18 Μαρτίου 1989. Όποιος περνούσε έξω από το σπίτι της πρώην «βασίλισσας της ομορφιάς» στη μεξικάνικη Βερακρούζ δεν θα διέκρινε τίποτα το ασυνήθιστο. Τα παράθυρα ήταν ανοιχτά και οι χαρακτηριστικές μεγάλες γλάστρες που κοσμούσαν το μπαλκόνι βρίσκονταν στη θέση τους.
Ωστόσο, αυτό που δεν φαινόταν με γυμνό μάτι ήταν ότι μέσα στο χώμα που φιλοξενούσε τις ρίζες των καλλωπιστικών φυτών, βρίσκονταν τα άψυχα κορμιά δύο μικρών παιδιών….
«Η Βασίλισσα της Βερακρούζ»
Το καρναβάλι της Βερακρούζ είναι το μεγαλύτερο του Μεξικό και ένα από τα διασημότερα παγκοσμίως. Στην ετήσια διοργάνωσή του επενδύονται εκατομμύρια δολάρια, ενώ προσελκύει αντίστοιχα και εκατομμύρια επισκέπτες. Για εννέα συνεχόμενες μέρες, επικρατεί ένα κλίμα εορτασμού και χαράς σε ολόκληρη την παραθαλάσσια πόλη. Τα δρώμενα είναι καθημερινά, η μουσική ασταμάτητη και το φαγητό άφθονο. Μία από τις σημαντικότερες στιγμές της εκδήλωσης είναι η ανάδειξη της «Βασίλισσας της Βερακρούζ».
Η 18χρονη Εβανχελίνα Τεχέρα ήταν ξανθιά με πράσινα μάτια. YouTube Το 1983, «Βασίλισσα» του μεγάλου καρναβαλιού στέφθηκε η 18χρονη Εβανχελίνα Τεχέρα. Η διάκριση αυτή δεν εξέπληξε κανέναν. Η νεαρή Εβανχελίνα, εκτός από εντυπωσιακή εμφάνιση, διέθετε ένα δυνατό οικογενειακό υπόβαθρο και καλές διασυνδέσεις στην πόλη. Ο πατέρας της ήταν ένας από τους πιο πετυχημένους γιατρούς και είχε φίλους σε όλα τα υψηλά κλιμάκια της τοπικής κοινωνίας….
Από τη στιγμή εκείνη, η φήμη της απογειώθηκε. Οι φωτογραφίες της ξανθιάς, πρασινομάτας καλλονής γέμισαν τα πρωτοσέλιδα τόσο των τοπικών, όσο και των εθνικών εφημερίδων. Ξεκίνησε να παραχωρεί συνεντεύξεις και να κάνει φωτογραφήσεις, ενώ εμφανίστηκε στο δημοφιλέστερο τηλεοπτικό σόου της περιόδου εκείνης στο Μεξικό, «Πάντα την Κυριακή». Ωστόσο, η αψεγάδιαστη εξωτερική εμφάνιση ήταν μόνο μία βιτρίνα. Ο εσωτερικός κόσμος της Εβανχελίνα ήταν, στην πραγματικότητα, βαθιά διαταραγμένος και η ίδια πάσχιζε για χρόνια να κρύψει τα ψυχολογικά τραύματα που την ταλάνιζαν από μικρή….
Παρότι είχε μεγαλώσει με όλες τις ανέσεις και χρήματα δεν της έλειψαν ποτέ, το οικογενειακό περιβάλλον στο οποίο ζούσε ήταν προβληματικό. Ο πατέρας της, που ως μεγαλογιατρός απέπνεε κύρος στον κοινωνικό του περίγυρο, όταν βρισκόταν στο σπίτι μετατρεπόταν σε έναν αλκοολικό και αδίστακτο άντρα. Συνήθιζε να κακοποιεί τη γυναίκα του και να γίνεται βίαιος με την Εβανχελίνα και τον αδερφό της. Αυτή ήταν η σκληρή καθημερινότητα των Τεχέρα μέχρι η μικρή να κλείσει τα 9. Τότε, η μητέρα της βρήκε την ευκαιρία και το έσκασε από το σπίτι μαζί με τα δυο παιδιά.
