Η διακεκριμένη σεφ από την Πόλη με τη ζεστή καρδιά και τα νόστιμα πιάτα, ανοίγει την ψυχή της στο Koita-magazine.
Μια φορά κι έναν καιρό, γεννήθηκε στο Βόσπορο και συγκεκριμένα στο Καντιλλί, ένα κοριτσάκι που το έλεγαν Μαρία.
Οι διδαχές, η όρεξη και η αγάπη για τη μαγειρική, η έρευνα, ο σεβασμός, η ταπεινότητα και πάνω απ΄όλα η ανθρωπιά της, την έκαναν αγαπητή και αναγνωρίσιμη στο κοινό.
Με δικά στης εστιατόρια σε Κωνσταντινούπολη και Αθήνα, μέσα από τα σεμινάρια της και τα βιβλία της, τις εκπομπές της, διαδίδει απ’άκρη σε άκρη γεύσεις, χρώματα κι αρώματα!
Πώς ξεκίνησε η αγάπη σας για τη μαγειρική;
Πρώτα απ’όλα λόγω καταγωγής. Η μαγειρική είναι στο Dna μας. Μεγάλωσα σ’ένα σπίτι που μαγείρευαν οι γυναίκες στην Πόλη. Η καθεμιά έβαζε στο καθημερινό φαγητό όλη της την τέχνη, μέσα σε μια τεράστια κουζίνα. Με όλα αυτά τα αρώματα, των μπαχαρικών, των φαγητών, έμαθα αυτό που λέμε ”ποιοτικό φαγητό. Ήταν σαν να ήμουν ταγμένη σε αυτό.
Το πρέπει να μαγειρεύω, έγινε λατρεύω να μεγειρεύω και μετά επαγγελματικά. Ερευνώ και μαγειρεύω στην πορεία. Διδάσκω αυτά που έμαθα στην μαγειρική. Και έγινα αναγνωρίσιμη μέσα από τη μαγειρική μου, σε Ελλάδα και Τουρκία.
Αγαπημένο φαγητό σας από παιδί μέχρι και σήμερα;
Το πρώτο φαγητό που έμαθα ήταν τα ντολμαδάκια, το χιουνκιάρ (κρέας με καπνιστή μελιτζάνα) μπακλαβάδες και καταϊφια και φυσικά λόγω Βοσπόρου, τα ψάρια και τα θαλασσινά. Δε μπορώ όμως να ξεχωρίσω κάποιο. Υπάρχει τεράστια ποικιλία.
Τι αυτό που ζητάει να μάθει περισσότερο ο κόσμος ;
Ο κόσμος από εμένα θέλει να μαθαίνει πως να ταιριάζει τα μπαχαρικά στην μαγειρική. Υπάρχουν πολλά μπαχαρικά αλλά δεν ξέρει πολύς κόσμος τη χρήση τους.
Εσείς πώς τα συνδυάζετε;
Είναι έμφυτο να τα συνδυάζω. Λόγω της κλίσης μου στη μαγειρική και στην χρήση κι αγάπη μου στα μπαχαρικά. Το πάθος προς το επάγγελμα μου. Η αγάπη. Η δημιουργικότητα. Η μαγειρική είναι τέχνη. Συνδυασμός πολλών πραγμάτων!
Γυναίκα, επιχειρηματίας, μαμά, σεφ. Πώς συνδυάζονται όλα αυτά; Και τι αυτό που σας κρατάει ζωντανή;
Δεν υπάρχει χρόνος για εμένα. Με αγχώνει πολλές φορές αυτό. Αυτό με κρατάει ζωντανή και δημιουργική είναι οι γιοι μου και η γη μου. Γιατί η γη μου δίνει συνεχώς προϊόντα προς έμπνευση. Και τα παιδιά μου είναι η έμπνευση μου να δημιουργώ. Είναι οι πιο αυστηροί μου κριτές.
Η ζωή στην Πόλη, η ζωή στην Αθήνα. Ομοιότητες και διαφορές.
Η Πόλη διατηρεί τις παραδόσεις, όσο μοντέρνος κι αν είναι ο κόσμος της . Το φαγητό εκεί, είναι ιεροτελεστία. Μία μοντέρνα Τουρκάλα μαγειρεύει πολύ και σήμερα. Στην Αθήνα, οι παραδόσεις τείνουν να ξεχαστούν, η ιεροτελεστία του φαγητού χάνεται και έχει επέλθει το delivery. Η Ελληνίδα νοικοκυρά δεν μπορεί να ασχολείται πολύ με τη μαγειρική. Η παράδοση του φαγητού οφείλει να υπάρχει, γιατί το τραπέζι είναι ιερό και με αυτό τον τρόπο συσπειρώνεται και ο θεσμός της οικογένειας.
