Η ταλαντούχα Ηλέκτρα Σαρρή με αφορμή την επιστροφή της μεγάλης θεατρικής παραγωγής “Scrooge, Ghosts & Rock ‘n’ Roll” στην Αθήνα και στο Christmas Theater, σε μια συνέντευξη εφ’όλης της ύλης στο Koitamagazine.gr και στον δημοσιογράφο Πάνο Σταματόπουλο!
Η πρώτη της σκηνοθετική απόπειρα με το έργο ” Σήμερα είναι η μέρα” , η θεραπευτική πτυχή της υποκριτικής στην ζωή της, οι μεγάλες συναντήσεις με σπουδαίους θεατράνθρωπους, το πτυχίο του Παιδαγωγικού, τα καλλιτεχνικά της όνειρα αλλά και τα πολυάριθμα θεατρικά της σχέδια για τους επόμενους μήνες.
Το θεατρόφιλο κοινό απόλαυσε την πρώτη σου σκηνοθετική απόπειρα στο έργο “Σήμερα είναι η μέρα ” στο χώρο Κάμιρος.
Τι είναι αυτό που κρατάς από αυτή την πρώτη γεύση στην Αθήνα , από τα σχόλια και την ανταπόκριση του κόσμου;
Το “Σήμερα είναι η μέρα”, σε κείμενο της Ραλλούς Ντόκα, είναι ένα σύγχρονο έργο που πραγματεύεται τη ζωή των νέων της ηλικίας μας, δηλαδή εκεί γύρω στα τριάντα. Μια σοβαρή διατροφική διαταραχή, η πολύ δύσκολη καθημερινότητα, τα τραύματα της παιδικής μας ηλικίας, οι αποτυχίες, ο έρωτας, η μοναξιά, τα όνειρα, η πίεση, η ματαίωση είναι μερικά από τα θέματα που θίγει.
Με μεγάλη συγκίνηση και περηφάνεια διαπίστωσα πως το έργο αυτό αφορά πολύ κόσμο και αγγίζει λεπτά θέματα που διαχειρίζονται οι περισσότεροι από εμάς. Το θέατρο ήταν γεμάτο κάθε βράδυ από ανθρώπους που συνδέονταν με τα νοήματα του έργου και έρχονταν να μας μιλήσουν για τη δική τους εμπειρία. Δεν περίμενα καθόλου τέτοια ζεστή υποδοχή! Οι περισσότεροι συμφώνησαν πως, παρόλη τη βία, στο τέλος τους έμεινε μια πολύ γλυκιά αίσθηση από το έργο. Κάθε παράσταση κατέληγε σε μια μεγάλη συζήτηση με γνωστούς και αγνώστους γύρω από τα θέματα αυτά. Πήρα μεγάλη χαρά από αυτή τη διαδικασία, νομίζω πως η ευαισθησία και η απαλότητα με την οποία διαχειρίστηκα το κείμενο αυτό απέδωσε τους πιο γλυκούς καρπούς.
Το θέατρο μετά από 2 χρόνια σημαντικής αδράνειας λόγω πανδημίας, έλαμψε και άνοιξε διάπλατα τον δρόμο του προς το κοινό το οποίο καλωσόρισε τις περισσότερες παραστάσεις με μεγάλο ενθουσιασμό. Η επαφή σου με το θέατρο σε τι έχει αλλάξει την Ηλέκτρα;
Έχει λειτουργήσει θεραπευτικά η δουλειά για σένα σε δύσκολες ίσως και μη διαχειρίσιμες στιγμές της ζωής σου;
Ίσως ακουστεί βαρύγδουπο, αλλά το θέατρο έχει καθορίσει σε μεγάλο βαθμό όλα όσα είμαι. Ο τρόπος που αντιλαμβάνομαι τον κόσμο, που αντιμετωπίζω τους ανθρώπους και που συνδιαλέγομαι με τον εαυτό μου, η στάση μου απέναντι στα πράγματα, είναι όλα προϊόν της επαφής μου με το θέατρο και της παιδείας που έλαβα στο θέατρο.
