Έφη Ρασσιά: “Το σανίδι είναι από μόνο του σχολείο”
Την λάτρεψε όλη η Ελλάδα μέσα από το ντεμπούτο της στο γυαλί, στον ρόλο της “Βάλιας”, στο θρυλικό Καφέ της Χαράς στον Ant1 με την ίδια στη συνέχεια ν’ ακολούθησε τις σπουδές της στην Νομική χωρίς ωστόσο ν’ αφήνει πίσω την μεγάλη αγάπη της υποκριτικής.
Δυναμική, με μια ευγένεια που σε κεντρίζει από την πρώτη στιγμή της συνάντησης σου μαζί της και γεμάτη όνειρα και δημιουργία για το μέλλον η Έφη Ρασσιά σε μία συνέντευξη εφ’όλης της ύλης!
Η Έφη Ρασσιά μιλάει αποκλειστικά στο Koitamagazine.gr και στον δημοσιογράφο Πάνο Σταματόπουλο!
Η ταλαντούχα ηθοποιός της νέας γενιάς αναφέρεται στο δεύτερο θεατρικό της βήμα με την παράσταση “Ένας βλάκας και μισός” η οποία στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία το φετινό καλοκαίρι, στην συνεργασία της με καταξιωμένους ανθρώπους στο χώρο αλλά και στην μεγάλη αγάπη και αγκαλιά που λαμβάνει μέχρι και σήμερα από το κόσμο για την συμμετοχή της στο Καφέ της Χαράς. Ακόμη η αγαπημένη Έφη απαντάει στο αν θα ήθελε να βρεθεί ξανά στην τηλεόραση, στο τι θα την κάνει να πει το ναι σε μια επαγγελματική πρόταση, μιλάει για αυτό που έχει κρατήσει ως συμβουλή από τον Χάρη Ρώμα ενώ δηλώνει ότι ζει την κάθε στιγμή στο τώρα βάζοντας εκτός τη τοξικότητα από την καθημερινότητα της.
Απολαύστε την!
Φέτος το καλοκαίρι το κοινό σε συνάντησε στην περιοδεία της παράστασης “Ένας βλάκας και μισός” , σ’ ένα κλασσικό και πολύ αγαπημένο έργο με την υπογραφή του Δημήτρη Ψαθά. Πώς είπες αρχικά το ναι και τι κρατάς από την φετινή καλοκαιρινή διαδρομή;
Η πρόταση ήρθε ξαφνικά από τον Γιώργο Φρατζεσκάκη με τον οποίο είχαμε στο παρελθόν κάποιες συζητήσεις για να συνεργαστούμε θεατρικά αλλά τελικώς δεν προχώρησε η συνεργασία μας λόγω άλλων υποχρεώσεων που προέκυψαν. Αυτή η ιδέα έμεινε στο μυαλό του και όταν με κάλεσε τελικά για να μου προτείνει το φετινό έργο, μέσα μου είχα πει ήδη το ναι ακούγοντας το όνομα του Δημήτρη Ψαθά αλλά και της υπόλοιπης ομάδας των ηθοποιών και συντελεστών. Σιγά – σιγά όσο προχωρούσαμε το στήσιμο αυτής της δουλειάς, επιβεβαιωνόταν μέσα μου ότι ήταν η σωστή επιλογή να το κάνω.
Στην παράσταση συνεργάζεσαι με ένα σημαντικό επιτελείο ηθοποιών με μεγάλη πορεία στο χώρο όπως είναι ο Θοδωρής Ρωμανίδης, ο Μάκης Πατέλης αλλά και αρκετοί άλλοι ηθοποιοί της νέας γενιάς. Πώς είναι να βρίσκεσαι στα πρώτα χρόνια που εργάζεσαι στο σανίδι και να είσαι δίπλα σε ανθρώπους με τόση μεγάλη εμπειρία και διαδρομή στo καλλιτεχνικό πεδίο;
Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη γιατί τους βλέπω και τους χαίρομαι! Αυτό που ένιωσα από την πρώτη μου κιόλας θεατρική εμπειρία είναι ότι οι πιο έμπειροι με τους πιο νέους συνεργάζονται αρμονικά. Υπάρχει μια ιδιαίτερη μείξη που οδηγεί σε ένα όμορφο δέσιμο της ομάδας όπως συνέβη και φέτος το καλοκαίρι και αυτό είναι που βγαίνει προς τα έξω με τον κόσμο να μας αγκαλιάζει θερμά σε κάθε μας παράσταση. Βλέπω πολλές φορές τον κόσμο όταν γελάει και όταν χειροκροτάει, ότι επιθυμεί να συμμετέχει σε όλο αυτό, όπως γίνεται και στα δραματικά έργα όπου συμμετέχει μέσα από τα δάκρυα και την ενσυναίσθηση.
