Αρχική ΘΕΑΜΑ Αντώνης Σανιάνος: “Το θέατρο ενώνει τους ανθρώπους άρα  και τους θεραπεύει”

Αντώνης Σανιάνος: “Το θέατρο ενώνει τους ανθρώπους άρα  και τους θεραπεύει”

Πόσο ευτυχές είναι να παρακολουθείς νέα άτομα στο σανίδι που δοκιμάζονται συνεχώς σε νέα πράγματα, κρατούν τους τύπους πάντα με αξιοπρέπεια, το θέλει που λέμε η καρδούλα τους.

 

Σε αυτή την κατηγορία ανήκει και ο Αντώνης Σανιάνος ο οποίος φέτος βρέθηκε σε 4 παραστάσεις στον θεατρικό χάρτη της Αθήνας, δίνοντας το 100% του εαυτού του σε κάθε ρόλο που του ανατέθηκε .

Ο ταλαντούχος ηθοποιός με αφορμή την συμμετοχή του  στην παράσταση “Ψυχών Λύτρωσις” και “Ραχήλ” στο Θέατρο Αλκμήνη,  σε μια συνέντευξη εφ’όλης της ύλης στο Koitamagazine.gr και στον δημοσιογράφο Πάνο Σταματόπουλο. Ο Αντώνης μιλάει για το φετινό του μοίρασμα σε 4 θεατρικές παραγωγές,  γι’ αυτό που τον κάνει μέχρι και σήμερα δοσμένο στην δουλειά του,  για τους διαδικτυακούς followers και στο κατά πόσο ωφελεί το ταμείο μιας δουλειάς αλλά και  για τα έργα που μελλοντικά ονειρεύεται να βρεθεί.

Την φετινή χρονιά το θεατρόφιλο κοινό σε συναντάει σε 4 διαφορετικά θεατρικά το “Ψυχών Λύτρωσις” και την “Ραχήλ” στο Θέατρο Αλκμήνη, στο “Ναπάλμ χάσταγκ φάμιλι” στη σκηνή του Red Jasper Cabaret Theatre και στο έργο “Το σκοτάδι είναι πράσινο” ένα έργο για παιδιά στο Altera Pals. Πώς νιώθεις γι’ αυτή την καλλιτεχνική εγρήγορση σε διαφορετικά έργα την ίδια περίοδο στο σανίδι;

Αρχικά Πάνο μου αισθάνομαι πολύ όμορφα γιατί έχω την ευκαιρία να δοκιμάζω τα εργαλεία μου συνεχώς. Στη συνέχεια νιώθω ότι είναι μια ανταμοιβή του κόπου μου ,ότι κάπως δηλαδή είναι ένα σημάδι ότι όλα δείχνουν και πάνε καλά.

Το θέατρο μετά από μια επικίνδυνη στροφή λόγω της πανδημίας, δείχνει να δικαιώνεται με τον κόσμο να στηρίζει τις θεατρικές παραγωγές που ανεβαίνουν αλλά και ολόκληρο τον κόσμο των τεχνών. Περιέγραψε μου λίγο το συναίσθημα που νιώθεις κάθε φορά που ανεβαίνεις στη σκηνή και λαμβάνεις σε δύσκολες στιγμές που διανύουμε, ένα θερμό χειροκρότημα ;

Το χειροκρότημα και το θερμό – ζεστό βλέμμα των θεατών επιβεβαιώνει αρχικά το ποσό τους έλειψε στην πανδημία η θεατρική δράση. Όσον αφορά το δικό μου συναίσθημα αισθάνομαι περήφανος όταν τους βλέπω γεμάτους με αυτό που παρακολούθησαν και βαθιά εκτίμηση μεταξύ μας που συνδεθήκαμε και ανταλλάξαμε μηνύματα που αφορούν τις ζωές μας και το νόημα μας.

