Από τους αρκετά προσγειωμένους χαρακτήρες στον χώρο του θεάματος με μοναδικό σεβασμό γι αυτό που κάνει και με μια ιδιαίτερη ευγένεια η οποία σπανίζει στις εποχές που ζούμε.
Μπορεί το κοινό να τον έχει ξεχωρίσει και να τον έχει αγαπήσει θερμά όλα αυτά τα χρόνια μέσα από τον ρόλο του στην επιτυχημένη σειρά “Εκείνες κι εγώ” αλλά και από την θεατρική και κινηματογραφική του διαδρομή αλλά ο ίδιος δεν έχασε στιγμή τον προσανατολισμό και την προσωπικότητα του.
Ο Σωτήρης Σκάντζικας μιλάει στο Koitamagazine.gr για την επιστροφή του στα θεατρικά δρώμενα μέσα από την παράσταση” Καπλάνι της βιτρίνας”, της Άλκης Ζέη, την περίοδο της αποχής του από το καλλιτεχνικό πεδίο αλλά και για το πλήγμα του θεάτρου και των εργαζομένων του από το κύμα του Κορονοϊού. Ακόμη ο ταλαντούχος ηθοποιός αναφέρεται στην αγάπη που έχει λάβει από τον κόσμο μέσα από την τηλεοπτική του παρουσία στο “Εκείνες κι Εγώ”, στο τι ξεχωρίζει στο τηλεοπτικό πεδίο ως τηλεθεατής ενώ αποκαλύπτει ποια άτομα είναι για εκείνον “Τζακ ποτ” στη ζωή του.
Μετά από μια αισθητή αποχή από τα θεατρικά δρώμενα επιστρέφεις στη σκηνή μέσα από το το θρυλικό ”Καπλάνι της βιτρίνας”, της Άλκης Ζέη σε μεταφορά και σκηνοθεσία της Ανδρομάχης Χρυσομάλλη το οποίο θα παρουσιαστεί στις 13/9, στο Βεάκειο Θέατρο του Πειραιά. Ποια είναι τα συναισθήματα σου για αυτή την νέα δουλειά; Τι πρόκειται να δει ο κόσμος από κοντά;
Πρώτον… αισθάνομαι σαν να ξεκινώ από την αρχή! Αν εξαιρέσεις λοιπόν την κούραση, όλα τα άλλα είναι μόνο θετικά. Σαν να ανακαλύπτω τον κόσμο από την αρχή.. Κι αλήθεια, πόσες φορές μας δίνεται μια τέτοια ευκαιρία, να ”συλλαβίζεις” ουσιαστικά τον νέο κόσμο σου! Όσο για το τί θα δει ο κόσμος, το μόνο σίγουρο είναι οτι θα απολαύσει ένα συγκλονιστικό έργο, που βέβαια δεν χρειάζεται να το πω εγώ, ο χρόνος το έχει δείξει! Και μία παράσταση που τουλάχιστον το σέβεται.
Πόσο πολύ σου έλειψε η δουλειά σου και η διαδικασία των προβών για μια νέα παραγωγή; Πώς ήταν για σένα το διάστημα της απουσίας σου από το επάγγελμα;
Νομίζω οτι ήταν η πιο σκληρή απόφαση που έχω πάρει.. Σαν να έκοψα μόνος μου το οξυγόνο μου, ή να το μείωσα τουλάχιστον, για να μην υπερβάλλω. Ήταν κόλαση και τώρα είναι παράδεισος! Μπορείς να το πιστέψεις; Κι όμως, αυτό νιώθω.
Τα χρόνια που απείχα τα αισθάνομαι σαν να μην τα έζησα, πιάνω το νήμα από τότε που έπαιξα για τελευταία φορά. Και τώρα ξαναζώ, αναπνέω ξανά, συνεχίζω από εκεί που το άφησα. Λες που δεν υπολογίζω τα χρόνια που μεσολάβησαν, αυτό να με κάνει και νεώτερο;;;;
Το θέατρο από την εμφάνιση της πανδημίας μέχρι και σήμερα έχει στενέψει κατά πολύ τον τρόπο λειτουργίας του με νέα μέτρα πληρότητας χωρίς να γνωρίζει κανείς τι θα προκύψει την νέα σεζόν υπό τον κίνδυνο του Κορονοϊού. Πώς βιώνεις όλους αυτούς τους μήνες αυτή την κατάσταση και την επιπλέον ανασφάλεια που έχει προστεθεί στο επαγγελματικό κομμάτι ;
Η ανασφάλεια αυτή δεν αφορά μόνο στο θέατρο, αλλά και σε πολλά άλλα επαγγέλματα. Απλά, ας μην κρυβόμαστε, οι ηθοποιοί και οι χορευτές, ήταν πάντα λίγο ”γραφικοί” για την πολιτεία. Δεν νομίζω οτι αντιμετωπίστηκαν ποτέ με την σοβαρότητα και την φροντίδα που τους αρμόζει. Άντε να εξηγήσεις πόσες εσσαεί σπουδές κάνει ένας ηθοποιός, πόση σωματική και κυρίως πνευματική κούραση αντιμετωπίζει, πόσες αντιξοότητες, πόσες φορές τον χρόνο αλλάζει δουλειά, περιβάλλον, τόπο, και αυτό ΑΝ βρει δουλειά.
