Eίναι νέα, ταλαντούχα και με στοχευμένες επαγγελματικές επιλογές στο χώρο οι οποίες την έχουν εξελίξει σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο.
Η Ανθή Σαββάκη με αφορμή την εκρηκτική πορεία της παράστασης “Όποιος θέλει να χωρίσει… Να σηκώσει το χέρι του” στο Θέατρο Ήβη, μιλάει στο Koitamagazine.gr και στον Πάνο Σταματόπουλο μεταξύ άλλων για την επιτυχία της παράστασης, για την συνεργασία της με τον Γιώργο Καπουτζίδη και τον Γιώργο Κιμούλη, για το τι θεωρεί επιτυχία στη δουλειά της αλλά και για το τι παρακολουθεί στη τηλεόραση.
Την φετινή θεατρική σεζόν ο κόσμος σε απολαμβάνει στο έργο “Όποιος θέλει να χωρίσει… Να σηκώσει το χέρι του” στο Θέατρο Ήβη. Τι έχεις αγαπήσει πιο πολύ σε αυτή την καλλιτεχνική οικογένεια;
Ναι, αυτή τη σεζόν έχω τη χαρά να είμαι μέλος μιας πολύ δεμένης θεατρικής οικογένειας! Ο Γιώργος Καπουτζίδης κατάφερε, αρχικά με την επιλογή των ηθοποιών, αλλά, κυρίως με την διαχείριση των μεταξύ μας σχέσεων, να κρατήσει άψογα τις ισορροπίες και να νιώθουμε όλοι ελεύθεροι και ασφαλείς να δημιουργήσουμε. Την ίδια υποστήριξη, βέβαια, είχαμε και έχουμε και από τις Θεατρικές Σκηνές και τον Πάνο Κατσαρίδη. Αν έπρεπε να διαλέξω ένα πράγμα, λοιπόν, θα ήταν αυτή η ελευθερία έκφρασης που υπάρχει μεταξύ μας, και στα αστεία μας, αλλά – κυρίως – στο κομμάτι της παράστασης. Πολύ συχνά και με μεγάλη άνεση (πράγμα σπάνιο για το χώρο μας) εκφράζουμε διορθώσεις ή υπενθυμίσεις ή συμβουλές ο ένας στον άλλον, έχοντας πάντα το καλό της παράστασης ως πρώτη προτεραιότητα.
Τι κρατάς από την συνεργασία σου με τον Γιώργο Καπουτζίδη;
Τον Γιώργο τον θαύμαζα για τις τηλεοπτικές δουλειές του πολύ πριν τον γνωρίσω. Λένε ότι ο πιο σύντομος δρόμος για να απομυθοποιήσεις κάποιον είναι να τον γνωρίσεις. Με τον Γιώργο έγινε το ακριβώς αντίθετο: όσο πιο κοντά ερχόμαστε, τόσο πιο πολλούς, καινούργιους λόγους βρίσκω για να τον θαυμάζω. Όχι μόνο για την καλλιτεχνική του υπόσταση, αλλά κυρίως για το ποιος είναι, δημόσια και ιδιωτικά. Από τα πολλά που μου έμαθε, λοιπόν, κρατάω κυρίως αυτό: την ανθρωπιά.
Το γεγονός ότι βρίσκεσαι σε μια από τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις της φετινής σεζόν σε μια χρονιά μάλιστα που το θέατρο δεν περνάει και την καλύτερη του φάση σε εμπορικό επίπεδο, σε αγχώνει περισσότερο ή πάντα δίνεις τον καλύτερο σου εαυτό ανεξάρτητα το εμπορικό αποτέλεσμα;
Σίγουρα υπάρχει μεγάλη χαρά για την τεράστια ανταπόκριση που έχει βρει η παράστασή μας από το κοινό. Όμως, νιώθω ότι η ευθύνη απέναντι στην τέχνη σου, στον εαυτό σου και στο κοινό είναι προσωπικό ζήτημα και δεν (πρέπει να) εξαρτάται από την εμπορική επιτυχία. Οπότε, φυσικά και προσπαθώ σε κάθε παράσταση να δίνω όχι απλώς τον καλύτερό μου εαυτό, αλλά να δίνω από αυτό που δεν έχω.
