Αλέξανδρος Παπατριανταφύλλου: ” Θέλω να συνεργάζομαι με ανθρώπους οι οποίοι με εμπνέουν και μου δίνουν όραμα”
Ο Αλέξανδρος Παπατριανταφύλλου με αφορμή την συμμετοχή του στην περιοδεία της παράστασης “Το Αταίριαστο Ζευγάρι” σε όλη την Ελλάδα, σε μια συνέντευξη εφ’όλης της ύλης στο Koitamagazine.gr και στον δημοσιογράφο Πάνο Σταματόπουλο!
Ο ταλαντούχος ηθοποιός της νέας γενιάς αναφέρεται στο υπέροχο κλίμα του φετινού καλοκαιριού με την περιοδεία της παράστασης “Το Αταίριαστο Ζευγάρι”, στην επαφή του με την τηλεόραση και το κομμάτι της δημοφιλίας, στα σχόλια που μπορεί να προκύψουν αλλά και στους στόχους της ζωής του.
Το φετινό καλοκαίρι σε συναντάμε στην περιοδεία της παράστασης “Αταίριαστο Ζευγάρι” σε όλη την Ελλάδα σε σκηνοθεσία Λευτέρη Πλασκοβίτη.
Είναι η πρώτη φορά που κάνω μια τόσο μεγάλη περιοδεία καθώς στο παρελθόν είχα βρεθεί σε περιοδείες μικρότερης έκτασης από την φετινή. Νιώθω πολύ καλά και ευχαριστιέμαι την όλη διαδικασία με το πιο σημαντικό για μένα είναι ότι δημιουργήσαμε ένα υπέροχο κλίμα ως ομάδα. Όλοι οι συντελεστές της παράστασης επιδιώξαμε από την πρώτη στιγμή να δημιουργήσουμε ένα εξαιρετικό κλίμα εμπιστοσύνης και άριστης συνεργασίας.
Είμαστε χαρούμενοι που δουλεύουμε και που είμαστε όλοι μαζί σε όλα και αυτό είναι κάτι που έχουμε καταφέρει στο 100% κάτι που δεν συναντάς πολύ συχνά στον χώρο μας. Όσο και αν ακούγεται λίγο κλισέ, όταν πετυχαίνει αυτό είναι πολύ ευχάριστο για όλους. Δεν ξέρω αν αυτό είναι μια συνταγή επιτυχίας προς τον κόσμο, είναι κάτι που αγνοώ προσωπικά, ξέρω όμως ότι όταν είσαι σε μια όμορφη συνθήκη και περνάς καλά, απολαμβάνεις και όλο αυτό που ζεις.
Στην παράσταση συνεργάζεσαι με ένα εξαιρετικό καστ καταξιωμένων αλλά και πιο νέων ηθοποιών οι οποίοι σίγουρα απαρτίζουν μια γερή ομάδα επαγγελματιών. Πώς νιώθεις για την φετινή συνεργασία;
Κάποια από τα παιδιά που δουλεύουμε μαζί φέτος τα γνώριζα όπως είναι η Θεοδώρα Σιάρκου με την οποία γνωριζόμαστε από άλλη δουλειά αλλά και τον Κωνσταντίνο Χειλά ενώ την κυρία Σοντάκη δεν είχα την τύχη να την γνωρίσω μέχρι στιγμής και είναι μεγάλη μου χαρά που συνέβη αυτό φέτος το καλοκαίρι. Είναι μεγάλη μου χαρά φέτος διότι συνεργάζομαι με αξιόλογους και πολύ καλούς συναδέλφους. Όταν πρέπει να λείψεις από το σπίτι σου αρκετές εβδομάδες για δουλειά, το να είσαι με ανθρώπους που εκτιμάς και εμπιστεύεσαι, είναι το πιο σημαντικό απ’ όλα. Για μένα το πόσο θα αμειφθείς, πόσο καλό ρόλο θα παίξεις και πόση έκταση θα έχει το σύνολο της δουλειάς σου, δεν μπορεί να συγκριθεί με την ψυχολογία σου και το πόσο ωραία περνάς στην δουλειά σου. Αν δεν αισθάνεσαι καλά εκεί που είσαι, τότε υπάρχει απευθείας πρόβλημα!