Στο έργο Ψυχών Λύτρωσις έχεις την τύχη και την ευκαιρία να συναντιέσαι επί σκηνής με σπουδαία ονόματα του χώρου που έχουν γράψει τα δικά τους χιλιόμετρα στο θέατρο και στη τηλεόραση όπως είναι η Ελένη Φίλιππα και ο Περικλής Λιανός ενώ στο Ραχήλ με τον σπουδαίο θεατράνθρωπο Μανώλη Δεστούνη που έχει αφήσει ολόκληρη παρακαταθήκη σε θέατρο και κινηματογράφο. Πώς νιώθεις γι’ αυτές τις ξεχωριστές συναντήσεις και τι είναι αυτό που κρατάς από την διαδρομή σου με αυτούς τους ανθρώπους;

Τυχερός σίγουρα που κοιταζόμαστε και με τους τρείς επί σκηνής. Παίρνω επίσης το μεράκι τους που είναι θαυμαστό αλλά και την ψυχραιμία τους πριν και πάνω στη σκηνή.

Είναι χαρά μου που συναντάω αυτή τη γενιά του θεάτρου που η σκηνή μετά από τόσα χρόνια είναι σαν το σπίτι τους. Και το μοιραζόμαστε παρέα και με πίστη.

Φέτος βρέθηκες αντιμέτωπος με 4 θεατρικές διαδρομές- προκλήσεις. Που καταφέρνεις και συναντάς τον Αντώνη και βρίσκεις ελεύθερο χρόνο για σένα αλλά και τ’ αγαπημένα σου άτομα; Είναι εύκολο εφόσον το θέλεις ή πολλές φορές η ρουτίνα της δουλειάς δυσκολεύει την έξω ζωή;

Με ρώτησες και από κοντά, έχεις δίκιο θυμάμαι το ύφος σου δεν είναι εύκολο. Το θέατρο εμένα μου απορροφά προσοχή και ενέργεια έτσι όμως μου αρέσει να το βιώνω.

Δεν υπάρχει πολύ ελεύθερος χρόνος, μου λείπουν τα φιλαράκια μου. Τον Αντώνη τον συναντώ στο δρόμο, στη μηχανή ,τα βράδια στο σπίτι μου ,όταν ακούω μουσική και τραγουδάω και όταν επιτέλους συνάντω τους φίλους μου και βολτάρουμε.

Το θέατρο έχει ανάγκη τον άνθρωπο και την προσοχή του για να υπάρξει για αυτό και γω όταν δουλεύω ένα ρόλο – κείμενο δίνω τόσο το χρόνο μου για ζωντανέψει η σκηνή και η δράση έτσι όμως ξανά λέω μου αρέσει  να το πράττω.

Τα τελευταία χρόνια η μυθοπλασία δείχνει φανερά σημάδια ανάκαμψης με το φετινό πεδίο να περιέχει μια πληθώρα σειρών κάθε είδους στα περισσότερα κανάλια της χώρας. Ως θεατής έχεις καταφέρει να ξεχωρίσει μια νέα δουλειά στο γυαλί ή από τα όσα ακούς με τους συναδέλφους σου στο επάγγελμα;

Πάνο όλα σχεδόν τα πράγματα στη ζωή μας έχουν πολλές οψεις και πλευρές. Είναι καλό ένας θεατής να έχει πολλες επιλογές να ταυτιστεί και να παρακολουθήσει κάτι που τον εκφράζει. Από την άλλη όμως ανάμεσα σε αυτές τις πολλές επιλογές καμιά φορά η συγκέντρωση μας χάνεται και δεν εμβαθύνουμε. Το θετικό για εμάς τους ηθοποιούς είναι ότι έχουμε πολλές ευκαιρίες για να δουλέψουμε,τώρα επειδή η τηλεόραση είναι ένα εύκολο μέσο καθε άνθρωπος βρίσκει τη σειρά που τον ιντριγκάρει να παρακολουθήσει. Κοινό λοιπόν στην τηλεόραση υπάρχει από ότι παρατηρώ.

Όλα αυτά τα χρόνια της πορείας σου στο θέατρο υπήρξαν δύσκολες στιγμές όπου το θέατρο, η επαφή σου με τους συναδέλφους και το κόσμο έξω από κάθε παράσταση να λειτούργησαν θεραπευτικά για σένα;

Παρακολούθησες όλες τις παραστάσεις και σε ευχαριστώ πολύ. Πιθανά παρατήρησες το κλίμα με τους συναδέλφους το περιέχει χαρά και πίστη, υπάρχει κάτι πιο θεραπευτικό από αυτό τι λες;

Θυμάμαι τις αγκαλιές με τους συναδέλφους στο Ναπαλμ ,τη φωτιά που ανάβαμε πριν αρχίσει η παράσταση. Θυμάμαι το Νίκο το φίλο μου από το Αλκμήνη στις πρόβες σε δύσκολες σκηνές που τα καταφέρναμε παρέα με τους συναδέλφους τα χαμογελάμε που είχαμε αλλά και όλες τις φορές που δεν ερχότανε το επιθυμητό αποτέλεσμα και το δεν πειράζει είχε ένα χαμόγελο. Το θέατρο ενώνει τους ανθρώπους άρα  και τους θεραπεύει .

