Eίναι από τις ηθοποιούς της νέας γενιάς που εκπλήσσουν σε κάθε τους καλλιτεχνικό βήμα με δουλειές που αποτελούν κάθε φορά μια νέα καλλιτεχνική πρόταση για το κοινό.
Μια γνήσια προσωπικότητα με ήθος, ταλέντο και αυθεντική στάση ως άνθρωπος.
Η Ελεονώρα Αντωνιάδου με αφορμή την θεατρική παράσταση “Εύα και Νόρα” η οποία παρουσιάζεται στο Θέατρο Αλκμήνη, μιλάει στον Πάνο Σταματόπουλο και στο Koitamagazine.gr!
Tην φετινή θεατρική σεζόν σε παρακολουθούμε στο έργο “Εύα και Νόρα” στο Θέατρο Αλκμήνη. Ποια είναι τα συναισθήματα σου για αυτή τη δουλειά;
Eίμαι οριακά ενθουσιασμένη με αυτή τη δουλειά. Με την Σοφία Αδαμίδου γνωριζόμασταν από πριν αλλά δεν την είχα παρακολουθήσει ποτέ ως ηθοποιό ενώ τις άλλες δυο κυρίες, την Θεοδώρα Σιάρκου και την Αννίτα Κούλη τις θαύμαζα πάντα ως ηθοποιούς οπότε τώρα είναι μεγάλη τιμή που δουλεύω μαζί τους.
Πώς ήρθε η πρόταση γι αυτή την δουλειά;
Λόγω του ότι προέρχομαι από δυο σεζόν σε τηλεοπτικές δουλειές και είχα μια αποχή από το ελληνικό θέατρο, ήθελα πολύ να έχω να πω κάτι με τη δουλειά με την οποία θα επιστρέψω. Όταν η Σοφία Αδαμίδου μου πρότεινε αυτό το κείμενο και το οποίο διάβασα, παρατήρησα ότι εμπεριέχει πράγματα που αφορούν το σήμερα οπότε για μένα το ναι ήταν μονόδρομος. Δεν υπήρχε περίπτωση να πω όχι σε ένα τέτοιο έργο.
Είναι εύκολο να συνυπάρξουν τέσσερις γυναίκες στο θεατρικό σανίδι;
Το θέμα είναι να πετύχεις συγκεκριμένες προσωπικότητες ανθρώπων. Όταν ακούει κάποιος ότι μιλάμε για τέσσερις γυναίκες στη σκηνή, σίγουρα θα σκέφτεται το ότι θα καυγαδίσουν και ότι θα έχουν αντιζηλίες. Σε αυτή τη δουλειά έχουμε δημιουργήσει κάτι πολύ όμορφο διότι η καθεμία χαίρεται με την πρόοδο της άλλης και την βοηθάει και έτσι έχουμε δέσει πολύ όμορφα ως παρέα, κάτι που θεωρώ πολύ σημαντικό σε τέτοιου είδους δουλειές. Για μένα είναι πολύ σημαντικό να χαίρομαι με την επιτυχία της κάθε σκηνής και της κάθε ατάκας για την συνάδελφο μου και όχι να ζηλεύω. Για παράδειγμα στη πρώτη σκηνή στην οποία δεν παίζω εγώ αλλά η Θεοδώρα Σιάρκου με την Αννίτα Κούλη, πολλές φορές κάθομαι και τις παρακολουθώ και τις θαυμάζω.
Λόγω του ότι τα τελευταία δυο χρόνια βρισκόσουν αποκλειστικά σε τηλεοπτικές δουλειές, είχες ανασφάλεια για το ποιο θα είναι το επόμενο θεατρικό σου βήμα αλλά και για το πώς θα το λάβει ο κόσμος;
Λόγω του ότι τα τελευταία χρόνια έκανα μόνο θέατρο και στη συνέχεια βρέθηκα στη τηλεόραση, το θέατρο είναι κάπως σαν το ποδήλατο. Αν το μάθεις, δεν το ξεχνάς αλλά ταυτόχρονα πρέπει να υπάρχει και μια μόνιμη τριβή με το επάγγελμα οπότε είχα σίγουρα ένα άγχος για το πώς θα μπω ξανά σε αυτό αλλά την πρώτη μέρα της πρόβας λειτούργησε αυτόματα ο οργανισμός μου. Είχα μια τόσο μεγάλη ανυπομονησία να υπάρξω ξανά στη σκηνή που δεν είχα ποτέ δεύτερες σκέψεις.
