Αρχική ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ Σαν σήμερα στις 27 Μαΐου το 1995 έφυγε από την ζωή ο...

Σαν σήμερα στις 27 Μαΐου το 1995 έφυγε από την ζωή ο Ζαννίνο

zanino

Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, που διακρίθηκε σε χαρακτηριστικούς ρόλους.

Γεννήθηκε ως Γιάννης Παπαδόπουλος, στις 21 Αυγούστου του 1923, στο Γαλατά της Κωνσταντινούπολης. Στα χρόνια του ξεριζωμού που ακολούθησαν, ήλθε με τους γονείς του στην Ελλάδα κι εγκαταστάθηκε στη Δραπετσώνα, στον Πειραιά.

Σύμφωνα με τη Μηχανή του Χρόνου ο Γιάννης είχε Καλλιτεχνικό νονό του, τον Αττίκ που τον συνάντησε στα πρώτα του βήματα, όταν εμφανιζόταν σαν χορευτής. Ένα βράδυ, ο θίασος στον οποίο συμμετείχε, θα εμφανιζόταν στη Μάνδρα του Αττίκ. Όταν ο τραγουδιστής και θιασάρχης, θέλησε να προλογίσει τον νεαρό, τον ρώτησε το όνομά του.

Το «Γιάννης» που ήταν ανέκαθεν ένα πολύ συνηθισμένο όνομα, δεν ικανοποίησε τον Αττίκ. «Εκείνη τη στιγμή η Σοφία που φρεσκάριζε το μακιγιάζ της μου είπε: Νίνο φόρα τις άσπρες μπότες. «Νίνο, τι Νίνο;» ρωτάει ο Αττίκ. «Ε Νίνο είναι το παρατσούκλι μου τολμώ να πω, αντί Γιάννης».

«Τότε τι Γιάννης και κουραφέξαλα; Γιάννης δηλαδή Ζαν. Ζαν και Νίνο ίσον Ζαννίνο. Έτσι θα σε αναγγείλω, Ζαννίνο»

και το όνομα του έμεινε για πάντα….

Από τότε δεν χρησιμοποίησε ξανά το πραγματικό του, που σιγά σιγά ξεχάστηκε. Το ίδιο ψευδώνυμο χρησιμοποίησε και η μετέπειτα σύζυγός του Τζένη. Η σχέση των δύο καλλιτεχνών στο ξεκίνημά της, ήταν περιπετειώδης. Ο Ζαννίνο κατηγορήθηκε ότι «έκλεψε» τη γυναίκα του Ο ηθοποιός γνώρισε την αγαπημένη του όταν ήταν φαντάρος κατά τη διάρκεια μιας άδειας.

Συναντήθηκαν σε ένα υπόγειο στέκι καλλιτεχνών στην Ομόνοια και ο Ζαννίνο γοητεύτηκε από την παρουσία της. Από τη σύντομη συζήτηση που είχαν, ο ηθοποιός πρόλαβε να μάθει ότι η Τζένη ήταν δευτεροετής μιας θεατρικής σχολής και έμενε σαν φιλοξενούμενη σε φιλικό της σπίτι στο Φάληρο. Όταν την επόμενη μέρα ρώτησε έναν συνάδελφο του περισσότερες πληροφορίες, ήρθε αντιμέτωπος με μια μεγάλη έκπληξη.

Η κοπέλα είχε εξαπατηθεί από έναν επιχειρηματία και ενώ η ίδια νόμιζε ότι θα ξεκινούσε να εργάζεται σαν ηθοποιός, εκείνος την προόριζε για κονσομασιόν. Ο Ζαννίνο έγινε έξαλλος και αποφάσισε να την πάρει υπό την προστασία του. Τη μετέφερε σε δικό του φιλικό σπίτι και την απομάκρυνε από τον απατεώνα επιχειρηματία. Έκτοτε οι δυο τους άρχισαν να δένονται και σύντομα έγιναν ζευγάρι….