Τα τελευταία χρόνια η τηλεόραση μπήκε για τα καλά στην ζωή σου με τους ρόλους που υποδύθηκες στην δημόσια αλλά και στην ιδιωτική τηλεόραση να σε ανέβασαν ψηλά στις προτιμήσεις του κόσμου, συστήνοντας σε με έναν διαφορετικό τρόπο απ’ ότι το θέατρο. Πώς βίωσες αυτή την εμπειρία στο γυαλί; Ήταν κάτι διαφορετικό όλο αυτό σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και την ενασχόληση σου με το θέατρο;
Δεν είμαι παιδί της τηλεόρασης, δεν είμαι fan αυτού του μέσου και δεν ήταν κάτι που μεγαλώνοντας αποφάσισα ότι δεν είναι για μένα απλώς δεν υπήρχε με αυτή την λογική στην ζωή μου. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήμουν ποτέ φίλος της ελληνικής τηλεόρασης και αυτό είναι κάτι που το έχω δηλώσει και στο παρελθόν. Η τηλεόραση είναι μια πίστα που ήθελα να συμμετάσχω με τις συνθήκες γύρω μου να συνομώτησαν την κατάλληλη στιγμή. Μέχρι τα 28 μου ήταν κάτι που δεν σκεφτόμουν καθόλου και λόγω μιας άσχημης εμπειρίας που βίωσα ήταν κάτι που δεν είχε έλθει κοντά στα θέλω μου. Από την στιγμή της πανδημίας και μετά αποφάσισα ότι πρέπει να το προσπαθήσω και να αναζητήσω αυτό το κομμάτι. Κατάφερα να μπω σε αυτό το πεδίο με δουλειές που ξεχώρισε και αγαπήθηκε θερμά ο κόσμος, τώρα όμως υπάρχει η αγωνία στο να καθιερωθείς αν όχι να καταξιωθείς σε αυτό το είδος ως επαγγελματίας. Δεν ξέρω αν είναι βαρύγδουπες οι λέξεις που χρησιμοποιώ ή αν αρμόζουν σε αυτό που κάνω αλλά αυτές μου έρχονται στο μυαλό.
Η τηλεόραση είναι μια πίστα που κάποια στιγμή θέλω να την πάω όσο πιο μακρυά γίνεται. Από την μέρα που μπήκα στην τηλεόραση έχουν αλλάξει πολλά πράγματα στην ζωή μου αλλά και σε προσωπικό επίπεδο οπότε νιώθω καλά με όλο αυτό που ζω και με την εξέλιξη των καταστάσεων γύρω μου.
Μέσα από την παρουσία σου στην τηλεόραση έγινες γνωστός σε μεγάλο μερίδιο κοινού που ίσως να μην παρακολουθεί θέατρο και μέσω των social media πολλοί χρήστες του διαδικτύου γνώρισαν την δουλειά σου αλλά και σένα τον ίδιο. Πώς διαχειρίζεσαι το κομμάτι της δημοφιλίας αλλά και των σχολίων που θα προκύψουν;
Η αλήθεια είναι ότι μπορεί να έχω λογαριασμούς στα social media αλλά δεν είμαι τόσο πολύ ενεργός σε αυτά. Στην πρώτη σεζόν του Ήλιου στον Ant1 όπου η σειρά έλαβε μεγάλη απήχηση από το κοινό ίσως και να διαισθάνθηκα ότι κάτι γίνεται και ότι με αναγνωρίζει ένα μέρος του κοινού αλλά από κι και πέρα δεν είναι ότι είμαι αναγνωρίσιμο πρόσωπο καθώς δεν έχω βιώσει αυτό σε υπερβολικό βαθμό. Είναι πολύ όμορφο όταν σε συναντάει κάποιος ο οποίος έχει δει την δουλειά σου και σου δίνει συγχαρητήρια.
Όσον αφορά τα σχόλια δεν έχω μπει ποτέ στην διαδικασία να τα αναζητήσω και να δω τι γράφεται για μένα. Θα ρωτήσω την γνώμη ανθρώπων που γνωρίζουν καλά το αντικείμενο της δουλειάς και εμπιστεύομαι το κριτήριο τους. Εγώ προσωπικά δεν θα μπω στη διαδικασία να δω τι έχει γραφτεί για κανένα λόγο, δεν το συνηθίζω. Δεν είναι ότι δεν με ενδιαφέρει τι έχει γραφτεί ή ότι σνομπάρω αυτό το κομμάτι απλώς κατά 99% δεν θα πέσει στην αντίληψη μου κάποιο σχόλιο και έτσι δεν θα το δω.