Τι είναι αυτό που κάθε φορά πέρα από την όποια δυσκολία ή μια αναποδιά σε επαγγελματικό επίπεδο, αυτή η δουλειά σε κρατάει γοητευμένο και προσηλωμένο σε αυτή;

Θυμάμαι την πρώτη παράσταση που είδα και είχα μένει σοκαρισμένος, είχα ξεχάσει όλα τα δικά μου προσωπικά, με είχε απορροφήσει αυτό που έβλεπα. Αυτο λοιπόν είναι κάτι που προσπαθώ πια να το προσφέρω εγώ. Το νιώθω ως ένα καθήκον σαν να φοράω και γω μια στολή που γράφει ηθοποιός και να εκπροσωπώ τη ζωή και το δίκαιο των ανθρώπων. Είμαι αρκετά ρομαντικός ίσως μπορείς να πεις όμως μου ότι μου δίνει νόημα σε δύσκολες περιόδους να έχω κίνηση και επιθυμία να δρω.

Στην περίπτωση που οι προτάσεις που σου γίνονται δεν σε ικανοποιούν σε προσωπικό καλλιτεχνικό επίπεδο, είναι εύκολο να πεις όχι σήμερα και ν απέχεις από επιλογή για ένα διάστημα από χώρο ή το να μην δείχνεις παρουσία δίνει την εντύπωση στους ανθρώπους του χώρου ότι κάποιος είναι ανενεργός;

Είχα τη τύχη να γνωρίσω το Δάσκαλο μου στη σχολή που μου είχε πει ότι ” Δουλειά του ηθοποιού είναι να βρίσκει πάντα κάτι να τον αφορά προσωπικά μέσα σε αυτό που κάνει”.  Σε ευχαριστώ Κίμωνα Φιορέτο για αυτό. Αυτό λοιπόν είναι ένα τρόπος πάντα να με αφορά με καποιο τρόπο αυτό που κάνω.

Από την άλλη όμως η δουλειά του ηθοποιού δεν είναι εύκολα βιώσιμη οπότε και το όχι δεν είναι εύκολη υπόθεση. Όταν όμως χρειάζομαι ξεκούραση και χαλάρωση θα αναγκαστώ να το πω ,δεν γίνεται συνέχεια να τρέχουμε spreed στο στήθος. Θα πάμε και μια βόλτα χαλαρά και ας ζούμε καμιά φορά με τρεις και εξήντα, όσο αντέξω Πάνο.

Τα τελευταία δύο χρόνια το κίνημα #metoo έφερε στο φως της δημοσιότητας σημαντικές καταγγελίες συναδέλφων σου για περιστατικά βίας και κακοποιητικής συμπεριφοράς τα οποία θορύβησαν ολόκληρο τον χώρο και κάποιες περιπτώσεις βρέθηκαν απέναντι των δικαστικών εδράνων. 2 χρόνια μετά πώς νιώθεις για την έκβαση των γεγονότων και για το άνοιγμα που έφερε αυτό στο χώρο;

Σήμερα θεωρείς ότι ο χώρος πατάει πλέον πάνω σε νέες βάσεις με τέτοιες συμπεριφορές να μην βρίσκουν πάτημα να αναπτυχθούν;

Ήρθαν στην επιφάνεια κάποια γεγονότα για να λυθούν, μετά από συγκρούσεις πάντα υπάρχει καλύτερο πλάνο και ηρεμία. Τώρα τα πράγματα έχουν άλλες βάσεις.

Δύσκολες συμπεριφορές δυστυχώς θα υπάρχουν ακόμα σε όλους τους χώρους, είναι καλό αυτό που έγινε γιατί συνέβη το άνοιγμα της πόρτας για να λυθούν κάποια δύσκολα κομμάτια, μόνο καλό έχει φέρει λοιπόν.

