Ο Νικόλας Μπράβος ανήκει στα άτομα εκείνα του καλλιτεχνικού χώρου όπου έλαβαν μέσα την δουλειά τους θερμή αγάπη από το κοινό, μπαίνοντας μέσα στο σπίτι τους μέσω επιτυχημένων σειρών στο γυαλί αλλά και μέσω των αξιόλογων θεατρικών τους βημάτων κάθε χρόνο σε δουλειές που αποτελούν παράσημο για το βιογραφικό τους.
Αυτό που τον κάνει αγαπητό και ξεχωριστό μέχρι και σήμερα είναι η ταπεινότητα του χαρακτήρα του και η αξιοπρέπεια του στο χώρο χωρίς στιγμή να επαναπαυθεί στις δάφνες του, στην δημοφιλία της δουλειάς και στην πρόσκαιρη επιτυχία καθώς κάθε χρόνο δοκιμάζεται σε διαφορετικά πράγματα.
Ο ταλαντούχος ηθοποιός με αφορμή το νέο του θεατρικό βήμα την φετινή σεζόν με την παρουσία του στη παράσταση ” Αντίο Μπάτμαν” , στο ΠΛΥΦΑ ( ΚΤΗΡΙΟ 7Α) , σε μια συνέντευξη εφ’όλης της ύλης στο Koitamagazine.gr και στον δημοσιογράφο Πάνο Σταματόπουλο!
Ο ίδιος λίγο πριν την αυριανή του πρεμιέρα στις 11/11 , μιλάει αποκλειστικά στο Koitamagazine.gr για το νέο του θεατρικό βήμα, για το πώς διαχειρίζεσαι τις προτάσεις που λαμβάνει αλλά και για το σημαντικό σχολείο που αποτέλεσε για τον ίδιο ή επαφή του με την τηλεόραση. Ακόμη αναφέρεται στη στάση ορισμένων να επιλέγουν άτομα σε ακροάσεις του χώρου καθαρά με την δυναμικότητα που έχουν στα social media, στα όνειρα του για το μέλλον τα οποία πάντα ακολουθεί και κυνηγάει αλλά και στα σχέδια του για το θέατρο την φετινή σεζόν τα οποία μιλούν στην καρδιά του.
Την φετινή θεατρική σεζόν το θεατρόφιλο κοινό σε συναντάει στο έργο “Αντίο Μπάτμαν” σε σκηνοθεσία, διασκευή και μουσική Γιάννη Αγγελάκη στο Κτήριο Πλύφα. Μίλησε μας λίγο γι’ αυτή την δουλειά και γι αυτό που σ’ έκανε να πεις το ναι σε αυτό το ταξίδι.
Η παράσταση “Αντίο Μπάτμαν” είναι βασισμένη στο ομώνυμο αστυνομικό διήγημα του Τάσου Θεοφίλου, το οποίο γράφτηκε το 2012, λίγους μήνες πριν τη σύλληψή του κι εκδόθηκε ενώ ο ίδιος ήταν ακόμη κρατούμενος στις φυλακές. Ο σκηνοθέτης, μουσικός και εμπνευστής αυτής της παράστασης, Γιάννης Αγγελάκης, έχοντας αυτό το διήγημα ως αφετηρία, μελέτησε κι άλλα κείμενα του Τάσου Θεοφίλου και κατάφερε να “ξετρυπώσει” διάφορους αλλόκοτους χαρακτήρες και να τους ενσωματώσει στη Γκόθαμ Σίτυ του “Αντίο Μπάτμαν”. Για την ακρίβεια, πρόκειται για αποσπάσματα από τα έργα του Θεοφίλου ”32 βήματα ή ανταποκρίσεις από το σπίτι των πεθαμένων”, ”Αχ Βαχικό”, ”Οθέλλος: Μια Pulp Τραγωδία”, ”Οι Περιπέτειες των Μαν & Στέλαν”, ”Ζυλ Μυγέ: Επιθεωρητής Μυγοκτονιών” και ”Bad Choices”, τα οποία έρχονται και μπλέκονται μέσα στο αρχικό κείμενο για να εμπλουτίσουν δραματουργικά τις εικόνες του. Επομένως, η παράσταση είναι αφενός μια θεατρική διασκευή κι αφετέρου μια σύνθεση κειμένων, η οποία όμως είναι συμπύκνωση της συγγραφικής ταυτότητας του Θεοφίλου και της θεματολογίας που τον απασχολεί.