Η παράσταση “Ένας βλάκας και μισός” αποτελεί η δεύτερη θεατρική σου παρουσία μετά την πρώτη σου εμφάνιση στο σανίδι στο έργο “Το επάγγελμα της κυρίας Γουόρεν” δίπλα στην Μαίρη Βιδάλη. Από την πρώτη φορά στο σανίδι μέχρι και σήμερα τι διαφορετικό έχει η Έφη;
Αυτό που συνειδητοποίησα είναι ότι το σανίδι είναι από μόνο του σχολείο. Κάθε παράσταση σου μαθαίνει πάρα πολλά πράγματα για τον εαυτό σου οπότε δεν μπορώ να σου πω ακριβώς τι έχει αλλάξει μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα. Αυτό που μπορώ να σου πω είναι ότι μέσα σε αυτό το σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα από τότε που ξεκίνησα, εμένα μου φαντάζουν πάρα πολλά χρόνια ενώ είναι λίγος ο καιρός, αλλά μιλάμε για συμπυκνωμένες εμπειρίες.
Τηλεοπτικά το Καφέ της Χαράς αποτελεί μια τεράστια προίκα για σένα καθώς σε αγάπησε πολύς κόσμος μέσα από την σειρά και παραμένει μέχρι και σήμερα μέσω των επαναλήψεων ή των διάφορων αναρτήσεων στα social media μια δουλειά που δεν έχει χάσει στιγμή την διαχρονικότητα της. με τον κόσμο να συνεχίζει να σου μιλάει γι΄αυτή αλλά και την νεαρή Βάλια.
Είμαι πολύ χαρούμενη για όλο αυτό που συνέβη. Θυμάμαι χαρακτηριστικά μου είχε στείλει μήνυμα μια κοπέλα ότι έβγαλε το παιδί της Βάλια, από το ρόλο. Όταν ακόμα και σήμερα έρχεται ο κόσμος μετά την παράσταση και μου μιλάει με τόσο ενθουσιασμό γι’ αυτήν τη δουλειά, εγώ το βρίσκω πολύ όμορφο. Το ότι αγαπήθηκε ένας ρόλος τόσο πολύ και μέσα από αυτόν σε γνώρισαν και σε αγάπησαν αλλά γνωρίζουν και τις επόμενες δουλειές σου, είναι κάτι που βρίσκω πολύ όμορφο.
Πώς νιώθεις που είσαι ένα κομμάτι μιας μεγάλης τηλεοπτικής επιτυχίας η οποία δεν έμεινε μόνο εκεί καθώς μέχρι και σήμερα χτυπάει κόκκινο στις επαναλήψεις και παραμένει ενεργή σε κάθε συζήτηση που μπορεί να προκύψει στα social media αλλά και στο διαδίκτυο γενικότερα με τον κόσμο ν΄εκδηλώνει το ενδιαφέρον του για τους χαρακτήρες του Κολοκοτρωνιτσίου αλλά και για τις περιβόητες ατάκες στο σετ;
Με γεμίζει χαρά όλο αυτό γιατί νιώθεις ότι αυτό που έκανες άγγιξε τον άλλο και τον έκανε να γελάσει. Για μένα είναι σημαντικό να νιώθεις ότι έκανες τον άλλο να νιώσει όμορφα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια κοπέλα που όταν με συνάντησε με ρώτησε «Είσαι η Βάλια;» και εγώ κοκκίνισα εκείνη τη στιγμή και τότε μου είπε γλυκά «μην ντρέπεσαι, μας κάνεις να γελάμε».