Έχει, λοιπόν, αυτός ο χώρος μια θεραπευτική πτυχή. Μαζεύονται πολλοί άνθρωποι που θέλουν να ζωντανέψουν, ο καθένας από το πόστο του, μια ιστορία και “ζώντας” την, σαν στ’αλήθεια, τη μοιράζονται με τον κόσμο. Εμένα αυτή η διαδικασία με έχει βοηθήσει πολλές φορές, ναι. Έχω μάλιστα και μια ομάδα, την ομάδα μου, τους Rodez, με τους οποίους ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές μας (δηλαδή στην καραντίνα ή όταν π.χ. δεν έχουμε δουλειά στο ελεύθερο θέατρο) δουλεύουμε μεταξύ μας, εξασκούμαστε, ετοιμάζουμε τέτοιες ιστορίες και παίρνουμε δύναμη. Η ομάδα αυτή αποτελείται από την Σόνια Καλαϊτζίδου, τον Μάριο Κρητικόπουλο και την Ανθή Σαββάκη.
Μέχρι στιγμής στην πορεία σου μετράς λαμπρές συμμετοχές στο σανίδι με ανθρώπους δίπλα σου που δύσκολα θα φανταζόταν ένα παιδί στην ηλικία σου στα πρώτα του βήματα όπως είναι χαρακτηριστικά η σπουδαία Ρούλα Πατεράκη, η Φιλαρέτη Κομνηνού αλλά και ο Δημήτρης Πιατάς. Τι κρατάς από αυτές τις συναντήσεις και από αυτές τις ευκαιρίες που σου δόθηκαν;
Χμ. Πέρα από τις εμπειρίες που έχουμε ζήσει μαζί και τις συμβουλές τους που φυλάω πάντα στην καρδιά μου θα έλεγα πως αυτό που κρατάω πάνω από όλα είναι το πόσο “ο εαυτός τους” είναι. Πόσο στο κέντρο τους στέκονται, πόσο πολύ εμπιστεύονται το ένστικτό τους και πόσο οτιδήποτε κι αν έχουν να αντιμετωπίσουν το κάνουν δικό τους με έναν τρόπο που φαίνεται απλός, αλλά κρύβει από πίσω χρόνια εμπειρίας και δυσκολιών. Βλέπεις κάτι, ακούς μια φράση και λες: “Α, αυτό είναι Πατεράκη”, ή: “Αυτό είναι το χιούμορ του Πιατά”. Είναι σημεία αναφοράς αυτοί οι άνθρωποι, ακριβώς επειδή δεν άφησαν τίποτα να αλλοιώσει τον πυρήνα τους. Αυτό κρατάω. Αυτός είναι και ο δικός μου στόχος.
Ο ηθοποιός δεν σημαίνει μόνο φως αλλά δεη, τηλέφωνο αλλά και άλλες τόσες σημαντικές υποχρεώσεις που σχετίζονται με τον βιοπορισμό του ως επαγγελματίας. Υπήρξαν στιγμές για σένα όπου σκέφτηκες ότι ” ίσως να κάνω κάτι διαφορετικό επαγγελματικά ή ότι πρέπει να κάνω μια μικρή παύση από το χώρο;”
Η καραντίνα ήταν μια τέτοια στιγμή για μένα, ναι. Ήταν η πρώτη φορά που δεν είχα δουλειά στο θέατρο. Βρήκα μια λύση. Αξιοποίησα το πρώτο μου πτυχίο, αυτό του Παιδαγωγικού και έκανα τα χαρτιά μου. Στην αρχή που με πήραν έκλαιγα πολύ, το παραδέχομαι. Πίστευα πως απέτυχα, πως θα βολευτώ και πως δε θα είναι πια εύκολο να γυρίσω στο θέατρο. Όλοι ήταν τόσο περήφανοι για μένα που μπήκα στο δημόσιο, μα εγώ υπέφερα και μόνο στην ιδέα.
Φέτος, μετά από τέσσερα χρόνια που εργάζομαι στο σχολείο μπορώ να πω πως αυτή η δουλειά, πέρα από το πόσο μου αρέσει και το πόσο την απολαμβάνω με έχει βοηθήσει με πάρα πολλούς τρόπους στο θέατρο. Ανεξάρτητα από την οικονομική ασφάλεια και το περιθώριο να αρνούμαι όποια δουλειά δε θεωρώ ότι με εκφράζει, το τι υλικό αντλώ από τα παιδιά για τους ρόλους μου δε μπορώ να το περιγράψω! Επιπλέον έχω γνωρίσει σπουδαίους ανθρώπους που σέβονται και υποστηρίζουν το όνειρό μου να δουλεύω και στο θέατρο και με βοηθάνε με κάθε τρόπο. Είμαι πολύ τυχερή που έχω αυτή την εναλλακτική λύση.