Μέσα από τη τηλεόραση και την συνεργασία σου με τον Ανδρέα Γεωργίου έλαβες μεγάλη αγάπη από το κόσμο και έγινες πιο αναγνωρίσιμη σε ένα μεγάλο μέρος του κοινού το οποίο παρακολουθεί τηλεόραση. Τι κρατάς από αυτή την περίοδο της ζωής σου; Πώς διαχειρίστηκες αυτή τη ξαφνική δημοσιότητα προς το πρόσωπο σου;
Το ότι σε μαθαίνει ακόμα περισσότερος κόσμος μέσα από τη τηλεόραση, είναι το θετικό που προσφέρει αυτό το μέσο. Προσωπικά από κάθε δουλειά προτιμώ να κρατάω αυτά που με αλλάζουν εμένα σαν άνθρωπο όπως το ότι γνώρισα νέους ανθρώπους και ότι γνώρισα πώς είναι οι ρυθμοί σε μια καθημερινή δουλειά με οχτώ επεισόδια την εβδομάδα για τα οποία έπρεπε να δουλεύουμε νυχθημερόν. Αυτό το κομμάτι με βοήθησε πάρα πολύ το να είμαι έτοιμη ανά πάσα στιγμή και να οργανώνω κατάλληλα τον χρόνο μου. Η τηλεόραση πρέπει να γίνει άμεσα ενώ στο θέατρο γνωρίζεις ότι έχεις μπροστά σου τρεις μήνες πρόβα ώστε να παρουσιάσεις κάτι ολοκληρωμένο. Αυτή η διαδικασία με βοήθησε πολύ και στο θέατρο με αποτέλεσμα να ετοιμάζομαι γρήγορα και να μην επαναπαύομαι στο ότι έχω αρκετό χρόνο μπροστά μου. Πλέον έχω γίνει περισσότερο της πράξης παρά της θεωρίας, κάτι που πήρα από τη τηλεόραση και το χρησιμοποίησα στο θέατρο και το οποίο είναι κάτι πολύ σημαντικό.
Την ξαφνική δημοσιότητα την είχα γνωρίσει ξανά πριν δέκα χρόνια όταν βρέθηκα στο Κάρμα στον Ant1 σε σενάριο Βάνας Δημητρίου οπότε σήμερα γεύομαι διαφορετικά αυτό το κομμάτι.Τώρα με το Τατουάζ εισπράττω την αγάπη του κόσμου και μακάρι ο κόσμος να έρθει να με δει και στο θέατρο, κάτι το οποίο θα ήταν μεγάλη ευτυχία για μένα.
Αυτή την περίοδο λείπεις από το τηλεοπτικό πεδίο. Έχεις ξεχωρίσει κάποια σειρά από το φετινό τηλεοπτικό πεδίο;
Όταν βρίσκομαι στο σπίτι μου αρέσει να παρακολουθώ διάφορες σειρές στη τηλεόραση. Μέχρι στιγμής έχω παρακολουθήσει τις 8 Λέξεις του Ανδρέα Γεωργίου στις οποίες παίζουν και αρκετοί φίλοι μου αλλά και εξίσου σημαντικοί συνάδελφοι όπως η Πέμυ Ζούνη, η Θάλεια Ματίκα αλλά και ο Ιάσωνας Παπαματθαίου. Μου αρέσουν ακόμα και η σειρά του Αlpha “Έρωτας Μετά” αλλά και οι “Άγριες Μέλισσες” στον Ant1. Είναι υπέροχο να βλέπεις να επενδύουν τα κανάλια στην μυθοπλασία και να υπάρχει δουλειά για όλους μας στο χώρο.
Θα σε ενδιέφερε να βρεθείς ξανά σε μια νέα σειρά στο γυαλί;
Αν δεν με δεσμεύουν οι πρόβες για τις θεατρικές μου υποχρεώσεις φυσικά και θα με ενδιέφερε να βρεθώ ξανά στη τηλεόραση καθώς ήταν μια υπέροχη εμπειρία.
Τι έχεις να θυμάσαι από την συνεργασία σου με τον Ανδρέα Γεωργίου;
Ο Ανδρέας είναι ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος και αρκετά δουλευταράς που μπορεί να ξυπνήσει ένα πρωί για να πραγματοποιήσει ένα 12ώρο γύρισμα, να γυρίσει σπίτι του να κάνει το απαιτούμενο μοντάζ και στο τέλος να παρακολουθήσει το επεισόδιο της σειράς. Είναι ένας άνθρωπος που ασχολείται πολύ με τη δουλειά του και που δουλεύει με πάθος για αυτή. Είναι ωραίο να δουλεύεις δίπλα σε ανθρώπους που έχουν όρεξη για δουλειά. Αυτό που παίρνω από τον Ανδρέα είναι η όρεξη του για δουλειά και το ότι δίνει πάρα πολλές ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους, κάτι που είναι πολύ σημαντικό.