Όταν κάποιος ανθρωπος δεν σέβεται τον απέναντι του είναι υπόλογος για αυτό. Η απόλυτη ελευθερία χωρίς όρια μπορεί να φέρει το χάος.

Το τελευταίο διάστημα έγινε γνωστό ότι σε ακροάσεις του χώρου, κύριο task για τους υποψήφιους αποτέλεσε ο αριθμός των followers που μετρούν στα social media. Πώς κρίνεις όλη αυτή την κατάσταση αλλά και το γεγονός ότι μπορεί να επιλεχθούν άτομα για μία δουλειά λόγω της δημοφιλίας που έλαβαν από κάποιο άλλο πρόγραμμα; Θεωρείς ότι ο αριθμός των followers αποτυπώνεται και στο ταμείο μιας δουλειάς;

Ναι δυστυχώς φέρει αποτελέσμα στο ταμείο του θεάτρου αυτό που έχει αρχίσει να συμβαίνει. Κοίταξε κατανοώ τα κόστη ενός παραγωγού από τη μία, όμως από την άλλη κάθε άνθρωπος και ηθοποιός έχει ψυχούλα και μία διαδρομή. Δεν είναι καλό να εκτιμάται και να επιλέγεται μόνο από αριθμούς σε μια εφαρμογή,  είναι υποτιμητικό για άλλα του κομμάτια. Είναι γνωστό ότι όσο πιο δημοφιλής είσαι τόσο πιο καλό είναι . Τι να πω αν φθάσω ποτέ 50 χιλιαδιες follower’s θα παίρνω αλλά χρήματα, όμως ακόμα τον ίδιο χρόνο θα δίνω στην υποκριτική για να δουλέψω.

Το θέατρο και η υποκριτική έχει σκοπό τη συγκίνηση και την αφύπνιση των ανθρώπων.

Σήμερα στην ζωή σου χωράει ένα νέο καλλιτεχνικό όνειρο; Ονειρεύεσαι μέσα ρόλους , projects και συνεργασίες με ανθρώπους που θα ήθελες να βρεθείς στο μέλλον και θαυμάζεις ή προτιμάς να ζεις το τώρα αφήνοντας όποιο μακροπρόθεσμο σχέδιο η σκέψη στην άκρη;

Μου αρέσει να ζω το τώρα και να ονειρεύομαι πως θέλω να είμαι σε λίγα χρόνια . Έτσι καταφέρνω να βάζω στόχους. Δεν μου αρέσει πολυ να στοχεύω σε πολύ συγκεκριμένα πράγματα γιατί απογοητεύομαι μετά. Αγαπώ το ‘ Ζωολογικό κήπο ” του Άλμπυ  όπως επίσης και   ” Ο Γυάλινος κόσμος” του Ουίλλιαμς. Θα ήθελα κάποια στιγμή να παίξω σε αυτά τα έργα αν με ακούει το σύμπαν ή κάποιος σκηνοθέτης παρακαλώ πολύ θυμηθείτε με . Άλλα σχέδια να είμαι καλά, να έχω υγεία και ότι μπορώ θα το πράξω.
Πάνο σε ευχαριστώ για το χρόνο σού το είπα και πιο πάνω . Θα τα λέμε πια από εδώ και πέρα χάρηκα πολύ.

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;  Ετοιμάζεις  κάτι καινούργιο που αφορά το δεύτερο μισό της  σεζόν και το οποίο θα ήθελες να μοιραστείς μαζί  μας;

Υπάρχει κάτι που συζητώ για μετά το Φεβρουάριο,  δεν ειναι σίγουρο για να το μοιραστώ ακόμη. Σίγουρα ξεκούραση να γεμίσουμε μπαταρίες. Επίσης θα κάνω κάποια live στην Αθήνα, θα ενημερωθείς Πάνο να τα πούμε και μουσικά.

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

 

Ψυχών Λύτρωσις 

Στο θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ παρουσιάζεται η θεατρική παράσταση «Ψυχών Λύτρωσις» από την Πέμπτη 12 Οκτωβρίου 2023  και κάθε Πέμπτη και Παρασκευή στις 21:00.

