Μια ηθοποιός που συνεχώς αναμετριέται με νέες καλλιτεχνικές προκλήσεις και ρόλους, βρισκόμενη σε δουλειές που μιλούν μέσα στη ψυχή της χωρίς να χάσει στιγμή την ποιότητα που την χαρακτηρίζει ως άνθρωπο.
Η Ηρώ Μουκίου μένει σπίτι και μιλάει στο Koitamagazine.gr και στον Πάνο Σταματόπουλο. Η αγαπημένη ηθοποιός αναφέρεται στον εγκλεισμό που βιώνουμε όλοι μας λόγω της επικινδυνότητας του Κορονοϊού ο οποίος μπορεί να συμβάλει θετικά σε μια προσωπική επανεκκίνηση σκεπτόμενοι μόνο το κοινό καλό και όχι το εγώ αλλά και στην επόμενη μέρα, δίνοντας το δικό της μήνυμα αισιοδοξίας.
Την στιγμή που μιλάμε βρισκόμαστε ως χώρα αλλά και ως πολίτες σε μια δύσκολη αλλά και πρωτόγνωρη κατάσταση για όλους μας εν μέσω πανδημίας . Πώς βιώνεις αυτή την κατάσταση; Πόσο αισιόδοξη νιώθεις ως προς την εξέλιξη των γεγονότων στην Ελλάδα αλλά και παγκόσμια;
Την πρωτόγνωρη αυτή κατάσταση, την βιώνω και εγώ, όπως όλοι. Δεν διαφέρουν τα ανθρώπινα συναισθήματα στις παγκόσμιες κρίσεις. Στην αρχή, φόβος, αγωνία μετά μπήκαμε σε ένα στάδιο προσαρμοστικότητας και τώρα περιμένουμε το φως στο τούνελ της πανδημίας. Η αισιοδοξία είναι χαρακτηριστικό του υγιούς ανθρώπου και έτσι η ανθρωπότητα προχωρά. Έχω και γω την πεποίθηση ότι τα μέτρα και οι κόποι μας αποδίδουν. Ατενίζω θετικά τις εξελίξεις εδώ και παγκόσμια και προσβλέπω σε ένα εμβόλιο.
Μένουμε σπίτι και είναι η στιγμή που πρέπει άπαντες να δείξουμε ωριμότητα και υπευθυνότητα για να προστατεύσουμε τόσο τα παιδιά και τους ηλικιωμένους, όσο τους ίδιους τους εαυτούς μας. Πώς περνάς τον ελεύθερο σου χρόνο τις ημέρες αυτές; Ποιο είναι το μήνυμα που θα ήθελες να περάσεις στο κόσμο ώστε η παραμονή τους στο σπίτι να ειναι ευχάριστη και δημιουργική;
Μένουμε σπίτι και κάνουμε όλα όσα δεν κάναμε ποτέ. Ενδοσκόπηση, εγκράτεια, ασκήσεις πνευματικές και ψυχικές. Ερχόμαστε πιο κοντά στα πρωτόγονα ένστικτα – αυτά της αυτοσυντήρησης και επιβίωσης- . Νοιώθω ότι δεν μπορώ να συμβουλεύσω κανέναν με προσωπικά επιχειρήματα. Ο καθένας από μας με κίνητρο την υγεία μας καθώς και των δικών μας, βρίσκει τον δικό του τρόπο να κάνει πιο ευχάριστη και δημιουργική την παραμονή στο σπίτι. Το μέσα μας, θα οδηγήσει τις πράξεις μας στο μέσα.
Το μένουμε Σπίτι ήταν μια εύκολη υπόθεση για σένα; Σε τι έκανε ο εγκλεισμός καλύτερη την Ηρώ ;
Προσωπικά το εκλαμβάνω σα μια ευκαιρία για επανεκκίνηση. Με νέο λογισμικό. Εξελιγμένο που έχει αφαιρέσει τον υλισμό, και έχει εγκαταστήσει την εγκράτεια και την αυτάρκεια. Η συγκατάβαση και η έννοια της κοινοκτημοσύνης ξεκινάνε από το σπίτι, όπου τώρα καλούμαστε όλοι να μοιραστούμε τους χώρους του πολύ περισσότερο από ποτέ. Το μου έγινε μας.