Ωστόσο, η χρόνια κακοποίηση είχε αφήσει εμφανή σημάδια στον ψυχισμό της. Έτσι, η ζωή των παιδιών αντί να βελτιωθεί, άλλαξε προς το χειρότερο. Με μια μάνα εθισμένη στο αλκοόλ και στις ουσίες, πλέον μεγάλωναν μέσα στην φτώχεια και την παραμέληση. Όταν η Εβανχελίνα μπήκε στην εφηβεία, ο πατέρας της αποφάσισε να την πάρει να ζήσει μαζί του. Ο πλούτος και οι ανέσεις επανήλθαν, αλλά τα ψυχικά τραύματα παρέμειναν ανοιχτά….
Η βασίλισσα που έγινε παιδοκτόνος
Η «Βασίλισσα της Ομορφιάς» ήταν τέρας. Η διάσημη Μεξικάνα που βυθίστηκε στις καταχρήσεις, σκότωσε τα δύο παιδιά της και τα έθαψε σε γλάστρες.
Τα χρόνια που ακολούθησαν τη στέψη της Εβανχελίνα ήταν ταραχώδη. Η νεαρή κοπέλα άρχισε να πηγαίνει καθημερινά σε πάρτυ, να συναναστρέφεται άτομα της νύχτας και σταδιακά να βυθίζεται στις καταχρήσεις.
Με τον καιρό, έχασε τη λάμψη της «σταρ» που είχε κερδίσει με τον τίτλο της «Βασίλισσας της Βερακρούζ» και μετατράπηκε σε μια μουντή γυναίκα εθισμένη στις ουσίες και στον περιστασιακό έρωτα. Καρποί του εθισμού της στον περιστασιακό έρωτα ήταν δύο εγκυμοσύνες. Απέκτησε δύο γιους, τον πατέρα των οποίων δεν αποκάλυψε ποτέ. Ωστόσο, η μητρότητα δεν την ώθησε να αλλάξει τρόπο ζωής. Δίχως να το αντιληφθεί, αντέγραφε επακριβώς τη συμπεριφορά της μητέρας της που τόσο είχε στιγματίσει την παιδική της ηλικία….
Το 1989, όταν η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο, ο πατέρας της την έδιωξε από το σπίτι, ενώ ακόμα συγγενείς και παιδικοί φίλοι απομακρύνθηκαν και σταμάτησαν να τη βοηθούν οικονομικά. Τότε, η Εβανχελίνα νοίκιασε ένα μικρό διαμέρισμα κοντά στο λιμάνι της Βερακρούζ και μετακόμισε εκεί με τους δύο γιους της. Έχοντας πλέον πλήρη αυτονομία, διοργάνωνε πάρτυ, καλούσε καθημερινά κόσμο στο σπίτι και περνούσε το χρόνο της πίνοντας αλκοόλ και κάνοντας χρήση ναρκωτικών.
Κατά τη διάρκεια των συγκεντρώσεων αυτών, συνήθιζε να κλειδώνει τα παιδιά της, τον δίχρονο Χάιμε και τον τρίχρονο Χουάν Μιγκέλ, στην ντουλάπα της κρεβατοκάμαρας για να μην ενοχλούν. Μία τέτοια συνάντηση έγινε στις 17 Μαρτίου του 1989 και κράτησε ως το πρωί….
Το έγκλημα
Οι τελευταίοι καλεσμένοι έφυγαν το ξημέρωμα και μόνο τότε η οικοδέσποινα ξάπλωσε να κοιμηθεί. Δεν πρόλαβε, όμως, να ξεκουραστεί. Λίγη ώρα αργότερα, το κλάμα του μικρού Χάιμε την ξύπνησε απότομα. Εξοργισμένη και υπό την επήρεια ακόμη των ουσιών, κατευθύνθηκε προς το δωμάτιο που ήταν κλειδωμένα τα παιδιά. Έπιασε τον Χάιμε από τα πόδια και άρχισε να τον πετάει με δύναμη στους τοίχους και στα πατώματα, μέχρι που το παιδί σταμάτησε να αντιδρά. Ύστερα, σειρά είχε ο Χουάν Μιγκέλ. Με τον ίδιο βάναυσο τρόπο, έδωσε τέλος και στη ζωή του δίχρονου αγοριού. Μόλις συνειδητοποίησε τι είχε κάνει, αποφάσισε να καλύψει τα ματωμένα ίχνη της. Με περίσσια ψυχραιμία, μάζεψε τα άψυχα κορμιά των παιδιών τα έβρασε και άρχισε να τα διαμελίζει. Έπειτα, άδειασε δύο από τις μεγάλες γλάστρες που είχε στο μπαλκόνι και έθαψε ό,τι είχε απομείνει από τα αγόρια στο χώμα.