Το έργο είναι εμπνευσμένο από τη συλλογή διηγημάτων της Γαλάτειας Καζαντζάκη  «Ο κόσμος που πεθαίνει κι ο κόσμος που έρχεται».

Η θεατρική παράσταση «Ψυχών Λύτρωσις», μέσα από μια ιστορία αγάπης, πραγματεύεται τη φωτεινή και τη σκοτεινή πλευρά των ανθρώπινων σχέσεων μέσα από διαχρονικά κοινωνικά ζητήματα, όπως η κοινωνική ανισότητα, η διαφορετικότητα, η προκατάληψη, η κακοποίηση, τα πάσης φύσης κοινωνικά στερεότυπα.

Προβλήματα που ταλάνιζαν την κοινωνία της Ελλάδας και όχι μόνο στη δεκαετία του 1960 και τα οποία εξακολουθούν να είναι τόσο επίκαιρα.

Λίγα λόγια για το έργο

Βρισκόμαστε στην Αθήνα του 1963. Δύο οικογένειες, δύο διαφορετικές κοινωνικές τάξεις, δύο διαφορετικοί κόσμοι ενώνονται με τον αρραβώνα των παιδιών τους. Η Κλειώ, φοιτήτρια και κοινωνικά ευαισθητοποιημένη και ο Αλέκος, σκληρά εργαζόμενος και «νταής», έχουν ερωτευθεί κι ονειρεύονται την κοινή τους ζωή. Μαζί με το ζευγάρι,  βλέπουμε και τη ζωή των μελών των οικογενειών τους. Παρακολουθούμε καθημερινά στιγμιότυπα των ηρώων, που διαδραματίζονται άλλοτε με χιούμορ και κωμική διάθεση, άλλοτε με διαφωνίες, συγκρούσεις, θυμό. Ο φουριόζος έρωτας, η φιλοδοξία, η κοινωνική αλληλεγγύη εναλλάσσονται με τις αντιθέσεις,  την απογοήτευση, κάποτε και τον αλληλοσπαραγμό. Καθένας ψάχνει τη λύτρωσή του. Κάποιοι θυσιάζονται, άλλοι εξελίσσονται. Θα τα καταφέρουν οι ήρωές μας; Και με ποιο τίμημα;

Σκηνοθετικό σημείωμα

Το έργο διαδραματίζεται στις αρχές των 60s στην Αθήνα. Ο έρωτας δύο νέων από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις παλεύει να σταθεί όρθιος απέναντι σε προκαταλήψεις, στερεότυπα και οπισθοδρομικές ιδέες. Ο στόχος μου σκηνοθετικά είναι να αναδείξω όσο μπορώ τους χαρακτήρες του έργου, τις αδυναμίες τους, τα προτερήματα τους. Είναι άνθρωποι και πάσχουν. Πότε υπερισχύει το πάθος, άλλοτε ο φόβος, ο θυμός, η απελπισία, η αγάπη. Στο έργο θίγονται σημαντικά ζητήματα της τότε αλλά και της σημερινής κοινωνίας όπως η ομοφυλοφιλία, η κακοποίηση. Κι εδώ έρχεται το διαχρονικό κομμάτι του έργου. Αν καταφέρεις να διεισδύσεις στις ψυχές αυτών των ηρώων, δε θα δεις και τρομακτικές διαφορές σε σχέση με το σήμερα. Πάντα παλεύουμε με τα δαιμόνια μας. Γιατί όπως λέει σοφά και ο λαός, έξω απ’ τον χορό πολλά τραγούδια λέγονται. Στο έργο δεν υπάρχουν πρωταγωνιστές και μη. Όλοι διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη. Τέλος, όπως προσπαθώ σε κάθε σκηνοθετική δουλειά μου, θέλω ο θεατής να φεύγει με ερωτήματα και όχι με έτοιμες απαντήσεις. Να συνεχίζει μ’ έναν τρόπο ο ίδιος την ιστορία.

Διανομή:

Περικλής Λιανός (Παναγής), Ελένη Φίλιππα (Έλλη), Φαίδρα Παπανικολάου (Μέλπω), Δήμητρα Μπάσιου (Κλειώ), Αντώνης Σανιάνος (Αλέκος), Κωνσταντίνα Αργυροπούλου  (Αργυρούλα), Χρήστος Ζαχάρωφ (Παύλος).