Θα πηγαίνατε ποτέ σε κριτική επιτροπή για μαγειρική;
Δεν είναι στο στοιχείο μου να κρίνω. Ίσως είμαι παραπάνω συναισθηματική απ’όσο πρέπει. Αν ήμουν κριτής θα ήμουν η καλή. Δεν θα μπορούσα να ‘μαι κακός κριτής. Η στροφή προς τη μαγειρική μέσω και των ριάλιτι σίγουρα αποτελεί μόδα. Μέσα από αυτη τη μόδα όμως, βγαίνουν και τεχνικές διδασκαλίες. Πολύς κόσμος γνωρίζει μυστικά που αλλού δε θα τα μάθαινε.
Πώς μπορούν να συνδυαστούν γεύσεις από διάφορα μέρη της γης;
Η έρευνα πάντα χρειάζεται και είναι το στοιχείο εκείνο που θα σε πάει στο επόμενο βήμα μέσα από τη δουλειά σου. Η κάθε μέρα αποτελεί και μια καινούργια έρευνα. Σκεύη, τεχνικές, τα πάντα προοδεύουν κι εξελίσσονται. Η τηλεόραση βοηθάει πολύ, τα βιβλία μαγειρικής, τα ταξίδια. Διευρύνεται το πνεύμα μέσα από τον κόσμο της μαγειρικής . Το διαδίκτυο επίσης, με τις τόσες πολλές συνταγές που βρίσκονται δίπλα μας, απλά με το πάτημα ενός κουμπιού.
Τι άλλο, εκτός από πολίτικες συνταγές μπορεί να δοκιμάσει κανείς στο εστιατόριο σας;
Στο Maria’s Restaurant θα έχει την ευκαιρία ο κόσμος να απολαύσει μεσογειακό μενού με ελληνικά προϊόντα, αλλά και με πολίτικα αγγίγματα. Τα πιάτα που αξίζει να δοκιμάσει εκτός των άλλων, είναι: Η ψαρόσουπα, ο τρόπος που μαγειρεύουμε τα θαλασσινά μας πιάτα, η μελιτζάνα γεμιστή με θαλασσινά, που μυρίζει Αιγαίο. Το χιουνκιάρ μπεγιεντί που μυρίζει Πόλη. Η κακαβιά που μυρίζει Μεσόγειο.
Η μαγειρική είναι κάτι που διδάσκεται. Ή το έχει κάποιος μέσα του;
Σίγουρα θέλει να το έχεις. Δημιουργία και πάθος τα βασικά συστατικά. Για την τεχνική όμως θέλει διδασκαλία και πολλή δουλειά. Η παλιές νοικοκυρές διδάσκοταν από τις παλιότερες.
Είστε μία από τις πιο πολυταξιδεμένες σεφ. Αγαπημένοι προορισμοί;
Έχω πάει Μαρόκο. Μου αρέσει πολύ γιατί συνδυάζει βουνό, θάλασσα και ποτάμια, έρημο και ωκεανό. Μπαχαρικά και υφάσματα και γλυκά. Μαγική πόλη. Σαν το μαγικό χαλί του ΑΛΑΝΤΙΝ ένα πράγμα.
Λατρεύω επίσης τα χωριά της Προβηγκίας. Τα οποία έχουν χρώμα, άρωμα και γεύση. Χάνεσαι στις μυρωδιές και μπορείς με τα προϊόντα που θα βρεις εκεί, να κάνεις μενού για πολλά εστιατόρια.
Επίσης στο ταξίδι μου στο Μόντε Κάρλο, ενώ όλοι μου οι φίλοι πήγαν βόλτα στο καζίνο, εγώ βρήκα τη λαϊκή αγορά και γνώρισα τα ρομανέσκ κουνουπίδια. Μοιάζουν σαν έργο τέχνης.
Στο Βιετνάμ θα είναι το επόμενο μου ταξίδι, τον Οκτώβριο!
Πείτε μου λίγα λόγια και για το βιβλίο σας…
Ξεκίνησα με τον εκδοτικό Οίκο Πατάκη μια πολύ όμορφη συνεργασία. Είναι το 6ο κατά σειρά βιβλίο μου που κυκλοφόρησε το Φεβρουάριο. ”Ερωτικά Μπαχάρια”. Ουσιαστικά, έχω κάνει έρευνα για 26 μπαχαρικά, από πού έρχονται, ποια η ιστορίας τους, τα οφέλη τους σε υγεία και στη μεγειρική και έπειτα ακολουθούν και συνταγές με αυτά τα μπαχαρικά!
Ετοιμάζουμε το κανάλι μας στο Youtube και το νέο μου βιβλίο μυθιστόρημα – ταξίδι στη ζωή!
Όλοι έχουμε ένα φύλακα άγγελο! Νιώθω ευλογημένη για όλα όσα έχω κάνει. Και είμαι άνθρωπος με θετική σκέψη. Πιστεύω στο παραμύθι που μας ετοιμάζει η ζωή. Αρκεί να πούμε εμείς ”μια φορά κι ένα καιρό.”
Το τέλος το ορίζει ο Θεός…. Εκτός κι αν πάρεις το ξυράφι και κοπείς ο ίδιος. Οπότε τη ζωή μας την κουμαντάρουμε κι εμείς οι ίδιοι πολλές φορές. Ο Θεός μας δίνει τη ζωή για να την διαχειριστούμε εμείς!