Το επάγγελμα του καλλιτέχνη πλήττεται για ακόμη μια φορά λόγω της αναστολής όλων των καλλιτεχνικών παραγωγών με σκοπό την αποτροπή της εξάπλωσης της νόσου. Πώς βιώνεις αυτή την οικονομική αδράνεια στο επάγγελμα σου ; Αγχώνεσαι για το τι θα συμβεί τους επόμενους μήνες και ποιο θα είναι το επόμενο σου βήμα μέσα σε αυτή την συνθήκη ;
Το επάγγελμά μας πάντα είναι το πρώτο που πλήττεται σε κρίσεις. Αλλά έτσι κι αλλιώς πάντα ήμαστε οι ισχνές αγελάδες. Δεν υπήρξε ποτέ ουσιαστική μέριμνα. Αυτό είναι ένας φαύλος κύκλος. Ο ένας φορέας κατηγορεί τον άλλο. Δυστυχώς τώρα η οικονομική αδράνεια αφορά το 80% του πληθυσμού .
Αγχώνομαι για το τι θα συμβεί το επόμενο διάστημα, γιατί αυτά που εγώ είχα προγραμματίσει δεν θα μπορέσουν να πραγματοποιηθούν επειδή αφορούσαν το προηγούμενο διάστημα. Η δική μας κινητήριος δύναμη είναι το κοινό. Ο κόσμος. Θα ήθελα να απαλλαχθεί γρήγορα ο κόσμος από το άγχος της νόσου και να ξαναμπεί στο θέατρο μόλις αυτό επιτραπεί. Όταν υπάρχει προσέλευση, υπάρχουμε κι εμείς..
Θεωρείς ότι μέσα από την διαδικασία του εγκλεισμού θα αναθεωρήσουμε κάποια πράγματα και ότι θα βγούμε πιο δυνατοί και με καινούργια θέλω και πρέπει την επόμενη μέρα ;
Θεωρώ ότι η επόμενη μέρα θα μας βρει με αλλαγμένες συμπεριφορές. Θα κυριαρχεί η επιφυλακτικότητα για πολύ καιρό. Οι αγκαλιές, οι χειραψίες, οι εκδηλώσεις των συναισθημάτων μας θα έχουν ένα φρένο.
Οι αποστάσεις θα κυριαρχούν στις δουλειές , στις σχέσεις, μέσα στην οικογένεια. Ο κόσμος δεν θα είναι πια όπως παλιά. Το περιβάλλον επίσης είναι κάτι που θα μας απασχολήσει σοβαρά. Τώρα που βλέπουμε με την παύση των ρύπων παγκοσμίως, ότι η φύση αναρρώνει, θα προσπαθήσουμε να περιορίσουμε τις ρυπογόνες ανάγκες μας. Καταλάβαμε πιστεύω ότι μπορούμε και με λιγότερα. Έννοιες όπως αλληλεγγύη και ομοψυχία θα ενταχθούν στο νέο τρόπο ζωής μας.
Τι σου λείπει περισσότερο αυτές τις μέρες; Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνεις μετά την λήξη της καραντίνας;
Έχω την ευλογία να βιώνω την καραντίνα από τις 12 Μαρτίου στην εξοχή, μακριά από την Αθήνα. Δεν είναι το ίδιο. Νοιώθω ότι δε μου λείπει τίποτα , εκτός από την σφιχτή αγκαλιά των δικών μου και τη δουλειά μου. Δεν ξέρω πώς θα το βίωνα στην Αθήνα σε ένα διαμέρισμα. Καταλαβαίνω ότι οι ήρωες είναι οι άνθρωποι που είναι κλεισμένοι σε λίγα τετραγωνικά, χωρίς ίχνος πρασίνου, χωρίς αέρα να ανασάνουν!
Τι θα ήθελες να ευχηθείς για το μέλλον; Πώς φαντάζεσαι την επόμενη μέρα μετά απ’ όλο αυτό;
Θα ήθελα να ευχηθώ, να βγούμε νικητές από την πανδημία, χωρίς άλλες απώλειες! Ιδανικά θα ήθελα ένα μέλλον ευοίωνο, με γελαστούς ανθρώπους.
Η επόμενη μέρα θα είναι μεταβατική. Σαν τα σαλιγκάρια δειλά δειλά θα κάνουμε τα βήματά μας, οδεύοντας σε ένα αβέβαιο αύριο που όμως η Επιστήμη και η Τέχνη χέρι-χέρι θα εργάζονται προς ένα ζητούμενο. Την ευδαιμονία του ανθρώπου….