Οι περιπέτειες τους όμως δεν τελείωσαν. Ένα πρωί την ώρα που ο ηθοποιός καθόταν σε ένα καφενείο, τον πλησίασαν δύο αστυνομικοί με πολιτικά και του ζήτησαν να τους ακολουθήσει στο τμήμα, καθώς μια κυρία τον κατηγορούσε ότι είχε κλέψει την κόρη της.

αρχείο λήψης (2)
Ο Ζαννίνο με τη σύζυγό του, επίσης ηθοποιό Τζένη Παπαδοπούλου (Προσωπικό αρχείο Σόφης Ζαννίνου)

Ο Ζαννίνο αμέσως ειδοποίησε τον διοικητή του στο στρατό, που όχι μόνο γνώριζε προσωπικά τη Τζένη, αλλά της είχε δώσει και την άδεια να κατασκηνώσει δίπλα στη δική του γυναίκα, μέχρι να τελειώσει τη θητεία του ο αγαπημένος της. Φτάνοντας στο αστυνομικό τμήμα ο ηθοποιός αντίκρισε μια έξαλλη ηλικιωμένη κυρία αλλά και την ίδια τη Τζένη που έκλαιγε με λυγμούς.

Όταν ο αστυνομικός ρώτησε την κοπέλα με ποιον ήθελε να πάει, εκείνη απάντησε «με τον άντρα μου». Η κυρία, που αποδείχτηκε πως ήταν τελικά θεία της, επέμενε να πάρει μαζί της τη νεαρή. Όταν όμως αντίκρισε τις «ενισχύσεις» που είχαν σταλεί από το στρατό για την υποστήριξη του Ζαννίνο, άλλαξε γνώμη. Το ζευγάρι συνέχισε να είναι μαζί και αργότερα οι δύο καλλιτέχνες παντρεύτηκαν και έφεραν στον κόσμο την κόρη τους Σόφη….

Ο Ζαννίνο Σπούδασε στη σχολή χορού του Άγγελου Γριμάνη κι εργάστηκε για αρκετά χρόνια ως χορευτής.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’40 προσελήφθη στα μπαλέτα Ραμασόφ, που έδιναν παραστάσεις σε διάφορα κέντρα «καφε-σαντάν» της εποχής. Σε μία από εκείνες τις παραστάσεις στη «Μάντρα του Αττίκ», ο ίδιος ο Αττίκ τον ρώτησε πώς τον λένε κι εκείνος απάντησε «Γιάννης». Όμως, η διευθύντρια του μπαλέτου, Σοφία Ραμαζώφ, τον αποκαλούσε Νίνο και τότε ο Αττίκ είπε: «Τι Γιάννης και αηδίες. Γιάννης, δηλαδή Ζαν, Ζαν και Νίνο ίσον Ζαννίνο. Έτσι θα σε παρουσιάσω!». Έτσι απέκτησε το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο, το οποίο διατήρησε και η κόρη του, Σόφη.

Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1960, στην ταινία «Ένα κορίτσι σε περιμένει». Στο ευρύ κοινό έγινε γνωστός από τις εμπορικές κωμωδίες με τον Θανάση Βέγγο, ενώ πέρα από τις 83 ταινίες που γύρισε στην Ελλάδα, συμμετείχε και σε αρκετές του εξωτερικού, με το ψευδώνυμο Ζ. Ζαννίνου: «Οι 300 Σπαρτιάτες» (1962), «Το εξπρές του μεσονυκτίου» (1978) κ.ά.

Ο Ζαννίνο πέθανε στην Αθήνα στις 27 Μαΐου του 1995.

Η Σόφη Ζαννίνου είχε μιλήσει στο pontos-news.gr και θυμάται στιγμές από την παιδική της ηλικία, την επιρροή που δέχτηκε από τις γιαγιάδες και τους παππούδες της με καταγωγή από τα μέρη του Πόντου και τη φιγούρα του πατέρα της που υπήρξε για εκείνην καθοριστική μέχρι και σήμερα.

