Αρχική ΘΕΑΜΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ Γιάννης Κατσιμίχας: “Η έπαρση είναι κάτι που έρχεται και φεύγει”

Γιάννης Κατσιμίχας: “Η έπαρση είναι κάτι που έρχεται και φεύγει”

Γιάννης Κατσιμίχας: “Η έπαρση είναι κάτι που έρχεται και φεύγει”

Ανήκει στα φρέσκα και ταλαντούχα πρόσωπα της υποκριτικής  τα οποία με σταθερά βήματα στο χώρο, βρίσκονται σε εκλεκτές παραγωγές τόσο στο θέατρο όσο και στο τηλεοπτικό γυαλί.

Ο Γιάννης Κατσιμίχας λίγο πριν την μεγάλη πρεμιέρα  της παράστασης “Ένας εχθρός του λαού” σε σκηνοθεσία Γεωργίας Μαυραγάνη στο Θέατρο Ρεκτιφιέ,  σε μια συνέντευξη εφ’όλης της ύλης στο Koitamagazine.gr και στον δημοσιογράφο Πάνο Σταματόπουλο!

Ο ταλαντούχος ηθοποιός μίλησε για την δεύτερη κατά σειρά συνεργασία του με την Γεωργία Μαυραγάνη στο Θέατρο με την παράσταση “Ένας εχθρός του λαού ” στο Θέατρο Ρεκτιφιέ,  την φετινή του παρουσία στο γυαλί και τους εμβληματικούς Πανθέους στον Σκάι, την έπαρση στο χώρο αλλά για το πώς θα ήθελε να δει τον εαυτό του καλλιτεχνικά τα επόμενα χρόνια.

Το θεατρόφιλο κοινό θα σε συναντήσει σε λίγο καιρό στη παράσταση “Ενας εχθρός του λαού ” σε σκηνοθεσία Γεωργίας Μαυραγάνη στο Ρεκτιφιέ.  Τι σ’ έκανε να πεις το ναι στο συγκεκριμένο έργο;

Η προοπτική της συνεργασίας με αυτούς τους ανθρώπους, σε αυτό το έργο, είναι κάτι που το εύχεσαι δεν το σκέφτεσαι.

Πώς νιώθεις για την συνεργασία σου με την Γεωργία Μαυραγάνη;  Πόσο σημαντικό είναι για έναν ηθοποιό η ταύτιση με το σκηνοθέτη μίας δουλειάς ώστε να αναπτυχθεί μια σχέση με γερές βάσεις στηριγμένη;

Αυτή είναι η δεύτερη φορά που συνεργαζόμαστε με τη Γεωργία, μετά την περσινή παράσταση του «Εάν αυτό είναι ο Άνθρωπος» και είμαι πολύ χαρούμενος που βρεθήκαμε ξανά. Δεν είμαι σίγουρος για το αν η “ταύτιση” είναι η καταλληλότερη λέξη για να περιγράψει τη σχέση ηθοποιού-σκηνοθετη. Νομίζω ότι αυτό που κερδίζεται μέσα από τη διαδικασία της δουλειάς είναι η αμοιβαία εκτίμηση και ένας κώδικας επικοινωνίας. Και τα δύο πολύ σημαντικά και ωφέλιμα για τη διαδικασία δημιουργίας μιας παράστασης.

Στα χρόνια που ασχολείσαι επαγγελματικά με το χώρο της υποκριτικής, τι είναι πιο σημαντικό για σένα για να αποδεχθείς ή όχι μια πρόταση; Θα είναι το κλίμα των συνεργατών και η παραγωγή που στήνει μια δουλειά, το έργο ή ο ρόλος που θα προταθεί την δεδομένη στιγμή;

Το πρώτο πράγμα που με ενδιαφέρει, σε οποιαδήποτε πρόταση προκύπτει, είναι οι άνθρωποι που απαρτίζουν το συγκεκριμένο project. Όλα τα υπόλοιπα έρχονται σε δεύτερη και τρίτη θέση.

Τηλεοπτικά την φετινή σεζόν είχες την χαρά αλλά και την μεγάλη τύχη να βρίσκεσαι στους “Πανθέους” στο Σκάι, δίπλα σε ένα άκρως καταξιωμένο καστ επαγγελματιών. Τώρα που έχουν ολοκληρωθεί τα γυρίσματα της σειράς πώς νιώθεις για αυτό το βήμα στο γυαλί και μάλιστα σε μια εμβληματική σειρά της ελληνικής τηλεόρασης; Πώς έγραψε το κεφάλαιο ” Πανθέοι ” μέσα σου;

Ήταν, όντως, μεγάλη μου χαρά και νιώθω τυχερός που συμμετείχα στους “Πανθέους”, καθώς, πέρα από το υψηλό επίπεδο της παραγωγής, ήταν και αυτή η “συνάντηση” με τους ανθρώπους που αποτελούσαν την “ψυχή” της σειράς που έκαναν ξεχωριστό αυτό το ταξίδι. Όλοι οι συντελεστές μπροστά και πίσω από την κάμερα προσπαθούσαμε για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα με έγνοια όμως και των υπολοίπων. Υπήρχε μια συγκινητική  αλληλοβοήθεια.