Ηλέκτρα τι είναι αυτό που σε κάνει ευτυχισμένη στην δουλειά του ηθοποιού και δε θ’ άλλαζες με τίποτα στον κόσμο;
Η επαφή μου με τους ανθρώπους! Δεν έχω καλύτερο!
Το καλοκαίρι, για παράδειγμα, συμμετείχα στα γυρίσματα μιας ξένης ταινίας και για ένα μήνα κάθε μέρα περνούσαμε όλοι οι συντελεστές τόσο χρόνο μαζί που στο τέλος των γυρισμάτων ήμασταν πια όλοι σαν αδέρφια!
Είναι πολύ έντονες οι συνθήκες στις οποίες ζούμε και μας φέρνουν γρήγορα κοντά. Είναι σα να αλλάζεις οικογένεια κάθε έξι μήνες. Μ’ αρέσει αυτό το στοιχείο. Δε νομίζω πως θα άντεχα μια πιο συμβατική καθημερινότητα.
Ερχόμενοι στα δεδομένα που επικρατούν στο χώρο, η ανασφάλεια συνεχίζει να υφίσταται στο επάγγελμα ενώ τα κακώς κείμενα όπως οι ματαιώσεις παραγωγών αλλά και τα χρωστούμενα των δεδουλευμένων στους ηθοποιούς δυστυχώς ταλανίζουν ακόμα την δουλειά. Πώς διαχειρίζεσαι αυτές τις συμπεριφορές αλλά και τον ανταγωνισμό που πολλές φορές υπάρχει στο επάγγελμα;
Πώς διαχειρίζεσαι μια δύσκολη ή προβληματική συνεργασία που μπορεί να προκύψει;
Πράγματι, η ανασφάλεια είναι κύριο συστατικό της δουλειάς μας. Συμβαίνουν διάφορα περιστατικά, οι ηθοποιοί δεν προστατεύονται και μπορούν ανά πάσα στιγμή να βρεθούν αντιμέτωποι με πολύ δυσάρεστες καταστάσεις. Ευτυχώς, υπάρχει το ΣΕΗ για να μας υπερασπίζεται στις δυσκολίες και στο οποίο μπορούμε ανά πάσα στιγμή να απευθυνθούμε.
Όσο για μένα, είναι βασική προτεραιότητά μου να είμαι σωστή συνάδελφος. Προσπαθώ να είμαι τυπική και δίκαιη. Ευγενική και αλληλέγγυα. Θεωρώ πως δεν είμαι καθόλου ανταγωνιστική. Παρ’ όλα αυτά, αν νιώσω πως κάποιος δε με σέβεται ή υποτιμά την καλοσύνη μου θα αντιδράσω. Δε διστάζω να λέω στους συναδέλφους μου τα ονόματα όσων δεν φέρονται καλά ή δεν είναι σωστοί στις υποχρεώσεις τους.
Τα τελευταία δύο χρόνια το κίνημα #metoo έφερε στο φως της δημοσιότητας σημαντικές καταγγελίες συναδέλφων σου για περιστατικά βίας και κακοποιητικής συμπεριφοράς ταοποία θορύβησαν ολόκληρο τον χώρο και κάποιες περιπτώσεις βρέθηκαν απέναντι των δικαστικών εδράνων. 2 χρόνια μετά πώς νιώθεις για την έκβαση των γεγονότων και για το άνοιγμα που έφερε αυτό στο χώρο;
Σήμερα θεωρείς ότι ο χώρος πατάει πλέον πάνω σε νέες βάσεις με τέτοιες συμπεριφορές να μην βρίσκουν πάτημα να αναπτυχθούν;
Είμαι αισιόδοξη. Θέλω να πιστεύω πως ναι.
Θέλω να πιστεύω πως περνάνε σιγά σιγά οι εποχές που για να μάθεις πρέπει να πάθεις. Ολόκληρες γενιές ηθοποιών εκπαιδεύονταν να φοβούνται να μιλάνε. Οι άνθρωποι που συμπεριφέρονταν κακοποιητικά επικρατούσαν και συγκαλύπτονταν για πολλά χρόνια. Ωστόσο, παρατηρώ πως οι νέοι της γενιάς μου είναι πολύ πιο σωστοί επαγγελματίες. Οι διαδικασίες γίνονται πιο δημοκρατικά και με μεγάλη ευαισθησία. Δεν περνάει πια η βία.