Από την ταινία Θεέ μου, δώσ' μου το φως μου (1963), όπου εμφανίζεται η 10χρονη Σόφη με τον πατέρα της, τη Μίρκα Καλατζοπούλου και τον Γιάννη Καλατζόπουλο
Από την ταινία Θεέ μου, δώσ’ μου το φως μου (1963), όπου εμφανίζεται η 10χρονη Σόφη με τον πατέρα της, τη Μίρκα Καλατζοπούλου και τον Γιάννη Καλατζόπουλο

Ως παιδί που μεγάλωσε σε μια κατεξοχήν θεατρική οικογένεια, την ρωτάμε πότε κατάλαβε ότι η επαφή της με το θέατρο θα εξελισσόταν σε μια σχέση ζωής στη μετέπειτα πορεία της.

 

«Το θέατρο ήταν για εμένα τρόπος ζωής και ουσιαστικά μονόδρομος, γιατί παίζω επαγγελματικά από την ηλικία των πέντε ετών, μεγάλωσα μέσα στο θέατρο, είναι όλη μου η ζωή και άρα η μόνιμη παραμονή μου σε αυτό ήρθε ως φυσικό επακόλουθο. Για την ακρίβεια, βρέθηκα πάνω στη σκηνή όταν ήμουν εννέα ημερών, καθώς η μητέρα μου –ηθοποιός κι εκείνη– επέστρεψε σχεδόν αμέσως στο θεατρικό σανίδι αφότου γέννησε και οι συντελεστές χρειάστηκαν ένα μωρό για τις ανάγκες της παράστασης Ο ρακοσυλλέκτης των Παρισίων. Αυτό το μωρό ήμουν εγώ, και από τότε δεν έχω σταματήσει να παίζω. Θυμάμαι ότι σαν παιδί δεν μπορούσα να πω ότι θέλω να παίξω με τα παιχνίδια μου και βαριέμαι να εμφανιστώ στην παράσταση στο θέατρο. Κάτι τέτοιο ήταν αδιανόητο να συμβεί».

Και τι της έλεγε ο πατέρας της όταν αντιμετώπιζε δύσκολες στιγμές εξασκώντας συστηματικά και με συνέπεια την τέχνη του ηθοποιού;

«Το μότο του πατέρα μου σε αυτές τις περιπτώσεις ήταν να είμαι ετοιμοπόλεμη για κάθε ενδεχόμενο που θα μου παρουσιαζόταν επί σκηνής, αλλά και στη ζωή μου γενικότερα. “Έσο έτοιμη”, μου έλεγε χαρακτηριστικά. Από μωρό μού είχε τονίσει ότι “σε αυτήν τη δουλειά δεν πρέπει να πεις ποτέ τη λέξη κρυώνω, πεινάω, νυστάζω. Μόνο ο θάνατος δικαιολογεί την όποια απουσία από το καθήκον που έχεις ως ηθοποιός να εμφανίζεσαι στην παράσταση, και τη συνέπεια, την ακρίβεια και τον επαγγελματισμό σου οφείλεις πάντοτε να επιδεικνύεις».

Και μην ξεχνάτε κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα και ακολουθείστε μας στο instagram 

Διαβάστε ακόμα:

«Μπαμπά μην Ξαναπεθάνεις Παρασκευή…»: Με οδηγό την επιτυχία φεύγουν για περιοδεία!


Ακολουθείστε το Koitamagazine.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα καλλιτεχνικά νέα!

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθήστε μας στο instagram



Προηγούμενο άρθρο‘Εκθεση Τέχνης Ηθοποιών Στη Megart Gallery Από Το Τ.Α.Σ.Ε.Η – Βραδιά Εγκαινίων
Επόμενο άρθρο‘’Aspects of the Feminine’’Εκθεση Τέχνης Στη Megart Gallery Για Τo Αthens Pride Week