Τι έμαθε στον Γιάννη η τριβή με το τηλεοπτικό μέσο, οι χρόνοι μιας παραγωγής και η συνεργασία με τόσους σημαντικούς συντελεστές όπως είναι ο Αιμίλιος Χειλάκης, ο Μιχάλης Σαράντης και η Αθηνά Μαξίμου;

Σίγουρα η τηλεόραση αποτελεί ένα άλλο μέσο αφήγησης, διαφορετικό από το θέατρο, που έχει τους δικούς του “κώδικες” και τη δική του διαδικασία διαχείρισης. Επομένως, η τριβή με το μέσο αυτό και μέσω της συνθήκης δουλειάς με τους “Πανθέους”, με τον καλλιτεχνικό πήχυ να τίθεται πολύ ψηλά , σίγουρα με πήγαν ένα βήμα παρακάτω και προσέθεσαν “εργαλεία” στην “εργαλειοθήκη” μου. Όλοι οι συντελεστές μπροστά και πίσω από την κάμερα κατάφεραν και δημιούργησαν ένα τόσο δημιουργικό κλίμα, μέσα στο οποίο ένιωθες απόλυτα ελεύθερος, που μόνο οφέλη θα μπορούσε να αποφέρει.

Η τηλεόραση θεωρείς ότι άνοιξε πόρτες για νέες προτάσεις,  δίνοντας την ευκαιρία σε νέους παραγωγούς να γνωρίσουν καλύτερα εσένα ως επαγγελματία αλλά και άλλους  ηθοποιούς της νέας γενιάς;

Σίγουρα η τηλεόραση – και ειδικά η συνθήκη του καθημερινού – προσφέρει μια αναγνωρισιμότητα, η οποία όμως είναι εφήμερη. Σίγουρα δίνεται η ευκαιρία να σε γνωρίσει περισσότερος κόσμος από εκεί και πέρα όμως η δουλειά μας είναι μαραθώνιος και όχι “κατοστάρι.”

Σκέφτηκες ποτέ στην πορεία σου τη ταμπέλα της κωμωδίας ή του δράματος και ότι θα πρέπει να πραγματοποιείς διαφορετικά πράγματα ώστε να μην κατηγοριοποιηθείς από παραγωγούς και ιθύνοντες του χώρου;

Δεν μ’αρέσουν οι ταμπέλες. Προσδίδουν κάτι μονόπλευρο σε μια οντότητα που είναι πολυδιάστατη. Όπως ο άνθρωπος δεν είναι μονοδιάστατος έτσι και ο καλλιτέχνης. Δυνάμει είμαστε τα πάντα.

Η επιτυχία μιας δουλειάς, η δημοφιλία του επαγγέλματος ακόμα και τα θετικά σχόλια που μπορεί ν ακουστούν μπορούν να κάνουν κάποιον  να χάσει τον προσανατολισμό του και να ” ψωνιστεί ” , κάτι που βλέπουμε δυστυχώς συχνά σε άτομα στο χώρο.  Εσύ πως απαντάς στην έπαρση;

Η έπαρση είναι κάτι που έρχεται και φεύγει. Ο καλλιτέχνης, για μένα, είναι μια ύπαρξη που βρίσκεται διαρκώς σε διαδικασία αμφισβήτησης του εαυτού του. Οπότε, ακόμα και να έρθει αυτή η στιγμή της “έπαρσης” ( όπως έρχεται κάποια στιγμή σε όλους τους ανθρώπους σε συγκεκριμένες περιστάσεις) θα είναι για λίγο. Αργά ή γρήγορα η πραγματικότητα και ο εαυτός σου θα σε προσγειώσουν.

Το επάγγελμα του ηθοποιού είναι απόλυτα  συνδεδεμένο με την  ομαδική  δουλειά για ένα ολοκληρωμένο  αποτέλεσμα. Πώς διαχειρίζεσαι μια δύσκολη ή προβληματική συνεργασία  που μπορεί να προκύψει;

Εστιάζοντας στα θετικά κομμάτια του project, που σίγουρα θα “κερδίζουν” αυτό το αρνητικό.

Το τελευταίο χρόνο έγινε γνωστό ότι σε ακροάσεις του χώρου, κύριο task για τους υποψήφιους αποτέλεσε ο αριθμός των followers που μετρούν στα social media. Πώς κρίνεις όλη αυτή την κατάσταση αλλά και το γεγονός ότι μπορεί να επιλεχθούν άτομα για μία δουλειά λόγω της δημοφιλίας που έλαβαν από κάποιο άλλο πρόγραμμα;

Δεν έχω έρθει αντιμέτωπος με κάτι τέτοιο. Μάλλον ήμουν τυχερός. Φαντάζομαι όμως ότι οι μόδες έρχονται και παρέρχονται. Όπως είπα και νωρίτερα η δουλειά μας είναι μαραθώνιος και όχι “κατοστάρι”. Δεν μπορούμε να δαιμονοποιούμε ούτε να θεωρούμε πανάκεια μια κατάσταση που ισχύει για συγκεκριμένο χρόνο. Η πορεία θα δείξει.

Σήμερα στην ζωή σου χωράει ένα νέο καλλιτεχνικό όνειρο; Ονειρεύεσαι μέσα σου ρόλους , projects και συνεργασίες με ανθρώπους που θα ήθελες να βρεθείς στο μέλλον και που λες ότι εγώ  σε κάποια χρόνια θέλω να έχω ζυμώσει και υλοποιήσει αυτά στο χώρο με ανθρώπους που  θαυμάζω και με κεντρίζουν ή προτιμάς να ζεις το τώρα αφήνοντας όποιο μακροπρόθεσμο σχέδιο η σκέψη στην άκρη;

Όλοι ονειρευόμαστε, αυτό μας κινεί. Αυτό δεν πάει να πει όμως ότι μας εμποδίζει να ζούμε το τώρα.

Πως θα ήθελες να δεις τον Γιάννη τα επόμενα χρόνια στο επάγγελμα;

Θα ήθελα να συνεχίσω να υπάρχω σε δουλειές που νιώθω ευτυχής και με ανθρώπους που με εμπνέουν.

Στη σημερινή εποχή σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο τι είναι αυτό που σε γοητεύει,  σε κάνει να ελπίζεις και σε τροφοδοτεί και τι αυτό που σε απωθεί και ίσως σε προβληματίζει;

Δύο λέξεις. Οι άνθρωποι.

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια για τους επόμενους μήνες;  Θα ήθελες να βρεθείς ξανά στη μικρή οθόνη σε μια νέα σειρά συνδυασμό με τα θεατρικά σου πλάνα;

Θα έρθουν ωραία πράγματα. Είμαι σίγουρος.

Πληροφορίες Παράστασης

Ένας εχθρός του λαού»

του Henrik Ibsen

σκηνοθεσία Γεωργία Μαυραγάνη                               Πρεμιέρα 9 Μαΐου                                                         Θέατρο Ρεκτιφιέ

Το «Ένας εχθρός του λαού» του Henrik Ibsen, έργο γραμμένο το 1882, σοκάρει με την επικαιρότητά του. Ένα έργο πολιτικό, που αποτυπώνει με ειλικρίνεια και αιχμηρότητα τα ηθικά́ διλήμματα και τις αποφάσεις που κάθε πολίτης και κοινωνία καλείται να αντιμετωπίσει και να πάρει.

Στην παράσταση, σε σκηνοθεσία Γεωργίας Μαυραγάνη στη σκηνή του θεάτρου Ρεκτιφιέ, θα παρακολουθήσουμε έξι ηθοποιούς που θα αφηγηθούν και θα αναπαραστήσουν την ιστορία της μικρής παραλιακής πόλης Skien (γενέτειρα του Henrik Ibsen), σαν δραματοποιημένο ντοκουμέντο μιας  συνέλευσης, όπου όλο το παρασκήνιο και οι πολιτικοί και προσωπικοί χειρισμοί έρχονται σιγά-σιγά στην επιφάνεια. Στην παράσταση συμμετέχουν μαθητές από το Εργαστήρι Κίνησης και Αυτοσχεδιασμού του Studio Trajectory.

Λίγα λόγια για την υπόθεση:

Ο Thomas Stockmann, γιατρός μίας μικρής, πρόσφατα αναπτυσσόμενης εξαιτίας των θεραπευτικών λουτρών της, πόλης, ανακαλύπτει πως τα λουτρά́ είναι μολυσμένα. Προκειμένου να ενημερώσει τους συμπολίτες του για το πρόβλημα θα ζητήσει τη βοήθεια του τοπικού́ Τύπου και της πολιτικής ηγεσίας.

Ο Τύπος θα ενθουσιαστεί́ με το σκάνδαλο και θα τον αποκαλέσει ήρωα. Αντίθετα η πολιτική́ ηγεσία θα τον ενημερώσει πως μια ανακατασκευή́ των λουτρών σημαίνει μια επιπλέον φορολογία για τους πολίτες και ανακοπή́ της οικονομικής ανάπτυξης της πόλης. Ο γιατρός θα συγκαλέσει συγκέντρωση πολιτών. Στην συγκέντρωση θα βρεθεί́ μπροστά́ σε μια απρόθυμη για την αλήθεια κοινή γνώμη. Οι ισορροπίες αλλάζουν. Ο Τύπος και η ηγεσία θα συνταχθούν με τη γνώμη των πολλών. Ο γιατρός θα αμφισβητήσει το δίκαιο και το ορθό́ της πλειοψηφίας και σύντομα, οι πολίτες θα τον αποκηρύξουν ως «εχθρό της κοινωνίας και του λαού». Το ηθικό́ δίλημμα του γιατρού́ θα ενταθεί́ ακόμα περισσότερο.

Αποσπάσματα από́ δυο επιστολές του Henrik Ibsen, στον George Brandes,  την περίοδο πριν την έκδοση του « Εχθρού του λαού»

17 Φεβρουάριου 1881

«..Τάσσομαι με την επανάσταση που αξιώνει ως προϋπόθεση για την ένωση των πολίτων την ελεύθερη φρόνηση και την πνευματική́ συγγένεια…»

3 Ιανουάριου 1882

«.. Πιστεύω πως το δίκιο το ‘χει αυτός που συνδέεται βαθύτατα με το μέλλον. Ένας εχθρός του λαού…»

* (εισαγωγή – μετάφραση – σχόλια Θ. Παπαδημητρόπουλος / πρόλογος-επιμέλεια -σχόλια Ήρκος Αποστολίδης εκδ. Gutenberg)

 Τρέιλερ: https://www.youtube.com/watch?v=LpKjLYgmVMw

Συντελεστές:

Μετάφραση: Μαργαρίτα Μέλμπεργκ

Σκηνοθεσία: Γεωργία Μαυραγάνη

Δραματουργική επεξεργασία: Γεωργία Μαυραγάνη – Δήμητρα Στρατικοπούλου

Βοηθός Σκηνοθέτριας: Δήμητρα Στρατικοπούλου

Σκηνικά-κοστούμια: Άρτεμις Φέσσα

Μουσική-ήχος: Χάρης Νείλας

Επικοινωνία: Γιώτα Δημητριάδη

Φωτογραφίες-τρέιλερ: Νίκη Δουλγεράκη

Παραγωγή: Εταιρεία Θεάτρου Χάπι Εντ – Fabrica Athens

Οργάνωση Παραγωγής: LEFOU PRODUCTIONS

 Παίζουν:

Ειρήνη Αδάμου, Βαγγέλης Αμπατζής, Γιώργος Ζυγούρης , Γιάννης Κατσιμίχας, Στέφανος Λώλος ,Σταύρος Τσιτσόπουλος

Μαζί τους εμφανίζονται: Ναταλία-Ανδριάνα Ειρηνάκη, Αναστασία Μπόλλα, Γιώργος Νάτσης, Μελίνα Παούρη, Νεφέλη Παούρη, Νάσια Στρατικοπούλου

Πληροφορίες:

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη και  Κυριακή στις 19:30

Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 20:30

Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος: 16€

Φοιτητικό – Άνω των 65: 14€

Άνεργοι – ΑμΕΑ: 8€

Προπώληση: https://www.more.com/theater/enas-exthros-tou-laou/

Διάρκεια: 70 λεπτά

Πρεμιέρα: 9 Μαΐου

Τελευταία παράσταση: 30 Μαΐου

Τηλέφωνο κρατήσεων: 694 630 8939

 ΡΕΚΤΙΦΙΕ

Διεύθυνση: Λ. Κωνσταντινουπόλεως 119, Αθήνα 104 47

5’ λεπτά από το μετρό του Κεραμεικού

Τηλέφωνο: 698 187 1669

*Το Σάββατο 01/06 και Κυριακή 02/06 η παράσταση θα παιχτεί στο ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου.

 

 


Ακολουθείστε το Koitamagazine.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα καλλιτεχνικά νέα!

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθήστε μας στο instagram



Προηγούμενο άρθροΜυλωνάς Μπιμπίλας Ταραμπάνκο το Μάϊο στο θέατρο Αλκμήνη
Επόμενο άρθροΠαιδιά του Πατρός: Έρχονται στο Θέατρο Μικρό Γκλόρια