Το βιογραφικό του είναι γεμάτο από σπουδαίες διακρίσεις εντός και εκτός συνόρων πάνω στη μουσική και με συνεργασίες με καταξιωμένα άτομα του χώρου όπως ο μεγάλος Μίμης Πλέσσας, η Μαρινέλλα, ο Κώστας Μακεδόνας, η Μελίνα Ασλανίδου και άλλοι πολλοί.
Οι ζωντανές εμφανίσεις μαζί με τον αδερφό του Κωνσταντίνο Τσαχουρίδη έχουν αγαπηθεί θερμά από το κόσμο ο οποίος τους στηρίζει σε κάθε νέο τους βήμα και λατρεύει ιδιαίτερα την μουσική τους.
Ο Ματθαίος Τσαχουρίδης μιλάει στο Koitamagazine.gr για την εμπειρία του με τον κορονοϊό, για την παραμονή του στο σπίτι τις κρίσιμες εβδομάδες του εγκλεισμού , για την δημιουργική του απασχόληση στο κομμάτι της μουσικής αλλά και και για την ευκαιρία που είχε να γνωρίσει καλύτερα το κόσμο των social media, χρησιμοποιώντας τα ως ένα νέο δίαυλο επικοινωνίας. Ακόμη αναφέρεται στο μεγάλο πλήγμα που έχει υποστεί ο καλλιτεχνικός κλάδος και στα μέτρα που οφείλει να λάβει η πολιτεία αλλά και στη πρώτη διαδικτυακή του εμφάνιση μέσω του live που πραγματοποίησε η Νατάσα Θεοδωρίδου την περίοδο της καραντίνας.
Ως πολίτες αλλά και ως χώρα βρισκόμαστε σε μια δύσκολη αλλά και πρωτόγνωρη κατάσταση εν μέσω πανδημίας. Πώς βιώνεις αυτή την κατάσταση; Πόσο αισιόδοξος νιώθεις ως προς την εξέλιξη των γεγονότων στην Ελλάδα αλλά και παγκόσμια;
Είναι όντως μια πρωτοφανής κατάσταση για όλους μας. Προσπαθώ να ακολουθώ τις υποδείξεις τις πολιτείας και να εφαρμόζω τους κανόνες της. Με υπομονή όμως αναμένω, όπως και πολλοί συνάνθρωποί μας, τις θετικές πλέον εξελίξεις της πανδημίας αυτής. Ο κόσμος έχει αναγκαστεί να κάνει στροφή 180 μοιρών ως προς τον τρόπο ζωής και την καθημερινότητά του. Στην όμορφη χώρα μας, στη χώρα της ελευθερίας, είναι πολύ δύσκολο να ζει κάποιος με περιορισμούς. Ωστόσο, όλοι λειτουργήσαμε υπεύθυνα και μας αξίζουν πολλά μπράβο για τη στάση, που δείξαμε απέναντι στους συνανθρώπους μας αλλά και απέναντι στους εαυτούς μας. Είμαι θετικός άνθρωπος και από πολύ μικρός αντιμετώπιζα με αισιοδοξία κάθε δυσκολία. Πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε ως χώρα. Πιστεύω και ελπίζω επίσης ολόκληρος ο κόσμος να αντιμετωπίσει γρήγορα και αποτελεσματικά αυτήν την πανδημία. Το εμβόλιο κατά του ιού σίγουρα θα λειτουργήσει καταλυτικά στο μεγάλο αυτό παγκόσμιο πρόβλημα και στις επιπτώσεις του στην ανθρωπότητα.
Τους τελευταίους δύο μήνες μείναμε σπίτι για να προστατεύσουμε τόσο τα παιδιά και τους ηλικιωμένους, όσο τους ίδιους τους εαυτούς μας. Πώς πέρασες τον ελεύθερο σου χρόνο τις ημέρες αυτές ώστε να παραμένεις δημιουργικός;
Όλη μου η ζωή κινείται γύρω από τη μουσική. Έχω μια πολύ όμορφη συλλογή από έγχορδα μουσικά όργανα, που έχω συλλέξει από την πολυετή παραμονή μου στο Λονδίνο, όταν σπούδαζα εκεί, αλλά και από τα μουσικά μου ταξίδια σε χώρες της ανατολής, όπως το Ιράν, το Ιράκ και το Αφγανιστάν. Στο κέντρο όλων αυτών φυσικά βρίσκεται η ποντιακή μου λύρα, με την οποία περιδιαβαίνω στις μουσικές όλου του κόσμου. Μελέτησα και δημιούργησα νέες μουσικές ιδέες, συνθέσεις και ενορχηστρώσεις. Στα θετικά του εγκλεισμού θα συμπεριλάβω την ευκαιρία, που μου δόθηκε να ασχοληθώ ακόμη περισσότερο με τα social media και να έρθω σε επαφή με τους διαδικτυακούς φίλους μου ανά τον κόσμο. Δε σας κρύβω ότι εκτίμησα πολύ αυτόν τον τρόπο επικοινωνίας (αφού ο άμεσος τρόπος δεν ήταν εφικτός) και με την ευκαιρία αυτή επένδυσα αρκετή ώρα καθημερινά στη συνομιλία και στη δημιουργία βίντεο, ηχογραφήσεων αλλά και live streaming εμφανίσεων.
Το μένουμε Σπίτι ήταν μια εύκολη υπόθεση για σένα; Σε τι έκανε ο εγκλεισμός καλύτερο τον Ματθαίο ;
Ο εγκλεισμός στο σπίτι ίσως θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως μια μορφή πειθαρχίας συναισθημάτων. Όταν βρίσκεται κάποιος σε αυτήν την κατάσταση, συλλογίζεται, σκέφτεται, αναθεωρεί απόψεις, φιλοσοφεί. Φιλοσοφεί και σκέφτεται πιο συγκεντρωμένα. Η νέα κατάσταση και οι όποιες δυσκολίες επιφέρει ωριμάζουν την σκέψη του ανθρώπου και τον βοηθούν να πάρει ουσιαστικές αποφάσεις.
Υπάρχει κάποια νέα συνήθεια, που απέκτησες κατά την διάρκεια της παραμονής σου στο σπίτι;
Από το γραφείο μου έχω μεταφερθεί στο μπαλκόνι μου. Η θέα είναι όμορφη και μου δίνει έμπνευση. Καινούργια συνήθεια λοιπόν είναι ότι πλέον διαβάζω εκεί και τις κατάλληλες ώρες μελετάω μουσική. Το καθημερινό περπάτημα αλλά και το τρέξιμο, που έχω επίσης το χρόνο να ασχοληθώ μετά από πολλά χρόνια, αποτελούν νέα τακτική μου συνήθεια, που επιθυμώ να κρατήσω.
Το επάγγελμα του καλλιτέχνη πλήττεται για ακόμη μια φορά λόγω της αναστολής όλων των καλλιτεχνικών παραγωγών με σκοπό την αποτροπή της εξάπλωσης της νόσου. Πώς βιώνεις αυτή την οικονομική αδράνεια στο επάγγελμα σου;
Δυστυχώς δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη καμία πολιτική στήριξης για τους ανθρώπους της τέχνης πέρα από κάποιο ασαφές και ελλιπές πλάνο. Αν θέλουμε να λέμε πως πράγματι ο πολιτισμός είναι η βαριά μας βιομηχανία, είναι κατεπείγουσα ανάγκη να εκπονηθεί ένα άμεσο σχέδιο ενίσχυσης για τους καλλιτέχνες με επέκταση για τον πολύ δύσκολο χειμώνα, που έρχεται. Δεν αρκούν μόνο υγειονομικοί κανόνες και πρωτόκολλα λειτουργίας χώρων. Επίσης, θα πρέπει να γίνει επιτέλους σαφές ότι πολιτισμός δεν είναι μόνο οι αρχαιολογικοί χώροι, που θα ανοίξουν άμεσα. Είναι και ο σύγχρονος πολιτισμός. Είναι κι ο λαϊκός πολιτισμός, η παράδοσή μας, της οποίας το έργο έχει διαχρονική αξία.
