15 από τους κορυφαίους του Χόλιγουντ που δεν κέρδισαν ποτέ τους Όσκαρ!!
Ένα βραβείο Όσκαρ θεωρείται η κορυφαία αναγνώριση για ένα ηθοποιό ή σκηνοθέτη. Ωστόσο, υπάρχουν κορυφαίες προσωπικότητες της έβδομης τέχνης, που έκαναν μεγάλη καριέρα στο Χόλιγουντ, αλλά δεν αξιώθηκαν να κατακτήσουν ούτε ένα αγαλματίδιο.
Στη λίστα αυτή παρουσιάζουμε τις 15 πιο κραυγαλέες περιπτώσεις. Οι περισσότεροι δεν είναι Αμερικανοί και αυτό ίσως να έχει τη σημασία του. Τα τιμητικά Όσκαρ εξαιρούνται…διότι τους τα έδωσαν στους περισσότερους ως προσφορά ζήτησης συγγνώμης και μετάνοιας.
15. Ντόναλντ Σάδερλαντ
Γεννήθηκε το 1935 στο Σεντ Τζον του Καναδά και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο και στη Βασιλική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών στο Λονδίνο. Είναι πατέρας των επίσης ηθοποιών Κίφερ, Άνγκους και Ρόσιφ Σάδερλαντ. Ξεκίνησε να παίζει στον κινηματογράφο τη δεκαετία του ’60. Η ταινίες που τον έκαναν γνωστό ήταν το MASH το 1970 και Η Εξαφάνιση την επόμενη χρονιά. Στη συνεχεια, έπαιξε στις ταινίες Μετά τα μεσάνυχτα και Οι διεφθαρμένοι, για τις οποίες προτάθηκε για το βραβείο BAFTA καλύτερου ηθοποιού. Κέρδισε την πρώτη του Χρυσή Σφαίρα το 1996 για τον ρόλο του στην ταινία Πολίτης Χ και τη δεύτερη το 2002 για την τηλεταινία Μονοπάτια πολέμου. Στις 6 Σεπτεμβρίου του 2017 έλάβε το Τιμητικό Όσκαρ από την Ακαδημία των Όσκαρ στο Λος Άντζελες.
14. Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ
O Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ (David Paul Cronenberg, 15 Μαρτίου 1943) είναι Καναδός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός. Θεωρείται ένας από τους κυριότερους εισηγητές του είδους κινηματογραφικών ταινιών που αποκαλείται «ταινίες σωματικού τρόμου» (body horror), οι οποίες εξερευνούν τους ανθρώπινους φόβους της σωματικής μεταμόρφωσης ή μολύνσεων. Στις ταινίες του το ψυχολογικό στοιχείο συμπλέκεται με το σωματικό. Κατά το πρώτο μισό της σταδιοδρομίας του ο Κρόνενμπεργκ εξερεύνησε αυτά τα θέματα κυρίως μέσα από τα είδη της ταινίας τρόμου και επιστημονικής φαντασίας, παρότι το έργο του επεκτάθηκε αργότερα πέρα από τα στενά όρια αυτών των ειδών. Το 2008 Προτάθηκε για BAFTA Καλύτερης Ταινίας για το “Επικίνδυνες Υποσχέσεις”.
13. Τζάκι Τσαν
Ο Τζάκι Τσαν ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα στο χώρο του θεάματος από την τρυφερή ηλικία των 6 ετών μέσα από μικρούς ρόλους. Από το 1976 και μετά άρχισε να ασχολείται κανονικά με την υποκριτική αλλά και με το τραγούδι καθώς δίσκος του Τζάκι Τσαν έγινε πλατινένιος. Έχει παίξει σε πολλές ταινίες με πρόσφατες, τις ταινίες “Karate Kid” οπού ο Τζάκι Τσαν παίζει τον δάσκαλο του γιου του γνωστού ηθοποιού, Γουίλ Σμιθ, του νεαρού Τζέιντεν Σμιθ,και ”Chinese Zodiac” οπού ο Τζάκι Τσαν υποδύεται έναν μισθοφόρο,που ψάχνει να βρει τα γλυπτά που εκλάπησαν από το Αρχαίο Θερινό Ανάκτορο στο Πεκίνο. Για την συγκεκριμένη ταινία μπήκε στο Ρεκόρ Γκίνες το 2012. Ο Τζάκι Τσαν έχει κερδίσει συνολικά 28 βραβεία ενώ βρέθηκε υποψήφιος για 34. Έχει κερδίσει πάνω από πάνω 10 φορές το βραβείου καλύτερου ηθοποιού καθώς και το βραβείο καλύτερης ταινίας. Στις 6 Σεπτεμβρίου του 2017 έλάβε το Τιμητικό Όσκαρ από την Ακαδημία των Όσκαρ στο Λος Άντζελες.