Το τελευταίο διάστημα έγινε γνωστό ότι σε ακροάσεις του χώρου, κύριο task για τους υποψήφιους αποτέλεσε ο αριθμός των followers που μετρούν στα social media. Πώς κρίνεις όλη αυτή την κατάσταση αλλά και το γεγονός ότι μπορεί να επιλεχθούν άτομα για μία δουλειά λόγω της δημοφιλίας που έλαβαν από κάποιο άλλο πρόγραμμα;
Έχω ακούσει για αυτό, ναι. Προσπαθώ να μη το κρίνω και να κοιτάω όσο μπορώ τη δουλειά μου. Εγώ είμαι ηθοποιός και έχω κάποιες ικανότητες για τις οποίες αν κάποιος με χρειάζεται, καλώς να με πάρει. Εκπαιδεύομαι με τα εργαλεία της τέχνης μου από ανθρώπους της τέχνης μου. Είναι άδικο να συγκρίνω τον εαυτό μου με όσους επιλέγονται να δουλεύουν στο χώρο χάρη στη δημοφιλία τους από τα social media. Εκείνοι χρησιμοποιούν άλλα εργαλεία τα οποία εγώ δε γνωρίζω πώς να μεταχειρίζομαι.
Σήμερα στην ζωή σου χωράει ένα νέο καλλιτεχνικό όνειρο; Ονειρεύεσαι μέσα ρόλους , projects και συνεργασίες με ανθρώπους που θα ήθελες να βρεθείς στο μέλλον και θαυμάζεις ή προτιμάς να ζεις το τώρα αφήνοντας όποιο μακροπρόθεσμο σχέδιο η σκέψη στην άκρη;
Έχω πάρα πολλά όνειρα, άλλα πιο επιτεύξιμα και άλλα λιγότερο εφικτά, μα όλα τα ονειρεύομαι με την ίδια λαχτάρα! Θέλω, ας πούμε, να γράψω μουσική για το επόμενο έργο της ομάδας μου, θέλω να συνεργαστώ με το Γιώργο Λάνθιμο, θέλω να με σκηνοθετήσει ο Νίκος Καραθάνος, θέλω να παίξω σε ταινία του Μάρτιν Μακντόνα!
Εμπιστεύομαι τη ζωή και όπου με πάει! Έτσι κι αλλιώς μέχρι στιγμής είχα πολύ όμορφες ευκαιρίες και βγήκαν αληθινά όνειρα που δεν τολμούσα καν να με φανταστώ να κάνω!
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια από δω κ εμπρός; Η τηλεόραση και η συμμετοχή σου σε μια σειρά, είναι κάτι που έχει περάσει από τις σκέψεις και το οποίο θα ήθελες να κυνηγήσεις τα επόμενα χρόνια;
Τον τελευταίο χρόνο έκανα τα πρώτα μου βήματα στο χώρο της τηλεόρασης συμμετέχοντας σε τέσσερις παραγωγές. Η διαδικασία μου άρεσε πολύ, δε θα έλεγα όχι σε μια μελλοντική συνεργασία που να με εκφράζει.
Στο θέατρο τώρα, στις 21 Δεκεμβρίου θα ανέβει ξανά στο Christmas Theater το “Scrooge, Ghosts & Rock ‘n’ Roll”, ένα ροκ μιούζικαλ σε διασκευή και σκηνοθεσία Χρήστου Σουγάρη και μουσική Στέφανου Κορκολή!
Από τις αρχές Φλεβάρη θα παίζω σε ένα έργο για τη ζωή του σπουδαίου Felix Mendelssohn, παρέα με την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης σε σκηνοθεσία Ανθής Σαββάκη!
