Πρεμιέρα έκανε χθες, 6 Οκτωβρίου, για 2η χρονιά η επιτυχημένη παράσταση «Το Τίμημα» του Άρθουρ Μίλλερ,στο Θέατρο Ιλίσια.
Μία παράσταση που κέρδισε πέρυσι κοινό και κριτικούς, καταχειροκροτήθηκε από το κοινό και μας….”υποσχέθηκε” έναν έντονο θεατρικό χειμώνα.
Οι διαχρονικές αλήθειες του έργου, του μεγάλου Αμερικανού συγγραφέα, ζωντανεύουν και φωτίζονται από την ιδιαίτερη σκηνοθετική ματιά της Ιωάννας Μιχαλακοπούλου. Χωρίς υπερβολές και με αριστοτεχνικό τρόπο, οι ήρωες του έργου γίνονται οι ήρωες της ζωής. Της καθημερινότητας.
Το «Τίμημα» ήταν από τα αγαπημένα έργα του Άρθουρ Μίλλερ, καθώς είναι και το μόνο έργο που αποφάσισε να σκηνοθετήσει. Σκιαγράφησε τους χαρακτήρες του περίτεχνα να προσπαθούν να ισορροπήσουν και να αναμετρηθούν με τον εαυτό τους, ενώ οι καταιγιστικές αποκαλύψεις ξεδιπλώνονται με μαεστρία μπροστά μας.
Επί σκηνής, παρακολουθούμε τους ήρωες που καλούνται να αναθεωρήσουν όλες τις αποφάσεις τους μπροστά στην αναγκαστική εκποίηση της πατρικής περιουσίας τους. Ένα σωρό έπιπλα στοιβαγμένα για σχεδόν 30 χρόνια, ύστερα από την οικονομική καταστροφή του πατέρα τους το 1929, «στοιχειωμένα» με τις επιλογές που καθόρισαν τις ζωές όλων.
Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης και ο Χρήστος Σαπουντζής ενσαρκώνουν τα δύο αδέλφια που συναντιούνται μετά από πολλά χρόνια για να αντιμετωπίσουν το παρελθόν τους. Μέσα από το υποκριτικό τους ταλέντο, δείχνουν σοβαρότητα και σεβασμό στους ρόλους τους, γίνονται έντονοι και δεν χάνουν στιγμή τον ρυθμό τους! Μαζί τους η Ρένια Λουιζίδου στο ρόλο της ”γυναίκας” του Γεράσιμου Σκιαδαρέση, η οποία στην διαδικασία να διεκδικήσει τη ζωή της που τόσα χρόνια βρίσκεται σε αναμονή, εξαπολύει μία δυνατή ερμηνεία (κυρίως στο β μισό της παράστασης), ενώ δεν λείπουν και κάποιες κωμικές στιγμές, αποδεικνύοντας πόσο καλή ηθοποιός είναι.
Για το τέλος, άφησα τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο, που καλείται να ερμηνεύσει τον Ρωσοεβραίο παλαιοπώλη Gregory Solomon, την πηγή του κωμικού στο έργο, τον ρόλο που κινεί τα νήματα της δράσης. Με αρκετή κωμικότητα και αλήθεια στα λόγια του, είναι αυτός που θα κινήσει τα νήματα της ιστορίας και θα μας υπενθυμίσει για ακόμη μία φορά, το πόσο σπουδαίος ηθοποιός είναι.
Το έργο έχει ροή, εγρήγορση, έντονη δραματικότητα αλλά και κωμικότητα που δεν το καθιστά βαρετό στο φιλοθεάμον κοινό.
Η διαχρονικότητα του Μίλλερ δεν λείπει από το έργο. Οι ήρωες του, είναι εκπρόσωποι μιας κοινωνίας που κάποτε φαινόταν να αλλάζει… Μιας κοινωνίας που τελικά δεν έχει αλλάξει κι όμως πρέπει να συνεχίσει να πιστεύει σε κάτι γιατί αλλιώς έχει πεθάνει…
«Το δύσκολο δεν είναι να μην πιστεύεις σε τίποτα,
το δύσκολο είναι να συνεχίζεις να πιστεύεις σε κάτι.
Κι αν δεν μπορείς να το κάνεις αυτό… τότε έχεις πεθάνει.»
Μετάφραση: Μάκη Μαρσέιγ, Απόδοση – Σκηνοθεσία: Ιωάννα Μιχαλακοπούλου,
Σκηνικά: Γιάννης Μουρίκης, Κοστούµια: Παναγιώτα Κοκκορού,
Φωτισµοί: Νίκος Βλασσόπουλος, Φωτογραφίες: Μαριλένα Αναστασιάδου
Τρέιλερ: Αλέξανδρος Παπαθανασόπουλος, Επικοινωνία: Μαρκέλλα Καζαµία
Παραγωγή: Θέασις Δράσεις Πολιτισμού
Οργάνωση Παραγωγής: Χαρά Μπαλτά
