Ο Φρεντ Φλάρσκυ είναι ένας ημιαποτυχημένος δημοσιογράφος που μόλις απολύθηκε. Συμπαθητικός εμφανισιακά, μιλά παρορμητικά και ακατάπαυστα προσελκύοντας τακτικά μπελάδες, διαθέτει ωστόσο απρόσμενο τσαγανό και αυτοπεποίθηση.
Από την άλλη, η Σαρλότ Φιλντ είναι μια γυναίκα που απλώς αγγίζει την τελειότητα: λαμπερή και πανέμορφη, άξια Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ με φιλοδοξία Προεδρίας, ικανή και τολμηρή.
Ουσιαστικά το δίδυμο αυτό δεν μοιάζει να έχει τίποτα κοινό και – όπως προμηνύει και ο ελληνικός τίτλος – είναι μάλλον απίθανο να έρθουν πολύ κοντά. Η Φιλντ όμως στα 16 της υπήρξε babysitter και πρώτος (και αιώνιος) έρωτας του Φλάρσκυ, κάτι που βέβαια δεν ξεχνιέται. Όταν λοιπόν ξανασυναντιούνται τυχαία σε ένα γκλάμουρ πάρτι, εκείνη αποφασίζει να τον προσλάβει ως κειμενογράφο των λόγων της προεκλογικής της καμπάνιας. Η Σαρλότ στην πορεία της προς την επιτυχία έχει χάσει ένα κομμάτι του παλιού εαυτού της, ο Φρεντ όμως εξακολουθεί να έχει ιδανικά και να μάχεται γι’ αυτά. Είναι ένας συνδετικός κρίκος που ξαναζωντανεύει τη νοσταλγία και τον αγνό ιδεαλισμό της εφηβικής της ηλικίας, κι αυτό ακριβώς είναι που έχει ανάγκη και βρίσκει πάνω του ακαταμάχητα γοητευτικό. Από εκεί και πέρα τα πράγματα παίρνουν – προβλέψιμα – τον δρόμο τους και το ρομάντζο ξεκινά.
Η αλήθεια είναι ότι η χημεία Σαρλίζ Θέρον – Σεθ Ρόγκεν είναι απτή και πραγματική. Οι δυο τους μοιάζουν σαν να γνωρίζονται χρόνια και το εκμεταλλεύονται στο έπακρο.
Ο σκηνοθέτης Τζόναθαν Λιβάιν φροντίζει να κρατά αρκετά γρήγορους ρυθμούς με τα κωμικά γκανγκ να έρχονται απανωτά – αν και δεν βρίσκουν όλα τον στόχο τους. Υπάρχουν καυστικά πολιτικά σχόλια τόσο για την κατάσταση στην Αμερική όσο και για τις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις, αρκετά φεμινιστικά στοιχεία και φυσικά άπειρες αναφορές στον διαφορετικό τρόπο που αντιμετωπίζονται οι γυναίκες από τους άντρες πολιτικούς, στα πολιτικά παιχνιδάκια του παρασκηνίου καθώς και στην επιτρεπτή «κόσμια» ή όχι συμπεριφορά. Η επιλογή του τραγουδιού «It must have been love» μόνο τυχαία δεν είναι, αφού ολόκληρο το έργο θυμίζει μια αντεστραμμένη Pretty Woman.
Σε κάποια σημεία ίσως το χιούμορ γίνεται περισσότερο χοντροκομμένο απ’ όσο θα έπρεπε, παρ’ όλα αυτά οι rom com είναι ταινίες που ούτως ή άλλως βλέπονται ευχάριστα.
Πληροφορίες:
Διάρκεια: 125′
Είδος: ρομαντική κομεντί
Σκηνοθεσία: Τζοναθαν Λεβάιν
Παίζουν: Σεθ Ρόγκεν, Σαρλίζ Θέρον, Μπομπ Όντενκερκ, Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ
