Για τον τραυματισμό του γιου του εξαιτίας σχοινιού που είχε τοποθετηθεί για την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στο Ηράκλειο Κρήτης μιλά ο πατέρας ενός 13χρονου.
Όπως αναφέρει το cretalive, ο 13χρονος τραυματίστηκε από το σχοινί που είχε τοποθετηθεί στην Λεωφ. Δημοκρατίας, στο ύψος των επισήμων, την ώρα που περνούσε με το ποδήλατό του νόμιμα τη διάβαση για να βρεθεί στο απέναντι πεζοδρόμιο. «Το σκοινί, όμως, που έβαλαν οι «αρμόδιοι» είχε άσπρο χρώμα, χωρίς καμία περαιτέρω σήμανση και είχε τοποθετηθεί σε τέτοιο ύψος – εγκληματικό για τον νοήμον νου (!!) – ώστε ήταν αδύνατο για ένα παιδί που έκανε ποδήλατο να το αντιληφθεί. Δεν χρειάζεται φυσικά να αναφέρω ότι το άσπρο, απλό, αυτό σκοινί δεν είναι εύκολα διακριτό μέσα σε μια ηλιόλουστη μέρα», αναφέρει ο πατέρας του παιδιού, προσθέτοντας ότι΅το αποτέλεσμα ήταν το σκοινί αυτό, ή μάλλον η ανευθυνότητα των «αρμοδίων», να ρίξει το παιδί μου κάτω από το ποδήλατο και να βρεθεί το παιδί μου με σχεδόν “κομμένο λαιμό”».
Σύμφωνα με τον πατέρα του 13χρονου, οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. που ήταν στο σημείο, ειδοποίησαν το ΕΚΑΒ. «επισήμαναν με ομοφωνία ότι ήταν εγκληματικό το ύψος στο οποίο τοποθετήθηκε αυτό το σκοινί, αλλά και το χρώμα του σκοινιού που επιλέχθηκε χωρίς καμία σήμανση», λέει ο πατέρας και προσθέτει: «Δεν μπορώ να γνωρίζω αν ο Δήμος ή κάποια άλλη αρχή τοποθέτησε το εν λόγω σκοινί. Δεν έχει άλλωστε μεγάλη σημασία. Σημασία έχει να γίνει το παιδί μου καλά. Για μένα και την οικογένειά μου, για την ψυχική οδύνη που περάσαμε και περνάμε βλέποντας το παιδί μας σε αυτή την κατάσταση, με το λαιμό του λες και βγήκε από ταινία θρίλερ – για όσους καταλαβαίνουν τί εννοώ – για όλες τις ώρες που περάσαμε στο χειρουργικό τμήμα του νοσοκομείου, περιμένοντας να μάθουμε τη διάγνωση των ιατρών, δεν ζητάω τίποτα παρά μόνο ένα συγνώμη των «αρμοδίων»… όποιοι κι αν είναι αυτοί…».
Ο πατέρας του 13χρονου που τραυματίστηκε ανήμερα της παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου καλεί τους αρμόδιους να επιδείξουν επιτέλους την απαραίτητη υπευθυνότητα, ώστε να αποφευχθούν παρόμοια περιστατικά στο μέλλον. «Δεν μίλησα ποτέ για τις αδικίες που βλέπω τόσα χρόνια να πνίγουν την ελληνική κοινωνία. Δεν μίλησα ποτέ για τις αδικίες που βλέπω στην ελληνική νομοθεσία, καθώς και στην εφαρμογή (ή ορθότερα στην μη εφαρμογή) αυτής, και οι οποίες δυστυχώς, τις περισσότερες φορές, πνίγουν τους ευσυνεινήδητα νομοταγείς και ευνοούν τους λιγότερο ευσυνείδητους. Θα μιλήσω όμως σήμερα για την αδικία που παραλίγο … κυριολεκτικά … να πνίξει το παιδί μου…», καταλήγει.