Μέσα στα χρόνια της πορείας σου στο χώρο είχες την ευτυχία να συνεργαστείς με έναν αρκετά καταξιωμένο άνθρωπο του χώρου με πολλά χιλιόμετρα στην υποκριτική όπως είναι ο Γιώργος Κιμούλης. Πόσο σε ωρίμασε και σε εξέλιξε επαγγελματικά αυτή η θεατρική συνάντηση;
Ναι, είχα τη χαρά να συμπρωταγωνιστήσω με τον Γιώργο Κιμούλη στο «Μαυροπούλι» του David Harrower αμέσως μόλις αποφοίτησα από τη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης το 2017. Ο Γιώργος [Κιμούλης], για παράδειγμα, είναι αυτός που με δίδαξε, στην πράξη, πώς είναι να δίνεις από το υστέρημα των δυνάμεων σου στη σκηνή, κάθε νύχτα. Πως αυτό, ουσιαστικά, είναι το ταλέντο: η προσωπική θυσία. Και αυτό ήταν σίγουρα από τα μεγαλύτερα μαθήματα που πήρα κοντά του. Λένε ότι είναι πολύ σημαντικές οι πρώτες συνεργασίες ενός ηθοποιού, γιατί φτιάχνουν «χαρακτήρα». Θεωρώ, λοιπόν, καλλιτεχνική μου «προίκα» το ότι η πρώτη μου – ουσιαστικά – επαγγελματική δουλειά ήταν ένας πρωταγωνιστικός ρόλος – ντουέτο με τον Γιώργο Κιμούλη, τον εξαιρετικό αυτό ηθοποιό και δάσκαλο.
Ποιο είναι το πρώτο μέλημα της Ανθής σήμερα στο χώρο; Τι θεωρείς επιτυχία στη δουλειά σου;
Το κύριο μέλημά μου είναι να μην εφησυχάζω ποτέ. Να μην επαναπαύομαι, να συνεχίζω να διψάω για γνώση και να κυνηγάω προκλήσεις. Και αυτό ακριβώς θεωρώ επιτυχία: το θάρρος να κυνηγάει κανείς τις πιο δύσκολες «πίστες», να βουτάει άφοβα στα βαθιά, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Εγώ, έτσι έχω πορευτεί μέχρι τώρα και μόνο σε καλό μου έχει βγει.
Η τηλεόραση είναι κάτι που βρίσκεται στα άμεσα σχέδια σου; Τι προτιμάς να παρακολουθείς στο γυαλί;
Παγκοσμίως, εδώ και κάποια χρόνια, η τηλεόραση έχει αποδαιμονοποιηθεί και βλέπουμε πια εξαιρετικούς κινηματογραφικούς και θεατρικούς ηθοποιούς σε τηλεοπτικές σειρές, με γερά σενάρια και παραγωγές μεγάλων αξιώσεων. Η Ελλάδα ακολουθεί σιγά σιγά αυτή την συνταγή και μακάρι να έρθει στο δρόμο μου μια τέτοια συνεργασία! Φέτος, δεν έχω πολύ χρόνο για να παρακολουθήσω τηλεόραση, αλλά μου αρέσουν πολύ οι εκπομπές που φιλοξενούν καλλιτέχνες, αθλητές και επιστήμονες. Μαθαίνω πολλά από τις συνεντεύξεις τους.
Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε λίγα χρόνια σε καλλιτεχνικό επίπεδο;
Θα ήθελα να συναντηθώ με διαφορετικά έργα, με διαφορετικά είδη και μέσα, αλλά κυρίως, θα ήθελα γόνιμες συνεργασίες με ανθρώπους παθιασμένους και απαιτητικούς, με όσο το δυνατόν καλύτερες εργασιακές συνθήκες που θα ευνοούν την απερίσπαστη δημιουργικότητα.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι το ότι το «όποιος θέλει να χωρίσει…να σηκώσει το χέρι του» θα συνεχίσει στο θέατρο Ήβη μέχρι και τις 12/4. Βρίσκομαι σε συζητήσεις και για κάποια άλλα πράγματα, αλλά τίποτα ακόμη δεν είναι ανακοινώσιμο.
