Πίτσμπουργκ, Κεντάκι, Μπέρμινχαμ…Στον Αμερικανικό Νότο του 1960, όσοι ταξιδιώτες ανήκαν στη μαύρη φυλή όφειλαν να ακολουθούν τις οδηγίες του λεγόμενου «Πράσινου Βιβλίου»: σε τέτοιες πολιτείες που οι φυλετικές διακρίσεις βρίσκονταν στο απόγειό τους, υπήρχαν συγκεκριμένα ξενοδοχεία, μπαρ, εστιατόρια και βενζινάδικα που «ανέχονταν» την παρουσία τους.
Κάπου εκεί, ο διακεκριμένος Αφροαμερικανός καλλιτέχνης δρ. Ντον Σίρλεϊ αποφασίζει να δώσει τη δική του μάχη επιλέγοντάς τις ως σταθμούς της περιοδείας του. Ο δρ. Σίρλεϊ που δεν είναι τελικά γιατρός όπως όλοι νομίζαμε, αλλά ένας εξαιρετικός βιρτουόζος του πιάνου, έχει ξεκινήσει από παιδί θαύμα σε ηλικία 3 ετών, διαθέτει διδακτορικά στην Ψυχολογία και τη μουσική κι έχει κάνει εμφανίσεις στον Λευκό Οίκο. Είναι πάμπλουτος, μοιάζει σχεδόν πάντα ήρεμος, στωικός, με τρόπους λεπτούς κι αριστοκρατικούς. Προκειμένου να τηρήσει μέχρι κεραίας το συμβόλαιό του και να φέρει εις πέρας την περιοδεία του, χρειάζεται έναν οδηγό, έναν άνθρωπο έμπιστο και ικανό να τον φροντίζει αποκλειστικά για δύο ολόκληρους μήνες. Ο άνθρωπος αυτός είναι ο Τόνι Βαλελόνγκα, ενας αυθάδης κι αθυρόστομος Ιταλός μπράβος με στοιχειώδη μόρφωση, με οικογένεια, οικονομικά προβλήματα και… βαρύ χέρι όπου δεν πίπτει λόγος.
Δύο εκ διαμέτρου αντίθετες προσωπικότητες λοιπόν, όπου οι ρόλοι αλληλομπλέκονται με τρόπο που σε αυτό το road trip δεν είναι πλέον καθόλου ευδιάκριτο ποιός είναι ο «ανώτερος» και ποιός ο «κατώτερος» – πάντα μιλώντας υπό το πρίσμα του ρατσισμού κατά των μαύρων της εποχής.
Το πρώτο δεκάλεπτο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κάπως κοινότοπο, ίσως και αδιάφορο. Όσο η ιστορία μας προχωρά, οι προσωπικές αλήθειες και διαφορές των δύο χαρακτήρων αρχίζουν σιγά σιγά να ζυμώνονται με τις εξωφρενικά προσβλητικές νοοτροπίες που καλούνται να αντιμετωπίσουν μαζί, κάνοντάς την έτσι πιο στέρεη κι ενδιαφέρουσα.
Ο σκηνοθέτης Πίτερ Φαρέλι παίρνει στα χέρια του ένα σεναριακό υλικό στο οποίο έχει συμβάλλει και ο ίδιος και που θα μπορούσε να εξιστορήσει άλλη μια χιλιοειπωμένη αντιρατσιστική ταινία με μελοδραματισμούς και δακρύβρεχτες κορώνες. Καταφέρνει όμως να είναι συγκρο(α)τημένος με μαθηματική ακρίβεια ακόμα κι εκεί που οι τόνοι δείχνουν να ανεβαίνουν επικίνδυνα και να μας ξεσκεπάσει σταδιακά το χρυσάφι που κρύβεται στις ψυχές των πρωταγωνιστών – χωρίς να έχει καμία σημασία το χρώμα, η μόρφωση ή ο σεξουαλικός προσανατολισμός, αλλά μόνο η ανθρωπιά, η αναγνώριση και η αποδοχή.
Στα συν φυσικά και οι απολαυστικές ερμηνείες των δύο ηρώων (Βίγκο Μόρτενσεν και Μαχερσάλα Αλί) που μέσα από τη φαινομενικά αταίριαστη και απροσδόκητη φιλία τους έχουν κάτι να πάρουν ο ένας από τον άλλο, να μάθουν, να καταλάβουν, να επικοινωνήσουν και αδιόρατα αλλά ουσιαστικά να σταθούν απέναντι ισότιμοι.
«Δεν ξέρω γιατί τα ανέχεται όλα αυτά», θα αναρωτηθεί ο Βαλελόνγκα κατά τη διάρκεια ενός γεύματος με τους δύο μουσικούς συνοδούς του δρος Σίρλεϊ. Κι εκείνος θα του απαντήσει: «Χρειάζεται θάρρος για να αλλάξεις τις καρδιές των ανθρώπων».
Αυτό που μένει και που νικά στο τέλος είναι η αξιοπρέπεια και η τόλμη.
Η ταινία ήταν υποψήφια για 5 Χρυσές Σφαίρες και κέρδισε τις 3. Επίσης, πήρε το βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ του Τορόντο.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
Σκηνοθεσία: Peter Farrelly
Σενάριο: Nick Vallelonga, Brian Currie, Peter Farrelly
Με τους: Viggo Mortensen, Mahershala Ali,Linda Cardellini,Sebastian Maniscalco, Dimiter D. Marinov,P.J. Byrne