Εν έτη 2023 ονειρεύεσαι μέσα σου ρόλους ή διαδρομές με ανθρώπους που εκτιμάς και που θα ήθελες να πάρουν μορφή τα επόμενα χρόνια;
Αρχικά τους μελλοντικούς ρόλους δεν τους γνωρίζω καθώς θα προκύψουν. Τώρα όσον αφορά ποιους ρόλους έχω όνειρο να παίξω στο θέατρο, σίγουρα είναι πάρα πολλοί και δεν ξέρω αν θα έχω ποτέ την ευκαιρία να αναμετρηθώ μαζί τους καθώς κάποιοι μπορεί να μην μου ταιριάζουν.
Δεν ξέρω αν έχω όνειρα αλλά σίγουρα έχω στόχους. Τα όνειρα μου μπορεί να διαφέρουν από τους στόχους μου. Το όνειρο μου μπορεί να είναι να πάω σ’ ένα νησί και να απομονωθώ καθισμένος σε μια αιώρα αλλά δεν είναι αυτός ο στόχος της ζωής μου. Ο στόχος της ζωή μου αυτή την στιγμή που μιλάμε σε σχέση με το επάγγελμα μου είναι να καταφέρω να υπάρχω σε βαθμό που θα μου προτείνουν ωραίους ρόλους και να συμμετέχω σε αξιοπρεπείς δουλειές. Θέλω να συνεργάζομαι με ανθρώπους οι οποίοι με εμπνέουν και μου δίνουν όραμα. Είναι πολύ σημαντικό τουλάχιστον στο δικό μου σύμπαν οι άνθρωποι που είναι δίπλα μου να με πηγαίνουν ένα βήμα παραπάνω και όχι ένα βήμα παρακάτω. Συνηθίζω να πηγαίνω μπροστά βήμα βήμα τη φορά και μέρα την ημέρα χωρίς να γνωρίζω εκ των προτέρων τι θα συμβεί στο μέλλον. Δεν μπορώ να πω τι θ΄αντιμετωπίσω σ’ έναν χρόνο καθώς δεν ξέρω πως ν΄αντιμετωπίσω αυτό που συνέβη σήμερα.
Συνεχίζεις θεατρικά το επιτυχημένο ταξίδι της παράστασης “Το Αταίριαστο Ζευγάρι” σε αρκετούς σταθμούς στην Ελλάδα. Υπάρχουν σχέδια για την νέα σεζόν σε θεατρικό ή τηλεοπτικό κομμάτι;
Αυτή την στιγμή έχω κάποιες προτάσεις τις οποίες εξετάζω διεξοδικά για το τηλεοπτικό πεδίο στις οποίες σε κάποιες είμαι πιο κοντά και σε κάποιες άλλες όχι και τόσο πολύ αλλά και μια πρόταση για το θέατρο την οποία εξετάζω πολύ σημαντικά. Το πόσο θα υπάρχει το ένα μαζί με το άλλο, μεγάλη σημασία έχει η ισορροπία που αναζητώ εγώ μέσα σε όλο αυτό. Στην φάση που βρίσκομαι σήμερα δεν θέλω να καώ και να κάνω κάτι το οποίο θα μου ταράξει αυτή την ισορροπία που αναζητώ. Προτιμώ να δουλεύω όσο καλύτερα μπορώ εγώ ποιοτικά.
INFO!
Το «Αταίριαστο Ζευγάρι» ανέβηκε για πρώτη φορά στο Μπρόντγουεϊ το 1965 με άνδρες ηθοποιούς στους δύο πρωταγωνιστικούς ρόλους και το 1985 ο Σάιμον ξαναδουλεύει το κείμενο και το παρουσιάζει στη «θηλυκή» εκδοχή του πάλι στο Μπρόντγουεϊ, ξανά με τεράστια επιτυχία. Μεγάλη επίσης επιτυχία έγινε και ως κινηματογραφική ταινία, με πρωταγωνιστές τους Τζακ Λέμον και Γουόλτερ Ματάου. Από τότε μέχρι και σήμερα συνεχίζει να παίζεται στις σκηνές όλου του κόσμου και στην αντρική και στην γυναικεία του εκδοχή.
Μέσα από πανέξυπνους διαλόγους, ο αριστοτέχνης της κωμωδίας Σάιμον, φιλοτεχνεί μια εικόνα της τότε σύγχρονης Αμερικής, όταν το περίφημο αμερικάνικο όνειρο έχει πια ξεθωριάσει και δεν υπάρχει πια κάτι να το αντικαταστήσει στην καρδιά του μέσου πολίτη.
Σήμερα το έργο του Νίλ Σάιμον, παραμένει επίκαιρο και αποκτά άλλες διαστάσεις. Μπορεί να μην «κλαίμε» για το χαμένο Αμερικανικό όνειρο, αλλά ζούμε στην ζοφερή εποχή της παγκοσμιοποίησης και της παντοκρατορίας του ίντερνετ και των σόσιαλ μίντια. Με μια Ελληνική κοινωνία με πολλά και πολυποίκιλα προβλήματα, όπου οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν γίνει πολύ δύσκολες και προβληματικές και έχουμε την ανάγκη να πιαστούμε από κάπου, για να μην γεμίσουν τα σαλόνια των ψυχολόγων και των ψυχιάτρων από ψυχικά πάσχοντες.
Τα ερωτήματα που θέτει σε όλους μας ο Νίλ Σάιμον μέσα από το έργο του, είναι διαχρονικά και καθημερινά.
-Η φιλία, μια συζυγική ή συντροφική σχέση, είναι ισχυρά αντίδοτα στη μοναξιά μας, αλλά αρκούν;
-Μπορεί σε μια φιλία, σε μια σχέση, να ξεπεραστούν οι προσωπικές αντιθέσεις, τα θέλω και οι προσωπικοί εγωισμοί δύο φιλενάδων ή ενός ζευγαριού;
-Τι είναι έτοιμη να θυσιάσει μια γυναίκα για να μην χάσει την παιδική της φίλη, τον σύζυγο, τον αγαπημένο της;
-Πόσο καλά γνωρίζουμε την φίλη μας, τον σύντροφο μας, αν δεν συγκατοικήσουμε και πόσο πέφτουμε από τα σύννεφα όταν συμβεί αυτό;
-Στο τέλος θα νικήσει η φιλία, η συντροφικότητα ή ο προσωπικός εγωισμός, οι βολές και ο ψυχαναγκασμός μας;
-Μήπως το να ζούμε όπως εμείς θέλουμε και επιθυμούμε, είναι προτιμότερο και πιο υγιές, από το να συμβιβαζόμαστε, να εγκλωβιζόμαστε και να ασφυκτιούμε σε μια σχέση συζυγική, φιλική ή συντροφική, που δεν μας ταιριάζει;
ΤΟ ΕΡΓΟ
Δυο φίλες
ΤΟ ΕΡΓΟ
Δυο φίλες χωρίζουν από τους άντρες τους και αποφασίζουν να συγκατοικήσουν στο μεγάλο σπίτι της μιας. Και τότε αρχίζουν τα προβλήματα και δοκιμάζεται η φιλία τους, γιατί διαπιστώνουν πολύ γρήγορα ότι η αφόρητη τσαπατσουλιά και η ακαταστασία της μιας, δεν μπορεί να συνυπάρξει με την νοσηρή και ψυχαναγκαστική νοικοκυροσύνη της άλλης.
Μια παράσταση σχόλιο πάνω στη μοναξιά πάσης φύσεως του σύγχρονου ανθρώπου.
Ένα κλασικό θηλυκό εργένικο διαμέρισμα. Μια σημερινή γυναικοπαρέα πού όταν οι πόρτες είναι κλειστές, λένε μεταξύ τους τα ΠΑΝΤΑ. Γυναίκες χωρισμένες, γυναίκες παντρεμένες, γυναίκες μόνες.
Μια κωμωδία που υμνεί το δικαίωμα στο διαφορετικό, αλλά και στην συντροφικότητα. Μια τρυφερή και συνάμα κωμική ματιά πάνω στην φιλία, στον έρωτα, στις σχέσεις αντρών και γυναικών μέσα στον γάμο αλλά …και μετά από αυτόν.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Συγγραφέας: Νίλ Σάιμον / Μετάφραση: Δανάη Σταματοπούλου / Σκηνοθεσία – Προσαρμογή – Μουσική επιμέλεια: Λευτέρης Πλασκοβίτης / Σκηνικά – Κοστούμια: Αντώνης Χαλκιάς / Φωτισμοί: Παναγιώτης Πλασκασοβίτης / Κινησιολόγος – Βοηθός Σκηνοθέτη: Αρετή Μώκαλη / Βοηθός Σκηνογράφου – Ενδυματολόγου: Ελεωνόρα Καραβανή / Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας / Video Trailer: Μιχαήλ Μαυρομούστακος / Επικοινωνία: Νταίζη Λεμπέση.
