλέμμα) ενώ κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή μέσα από την μυστηριακή ατμόσφαιρα που προβάλλει.
3. Τώρα, σειρά έχει η Άννυ Γουίλκς, της οποίας ο ρόλος ζωνταντεύει, μέσα από την άκρως ενδιαφέρουσα ερμηνεία της Χριστίνας Κωστέα. Με διάχτυο το ταλέντο της αλλά και την αριστοτεχνική της κίνηση, φαίνεται πόσο πολύ έχει διεισδύσει στη φιλοσοφία του ρόλου της.
4. Κι όλο αυτό το μυστηριακό κλίμα, συμπληρώνεται μέσα από την ερμηνεία του

   Θεοφάνη Μιλλεούνη, που υποδύεται τον Σερίφη. Με εξαίσιο τρόπο ελίσσεται επί σκηνής και φαίνεται η πολύ καλή  χημεία του, με τις ερμηνείες και των άλλων δύο ηθοποιών.

   5. Η παράσταση κερδίζει πολύ σε εικόνα, έχει πολλές εναλλαγές, έντονες, έξυπνο σκηνικό, μικρές δόσεις χιούμορ, όπου χρειάζεται. Όλο αυτό σε παρασύρει.  Σε θέτει και εσένα σε μια εγρήγορση σκέψης.

   6. Τα σκηνικά και τα κοστούμια του Alexander Gunnarsson και της Σοφίας Μαυρομιχάλη, οι φωτισμοί του  Κωστή Μουσικού και η επιμέλεια μουσικής του Θάνου Καραγεωργίου, συνθέτουν ένα ακόμη πιο έντονο, λυρικό και μυστηριακό περιβάλλον.

   Μία παράσταση που αξίζει να παρακολουθήσετε, την συστήνω ανεπιφύλαχτα!  Γιατί…… «Όταν κοιτάς για πολλή ώρα την άβυσσο, η άβυσσος θα σε κοιτάξει πίσω.»

    

   ΠαραστάσειςΚΑΘΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΙΣ 21:15