«Κύκλους κάνει η Ιστορία κι ο πόνος τελικά δεν έχει εθνικότητα και φυλή!».
Μέσα από τις βασανισμένες σελίδες του Ελληνισμού – Μικρασιατική καταστροφή, διωγμός Ποντίων, φυγή 50.000 Εβραίων από τη Θεσσαλονίκη – γνωρίζουμε την Ειρήνη, την οικογένεια Ναζάρι, την Πέρσα που αποφασίζει να ανακατέψει την τράπουλα του παρελθόντος φέρνοντας στο προσκήνιο ξεχασμένες οδυνηρές αναμνήσεις, αλήθειες κι ενοχές.
Κατέχοντας ξεχωριστή θέση, το διώροφο της οδού Τσιμισκή ζωντανεύει και γίνεται ο συνδετικός κρίκος γενεών και γεγονότων.
Όπως και σε αρκετά βιβλία που έχουν γραφτεί τελευταία με αφετηρία την ιστορία της Ελλάδας, η συγγραφέας Γιώτα Φώτου φωνάζει μέσα από την κάθε λέξη της ότι ο πόλεμος σημαίνει μόνο αίμα, τρόμο και αδικία ανεξαρτήτως νικητή – ηττημένου. Υπάρχουν περιγραφές με έντονη συγκινησιακή φόρτιση, κυρίως στις προσωπικές ιστορίες της Λούλας Δελίογλου και της Ρόζας Ναζάρι, ενώ δεν λείπει το κοινωνικό και ερωτικό στοιχείο ως διαχρονικά ζητήματα που διέπουν κάθε εποχή. Φροντίζει ακόμα να σκάψει με γνώση και λεπτομέρεια ως τα βάθη την ανθρώπινη φύση που ακόμα κι όταν διώχνει κάθε ελπίδα, την ίδια στιγμή αναγεννάται πάνω στην καμένη γη. Από τα ομορφότερα και μεστά σε νόημα τα λόγια της γιαγιάς Ρόζας, που βγαλμένα από την καρδιά παρεμβαίνουν κάθε τόσο στη ροή της αφήγησης.
Στα πλην τα πολλά ονόματα που μάλλον ζορίζουν τη μνήμη του αναγνώστη, καθώς και κάποιες υπερβολικές συμπτώσεις στο σταυροδρόμι της ζωής των ηρώων που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όλοι αλληλομπλέκονται με βασικό σημείο αναφοράς το σπίτι στη Θεσσαλονίκη.
Απώλειες, αποκαλύψεις, προδοσίες και ανατροπές, όλα μαζί με τη βοήθεια του χρόνου που κυλά ασταμάτητα οδηγούν σε μια μορφή τελικής κάθαρσης των πρωταγωνιστικών χαρακτήρων με τη ζωή όπως πάντα να ακολουθεί την αδιάλειπτη πορεία της.
*«Το διώροφο της Τσιμισκή» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