Σκηνοθεσία: Νίκος Κρίκας

Κείμενο: Δήμητρα Μπάσιου, Νίκος Κρίκας, Καίτη Αναστασίου

Μουσική: Θανάσης Οικονομίδης

Σκηνικά: Λίλιαν Χατζηγεωργίου

Κοστούμια – αξεσουάρ: Το σπίτι του ηθοποιού

Επιλογή κοστουμιών: Φαίδρα Παπανικολάου

Φωτισμός: Νίκος Κρίκας

Φωτογραφίες: Κατερίνα Αρβανίτη

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριάννα Καρακώστα

Παραγωγή: ΜΗΡΚΑ Production (ΑΜΚΕ

 

Ραχήλ

του Γρηγόριου Ξενόπουλου

από 18 Οκτωβρίου 2023
στο θέατρο Αλκμήνη

 

 

Το θέατρο Αλκμήνη παρουσιάζει από την Τετάρτη 18 Οκτωβρίου 2023, ένα από τα κορυφαία έργα του Γρηγόριου Ξενόπουλου Ραχήλ σε σκηνοθεσία- διασκευή Μανώλη Ιωνά.

Γιατί η επιμονή ανά τους αιώνες της διαίρεσης των κοινωνιών μεταξύ του «εμείς» και οι «άλλοι»;

Τι επιφέρει στη συνείδηση ατόμων και λαών η πεποίθηση πως το «ξένο» απειλεί το «δικό μας»;

Η «Ραχήλ» του Γρ. Ξενόπουλου, έργο με ιστορικό πλαίσιο, διαδραματίζεται σε ένα αστικό σαλόνι στην πατρίδα του συγγραφέα, τη Ζάκυνθο, το Πάσχα του 1891. Κύριος άξονας, ο έρωτας δύο νέων ανθρώπων που η σχέση τους θα ήταν απόλυτα αποδεκτή, αν δεν είχε δυναμιτιστεί από το έντονο κλίμα του αντισημιτισμού που προκάλεσε ένα ξαφνικό, τυχαίο γεγονός: ο φόνος ενός παιδιού. Η κατηγορία στηριγμένη στη «συκοφαντία του αίματος», στο διαδεδομένο θρύλο πως οι Εβραίοι κάθε Πάσχα πίνουν αίμα χριστιανικό έρχεται να διαταράξει τη σχέση Χριστιανών και Εβραίων που άλλοτε ήταν αρμονικές, να εξαγριώσει τον λαό και να βάψει με αίμα την λιτανεία της Μεγάλη Παρασκευής. Η ένταση των εξωτερικών γεγονότων προκαλεί την ένταση των δραματικών συμβάντων στο σπίτι της εβραϊκής οικογένειας Τεδέσκου. και επιφέρει μεγάλο εύρος αντιδράσεων και μεταπτώσεων στην Εβραία Ραχήλ, που στην εκκίνηση της ιστορίας είναι μια κοπέλα , γοητευτική και καλλιεργημένη, αποφασισμένη να βαφτιστεί χριστιανή και να παντρευτεί τον αγαπημένο της. Σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας κυριαρχεί το άρωμα από τις Μανόλιες που η έντασή του διαρκώς μεταβάλλεται, όπως και τα αισθήματα και οι πράξεις των ηρώων…

Ο συγγραφέας πραγματεύεται τα συμβάντα της ζακυνθινής εποχής του 1891, ως να πρόκειται για ένα προοίμιο των όσων έπονται. Σαράντα χρόνια μετά, η ίδια συκοφαντία μεταμφιεσμένη οδήγησε στην πυρπόληση του συνοικισμού Κάμπελ της Θεσσαλονίκης , για να φτάσουμε το 1938 στη νύχτα των κρυστάλλων με τελική πορεία εκατόμβες νεκρών Εβραίων. Η ίδια συκοφαντία με διαφορετικό μανδύα τοποθετεί μέχρι σήμερα ανθρώπους στο περιθώριο και βάζει στο στόχαστρο την κάθε είδους διαφορετικότητα.