Για μένα, αρχικά ο λόγος που είπα το “ναι” σε αυτό το ταξίδι ήταν ο Γιάννης Αγγελάκης, τον οποίο γνώρισα στη γειτονιά μου, όταν εργαζόμουν σα διανομέας την περίοδο της καραντίνας. Γνωριστήκαμε κυριολεκτικά στην πόρτα του και από εκείνες τις πρώτες κουβέντες που ανταλλάζαμε κάθε φορά που του πήγαινα μια παραγγελία, είχα καταλάβει πως κάτι ιδιαίτερο παίζει με αυτόν τον τύπο.. (γέλια) Σιγά σιγά γνωριστήκαμε, ο Γιάννης παρακολούθησε τις παραστάσεις στις οποίες συμμετείχα, εγώ άκουσα τη μουσική του. Βρισκόμασταν αραιά και πού, κάναμε κάποια παρέα και μέσα μου ήξερα πως θέλω να συνεργαστώ μαζί του και πως θα τον εμπιστευόμουν σχεδόν με κλειστά μάτια σε ό,τι κι αν μου πρότεινε, γιατί έχει ένα φρέσκο δυνατό ανοιχτό μυαλό και πρόκειται για έναν πολύ σοβαρό καλλιτέχνη και άνθρωπο με βαθιά μόρφωση, καλλιέργεια και ευγένεια ψυχής. Έπειτα όταν διάβασα το κείμενο που μου πρότεινε ο Γιάννης πραγματικά γοητεύτηκα από τη δύναμη γραφής του Θεοφίλου και την ικανότητά του να κάνει τον πολιτικό λόγο να ακούγεται σαν ποίηση. Δεν τον γνώριζα μέχρι που καταπιάστηκα με τα κείμενά του και τον εκτίμησα πολύ.
Σήμερα στις επαγγελματικές προτάσεις που θα λάβεις, η ομάδα και το κλίμα των συνεργατών είναι κάτι που βάζεις ψηλά στα standards ώστε να δώσεις τον λόγο σου σε κάτι; Συνήθως το συναίσθημα ή η λογική σε κυριεύει για μια απόφαση;
Είναι πολύ σημαντική η έννοια της ομάδας στο θέατρο. Είναι ανάγκη να υπάρχει ένα κοινό όραμα, αλλά και ένας κοινός κώδικας επικοινωνίας. Αυτό βέβαια δεν είναι πάντα εφικτό, αλλά όταν συμβαίνει είναι ευλογία. Συνήθως πορεύομαι με την καρδιά και το μυαλό διορθώνει την πορεία.
Ανήκεις στα νέα άτομα του χώρου όπου στην πορεία τους μέχρι και σήμερα έχουν καταφέρει να ζήσουν ξεχωριστές συνεργασίες σε αξιόλογες παραγωγές σε θέατρο και τηλεόραση οι οποίες έχουν γράψει σημαντικά στο βιογραφικό σου.
Νιώθεις περήφανος για τα όσα έχεις καταφέρει μέχρι στιγμής στο καλλιτεχνικό πεδίο;
Νιώθω περήφανος, αλλά συνάμα τυχερός και ευγνώμων, που αυτή τη στιγμή στη ζωή μου έχω την πολυτέλεια να κοιμάμαι τα βράδια αγκαλιά με την Ελένη, την ωραιότερη γάτα στον πλανήτη.. που υπάρχουν οι φίλοι μου.. η οικογένειά μου.. οι άνθρωποι που με εμπιστεύονται και με αγαπούν και είναι δίπλα μου όχι μόνο στα εύκολα, αλλά και στα δύσκολα.. οι άνθρωποι που με έχουν αγκαλιάσει ολόκληρο με τα λάθη μου και τα πάθη μου.. Με αποδοχή για αυτό που είμαι τώρα και πίστη, εμπιστοσύνη για αυτό που μπορώ να γίνω..
