Ο Αντώνης Αντζουλίδης μιλάει για τη νέα του έκθεση- ύμνο στο διαφορετικό! Ένας καλλιτέχνης με ψυχή, αέναη δημιουργικότητα κι αστείρευτο ταλέντο.
Εκφραστικός, ξεχωριστός και γεμάτος αγάπη και μεράκι για την τέχνη του, ο Αντώνης βάζει χρώμα στη ζωή μέσα από τα πολύτιμα έργα του και περνάει μηνύματα!
Με αφορμή την καινούργια του έκθεση που θα πραγματοποιηθεί από τις 12 Μαΐου και θα έχει διάρκεια 15 ημερών, στο Δημοτικό Πολυχώρο Πολιτισμού «ΓΑΛΑΞΙΑ» της Νέας Σμύρνης, μου μίλησε στο Koita!
Τα δικά του έργα θα είναι τα περισσότερα πορτρέτα – κοντινά πλάνα των φίλων μας, άλλα παραστατικά με κάθε λεπτομέρεια και άλλα πιο αφαιρετικά, ως ψυχογραφήματα.
Ο λόγος στον Αντώνη…..
Μία νέα σου έκθεση στις 12 Μαϊου στον Πολυχώρο Γαλαξίας. Πώς επέλεξες τον χώρο και τι θα δει το κοινό;
Επέλεξα το συγκεκριμένο χώρο γιατί είναι ιστορικός και ξεφεύγει από τα συνηθισμένα. Είναι ένας χώρος με τη δική του ιστορία ο οποίος τα τελευταία 15 χρόνια είναι συνυφασμένος με την πολιτισμική προβολή νέων καλλιτεχνών. Έτσι αποφασίσαμε μαζί με τον φίλο μου Γιάννη (Παυλίδη) να εκθέσουμε τα έργα μας σ΄αυτόν το χώρο και πιο συγκεκριμένα η έκθεση θα αποτελείται από 19 έργα ζωγραφικά και 19 φωτογραφίες φίλων και γνωστών μας. Είναι χαρά μου που θα συνεργαστώ πάλι με το Γιάννη του οποίου οι φωτογραφίες στο γυμνό είναι εξαιρετικές. Φωτογραφίζει το σώμα με μία ματιά εικαστική προβάλλοντάς το χωρίς αναστολές. Αποθανατίζει παραστατικά με χιλιάδες λεπτομέρειες χωρίς το υλικό του να είναι πορνογραφικό αλλά βαθιά ερωτικό. Θα είναι μία έκθεση ύμνος στη διαφορετικότητα και στον ερωτισμό κάθε μορφής.
Ύμνος στο διαφορετικό. Γιατί φοβάται ο κόσμος το διαφορετικό;
Η Αθήνα τα τελευταία χρόνια έχει γίνει μία πολυσυλλεκτική μητρόπολη, αντίστοιχη άλλων Ευρωπαϊκών πόλεων, προσπαθώντας τα αποδεχτεί να νέα ερεθίσματα και τις ανάγκες της εποχής μας. Υπάρχει όμως ακόμα μία διστακτικότητα σε μία μερίδα ανθρώπων στο να δεχθεί το διαφορετικό ότι κι αν είναι αυτό και απ΄όπου κι αν προέρχεται, γιατί πάντα οτιδήποτε νέο μας φοβίζει.
Παρ΄όλα αυτά είμαι αισιόδοξος ειδικά για τη νέα γενιά και τη ματιά που βλέπει τα πράγματα και θεωρώ ότι τα επόμενα χρόνια θα δούμε πολύ αξιόλογα πράγματα τόσο στο χώρο στον οποίο κινούμαι εγώ, όσο και γενικότερα στον πολιτισμό.
Πώς προσεγγίζεις το γυμνό μέσα από τις φωτογραφίες για να μην φανεί σεξιστικό ή να ενοχλήσει;
Το ανθρώπινο σώμα από μόνο του είναι διαφορετικό. Μέσω της έκθεσης θέλουμε να προβάλουμε την ομορφιά του γυμνού ως ένα γλυπτό. Θέλουμε να ξεφύγουμε από τα στερεότυπα της εποχής μας και τη φθηνή ερμηνεία όπου όλα αναγάγονται γύρω από το εύκολο σεξ. Προσπαθούμε να προσεγγίσουμε το γυμνό με μία ρομαντική διάθεση και όχι να προκαλέσουμε ή να ενοχλήσουμε.