Τέλος, τον Απρίλιο θα ανέβει στο θέατρο Μπέλλος το νέο έργο της ομάδας μου. Λέγεται “Μουγγή Καμπάνα”, είναι του Θανάση Τριαρίδη και θα το σκηνοθετήσει ο Μάριος Κρητικόπουλος. Εγώ, πέρα από ηθοποιός, θα αποπειραθώ να συνθέσω για πρώτη φορά και τη μουσική της παράστασης! Το έργο αυτό είναι το πιο αγαπημένο του κυρίου Τριαρίδη και ταυτόχρονα η μεγαλύτερη αποτυχία του, όπως λέει, εισπρακτικά και εμπορικά. Κι όμως είναι ένα αριστούργημα που σε χτυπάει κατ’ ευθείαν στο στομάχι. Είναι εντυπωσιακό το πόσο μας συνεπήρε όταν το πρωτοδιαβάσαμε και πόσο επίκαιρο είναι! Ο Θανάσης Τριαρίδης μας το εμπιστεύεται, λοιπόν, με μεγάλη αγάπη και γενναιοδωρία! Ελπίζω να φανούμε αντάξιοί του.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ:
Η παράσταση-φαινόμενο, με το πρωτοφανές sold out τα περσινά Χριστούγεννα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, που την παρακολούθησαν περισσότεροι από 24.000 θεατές, επιστρέφει τις φετινές γιορτές στο Christmas Theater! Σκηνοθεσία Χρήστος Σουγάρης, μουσική Στέφανος Κορκολής, στίχοι Γεράσιμος Ευαγγελάτος, χορογραφίες Φωκάς Ευαγγελινός. Στο ρόλο του Σκρουτζ ο Πάνος Μουζουράκης, μαζί με ένα ανανεωμένο all-star θεατρικό και μουσικό καστ: Ρούλα Πατεράκη, Μαρίνα Καλογήρου, Ματθίλδη Μαγγίρα, Ίαν Στρατής, Ίντρα Κέην, Shaya Hansen, Θανάσης Δόβρης, Στέφανος Μουαγκιέ, Μαρίζα Τσάρη, Adrian Frieling, Φοίβος Παπακώστας, Θέμης Θεοχάρογλου, Ηλέκτρα Σαρρή, Θεόβη Στύλλου, Τζώρτζης Παπαδόπουλος, Ζαχαρίας Γουέλα, Σόνια Καλαϊτζίδου, Ντένια Ψυλλιά, Ισιδώρα Δωροπούλου, Γιώργος Ντάβος, η φετινή νικήτρια του The Voice Μαρία Σακελλάρη και η διεθνούς φήμης μέτζο σοπράνο Ειρήνη Καράγιαννη. Special guest ο Tenorman των Opera Chaotique. Στον ρόλο του Έλβις ο Θοδωρής Μαραντίνης. Την Ορχήστρα διευθύνει ο Αναστάσιος Συμεωνίδης. Μια συμπαραγωγή του Πολιτιστικού Οργανισμού «Λυκόφως» με το Christmas Theater. Από τις 21 Δεκεμβρίου και μόνο για 15 παραστάσεις.
Προμηθευτείτε έγκαιρα τα εισιτήριά σας στο:
https://www.more.com/theater/scrooge-ghosts-and-rock-n-roll
Scrooge & Ghosts and Rock ‘n’ Roll
Μία διαφορετική “Χριστουγεννιάτικη ιστορία” του Καρόλου Ντίκενς σε μορφή ροκ μιούζικαλ!
Ο Χρήστος Σουγάρης στη διασκευή και τη σκηνοθεσία, ο Στέφανος Κορκολής στη μουσική, ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος στους στίχους και ο Φωκάς Ευαγγελινός στις χορογραφίες προτείνουν μια άκρως ενδιαφέρουσα εκδοχή της ιστορίας.
Ο Σκρουτζ, ο αγαπημένος χαρακτήρας του Ντίκενς, είναι ένας ξιπασμένος, παρηκμασμένος και δύστροπος αστέρας της μουσικής. Την παραμονή των Χριστουγέννων δέχεται την επίσκεψη φαντασμάτων νεκρών αστέρων της παγκόσμιας μουσικής σκηνής: Elvis Presley, Maria Callas, Amy Winehouse, Freddie Mercury, Michael Jackson, Tina Turner, Beethoven και Bob Marley που θέλουν να τον προειδοποιήσουν πως, εάν δεν αλλάξει τη στάση του απέναντι στους συνανθρώπους του, σύντομα θα περάσει και αυτός στην ιστορία ως ένας ακόμη αδικοχαμένος αστέρας. Στη διαδρομή που θα του επιβληθεί από το παρελθόν έως το μέλλον, θα συναντηθεί με τους ανθρώπους που τον διαμόρφωσαν μουσικά αλλά και ως προσωπικότητα, θα γνωρίσει ουσιαστικότερα τους οικείους του και θα αξιολογήσει με διαφορετικό τρόπο τις προτεραιότητές του στη μουσική αλλά και στην ίδια του τη ζωή.