Είμαι περήφανος και ευγνώμων που είμαι ακόμα ζωντανός, που πατάω γερά στα πόδια μου κι ακόμα περπατάω.. που τολμώ να ονειρεύομαι, να “ανοίγω τα φτερά” μου και να πειραματίζομαι στο “πέταγμά” μου.. είτε σαν Μπάτμαν ή Τζόκερ ή Κρατούμενοι στο “Αντίο Μπάτμαν” κάθε Σάββατο και Κυριακή στο Κτήριο ΠΛΥΦΑ, είτε σαν Αχιλλέας στην “Ιλιάδα” της Κάρμεν Ρουγγέρη στο Christmas Theatre, είτε σαν Αλέξης στην ταινία έπος “Minore” του Κωνσταντίνου Κουτσολιώτα που κάνει αυτή τη στιγμή το γύρο του κόσμου σε Φεστιβάλ, λαμβάνοντας διθυραμβικές κριτικές, ενώ προβλήθηκε πρόσφατα και στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. Για όλα αυτά είμαι περήφανος και ευγνώμων. Και τα καλύτερα έρχονται..
Υπάρχουν στιγμές και λάθος επιλογές που ίσως δεν θα επαναλάμβανες αν σου δινόταν η ευκαιρία στο μέλλον ;
Υπάρχει το πάθημα που έχει γίνει μάθημα και υπάρχει και το πάθημα που έγινε συνήθειά μου, όπως λέει και το τραγούδι “Έγινε η απώλεια συνήθειά μας”.
Αν σου ζητούσα να θυμηθείς μια δυνατή στιγμή στο επάγγελμα είτε είναι αυτό συνεργασία είτε η συμμετοχή σου σε ένα project που σου έχει μείνει χαραγμένη έως σήμερα στο μυαλό, τι θα μου απαντούσες;
Θα σου απαντούσα ότι η πιο δυνατή στιγμή είναι αυτή που έχω φαντασιωθεί, αλλά δεν έχει ακόμη έρθει. Όμως μου δίνει δύναμη και έμπνευση να συνεχίζω να παλεύω με τους δαίμονές μου και να προσπαθώ να πετύχω το στόχο μου κάθε φορά πάνω στη σκηνή.
Στην διαδρομή σου στο γυαλί μετράς σημαντικές επιτυχίες με σειρές που έχουν χτυπήσει κόκκινο στην προτίμηση του κόσμου όπως ήταν χαρακτηριστικά η συνεργασία σου με τον Δημήτρη Αρβανίτη στην Δικαίωση και άλλες πολλές. Τι έχεις αποκομίσει όλα αυτά τα χρόνια από την επαφή σου με την τηλεόραση ;
Την εμπειρία του να είμαι πιο γρήγορος και αποτελεσματικός, κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες. Είναι μεγάλο σχολείο η τηλεόραση και νιώθω τυχερός που μου έχει δοθεί η ευκαιρία να συνεργαστώ με καταξιωμένους σκηνοθέτες και συναδέλφους στο χώρο.
Τα τελευταία χρόνια η μυθοπλασία δείχνει φανερά σημάδια ανάκαμψης με το φετινό πεδίο να περιέχει μια πληθώρα σειρών κάθε είδους στα περισσότερα κανάλια της χώρας. Ως θεατής έχεις καταφέρει να ξεχωρίσεις μια νέα δουλειά στο γυαλί ή από τα όσα ακούς με τους συναδέλφους σου στο επάγγελμα;
Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω προλάβει ακόμη να παρακολουθήσω κάποια από τις φετινές σειρές, καθώς μέχρι τώρα το πρόγραμμά μου ήταν ιδιαίτερα απαιτητικό με πρόβες καθημερινά για δύο διαφορετικές παραγωγές στο θέατρο, από τη μία για την “Ιλιάδα” της Κάρμεν Ρουγγέρη στο Christmas Theatre και από την άλλη για το “Αντίο Μπάτμαν” που ξεκινάμε αυτό το Σάββατο 11/11 στο ΠΛΥΦΑ. Οπότε και στον “ελεύθερο χρόνο” μου καταπιανόμουν μόνο με ό,τι αφορούσε τους διαφορετικούς ρόλους που είχα να ενσαρκώσω. Όμως αφού μπουν οι παραστάσεις σε μια ροή, με ενδιαφέρει να παρακολουθήσω για αρχή τουλάχιστον τα πρώτα επεισόδια από όσες περισσότερες σειρές μπορώ και από κει και πέρα θα επιλέξω αυτές που θα μου κεντρίσουν περισσότερο το ενδιαφέρον να συνεχίσω να παρακολουθώ. Πιστεύω ότι είναι καλό για έναν ηθοποιό να ενημερώνεται και να γνωρίζει τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στο χώρο μας είτε αυτό είναι θέατρο, είτε τηλεόραση ή κινηματογράφος.