Ωστόσο, δε λείπουν από την ιστορία φωτεινές προσωπικότητες που διακρίθηκαν για την ανθρωπιά, το θάρρος και την αλληλεγγύη, όπως ο μητροπολίτης Ζακύνθου, Χρυσόστομος και ο δήμαρχος Λουκάς Καρρέρ που με κίνδυνο της ζωής τους αρνήθηκαν να καταδώσουν στους Ναζί τους Εβραίους συμπατριώτες τους και απέτρεψαν έτσι το βέβαιο θάνατό τους.

Η Ραχήλ δε θα πάψει να είναι επίκαιρη όσο υπάρχουν διακρίσεις, όσο επικρατεί η ξενοφοβία, όσο απαίδευτες μάζες κατευθύνονται στο κακό, όσο τα συμφέροντα βρίσκονται πάνω από το σεβασμό της ανθρώπινης ύπαρξης.

Ταυτότητα παράστασης

Συγγραφέας: Γρηγόριος Ξενόπουλος
Σκηνοθεσία και Δραματουργική επεξεργασία: Μανώλης Ιωνάς
Ενδυματολογία: Γιάννης Μετζικώφ
Σκηνογραφία: Νίκος Κασαπάκης
Χορογραφία- Κινησιολογία: Ρούλα Κουτρουμπέλη
Σχεδιασμός φωτισμών: Μανώλης Μπράτσης
Μουσική επιμέλεια: Αυγερινός Σουλόπουλος
Σκηνοθεσία ήχου: Νίκος Αρκομάνης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαριάννα Καρακώστα
Σύμβουλος για τις τάσεις και συνήθειες της εποχής: Θάνος Αγγέλης
Creative Agency: GRID FOX
Trailer: Angelis Films Ltd
Studio ηχογράφησης: Play recording Studio
Κομμώσεις: Στέλιος Κούλης
Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Άντζυ Νομικού
Παραγωγή: Εταιρεία Αλκμήνη

Παίζουν οι ηθοποιοί (με σειρά εμφάνισης):
Μανώλης Δεστούνης, Ειρήνη Παπαδημάτου, Αντώνης Σανιάνος, Δημήτρης Κανέλλος, Βασίλης Φακανάς, Νίκος Κρίκας, Ιωάννα Γκαβάκου

Τα χαλιά της παράστασης είναι ευγενική χορηγία της Δέσποινας Μοιραράκη.

Οι Ανθοσυνθέσεις είναι ευγενική χορηγία του Νίκου Κουτρούμπα.

Η παράσταση επιχορηγήθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού.

Ημέρες και Ώρες Παραστάσεων: Τετάρτη 20:00

Πρεμιέρα 18 Οκτωβρίου 2023
Διάρκεια: 95′ (χωρίς διάλειμμα)

Εισιτήρια: Γενική είσοδος: 15 € Φοιτητικό, ανέργων, ΑΜΕΑ: 12 €

Ειδικές τιμές για σχολεία και γκρουπς κατόπιν επικοινωνίας.

Προπώληση εισιτηρίων: Ταμείο του θεάτρου “Αλκμήνη”, Τηλεφωνικές κρατήσεις στο 2103428650, Ηλεκτρονικά στο www.ticketservices.gr , Link Εισιτηρίων: https://www.ticketservices.gr/event/theatro-alkmini-raxil

 

Tο θέατρο Αλκμήνη είναι προσβάσιμο στα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες.

Πληροφορίες χώρου: Θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ, Αλκμήνης 8-12, Κάτω Πετράλωνα Μετρό: Στάση Κεραμεικός,Τρόλεϋ: 21 Στάση ΚΑΜΠΑ, ΟΑΣΑ: 049,815,838,914,Γ18 Στάση ΚΑΜΠΑ,035 Στάση ΙΚΑ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Ακολουθείστε το Koitamagazine.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα καλλιτεχνικά νέα!

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθήστε μας στο instagram



Προηγούμενο άρθρο“Φακντ-απ” Το νέο έργο του Τάσου Ιορδανίδη σε σκηνοθεσία Θάλειας Ματίκα στο θέατρο Άλφα – Ληναίος-Φωτίου
Επόμενο άρθρο«Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΟΥ» του Ντέιβιντ Ουάλιαμς με γιορτινές παραστάσεις στην Παιδική Σκηνή του Θεάτρου Άνεσις