Πρόκειται για μια φωτεινή παρουσία στον χώρο της υποκριτικής η οποία σε κάνει να την ξεχωρίσεις αμέσως για την θετική της αύρα, τον ειλικρινή της λόγο και την δυναμικότητα που έχει στο αντικείμενο της δουλειάς της.
Η ταλαντούχα Σοφία Καζαντζιάν με αφορμή την επιτυχημένη πορεία της παράστασης “Στο μυαλό του Φραντς Κάφκα” στο θέατρο Altera Pars και την παράταση της μέχρι τις 8/3 , μιλάει στο Koitamagazine.gr και στον Πάνο Σταματόπουλο για την φετινή θεατρική επιτυχία. για τον παράγοντα άγχος, για την ισορροπία ανάμεσα στην επαγγελματική και προσωπική της ζωή και την συνεργασία της με τον σύζυγο της Μάριο Ιορδάνου αλλά και για το ποιες είναι οι σκέψεις της για την Ελλάδα του σήμερα.
Την φετινή θεατρική σεζόν ο κόσμος σε βρίσκει στο έργο “Στο μυαλό του Φραντς Κάφκα” μαζί με τον Μάριο Ιορδάνου στο Θέατρο Altera Pars. Ποια είναι τα συναισθήματα σου για αυτή την δουλειά;
Kαταρχάς είμαι ενθουσιασμένη που καταπιαστήκαμε με έναν από τους αγαπημένους μου – αν όχι από τους αγαπημένες μου συγγραφείς, τον Φραντς Κάφκα ο οποίος δυστυχώς έχει την ταμπέλα του δύσκολου συγγραφέα. Οι άνθρωποι λοιπόν φοβούνται να προχωρήσουν στην ανάγνωση των έργων του ακριβώς επειδή μέσω των σχολείων και των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, έχουμε λάβει την πληροφορία του δύσκολου συγγραφέα. Λόγω του ότι τίποτα στην ζωή δεν είναι εύκολο, γιατί λοιπόν να μην καταπιαστούμε με τα δύσκολα; H παράσταση μας φέρνει τον Κάφκα πιο κοντά στο κόσμο και δεν είναι απαραίτητο για τον καθένα να έχει κάνει μια ολοκληρωμένη μελέτη πριν δει το έργο. Όταν έρθεις να δεις την παράσταση, νιώθεις πραγματικά ότι έχεις πάρει γνώση και πληροφορία από το σύνολο του έργου του αλλά και από στιγμές της ζωής του οι οποίες δεν έχουν παρουσιαστεί ποτέ στο κοινό. Μέσα από μια έρευνα που κάναμε με τον Μάριο στην Πράγα με διερμηνείς και ανθρώπους που έχουν μελετήσει τον ίδιο, ήρθαμε σε επαφή με το έργο του Φραντς Κάφκα αλλά και με πληροφορίες που είναι μέχρι στιγμής άγνωστες.
Ότι συμβαίνει επί σκηνής, είναι πραγματική ιστορία ειδομένη με τον τρόπο που ο Φραντς Κάφκα αντιμετώπιζε τα έργα του , ως μαύρη κωμωδία. Έχουμε συνηθίσει το έργο του Κάφκα να ανεβαίνει λίγο πιο απαισιόδοξα και πεσιμιστικά με τον ίδιο τον Κάφκα να κατηγοριοποιεί τα έργα του ως κωμωδίες. Ο ίδιος διάβαζε τα έργα του στο στενό του κύκλο και σε μέρη που επισκεφτήκαμε κι εμείς οι ίδιοι και γελούσε με αυτά. Με τον Μάριο είπαμε να πάρουμε αυτό το ρίσκο και να παρουσιάσουμε το έργο του όπως ακριβώς το παρουσίαζε και ο ίδιος, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά σε παγκόσμιο επίπεδο. Είμαστε πραγματικά ενθουσιασμένοι διότι ο κόσμος έχει αγκαλιάσει θερμά τη παράσταση, γελάει, συγκινείται και δείχνει ότι ευχαριστιέται με αυτό που βλέπει. Φέτος απ’ ότι ακούω είναι μια πολύ δύσκολη χρονιά θεατρικά και παρ΄όλα αυτά υπάρχει κόσμος που στηρίζει τέτοιου είδους έργα. Είναι πάρα πολύ ωραίο το να δίνεις μια τέτοια επιλογή στο κόσμο την οποία ο ίδιος όχι μόνο αγκαλιάζει αλλά την επιβραβεύει με ένα πολύ όμορφο τρόπο. Παρατηρήσαμε ότι μέσω της μαύρης κωμωδίας βρήκαμε ένα τρόπο επικοινωνίας με το κοινό ώστε να συναντηθούμε στο πρόσωπο του Φραντς Κάφκα, κάτι που για μένα είναι άκρως συγκινητικό. Η φετινή παράσταση είναι η αγαπημένη μου από όλες τις παραστάσεις που έχω κάνει στη πορεία μου διότι χαρακτηρίζει απόλυτα κι εμένα αλλά και τον Μάριο. Για μένα αυτή η παράσταση είναι ο Μάριος, είναι ένας ρόλος ζωής για τον ίδιο διότι έχει κοινές πεποιθήσεις με αυτά που πρέσβευε ο Κάφκα και γενικά η μαύρη κωμωδία έχει έναν τρόπο πολύ οικείο σε εμάς όπως ακριβώς θέλουμε να βλέπουμε κι εμείς τα πράγματα στη ζωή μας. Αυτό το γνήσιο στυλ της μαύρης κωμωδίας όπως παρουσιάζεται και στο εξωτερικό, είναι το αγαπημένο μας είδος.
Μέχρι και σήμερα έχεις βρεθεί σε αρκετές σημαντικές και απαιτητικές θεατρικές παραγωγές οι οποίες έχουν κερδίσει το στοίχημα. Τι ρόλο παίζει το άγχος στην επαγγελματική σου ζωή ; Πόσο πολύ καταφέρνεις και το μετριάζεις;
To άγχος κάθε φορά είναι δημιουργικό και έτσι δεν το μετριάζω διότι ουσιαστικά δεν είναι άγχος αλλά μια πρεμούρα. Λίγο πριν βγούμε στη σκηνή έχουμε την ίδια λαχτάρα με τον Μάριο να βγούμε να παίξουμε και να εκφραστούμε. Όλη η προσπάθεια γίνεται γι αυτή την μια ώρα και είκοσι λεπτά που βρίσκεσαι πάνω στη σκηνή. Ότι γίνεται πίσω από αυτή από την προετοιμασία της δουλειάς μέχρι τις έρευνες του καθένα, γίνονται γι αυτή την μαγική μιάμιση ώρα που είσαι εκεί πάνω και δίνεις όλο σου το είναι. Είμαστε τυχεροί με τον Μάριο διότι έχουμε την δική μας παραγωγή και κάνουμε αυτό ακριβώς που θέλουμε, κάτι που είναι αρκετά δύσκολο. Όλοι οι ηθοποιοί ξεκινάμε σε μια Δραματική Σχολή γεμάτοι όνειρα και τελικά πολλοί βρίσκονται στη θέση να καταπιάνονται και με πράγματα που μπορεί να μην τους ταιριάζουν απόλυτα. Είμαστε πραγματικά τυχεροί διότι κάνουμε έργα που μας εκφράζουν απόλυτα. Είμαστε δοσμένοι 100% σε αυτό που κάνουμε και καταπιανόμαστε μόνο με θεματικές και συγγραφείς που θαυμάζουμε και πιστεύουμε πολύ, κάτι που δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ ότι θα το υλοποιήσω. Στην Ελλάδα είναι δύσκολο το να μπορείς να ζεις από την τέχνη που αγαπάς. Προσωπικά νιώθω πολύ τυχερή που το έχω καταφέρει.
Πώς μπορείς και βρίσκεις την λεπτή ισορροπία ανάμεσα στην επαγγελματική και προσωπική σου ζωή όταν μάλιστα δουλεύεις επαγγελματικά μαζί με τον άνθρωπο σου;
Νομίζω ότι η ανισορροπία θα ερχόταν αν δεν δουλεύαμε και μαζί στο θέατρο διότι πραγματικά αλληλοσυμπληρωνόμαστε σε όλα τα επίπεδα. Δεν είμαστε απλά δυο ηθοποιοί που δουλεύουν μαζί αλλά ουσιαστικά δημιουργούμε από τα θεμέλια μια παράσταση κι έτσι είμαστε συνδημιουργοί σε αυτό που κάνουμε και αυτό είναι ένα πολύ δυνατό συναίσθημα. Δεν συναντιόμαστε απλά επί σκηνής να εκτελέσουμε δύο ρόλους που έχουν γραφτεί σε άλλο χώρο και χρόνο από άλλους ανθρώπους. Με τον Μάριο δημιουργούμε μαζί την παράσταση από το μηδέν οπότε υπάρχει ένα κοινό όραμα που μας οδηγεί μπροστά. Πιστεύω ότι το πιο σημαντικό σε μια προσωπική σχέση είτε είναι φιλική είτε συντροφική είναι να υπάρχει ένα κοινό όραμα και να βαδίζουν και οι δυο άνθρωποι ως προς αυτό. Με τον Μάριο αυτό το κομμάτι το έχουμε καταφέρει και σε καλλιτεχνικό επίπεδο οπότε είναι το ιδανικό που θα μπορούσε να συμβεί.
Σήμερα ως πολίτης και καλλιτέχνης, ποιες είναι οι σκέψεις σου για την πορεία της χώρας;
Εμείς έχουμε την χαρά να ταξιδεύουμε με τις παραστάσεις μας και στο εξωτερικό καθώς έχουμε τιμηθεί από την Unesco για την ανάδειξη του ελληνικού πολιτισμού στο εξωτερικό και κυρίως από όλους τους ανθρώπους των χωρών που έρχονται να δουν τις παραστάσεις μας, κάτι που για μένα αποτελεί μεγάλη τιμή. Υπάρχει μια τεράστια διαφορά στο τρόπο αντιμετώπισης της τέχνης στο εξωτερικό καθώς τα παιδιά λαμβάνουν μια θεατρική παιδεία ήδη από το σχολείο αλλά και μια ελληνική παιδεία σε πολλές χώρες του πλανήτη. Αυτή η παιδεία πρέπει να ξεκινήσει από το σπίτι και το σχολείο ώστε να μυηθεί το παιδί πραγματικά στη τέχνη. Η Τέχνη όπως λέει ο Νίτσε είναι ο τρόπος για να μπορέσεις να αντέξεις την πραγματικότητα. Όπως λέει ο αγαπημένος μου Κάφκα, είναι μια εκστρατεία για την αλήθεια, μια εκστρατεία που έχει αρχίσει σε πολλές χώρες.
Ήταν συγκλονιστικό ότι στην Ρωσία παρουσιάσαμε την παράσταση μας πριν κάποια χρόνια για τον Νίκο Καζαντζάκη και όταν μας ρωτήσανε με την βοήθεια μιας μεταφράστριας ποιο είναι το επόμενο έργο για το οποίο δουλεύουμε, απαντήσαμε ότι είναι του Διονύσιου Σολωμού. Στο άκουσμα του ονόματος του Διονύσιου Σολωμού, οι Ρώσοι πετάχτηκαν σε σπαστά ελληνικά και άρχισαν να φωνάζουν Λάμπρος Πόρφυρας και Γυναίκα της Ζάκυνθος, κάτι το οποίο ήταν αρκετά συγκλονιστικό. Θα ήθελα στην Ελλάδα να αγαπάμε περισσότερο την τέχνη διότι η τέχνη. είναι που μας κάνει ανθρωπινότερους. Λόγω του ότι διανύουμε πολύ δύσκολους καιρούς και επαγγελματικά μέσα στους οποίους ξεκινήσαμε μαζί με τον Μάριο να ανοίγουμε τον δρόμο μας, θα ήθελα οι νέοι να πιστέψουν ότι μπορούν να ανοίξουν τον δρόμο μόνοι τους. Μπορούν να τα καταφέρουν αρκεί πραγματικά να έχουν ένα σχεδιασμό και να παλεύουν με ένα συγκεκριμένο στόχο και να μην διασκορπίζονται. Όταν θέσεις ένα στόχο και έχεις την θέληση και τα εφόδια, μπορείς να τα καταφέρεις. Είναι πολύ σημαντικό σε αυτή την χώρα, οι νέοι άνθρωποι να μην το βάλουνε κάτω και να μην χάσουν την επαφή που έχουν με τα όνειρα τους. Αν σταματήσεις να ονειρεύεσαι λόγω του ότι οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες είναι δύσκολες, έχει χαθεί η ζωή σου. Η κρίση θα περάσει δεν πρέπει όμως να περάσει μαζί κι η ζωή σου.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
H παράσταση μας συνεχίζει την πορεία της μέχρι τις 8 Μαρτίου στο Αltera Pars. Έχουμε ήδη κάνει κάποια επικοινωνία με πόλεις του εξωτερικού όπως η Πράγα, η Βιέννη αλλά και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις ώστε να παίξουμε την παράσταση μας και θα συνεχίσουμε με περιοδεία και σε μεγάλες πόλεις και νησιά της Ελλάδας. Είμαστε λίγο στα χνάρια του Φραντς Κάφκα. Έχουμε ήδη στα σκαριά και άλλες παραστάσεις αλλά είμαστε τόσο αφοσιωμένοι με αυτή την δουλειά και με το έργο του Φραντς Κάφκα που η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω ούτε κι εγώ αλλά ούτε και ο Μάριος να βγούμε από αυτό. Είμαστε απόλυτα συγκεντρωμένοι σε αυτό το κομμάτι και όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν στην ώρα τους.