ΠΑΙΖΟΥΝ
Σιάρκου Θεοδώρα, Σοντάκη Μαριάνθη, Δωροπούλου Ισιδώρα, Μακρομαρίδου Βέρα, Παπατριανταφύλλου Αλέξανδρος, Σταματοπούλου Δανάη, Φώσκολου Νίνα, Χειλάς Κωνσταντίνος.
χωρίζουν από τους άντρες τους και αποφασίζουν να συγκατοικήσουν στο μεγάλο σπίτι της μιας. Και τότε αρχίζουν τα προβλήματα και δοκιμάζεται η φιλία τους, γιατί διαπιστώνουν πολύ γρήγορα ότι η αφόρητη τσαπατσουλιά και η ακαταστασία της μιας, δεν μπορεί να συνυπάρξει με την νοσηρή και ψυχαναγκαστική νοικοκυροσύνη της άλλης.
Μια παράσταση σχόλιο πάνω στη μοναξιά πάσης φύσεως του σύγχρονου ανθρώπου.
Ένα κλασικό θηλυκό εργένικο διαμέρισμα. Μια σημερινή γυναικοπαρέα πού όταν οι πόρτες είναι κλειστές, λένε μεταξύ τους τα ΠΑΝΤΑ. Γυναίκες χωρισμένες, γυναίκες παντρεμένες, γυναίκες μόνες.
Μια κωμωδία που υμνεί το δικαίωμα στο διαφορετικό, αλλά και στην συντροφικότητα. Μια τρυφερή και συνάμα κωμική ματιά πάνω στην φιλία, στον έρωτα, στις σχέσεις αντρών και γυναικών μέσα στον γάμο αλλά …και μετά από αυτόν.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Συγγραφέας: Νίλ Σάιμον / Μετάφραση: Δανάη Σταματοπούλου / Σκηνοθεσία – Προσαρμογή – Μουσική επιμέλεια: Λευτέρης Πλασκοβίτης / Σκηνικά – Κοστούμια: Αντώνης Χαλκιάς / Φωτισμοί: Παναγιώτης Πλασκασοβίτης / Κινησιολόγος – Βοηθός Σκηνοθέτη: Αρετή Μώκαλη / Βοηθός Σκηνογράφου – Ενδυματολόγου: Ελεωνόρα Καραβανή / Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας / Video Trailer: Μιχαήλ Μαυρομούστακος / Επικοινωνία: Νταίζη Λεμπέση.
ΠΑΙΖΟΥΝ
Σιάρκου Θεοδώρα, Σοντάκη Μαριάνθη, Δωροπούλου Ισιδώρα, Μακρομαρίδου Βέρα, Παπατριανταφύλλου Αλέξανδρος, Σταματοπούλου Δανάη, Φώσκολου Νίνα, Χειλάς Κωνσταντίνος.
Δείτε επίσης:
- Τζένη Καρέζη: Δείτε πώς είναι σήμερα το μνήμα της αξέχαστης ηθοποιού
- Η κηδεία της Τζένης Καρέζη, τα δάκρυα της Αλίκης & το μνημόσυνο ένα χρόνο μετά
- Έλλη Λαμπέτη: Σπάνιες φωτογραφίες με Βουγιουκλάκη και Καρέζη στην κηδεία της
Διαβάστε ακόμη:
- Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Δείτε πώς είναι σήμερα το μνήμα του
- Σοφία Βέμπο: Δείτε πως είναι σήμερα το μνήμα της αξέχαστης ερμηνεύτριας
- Ζωή Λάσκαρη: Πώς είναι σήμερα ο τάφος της 5 χρόνια μετά
- Κώστας Ρηγόπουλος – Κάκια Αναλυτή: Σπάνιες φώτο του γάμου του
- Δείτε ποιος είναι ο γιος του Θανάση Βέγγου
- Δείτε την Μίρκα Παπακωνσταντίνου στην μοναδική φωτογραφία του γάμου της με τον Δάνη Κατρανίδη
- Έλληνες «Θεοί» και Ελληνίδες «Θεές» που η ομορφιά τους εντυπωσίασε και στο εξωτερικό
- Διαβάστε ακόμα: Δείτε την Σπάνια φωτογραφία από τον γάμο Σαμιωτάκη και Καλογήρου!
- Σπάνια φωτογραφία: Δείτε τον Κώστα Τσάκωνα στον γάμο του
- Ροζίτα Σώκου: «Η Βουγιουκλάκη νομίζω καλά έκανε και πέθανε» Video