Ένας ακόμη σημαντικός άνθρωπος στη μέχρι τώρα πορεία σου στο χώρο είναι και ο Βασίλης Μπισμπίκης.
Στον Βασίλη χρωστάω πάρα πολλά πράγματα. Ο Βασίλης ήταν ο άνθρωπος που με έβγαλε στο θέατρο και που μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω την πρώτη μου παράσταση επαγγελματικά όπως ήταν το Shopping and Fucking. Με έχει βάλει και με έχει αγκαλιάσει από την πρώτη στιγμή στην ομάδα Cartel 6 χρόνια τώρα που λειτουργεί αυτός ο χώρος. Ο Βασίλης για μένα είναι ο κολλητός , ο πατέρας μου στο θέατρο και ο άνθρωπος που αν έχω μια ανασφάλεια, θα τρέξω πρώτα σ’ εκείνον. Ο Βασίλης είναι πολλά για μένα. Τον λατρεύω. Είναι ένας μοναδικός καλλιτέχνης με τρομερό μυαλό και του έχω απόλυτη εμπιστοσύνη σε ότι και αν ετοιμάσει διότι θα έχει έναν λόγο για να το κάνει.
Κλείνοντας την πόρτα του καμαρινιού και της δουλειάς, πόσο πολύ σε ακολουθεί η δουλειά στην προσωπική σου ζωή;
Όταν ήμουν μικρότερη κουβαλούσα την δουλειά μου μονίμως στο κεφάλι μου αλλά και στο σπίτι μου καθώς δεν μπορούσα εύκολα να πατήσω to στοπ. Αυτή τη περίοδο προσπαθώ χωρίς να τα καταφέρνω απόλυτα όταν ολοκληρώσει η δουλειά να κατεβάζω τους διακόπτες στην ζωή μου μετά από αυτή και να χαλαρώνω με τους δικούς μου ανθρώπους. Αυτή η δουλειά θέλει ισορροπία. Αν δεν έχεις μια ισορροπημένη προσωπική ζωή, θεωρώ ότι δεν μπορείς να είσαι και λειτουργικός και να προσφέρεις αυτό που θέλεις στο θέατρο.
Χωράει σήμερα στη ζωή σου ένα νέο καλλιτεχνικό όνειρο;
Δεν ονειρεύομαι νέους ρόλους αλλά το να υπάρχω σε αυτό το χώρο και να μπορώ να ζω από αυτό που κάνω. Έχω γενικά όνειρα όπως το να σκηνοθετήσω κάποια στιγμή μια δική μου δουλειά αλλά και μεγαλώνοντας να έχω αποκτήσει μια εμπειρία ώστε να μπορώ να διδάξω. Θα ήθελα σαν ηθοποιός να συνεχίσω με την ομάδα μου στο Cartel και να συνεχίσω να ανεβάζουμε τα έργα που πραγματικά αγαπάμε και ταυτόχρονα να μου δίνεται και η ευκαιρία να κάνω συνεργασίες με νέους ανθρώπους στο θέατρο και να υπάρχω στη τηλεόραση αλλά και στο κινηματογράφο σε αξιόλογες δουλειές αλλά όχι συγκεκριμένους στόχους.
Αν ξεκινούσες σήμερα την πορεία σου στο χώρο, θα διαχειριζόσουν διαφορετικά τις καταστάσεις γύρω σου, κάνοντας ίσως διαφορετικές επιλογές;
Δεν θ’ άλλαζα απολύτως τίποτα διότι πρώτον οι επιλογές που έχω κάνει δεν με έφεραν σε κάποια άσχημη κατάληξη μέχρι στιγμής και δεύτερον διότι με έχουν φέρει στο σημείο που βρίσκομαι σήμερα. Μου αρέσει πολύ το σημείο που βρίσκομαι σήμερα οπότε δεν θ’ άλλαζα τίποτα από τις μέχρι τώρα επιλογές μου. Από την στιγμή που οι πράξεις μου με έχουν φέρει εδώ που είμαι σήμερα, είμαι πολύ ευχαριστημένη.
Πώς θα χαρακτήριζες την πορεία σου στο χώρο μέχρι και σήμερα; Για ποια πράγματα νιώθεις πολύ υπερήφανη;
Είμαι πάρα πολύ υπερήφανη για το Shopping and Fucking αλλά και για την Δεσποινίς Τζούλια τα οποία κάναμε μαζί με τον Β. Μπισμπίκη στο Cartel. Eίναι δυο δουλειές που έχω αγαπήσει πιο πολύ χωρίς να βάζω πιο χαμηλά τις υπόλοιπες μου δουλειές αλλά αυτές τις δυο συναισθηματικά τις κρατάω πιο δυνατά στο μυαλό μου αλλά και την περίοδο εκείνη που έλαβαν χώρα.