12. Στιβ Μάρτιν
O Στιβ Μάρτιν (αγγλικά: Stephen Glenn Martin, 14 Αυγούστου 1945 – ) είναι Αμερικανός ηθοποιός, κωμικός, συγγραφέας, σεναριογράφος, παραγωγός και μουσικός. Έγινε γνωστός στο κοινό την δεκαετία του 1960 όταν έγραψε το σενάριο για το The Smothers Brothers Comedy Hour ενώ αργότερα ήταν τακτικός καλεσμένος στο The Tonight Show. Στην δεκαετία του 1970 έδινε παραστάσεις χρησιμοποιώντας ένα χιούμορ παράλογο και εκκεντρικό ενώ συνέχισε με περιοδείες στις ΗΠΑ. Από την δεκαετία του 1980, έχοντας απομακρυνθεί από την κωμωδία, ο Μάρτιν έγινε ένας πετυχημένος ηθοποιός αλλά και συγγραφέας, σεναριογράφος, πιανίστας και παίκτης του μπάντζο. Έχει τιμηθεί με βραβεία Γκράμι και Έμμυ. Το 2004, το Comedy Central κατέταξε τον Μάρτιν στην έκτη θέση στην λίστα με τους 100 καλύτερους σταντ απ κωμικούς. Στα πέμπτα ετήσια βραβεία της Ακαδημίας Κινηματογράφου το 2013 τού απονεμήθηκε το Τιμητικό Όσκαρ. Καθώς παίζει μπάντζο από μικρή ηλικία, και έχει συμπεριλάβει την μουσική στους κωμικούς ρόλους του από την αρχή της καριέρας του, έχει επανειλλημένως αφιερωθεί στην μουσική εις βάρος της υποκριτικής. Εργάζεται λιγότερο ως ηθοποιός και περνάει τον περισσότερο από την επαγγελματική του ζωή παίζοντας το μπάντζο, ηχογραφώντας και κάνοντας περιοδείες με διάφορα συγκροτήματα, όπως οι Earl Scruggs, με τους οποίους έχει κερδίσει ένα βραβείο Γκράμι το 2002. Κυκλοφόρησε το πρώτο του προσωπικό μουσικό άλμπουμ, The Crow: New Songs for the 5-String Banjo, το 2009, το οποίο τού χάρισε ένα βραβείο Γκράμι.
11. Μπάστερ Κήτον
Ο Τζόζεφ Φρανκ «Μπάστερ» Κίτον VI (Joseph Frank “Buster” Keaton VI, 4 Οκτωβρίου 1895 – 1 Φεβρουαρίου 1966) ήταν Αμερικανός κωμικός ηθοποιός και σκηνοθέτης. Γνωστός κυρίως για τις «βωβές» του ταινίες, το «σήμα κατατεθέν» του ήταν η κωμωδία με κινήσεις του σώματος, διατηρώντας, όμως, μια στωική αγέλαστη έκφραση, κερδίζοντας, έτσι το παρατσούκλι «Το Μεγάλο Πέτρινο Πρόσωπο». Ο Κίτον αναγνωρίστηκε ως ο έβδομος μεγαλύτερος σκηνοθέτης όλων των εποχών από το περιοδικό Entertainment Weekly. Το 1999,το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου κατέταξε τον Κίτον στην 21η θέση με τους καλύτερους άντρες ηθοποιούς όλων των εποχών. Το 2002, μια παγκόσμια ψηφοφορία του περιοδικού Sight and Sound κατέταξε την ταινία του Κίτον «Ο Στρατηγός» (The General) στη 15η θέση με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Άλλες τρεις ταινίες του Κίτον έλαβαν ψήφους στην έρευνα του περιοδικού: Η Φιλοξενία μας (Our Hospitality), Σέρλοκ, Ο Νεότερος (Sherlock Jr.) και Ο Θαλασσοπόρος (The Navigator). Το 1960 έλάβε το Τιμητικό Όσκαρ από την Ακαδημία των Όσκαρ στο Λος Άντζελες.
10. Άλμπερτ Φίνεϊ
O Άλμπερτ Φίνεϊ γεννήθηκε το 1936 προτάθηκε πέντε φορές για Όσκαρ (τέσσερις πρώτου και μία δεύτερου ανδρικού ρόλου), αλλά δεν κέρδισε κανένα. Η πρώτη του υποψηφιότητα ήρθε αρκετά νωρίς, σε ηλικία 27 ετών, στην κωμωδία του Τόνι Ρίτσαρντσον «Επιχείρηση Κρεββατοκάμαρα» («Tom Jones»). Οι άλλες Υποψηφιότητες «Έγκλημα στο Όριαν Εξπρές» 1975, «Ο Αμπιγιέζ» 1984, «Κάτω από το Ηφαίστειο» 1985 και Β’ Ανδρικού Ρόλου «Έριν Μπροκόβιτς» το 2001.