Η τέχνη είναι ένας ζωντανός, σύνθετος οργανισμός, που μας κάνει όλους συμμέτοχους στο πανηγύρι της ζωής. Αυτό το καλοκαίρι, που θα το βιώσουμε χωρίς αυτήν, θα γίνει κατανοητό από όλους. Για σκεφτείτε… τις δύσκολες ημέρες της καραντίνας, τις ατέλειωτες ώρες εγκλεισμού, οι εργάτες του πολιτισμού ήταν δίπλα στον κόσμο. Προσέφεραν διαδικτυακά τη δουλειά τους. Παραστάσεις, ταινίες, συναυλίες, σεμινάρια, εκπαίδευση. Πράξεις αλληλεγγύης ώστε να γίνει πιο δημιουργικός και πιο ανεκτός ο χρόνος που μένουμε σπίτι. Το 2020, είναι το έτος «Μελίνας», αφού γιορτάζουμε τα 100 χρόνια από τη γέννηση της Μελίνας Μερκούρη. Ήταν η γυναίκα, που γέμισε την επαρχία με θεατρικούς χώρους για να απολαμβάνουν όλοι μουσικά και θεατρικά δρώμενα, να απολαμβάνουν πολιτισμό! Άραγε θα την τιμήσουμε συμπαραστεκόμενοι στους καλλιτέχνες;
Πολλοί καλλιτέχνες μιλούν για ένα δύσκολο πεδίο, που θα έχουν να αντιμετωπίσουν την περίοδο του καλοκαιριού αλλά και του φθινοπώρου με την ματαίωση πολλών παραγωγών , τονίζοντας ότι λίγοι θα είναι αυτοί που θα επιβιώσουν. Πώς πιστεύεις ότι θα είναι το καλλιτεχνικό τοπίο τους επόμενους μήνες μετά την άρση των περιοριστικών μέτρων;
Κάθε καλλιτεχνικό προϊόν είναι δημιούργημα πολλών. Παραγωγών, καλλιτεχνών, ανθρώπων που αναλαμβάνουν την επικοινωνία, τεχνικών, επαγγελματιών, οι οποίοι επιβιώνουν από την τέχνη, γιατί την προσφέρουν έναντι αμοιβής. Την προσφέρουν στο κοινό, στις μουσικές και θεατρικές σκηνές αλλά και στις πλατείες και στα προαύλια σχολείων από τη μια άκρη της χώρας μας στην άλλη. Όταν όλοι αυτοί οι χώροι δε λειτουργούν και δε θα λειτουργούν σύντομα, δεν θα υπάρχουν και θεατές για να απολαύσουν τους καλλιτέχνες, οι οποίοι έμειναν και θα παραμείνουν άνεργοι μαζί με όλο το προσωπικό, που τους υποστηρίζει.
Θα πρέπει άμεσα η πολιτεία να μεριμνήσει για τους ανθρώπους της τέχνης. Και είναι πολλοί. Είναι μια ολόκληρη αλυσίδα επαγγελμάτων. Είναι οι υπηρέτες του πολιτισμού μας. Είναι η παράδοση και η εξέλιξη μαζί. Εύχομαι λοιπόν να λάβουν σοβαρά οι υπεύθυνοι της πολιτείας μας όλα αυτά, που συμβαίνουν στον κλάδο μας και να δράσουν άμεσα παίρνοντας σωστές αποφάσεις.
