Αρχική ΘΕΑΜΑ ΡΕΠΟΡΤΑΖ Η Εμβληματική “Πόλη” της Λούλας Αναγνωστάκη στο υπόγειο του ιδρύματος Κακογιάννη

Η Εμβληματική “Πόλη” της Λούλας Αναγνωστάκη στο υπόγειο του ιδρύματος Κακογιάννη

IMG_0081

Η Εμβληματική “Πόλη” της Λούλας Αναγνωστάκη στο υπόγειο του ιδρύματος Κακογιάννη. Το καλλιτεχνικό/ πολιτιστικό περιοδικό koita-magazine βρέθηκε στην παράσταση “Πόλη” της Λούλας Αναγνωστάκη στο ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννης σε σκηνοθεσία Ένκε Φελλοζάρι με πρωταγωνιστές την Βάνα Πεφάνη, τον Βασίλη Αφεντούλη και τον Δημήτρη Μπούρα.

Γράφει η Ηλέκτρα Ζίζιουλα

Ένα έργο επηρεασμένο από την μετεμφυλιακή ατμόσφαιρα του 1960 , μιλάει προφητικά για μια πόλη που νοσεί. Η σπουδαιότερη  θεατρική συγγραφέας του 20ου αιώνα, η Λούλα Αναγνωστάκη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Εμφανίστηκε στο θέατρο το 1965 με την τριλογία της Πόλης (“Η διανυκτέρευση”, “ Η πόλη”, “Η παρέλαση”),  που πρώτος και κατά παραγγελία ανέβασε ο αείμνηστος Κάρολος Κουν στο Θέατρο Τέχνης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η φράση “Η πόλη καίγεται” γεννήθηκε δύο χρόνια πριν έρθει η δικτατορία.

Δημιουργός μιας ιδιαίτερης γραφής, η Λούλα Αναγνωστάκη αποτύπωσε στα έργα της το εσωτερικό τοπίο του σύγχρονου Έλληνα και τις μεταβολές υπό την επίδραση της Ιστορίας. Παρατηρώντας την εξέλιξη της κοινωνίας και μετά την μεταπολίτευση, πραγματεύτηκε σημαντικά θέματα  της μεταπολεμικής περιόδου όπως το τραύμα, η ενοχή, η μοναξιά, η ήττα.

Ησυχία στην πλατεία. Χτυπάει τρίτο κουδούνι. Ακούγεται ένα ανατριχιαστικό τραγούδι με ένα πέπλο θανάτου να σχηματίζεται στην ατμόσφαιρα. Οι προβολείς ανάβουν και φωτίζουν το σκηνικό, το οποίο έχει πυρομαχικά και ένα σωρό στοιχεία γύρω τους ώστε να μοιάζει με ένα πεδίο μάχης. Τα πρόσωπα των ηρώων είναι βουβά – παγωμένα φέρεται πως κραυγάζουν πόνο και απελπισία. Ενας πυροβολισμός δίνει το έναυσμα να ξεκινήσει η παράσταση.

Ο Κίμων με την Ελισάβετ, ένα προβληματικό ζευγάρι, περιπλανιόνται από πόλη σε πόλη προσπαθώντας να ξορκίσουν το ζοφερό παρελθόν τους και αναζητώντας να συνυπάρξουν στο παρόν τους. Ενώ αυτή η συνεχής τους τάση γίνεται χωρίς στόχευση, υπάρχει μια ακατανίκητη ροπή που τους οδηγεί σ’ αυτήν την αδιάκοπη μετακίνηση.

Η Εμβληματική “Πόλη” της Λούλας Αναγνωστάκη στο υπόγειο του ιδρύματος Κακογιάννη

Ποια είναι η Πόλη;

Η πόλη  ανώνυμη. Ίδια με την προηγούμενη. Η κεντρική πλατεία με το σιντριβάνι, το διοικητήριο, το λιμάνι, τα μαγαζιά με τις φωτισμένες βιτρίνες. Δυστυχώς οι καιρικές της συνθήκες δεν είναι οι καλύτερες αφού πάντα έχει ομίχλη, βρέχει και φυσάει.

Η γυναίκα διαρκώς παραπονείται πως ο άντρας δεν την ακούει , δεν την βλέπει, δεν την παρατηρεί. Η Ελισάβετ πάσχει σαφώς από σεξουαλική απόρριψη και έλλειψη  τρυφερότητας. Νιώθει μόνη με αποτέλεσμα να τριγυρνάει όλη τη μέρα  έξω στους δρόμους της πόλης, την οραματίζεται ως  φιλόξενη σαν να πρόκειται για την δική  της γενέθλια πόλη. Προσπαθεί να αναγνωρίσει στα κτίρια δικά της βιώματα, τις εκτελέσεις της, φαντασιώνεται παλιές αγάπες, ενώ ο Κίμων δεν έχει βγει ποτέ έξω .  Απομονωμένος στo “κελί” του.  Εκείνος – σύμφωνα με όσα ισχυρίζεται εκείνη – κινδυνεύει να τυφλωθεί. Η σχέση τους είναι φανερό ότι έχει διαρραγεί. Η μοναδική τους σωματική επαφή είναι οι χειρονομίες που ενέχουν σκηνές  βίας. Το σπίτι του ζευγαριού θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κανείς ως καταφύγιο από τη μία, αλλά και ως ορμητήριο, κρησφύγετο, άντρο δολοπλοκιών απ την άλλη Ο θεατής παρακολουθεί καρέ-καρέ την επιχείρηση της εξόντωσης του συνανθρώπου.