Όποιος δει τα έργα που εκθέτουμε θα μπορέσει να αντιληφθεί την καλλιτεχνική προσέγγιση και δε θα σταθεί μόνο στο γυμνό σώμα ως σεξουαλικό προϊόν.
Μίλησε μου για τον συνεργάτη σου Γιάννη Παυλίδη και τι αυτό που σας συνδέει;
Ο Γιάννης είναι ένας ιδιαίτερος άνθρωπος, εξαιρετικά ταλαντούχος και αυθεντικός. Έχουμε κοινή αισθητική και κοινή ματιά στην τέχνη και τα έργα μας συνομιλούν. Τον εκτιμώ πολύ σαν άνθρωπο και τον θαυμάζω σαν καλλιτέχνη. Μας συνδέει πολύχρονη φιλία και στο Γιάννη ξεχωρίζω την ευθύτητά του σαν άνθρωπο και την ειλικρίνεια του.
Η απεικόνιση του προσώπου μέσα από την ζωγραφική. Ποιες οι δυσκολίες αποτύπωσης και πια η γοητεία του;
Το πορτρέτο είναι ίσως από τα πιο δύσκολα θέματα που μπορεί να ασχοληθεί ένας εικαστικός. Ανά τους αιώνες έχουν γίνει χιλιάδες πορτρέτα από μεγάλους ζωγράφους και έτσι κάθε φορά έχεις πάντα το βάρος αυτών που έχουν προηγηθεί. Αυτό που με απελευθερώνει είναι ότι συνήθως σχεδιάζω φίλους μου και ανθρώπους που εμπλέκονται στην καθημερινότητά μου γιατί αυτό με κάνει να αισθάνομαι πιο σίγουρος για το αποτέλεσμα της δουλειάς μου.
Με γοητεύει να μπορώ να αποτυπώνω την εσωτερική λάμψη και την ψυχή του κάθε ανθρώπου περισσότερο παρά να ζωγραφίζω την απόλυτη ομορφιά ενός μοντέλου.
Aγαπημένο σου έργο από αυτή την έκθεση. Και γιατί;
Κάθε έργο της δουλειάς μου είναι ξεχωριστό για μένα γιατί συνδέεται με στιγμές δημιουργίας μου αλλά αν θα μπορούσα να ξεχωρίσω ένα από όλα αυτά θα ήταν το «Αγαπημένος Φίλος 2», που απεικονίζει τον Παναγιώτη, του οποίου προσπάθησα να αποτυπώσω τόσο την εξωτερική ομορφιά όπου αντικειμενικά υπάρχει αλλά και το καθαρό του βλέμμα.
Η τέχνη θα έλεγε κανείς ότι είναι μια μορφή λύτρωσης;
Για μένα η τέχνη άλλοτε είναι μία μορφή λύτρωσης και άλλοτε όχι. Ίσως είναι ένα είδος ψυχανάλυσης και αποτυπώνω στους καμβάδες μου τις δυσκολίες της καθημερινότητας ή τις ευχάριστες στιγμές της ζωής. Κι εγώ όπως κάθε άνθρωπος έχω τις φωτεινές μου στιγμές αλλά και τα σκοτάδια μου.
Παρόλα αυτά η τέχνη πράγματι είναι μία μορφή λύτρωσης και χωρίς αυτή δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου.
Επόμενα επαγγελματικά σχέδια;
Αυτή τη στιγμή έχω επικεντρώσει όλη μου την προσοχή σ΄αυτή την έκθεση η οποία θα ήθελα να αγγίξει όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο οπότε όλα τα άλλα σχέδιά μου έχουν μεταφερθεί για αργότερα και επιφυλάσσομαι να σας τα ανακοινώσω το προσεχές διάστημα, αμέσως μετά το πέρας της έκθεσης.
Δείτε ακόμη:
Αφιέρωμα : ΤΟΛΗΣ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΣ – Τα δύσκολα χρόνια πριν την καταξίωση!
Η μαγική δίαιτα που έκανε η Αλίκη Βουγιουκλάκη
Η Αλίκη του καλοκαιριού (Φωτογραφίες και δηλώσεις της αξέχαστης σταρ)
Το τελευταίο αντίο στον Τόλη Βοσκόπουλο και Βοσκόπουλος: Σπαρακτικές εικόνες, Κηδεία με το τραγούδι «Ανεπανάληπτος»
Ακολουθείστε το Koitamagazine.gr στο Google news και μάθετε πρώτοι όλα τα καλλιτεχνικά νέα!