Θεωρείς ότι μέσα από την διαδικασία του εγκλεισμού οι άνθρωποι θα αναθεωρήσουμε κάποια πράγματα και θα βγούμε πιο δυνατοί και με καινούργια θέλω και πρέπει την επόμενη μέρα ή ότι πολύ εύκολα ξεχνάμε αυτή την περιπέτεια;
Νομίζω ότι το σοκ που υποστήκαμε όλοι μας από αυτήν την πανδημία, η διαδικασία του εγκλεισμού σίγουρα θα αλλάξει, όχι μόνο τις απόψεις μας για τη ζωή, την κοινωνία και τους συνανθρώπους μας, αλλά και τον εσωτερικό μας κόσμο. Οι αντιλήψεις μας για τη ζωή θέλω να πιστεύω ότι θα γίνουν πιο ουσιαστικές και θα κατανοήσουμε την πραγματική αξία της. Εύχομαι να εκτιμήσουμε ακόμη και τα πιο απλά πράγματα της καθημερινότητάς μας. Τον χρόνο που περνούμε με την οικογένειά μας, τον καφέ, που θα πιούμε με τους φίλους μας, το τραπεζάκι και την καρέκλα, που θα καθίσουμε, την γλυκιά και ευγενική κουβέντα, που θα πούμε σε κάποιον περαστικό, το μοίρασμα, ακόμη και τα αγαθά που αγοράζουμε, ναι γιατί όχι… Να δίνουμε σε όλα τα μικρά, απλά, καθημερινά πράγματα την αξία και το σεβασμό, που τους πρέπει.
Πριν λίγες εβδομάδες ο κόσμος σε απόλαυσε διαδικτυακά στο live που πραγματοποίησε η Νατάσα Θεοδωρίδου στον λογαριασμό της στα social media, χαρίζοντας στο κόσμο μια μουσική ανάσα χαράς με υπέροχες μελωδίες. Πώς βίωσες αυτή την νέα επαφή μέσω διαδικτύου που πραγματοποιείται αυτό το διάστημα; Αυτό το διάστημα είναι για σένα μια περίοδος δημιουργίας αναζητώντας και δουλεύοντας νέα μουσικά projects ή δυστυχώς όλα όσα είχες προγραμματίσει έχουν πάει στο πάγο μέχρι νεωτέρας οδηγίας;
Αυτό που έγινε με τη Νατάσα ήταν η πρώτη μου διαδικτυακή ζωντανή εμφάνιση. Το πρώτο μου live streaming. Την αγαπώ και την ευχαριστώ, γιατί με έκανε να νιώσω άνετα και να είμαι ο εαυτός μου μέσα από ένα απρόσωπο μέσο, που όμως έχει μεγάλη απήχηση σε πάρα πολύ κόσμο. Έβλεπα τα γεμάτα από αγάπη μηνύματα και σχόλια του κόσμου κατά τη διάρκεια της μουσικής μας συνομιλίας, διότι ήμουν απόλυτα συγκεντρωμένος. Είδα όμως τη δίψα και την αγάπη του κόσμου, αλλά ταυτόχρονα και την επιθυμία να επανέλθουν όλα στην κανονικότητα.
Σίγουρα αναμένουμε νεότερες οδηγίες για όλες τις προγραμματισμένες εμφανίσεις. Η αβεβαιότητα είναι η νέα κατάσταση, που βιώνουμε λόγω της πανδημίας.
Τι σου λείπει περισσότερο αυτές τις μέρες; Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνεις μετά την χαλάρωση των περιοριστικών μέτρων;
Μου λείπει η δουλειά μου. Η επικοινωνία μέσω της μουσικής με τον κόσμο, που έρχεται στις συναυλίες, εκεί που παίρνουμε και δίνουμε αγάπη. Μου λείπουν οι δικοί μου άνθρωποι, η οικογένειά μου, που είναι αδύνατον να τους δω, γιατί είναι σε άλλη πόλη. Συνεπώς το πρώτο πράγμα που θα κάνω, μόλις επιτραπεί η μετακίνηση εκτός νομού, είναι να επισκεφτώ τους αγαπημένους μου στη Βέροια.
Τι θα ήθελες να ευχηθείς για το μέλλον; Πώς φαντάζεσαι την επόμενη μέρα μετά κορονοϊού ;
Να γίνουμε ακόμη πιο υπεύθυνοι και καλύτεροι άνθρωποι, να ζούμε την κάθε μας στιγμή έντονα και να εκτιμούμε αυτά, που έχουμε. Να τιμούμε την τέχνη, την παράδοση, τον πολιτισμό μας. Και ως καλλιτέχνης να ευχηθώ την καλύτερη δυνατή μέριμνα από την πλευρά της πολιτείας για κάθε εργάτη του πολιτισμού μας!