Η πανδημία είναι ένα καθοριστικό χτύπημα για όλους. Ελπίζω οτι οι ηθοποιοί, είναι φύσει αισιόδοξοι και κυρίως σκληραγωγημένοι και θα το αντιμετωπίσουμε κι αυτό, με όση αξιοπρέπεια μας απομένει…
Την προηγούμενη σεζόν η μυθοπλασία επέστρεψε στις οθόνες μας με τους τηλεθεατές να την επιβραβεύουν με υψηλά νούμερα τηλεθέασης με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις Άγριες Μέλισσες και το Κόκκινο Ποτάμι ενώ φέτος γίνεται μια σοβαρή στήριξη και από την Δημόσια Τηλεόραση με νέες παραγωγές. Έχεις παρακολουθήσει το τηλεοπτικό πεδίο και αν ναι έχεις ξεχωρίσει κάτι συγκεκριμένο; Θα ήθελες να επιστρέψεις σε μια νέα σειρά;
Είμαι φανατικός τηλεορασάκιας, βλέπω τα πάντα, αλλά τα πάντα! Η αλήθεια είναι οτι τα μόνα πράγματα που έχω ζηλέψει και θα… πλήρωνα γιια να παίξω (φυσικά υπερβάλλω), είναι οι σειρές του Καπουτζίδη, τον οποίο θεωρώ ”άγγελο εξ ουρανού” για το τηλεοπτικό τοπίο. Η ”Εθνική Ελλάδος” είναι για εμένα το απόλυτο αριστούργημα! Ζήλεψα επίσης πολύ το ”Σόι”, τι εξαιρετικό καστ, και την ”Μουρμούρα”. Υπάρχουν και άλλες σειρές που είναι εξαιρετικές, όπως η ”Φριτέζα” και άλλα, αλλά μέχρι εκεί. Θεωρώ οτι σε σύγκριση με τηλεοράσεις ανά τον κόσμο, τα πάμε καλά μεν, ΄όχι ”Ελληνικά” δε.
Ο κόσμος μπορεί να μην σε βλέπει τα τελευταία χρόνια σε κάποια νέα παραγωγή στο γυαλί αλλά σε αγαπάει θερμά καθώς μέχρι σήμερα η σειρά “Εκείνες κι εγώ” και ο ρόλος του Πετράκη μπαίνει στα σπίτια του μέσω των επαναλήψεων και του διαδικτύου. Πώς είναι για σένα όταν ακούς κολακευτικά σχόλια για μια δουλειά που μέχρι και σήμερα παραμένει διαχρονική;
Στην συγκεκριμμένη σειρά, η επιτυχία ανήκει στην ίδια τη σειρά. Εμένα απλά με πήρε η μπάλα… Δεν ήταν προσωπική επιτυχία, η τηλεόραση δεν είναι στα νερά μου, τουλάχιστον εκεί. Καλά σχόλια για να είμαι ειλικρινής, ακούω περισσότερα τώρα παρά τότε που πρωτοπαίχτηκε. Όμως χαίρομαι πάντα πολύ, δεν είναι σύνηθες να σε σταματούν στον δρόμο για να σου πουν μια καλή κουβέντα, δεν το έχουν πολλά επαγγέλματα. Τους ευγνωμονώ λοιπόν. Πάντως, για να πω και όλη την αλήθεια, αν με σταματήσουν για να μου πουν καλά λόγια για μια παράσταση που έπαιζα ή μια ταινία μου, μέχρι και μεζονέττα τους αγοράζω!!!!
Τι είναι αυτό που με τα χρόνια συνεχίζει να γοητεύει τον Σωτήρη στο χώρο και στην ίδια την δουλειά;
Οι ηθοποιοί!!! Τους λατρεύω τους ηθοποιούς, είναι εξαιρετική ”πάστα”! Φουλ στα συναισθήματα, καλά και κακά. Θα μπορούσα να ζω μόνο με ηθοποιούς σε όλη μου τη ζωή, δεν βαριέμαι ποτέ! Οι άντρες όταν αρχίσουμε να μιλάμε για τον στρατό, δεν σταματάμε ποτέ! Ε, το ίδιο παθαίνω και με συναδέλφους!
Ποια είναι τα σχέδια για την νέα σεζόν; Έχεις μπει στη διαδικασία των συζητήσεων για κάτι νέο μετά την παράσταση;
Έχω ήδη υπογράψει για την επόμενη δουλειά, αλλά δεν είναι ανακοινώσιμο ακόμη. Ας ελπίσουμε οτι θα είμαστε όλοι καλά, Κορονοϊού θέλοντος και να κάνουμε ξανά την Αθήνα θεατρικό κέντρο του κόσμου!
Τι θα ήθελες να ευχηθείς για το μέλλον;
Να παίζω μέχρι τα βαθιά μου γεράματα, να έχω υγεία, και εγώ και οι άνθρωποι που αγαπώ και να συνεχίσω να έχω τους φίλους που έχω εδώ και χρόνια, που νομίζω οτι είναι και το ”τζακ ποτ” της ζωής μου!
ΒΕΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΤO ΚΑΠΛΑΝΙ ΤΗΣ ΒΙΤΡΙΝΑΣ
της Άλκης Ζέη
σε Θεατρική διασκευή & Σκηνοθεσία
της Ανδρομάχης Χρυσομάλη
ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2020
στις 20:30 μ.μ.
ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
https://www.ticketservices.gr/event/to-kaplani-tis-vitrinas-veakeio/?lang=en