Ένιωσες ποτέ ότι η Βάλια ως ρόλος είναι για σένα ένα εμπόδιο ,σκεπτόμενη έντονα ποιο θα είναι το επόμενο σου καλλιτεχνικό βήμα μετά από το Καφέ; Eίχες άγχος για το αν θα κατηγοριοποιηθείς σε κάτι συγκεκριμένο;
Με το που τελείωσε το Καφέ, είχα νιώσει ότι θα υπάρχει η σκιά πώς «ό,τι κάνει είναι λόγω του θείου της, μόνη της δεν μπορεί να κάνει τίποτα». Είχα μια ανασφάλεια για το αν μπορώ να σταθώ στο χώρο αλλά όταν με την πρώτη μου θεατρική δουλειά, που μου έδωσε την ευκαιρία η Μαίρη Βιδάλη, υπήρξε θετική ανταπόκριση απ’ τον κόσμο και στη συνέχεια είδα θετική ανταπόκριση και στην κωμωδία που παίζουμε, ένιωσα ότι όχι, δεν έχω να ξεπεράσω τη Βάλια, ίσα ίσα η Βάλια είναι μέσα μου. Ένιωσα όμως και ότι αυτό το βάρος, ότι θα λέγανε πώς ό,τι κάνει είναι λόγω θείου, τώρα έφυγε από πάνω μου και θέλω να ευχαριστήσω τη Μαίρη Βιδάλη, αλλά και το Γιάννη Μόρτζο για τα λόγια του και την ενθάρρυνσή του.
Τα τελευταία δυο χρόνια είδαμε την μυθοπλασία στους δέκτες μας αρκετά ανανεωμένη με αξιόλογες σειρές να κεντρίζουν δυνατά την προτίμηση του κόσμου. Θα ήταν επιθυμία σου τα επόμενα χρόνια να κάνεις ξανά τηλεόραση;
Η τηλεόραση φυσικά και με ενδιαφέρει. Έχω δεχθεί κάποιες προτάσεις αλλά η αλήθεια είναι ότι γενικά μέχρι στιγμής τα όχι μου ήταν περισσότερα από τα ναι γιατί διαλέγω σε τι θέλω να έχω συμμετοχή με κριτήριο να είναι κάτι που να μου αρέσει και να μου ταιριάζει. Θα πρέπει να πληρούνται και οι δύο προϋποθέσεις τόσο καλλιτεχνικά όσο και από άποψη όρων συνεργασίας. Το σκεπτικό μου σε μια πρόταση που μου γίνεται είναι να είναι κάτι που μου αρέσει και μου ταιριάζει αλλιώς θα πω όχι. Όπως μου έχει πει και η μητέρα μου στο παρελθόν «στη ζωή τα όχι πρέπει να είναι περισσότερα από τα ναι, αν είναι τα ναι περισσότερα τότε κάτι δεν πάει καλά».
Ο Χάρης Ρώμας πέρα του ότι είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής σου, είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος με μια ευγένεια στον λόγο του και πάντα δίπλα στο κοινό καλό. Τι είναι αυτό που κρατάς από τον ίδιο; Yπάρχουν κάποιες συμβουλές από εκείνον που έχουν μείνει χαραγμένες μέσα σου;
Ο Χάρης μου έχει πει να έχω σκληρό στομάχι σε ό,τι και αν κάνω. Πλέον το έχω και πορεύομαι με αυτό.
Σήμερα εν έτη 2023 υπάρχει για σένα κάποιο καλλιτεχνικό όνειρο το οποίο ζυμώνεται μέσα σου όπως ένας ρόλος ή μια ιδανική συνεργασία την οποία θα ήθελες να πραγματοποιήσεις τα επόμενα χρόνια;
Χαίρομαι που με ρωτάς γιατί μου δίνεις την ευκαιρία να κλείσω λέγοντας ότι είμαι πολύ χαρούμενη που βρίσκομαι σε αυτό το έργο και δίπλα σε αυτούς τους συντελεστές. Δεν σκέφτομαι το μετά γιατί το τώρα με κάνει τόσο πλήρη κι ευτυχισμένη. Νιώθω ευλογημένη που συναντήθηκα μ’ αυτό το υπέροχο κείμενο του Δημήτρη Ψαθά το οποίο δεν είναι απλά μια κωμωδία καθώς έχει ένα πολύ σημαντικό μήνυμα. Όταν το συνειδητοποιούμε καθώς διαβάζουμε το έργο μας προκαλεί εντύπωση το πώς με κωμικό τρόπο περνάει τέτοιο μήνυμα στο κοινό.
Χαίρομαι το τώρα, τη συνεργασία μου με τους υπόλοιπους συντελεστές με τους οποίους νιώθω υπέροχα. Λόγω του ότι πέρασα κάποιες άσχημες εμπειρίες με προβλήματα υγείας, η ζωή μου έμαθε να χαίρομαι το τώρα, να μην επιτρέπω ούτε σε τοξικότητα να με επηρεάζει ούτε σε σκέψεις από το παρελθόν ή αγωνίες για το μέλλον να αλλοιώνουν το τώρα.