Στην περίπτωση που οι προτάσεις που σου γίνονται δεν σε ικανοποιούν σε προσωπικό καλλιτεχνικό επίπεδο, είναι εύκολο να πεις όχι σήμερα και ν’ απέχεις από επιλογή για ένα διάστημα από το χώρο ή το να μην δείχνεις παρουσία δίνει την εντύπωση στους ανθρώπους του χώρου ότι κάποιος είναι ανενεργός;
Υποθέτω ότι για τον κάθε άνθρωπο λειτουργεί διαφορετικά. Ανάλογα με τις ανάγκες του και τις προτεραιότητές του. Το τι είναι εύκολο ή δύσκολο για τον καθένα είναι υποκειμενικό. Για μένα, όσο μεγαλώνω, τόσο μεγαλώνει μέσα μου και η ανάγκη να κάνω πράγματα πιο ουσιαστικά και επιλεκτικά. Βέβαια είναι κι άλλοι παράγοντες που παίζουν ρόλο. Κάνουμε τέχνη, αλλά θέλουμε και να ζήσουμε από αυτήν. Ζητάμε πολλά, ε; Πάντα υπάρχει όμως και η επιλογή να κάνεις κάτι δικό σου, με ανθρώπους δικούς σου.. να μην περιμένεις δηλαδή μέχρι να έρθει η μεγάλη πρόταση.. αλλά να πάρεις τα ηνία της ζωής σου στα χέρια σου και να γίνεις εσύ αυτή η μεγάλη πρόταση που περιμένεις.
Τα τελευταία δύο χρόνια το κίνημα #metoo έφερε στο φως της δημοσιότητας σημαντικές καταγγελίες συναδέλφων σου για περιστατικά βίας και κακοποιητικής συμπεριφοράς τα οποία θορύβησαν ολόκληρο τον χώρο και κάποιες περιπτώσεις βρέθηκαν απέναντι των δικαστικών εδράνων. 2 χρόνια μετά πώς νιώθεις για την έκβαση των γεγονότων και για το άνοιγμα που έφερε αυτό στο χώρο;
Σήμερα θεωρείς ότι ο χώρος πατάει πλέον πάνω σε νέες βάσεις με τέτοιες συμπεριφορές να μην βρίσκουν πάτημα να αναπτυχθούν;
Πόσο σπουδαίο κίνημα! Πραγματικά! Οι καταγγελίες των ηθοποιών, όπως και αυτές των αθλητών και των φοιτητών, που ήρθαν στη δημοσιότητα πριν δύο χειμώνες ώθησαν όλο και περισσότερα άτομα να σπάσουν τη σιωπή τους και να μιλήσουν για την έμφυλη βία.
Ένα τεράστιο θέμα.. Ο κλάδος των ηθοποιών πάλεψε με το θηρίο και παρόλο που μετά τις δικαστικές αποφάσεις συνειδητοποιούμε όλοι ότι οι προσπάθειες αυτές ήταν μόνο ένα λιθαράκι, είμαστε υποχρεωμένοι αυτό το λιθαράκι να το κάνουμε βουνό μπροστά σε κάθε νέα κακοποιητική συμπεριφορά και εξουσία, χωρίς φόβο και με πάθος.
Πάντα η εξουσία θα προσπαθεί να “βασιλεύει” και να κυριαρχεί, αυτό όμως δε σημαίνει ότι εμείς θα είμαστε θύματά της. Χρειαζόμαστε περισσότερη συμπαράσταση και ενσυναίσθηση από όλους, για όλους.