Ταυτότητα
Διασκευή-Σκηνοθεσία: Χρήστος Σουγάρης
Μουσική-Ενορχήστρωση: Στέφανος Κορκολής
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Χορογραφία: Φωκάς Ευαγγελινός
Σκηνικά-Κοστούμια: Eλένη Μανωλοπούλου
Σχεδιασμός φωτισμών: Aλέκος Αναστασίου
Σχεδιασμός ήχου-Ηχοληψία: Βίκτωρ Μπερκάν, Αντώνης Μωραΐτης, Μανώλης Καλλίτσης
Επιμέλεια μουσικού υλικού: Σάββας Ρακιντζάκης
Μουσική Διδασκαλία: Πάνος Λουμάκης
Live Video: Φώτης Φωτόπουλος, Κωνσταντίνα Μπακαρά
Live Edit: Ηλίας Σπυρόπουλος
Βοηθοί Σκηνοθέτη: Έλλη Κατσιναβάκη, Θωμαΐς Τριανταφυλλίδου
Βοηθός σκηνογράφου/Ενδυματολόγου: Έμιλυ Κουκουτσάκη
Rigger: Σταύρος Καριώτογλου
Κατασκευές κοστουμιών: Χάρης Σουλιώτης
Σχεδιασμός κομμώσεων και επιμέλεια περουκών: Κωνσταντίνος Κολιούσης
Σχεδιασμός και επιμέλεια Μακιγιάζ: Αλεξάνδρα Σπαρού
Βοηθός παραγωγής: Μαρία Ξυδάκη
Διεύθυνση Παραγωγής: Κατερίνα Μπερδέκα
Παραγωγός: Γιώργος Λυκιαρδόπουλος
———-
Στο ρόλο του Σκρουτζ ο Πάνος Μουζουράκης
Έλβις ο Θοδωρής Μαραντίνης
Παίζουν οι:
Ρούλα Πατεράκη
Μαρίνα Καλογήρου
Ματθίλδη Μαγγίρα
Ίαν Στρατής
Ίντρα Κέην
Shaya Hansen
Θανάσης Δόβρης
Στέφανος Μουαγκιέ
Μαρίζα Τσάρη
Adrian Frieling
Φοίβος Παπακώστας
Θέμης Θεοχάρογλου
Ηλέκτρα Σαρρή
Θεόβη Στύλλου
Τζώρτζης Παπαδόπουλος
Ζαχαρίας Γουέλα
Σόνια Καλαϊτζίδου
Γιώργος Ντάβος
Ντένια Ψυλλιά
Ισιδώρα Δωροπούλου
η φετινή νικήτρια του The Voice Μαρία Σακελλάρη
special guest ο Tenorman
Και η διεθνούς φήμης μέτζο σοπράνο, Ειρήνη Καράγιαννη
Διεύθυνση ορχήστρας: Αναστάσιος Συμεωνίδης
Συμμετέχουν οι μουσικοί:
Ρόλη Γιαμοπούλου (ντραμς), Στέφανος Δανιηλίδης (πλήκτρα), Βασίλης Δεφίγγος (σαξόφωνο, κλαρινέτο), Τάσος Γιαννούτσος (ηλεκτρικές κιθάρες), Βίκτωρ Κουλουμπής (ηλεκτρικό και ακουστικό μπάσο), Αγγελική Πουλημένου (κόρνο), Κώστας Πυρένης (κιθάρες), Σάββας Ρακιντζάκης (πλήκτρα), Χρήστος Σπηλιόπουλος (τρομπόνι)
Παραστάσεις
21/12/2023 – 7/1/2024
Ενημέρωση για γονείς με παιδιά κάτω των 10 ετών:
Η παράσταση είναι ροκ μιούζικαλ και το κείμενο είναι ελεύθερη απόδοση σε σύγχρονη γλώσσα με φράσεις ή εικόνες που ενδεχομένως να ενοχλήσουν.
Δωρεάν μη φυλασσόμενος χώρος στάθμευσης υπάρχει εντός της Ολυμπιακής Εγκατάστασης. Οι θέσεις είναι περιορισμένες. Για να βρείτε διαθέσιμες θέσεις θα πρέπει να είσαστε στον χώρο το αργότερο 45 λεπτά πριν από την έναρξη της εκδήλωσης. Το Christmas Theater δεν έχει καμία ευθύνη για τους χώρους στάθμευσης. Το εισιτήριο δεν εξασφαλίζει θέση στάθμευσης.