9. Ρίτσαρντ Μπάρτον
Ο Ρίτσαρντ Μπάρτον (1925-1984) κοσμούσε συχνά τα πρωτοσέλιδα της δεκαετίας του ‘60 και ‘70 για τη θυελλώδη σχέση του με τη συνάδελφό του Ελίζαμπεθ Τέιλορ, την οποία νυμφεύτηκε δύο φορές και ισάριθμες τη χώρισε. Εκτός από τα προσωπικά του, ξεχώρισε και για τις υποκριτικές του επιδόσεις τόσο στο θέατρο, όσο και στον κινηματογράφο. Προτάθηκε για επτά Όσκαρ (έξι πρώτου κι ένα δεύτερου ανδρικού ρόλου), αλλά δεν ευτύχησε να κάνει δικό του το επίχρυσο αγαλματάκι. Οι Υποψηφιότητες του ήταν Β’ Ανδρικού Ρόλου «Η Εξαδέλφη μου Ραχήλ» 1953, Ά Ανδρικού ρόλου για τις «Ο Χιτών» 1954, «Μπέκετ» 1965, «Ο Κατάσκοπος που γύρισε από το Κρύο» 1966, «Ποιος Φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ;» 1967, «Η Άννα των Χίλιων Ημερών» 1970, «Equus» 1978.
8. Άντζελα Λάνσμπερι
Η Άντζελα Λάνσμπερι γεννήθηκε το 1925, η σπουδαία ηθοποιός του θεάτρου, προτάθηκε τρεις φορές για Όσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου για τις ερμηνείες της στις ταινίες «Εφιάλτης» 1944, «Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι» 1945 και «Ο άνθρωπος από την Μαντζουρία» 1962, αλλά δεν το κέρδισε ποτέ. Της απονεμήθηκε, όμως, ένα τιμητικό Όσκαρ για την προσφορά της στον κινηματογράφο, μόλις το 2013.
7. Πίτερ Ο’ Τουλ
Ο Πίτερ Ο’ Τουλ (1932-2013) κατέχει το ρεκόρ με τις περισσότερες υποψηφιότητες για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου, χωρίς να το έχει κερδίσει ποτέ. Προτάθηκε 8 φορές και ήταν φαβορί ως «Λόρενς της Αραβίας» το 1962, αλλά το έχασε από τον συγκλονιστικό Γκρέγκορι Πεκ, που υποδύθηκε τον αγωνιστή δικηγόρο Άτικους Φιντς στο κοινωνικό δράμα του Τζέρι Μάλιγκαν «Σκιές και Σιωπή». Οι άλλες Υποψηφιότητες «Μπέκετ» 1965, «Το Λιοντάρι του Χειμώνα» 1969, «Αντίο, κύριε Τσιπς» 1970, «Η Αρχούσα Τάξη» 1973, «Στάντμαν, ο ριψοκίνδυνος δραπέτης» 1981, «Η Αγαπημένη μου Χρονιά» 1983 και «Venus» το 2007. Του απονεμήθηκε, όμως, ένα Τιμητικό Όσκαρ για την προσφορά του στον κινηματογράφο το 2003.
6. Φρεντ Ασταίρ
Ο Αμερικανός Φρεντ Ασταίρ (1899-1987) έγινε διάσημος για τα μιούζικαλ στα οποία πρωταγωνίστησε με παρτενέρ την Τζίντζερ Ρότζερς. Προτάθηκε μία φορά για Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου το 1975, όχι για κάποιο μιούζικαλ, αλλά για μία ταινία τρόμου, τον «Πύργο της Κολάσεως». Κέρδισε, πάντως, ένα Τιμητικό Όσκαρ το 1950, για την προσφορά του στην εβδόμη τέχνη.
5. Γκρέτα Γκάρμπο
Η Σουηδέζα Γκρέτα Γκάρμπο (1905-1990) υπήρξε μία από τις πιο γοητευτικές και διάσημες σταρ της μεγάλης οθόνης και αναμφισβήτητα η βασίλισσα του βωβού κινηματογράφου. Ήταν υποψήφια τέσσερις φορές στην κατηγορία της καλύτερης ηθοποιού για τις ταινίες «Άννα Κρίστι» 1930, «Ρομάντζο» 1930, «Η κυρία με τις καμέλιες» 1936 και «Νινότσκα» 1939. Δεν κέρδισε, όμως, ποτέ το επίζηλο επίχρυσο αγαλματάκι. Της απονεμήθηκε, όμως, ένα τιμητικό Όσκαρ για την προσφορά της στον κινηματογράφο, μόλις το 1955, αλλά δεν ήταν παρούσα στην Απονομή Βραβείων και το παρέλαβε η Νανσί Κέλι για εκείνη.