Η ηρωίδα σε διάφορες περιπλανήσεις της προσεγγίζει εξιλαστήρια “θύματα” και τα προσκαλεί στο διαμέρισμα σε μια καλοστημένη παράσταση με σκοπό να τα μειώσει έτσι ώστε να βάλει για  λίγο φρένο στην  ανία της  με τον Κίμων. Αυτή τη φορά σειρά είχε ένας  μοναχικός, μίζερος φωτογράφος άνθρωπος που και αυτός έχει ανάγκη να μιλήσει, να μοιραστεί τα προβλήματα του. Εξηγεί πως είναι η συμβίωση με τις δύο αδερφές του καθώς αναφέρεται και στις αγαπημένες του τριανταφυλλιές. Ενημερώνει τον Κίμων για τα ειδικά εφέ που χρησιμοποιεί στην φωτογραφία για να αντεπεξέλθει στις μακάβριες απαιτήσεις των πελατών του. Τώρα καλείται να αποκαλύψει τα νεκρά, προσωπεία των δύο πρωταγωνιστών. Θα μπορούσε κάλλιστα ο ίδιος να είναι θύμα αλλά και ένας στυγερός θύτης.

Τελικά οι ήρωες της “Πόλης” ο Κίμων, η Ελισάβετ και ο φωτογράφος είναι πρόσωπα  σαν εμάς έστω και αν φαινομενικά οδεύουν σε ένα μη καθημερινό κόσμο. Αποβάλλουν την ασφυκτική που τους στοιχειώνει , για να μπορούν και να μιλούν για πράγματα και ανθρώπους που αγαπούν.

Η λιτή εικόνα της Πόλης που καίγεται στην τελευταία σκηνή δεν μπορεί παρά να δημιουργήσει ρίγη και μούδιασμα στον σύγχρονο θεατή.

Τελικά τι είναι Πόλη;

Μια κραυγή αγωνίας για να χτιστεί ένα καλύτερο μέλλον; Μια προφητεία για την κατάρρευση του πολιτικού συστήματος; Διάφορα ερωτήματα γεννώνται στο μυαλό του θεατή σε όλη τη διάρκεια της παράστασης.

Δέκα χρόνια μετά την σκηνοθεσία του στην Παρέλαση, ο Ενκε Φεζολλάρι αναμετριέται (σκηνοθετικά αλλά και ως ερμηνευτής) με την γραφή της Λούλας Αναγνωστάκη. Εξαιρετική η δουλειά ολόκληρου του καλλιτεχνικού επιτελείου. Η μεστή λιτή και σκηνοθετική ματιά του Ένκε Φελλοζάρι παραμένει πιστή στο ύφος της Αναγνωστάκη, υποστήριξε με απόλυτη σαφήνεια το δραματουργικό βάθος του κειμένου και μας παρουσιάζει τα ηχηρά μηνύματα του έργου της Λούλας Αναγνωστάκη.

Εκπληκτική ερμηνεία με πάθος και ένταση από την Βάνα Πεφάνη. Αποδεικνύει μέσω του ρόλου της, ότι πρόκειται για μια ταλαντούχα ηθοποιό.  Τα εκφραστικά της μέσα, υποκριτική της δεινότητα, αγγίζουν την καρδιά του θεατή.

Ο Βασίλης Αφεντούλης, ο άντρας της Ελισάβετ, πρόβαλε μια στωικότητα δίνοντας μια τίμια ερμηνεία στον διπρόσωπο χαρακτήρα του.

Ο Ένκε Φεζολλάρι έδωσε μια συγκινησιακά φορτισμένη ερμηνεία στον απαιτητικό ρόλο του φωτογράφου, ο οποίος είναι άρτια δουλεμένος μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια.

Τα κοστούμια της Μάγδας Καλορίτη είναι καλαίσθητα και κουμπώνουν άρτια με το ύφος της παράστασης, Το σκηνικό του Γιώργου Λυντζέρη έχει όλα τα απαραίτητα κομφόρ ώστε να  μοιάσει με ένα πεδίο μάχης καθώς και οι διακριτικοί φωτισμοί της Σεμίνας Παπαλεξανδροπούλου πυροδοτούν την αγωνία του θεατή.

Η Λούλα Αναγνωστάκη έχει πει: “Δεν ανήκω στους δημιουργούς που ακολουθώντας μια διαλεκτική διαδικασία συνθέτουν ένα έργο με ανάγλυφα αιτία και αιτιατά. Εγώ βλέπω μόνο το αποτέλεσμα”. Ένα αποτέλεσμα, ωστόσο, που όχι μόνο μας φωτογραφίζει, αλλά μας εμπεριέχει.

Διαβάστε ακόμα:


Ακολουθείστε το Koitamagazine.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα καλλιτεχνικά νέα!

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθήστε μας στο instagram



Προηγούμενο άρθροΠόσες αλήθειες μοιράζεται ο Μελέτης Ηλίας με τη Γιώτα Τσιμπρικίδου;
Επόμενο άρθροΚρίσιμη η κατάσταση της υγείας του Δάκη: Έχει φτάσει 42 κιλά