Σε μια από τις αρχαιότερες συνοικίες της Αθήνας αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης, το Δεκεμβριάτικο απογευματινό κρύο και τα κλειστά μαγαζιά της Τετάρτης πέρα από τη χρωματιστή, φασαριόζικη ανθρώπινη βοή των άλλων ημερών, δεν στερούν τίποτα από την αιώνια, περήφανη ομορφιά της Πλάκας.
Όσες φορές και να τη γυρίσεις, νιώθεις το ίδιο χαρούμενο σφίξιμο στο στήθος που δεν έχει καμία σχέση με τον φόβο, είναι μόνο εκείνη η περιέργεια να ανακαλύψεις άλλο ένα κρυμμένο μυστικό, μια λεπτομέρεια που σου έχει ξεφύγει στα στενά δρομάκια της που ξεφυτρώνουν ανύποπτα – φρεσκοβαμμένα ή με γκράφιτι – από όλες τις μεριές.
Αυτή την εποχή του χρόνου, μία ημέρα πριν από τη γιορτή του Αγίου Νικολάου, οι δρόμοι της είναι ήσυχοι και οι τουρίστες λιγοστοί. Η Πλάκα όμως δεν προσκαλεί τους επισκέπτες της, Έλληνες και ξένους, μόνο στα ηλιόλουστα σοκάκια του καλοκαιριού. Αποτελεί all season classic, με το διακριτικό φως από τα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια να μπλέκεται στριφογυριστά στα σιδερένια σκαλίσματα των μπαλκονιών, τα γυμνά κλαδιά των δέντρων και τους ξεραμένους πια κισσούς γύρω από τα παράθυρα με τα ξύλινα παντζούρια.
Από τις ομορφότερες οδούς η οδός Τριπόδων, στενή και ανηφορική, οφείλει το όνομα της στην αρχαιότητα, από όπου άλλωστε και παραμένει αναλλοίωτο μέχρι σήμερα. Κατά μήκος της τοποθετούνταν οι τρίποδες, τα έπαθλα δηλαδή των χορηγών των θεατρικών αγώνων. Τα μνημεία αυτά ήταν συνήθως αφιερωμένα στον θεό Απόλλωνα.
Σήμερα, στο σημείο εκείνο μπορείτε να επισκεφτείτε για μεζέδες το γνωστό «Σχολαρχείο» που το μεγάλο του ατού για όποιον προλάβει είναι τα τρία στενά μπαλκονάκια του – τα οποία βέβαια βρίσκονται σχεδόν πάντα κατειλημμένα – για πιο πριβέ συναντήσεις. Λίγα μέτρα πιο ψηλά, κάντε μια στάση στο νούμερο 16 για να δοκιμάσετε τις γλυκές χειροποίητες κρέπες της «Αμάλθειας» στα άνετα, μαρμάρινα τραπεζάκια της με τζαζ μουσική υπόκρουση και χαμηλό φωτισμό.
Στην οδό Ερεχθέως και Πρυτανείου βρίσκεται ο Ιερός Ναός Αγίων Αναργύρων που χρονολογείται από τον 17ο αιώνα και αποτελεί Μετόχι του Παναγίου Τάφου.
Στα όμορφα Αναφιώτικα που πήραν το όνομά τους από τους εργάτες που το 1860 είχαν έρθει από την Ανάφη για να βοηθήσουν στην οικοδόμηση της Αθήνας, ξεχωρίζει πάνω στα σκαλάκια το ομώνυμο μαγαζάκι στις οδούς Μνησικλέους και Θρασυβούλου, και φυσικά το περίφημο «Γιασεμί». Κι εκεί στολίδια, πέτρα και ξύλο, τζάκι αναμμένο και πικάντικες μυρωδιές συνθέτουν ατμόσφαιρα παραμυθιού.
Κάντε like στην σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο instagram
Φωτογραφίες: Σωτηρία Κακαγιά