4. Ντέμπορα Κερ
Η Ντέμπορα Κερ (1921-2007) προτάθηκε έξι φορές για Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου και δεν κέρδισε ούτε ένα, παρότι θεωρείται μία από τις κορυφαίες ηθοποιούς όλων των εποχών. Είναι γνωστή από τις ταινίες «Ο Βασιλιάς Κι Εγώ» στο ρόλο της δασκάλας που διδάσκει αγγλικά στα παιδιά του βασιλιά του Σιάμ και «Όσο υπάρχουν άνθρωποι» (ή «Από εδώ ως στην αιωνιότητα») με την κλασική ερωτική σκηνή στην παραλία με τον συμπρωταγωνιστή της Μπαρτ Λάνκαστερ. Οι Υποψηφιότητες της ήταν «Εδουάρδε, παιδί μου» 1950, «Όσο υπάρχουν άνθρωποι» 1953, «Ο Βασιλιάς Κι Εγώ» 1957, «Σάρκα και Ψυχή» 1958, «Χωριστά Τραπέζια» 1959 και «Αυτοί που δεν Ριζώνουν Πουθενά» 1961. Το 1994 βραβεύτηκε με Τιμητικό Όσκαρ για την προσφορά της στον κινηματογράφο.
3. Κάρι Γκραντ
Ο Κάρι Γκραντ (1904-1986), ένας από τους γόηδες του Χόλιγουντ, δεν αξιώθηκε να κερδίσει ένα Όσκαρ, παρότι έδειξε το πλούσιο υποκριτικό του ταλέντο σε ταινίες, όπως «Κοινωνικά Σκάνδαλα» του Τζορτζ Κιούκορ και «Το κυνήγι του κλέφτη» (1955) και «Στην Σκιά των Τεσσάρων Γιγάντων» (1959) του Άλφρεντ Χίτσκοκ. Ήταν 2 φορές Υποψήφιος για Όσκαρ Ά Ανδρικού Ρόλου για τις ταινίες «Νύχτα Γεμάτη Έρωτα» 1942 και «Στο Διάβα της Ζωής» 1945. Του απονεμήθηκε, όμως, ένα Τιμητικό Όσκαρ για την προσφορά του στον κινηματογράφο το 1970.
2. Άλφρεντ Χίτσκοκ
Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ (1899-1980) θεωρείται ένας από τους κορυφαίους σκηνοθέτες του κινηματογράφου. Δεν κέρδισε όμως ποτέ του ένα Όσκαρ. Οι ταινίες του «Ρεβέκκα» 1941, «Σωστική Λέμβος» 1943, «Νύχτα Αγωνίας» 1946, «Σιωπηλός Μάρτυς» 1955 και «Ψυχώ» 1961 είχαν κερδίσει Υποψηφιότητες Καλύτερης Σκηνοθεσίας και ο «μετρ του σασπένς» δικαιούταν αν όχι και τα πέντε, τουλάχιστον ένα Όσκαρ. Ένα όνειδος για την Ακαδημiας. Του απονεμήθηκε, ως ένδειξη συγγνώμης , ένα Τιμητικό Όσκαρ για την προσφορά του στον κινηματογράφο το 1968.
Τσαρλς Τσάπλιν
Ο Τσάρλι Τσάπλιν (1889-1977), ο «Σαρλώ» της μεγάλης οθόνης και όχι μόνο, θεωρείται από πολλούς ως ο σπουδαιότερος και επιδραστικότερος ηθοποιός όλων των εποχών. Δεν κέρδισε ούτε ένα Όσκαρ για κάποια από τις σπουδαίες ταινίες που σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε. Τα τρία τιμητικά Όσκαρ που έλαβε, μόνο ως ένδειξη συγγνώμης από το Χόλιγουντ μπορούν να εκληφθούν, τα οποία είναι το 1929 για την ταινία «Ο Σαρλώ Στο Τσίρκο», το 1972 ένα Τιμητικό Όσκαρ για την προσφορά του στον κινηματογράφο και το 1973 μετά από 21 χρόνια Όσκαρ Καλύτερης Μουσικής για την ταινία του 1952 «Τα Φώτα της Ράμπας» όπου συμπρωταγωνιστούσε με τους Μπάστερ Κίτον, Κλαιρ Μπλουμ και Νόρμαν Λόιντ.