Το τελευταίο διάστημα έγινε γνωστό ότι σε ακροάσεις του χώρου, κύριο task για τους υποψήφιους αποτέλεσε ο αριθμός των followers που μετρούν στα social media. Πώς κρίνεις όλη αυτή την κατάσταση, αλλά και το γεγονός ότι μπορεί να επιλεχθούν άτομα για μία δουλειά λόγω της δημοφιλίας που έλαβαν από κάποιο άλλο πρόγραμμα;
Αναρωτιέμαι αν όλοι αυτοί οι followers ή έστω το ένα δέκατο αυτών παρακολουθούν ενεργά την επαγγελματική σταδιοδρομία ενός καλλιτέχνη, ή απλά κρυφοκοιτάζουν μέσα από την κλειδαρότρυπα τη ζωή του.. Όπως και να ‘χει, για μένα, που δεν ασχολούμαι ιδιαίτερα με τα social, μάλλον δεν υπάρχει καμία ελπίδα! (γέλια)
Σήμερα στην ζωή σου χωράει ένα νέο καλλιτεχνικό όνειρο; Ονειρεύεσαι μέσα ρόλους , projects και συνεργασίες με ανθρώπους που θα ήθελες να βρεθείς στο μέλλον ή προτιμάς να ζεις το τώρα αφήνοντας όποιο μακροπρόθεσμο σχέδιο η σκέψη στην άκρη;
Πάντα υπάρχει χώρος για όνειρα. Αρκεί τα όνειρα να γίνονται στόχοι, στο εδώ και τώρα.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Ετοιμάζεις κάτι στο τηλεοπτικό πεδίο ή κάποια νέα συμμετοχή από το δεύτερο μισό της σεζόν;
Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει στα σκαριά κάτι τηλεοπτικό. Θα βρισκόμαστε μέχρι 17 Δεκεμβρίου κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 20:30 στο Κτήριο ΠΛΥΦΑ με την παράσταση “Αντίο Μπάτμαν” του Τάσου Θεοφίλου σε διασκευή-σκηνοθεσία Γιάννη Αγγελάκη, και στο Christmas Theatre με την “Ιλιάδα” του Ομήρου για παιδιά και εφήβους σε κείμενο-σκηνοθεσία της Κάρμεν Ρουγγέρη.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Η ιστορία ξεδιπλώνεται μέσα από τα μάτια της Δ., μιας κοπέλας, η οποία γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια παραγκούπολη της Γκόθαμ Σίτυ, εργάστηκε σε πολλές τυχοδιωκτικές δουλειές, συνελήφθη και φυλακίστηκε για τις πολιτικές της απόψεις και επιστρατεύτηκε από συμμορίες της Μαφίας και του οργανωμένου εγκλήματος. Μέσω αυτής της διαδρομής της ζωής της, όπου συνδιαλέγεται με αλλόκοτους χαρακτήρες από τα υπόγεια της κοινωνίας ως τα υψηλότερα κοινωνικά στρώματα, η Δ. έρχεται συνεχώς αντιμέτωπη με τους παρακρατικούς μηχανισμούς της Γκόθαμ Σίτυ. Συνειδητοποιεί τον πραγματικό ρόλο του Μπάτμαν, ο οποίος αποκαλύπτεται, όχι πλέον ως ένας σούπερ ήρωας που σώζει την ανθρωπότητα ή ένας άγιος των σύγχρονων μητροπόλεων, αλλά ως μια μεταμοντέρνα εκδοχή του παρακράτους που απολαμβάνει εξέχουσας κοινωνικής και πολιτικής νομιμοποίησης. Η Δ. σχεδιάζει ένα φιλόδοξο εγχείρημα…
τρέιλερ:
https://www.youtube.com/watch?v=IF_tkSrGcsc
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Ερμηνεύουν: Θεοδώρα Καμπόσου, Νικόλας Μπράβος και Μαίρη Ντίνου
Κείμενα: Τάσος Θεοφίλου
Σκηνοθεσία, Διασκευή, Μουσική: Γιάννης Αγγελάκης
Σκηνικά: Ελλάδα Δαμιανού
Κοστούμια: Μαρία Φωτιάδου
Κίνηση: Νίκος Καλύβας
Σχεδιασμός Φωτισμού: Γιώργος Αγιαννίτης
Βοηθός Σκηνοθεσίας: Ιόλη Εξάρχου
Φωτογραφία/Αφίσα/Βίντεο: Ιωάννης Καμπάνης
Επικοινωνία: Γιώτα Δημητριάδη
Παραγωγή: Ars Nova Experimentalis Εταιρεία Τέχνης και Πολιτισμού ΑΜΚΕ
