«Τσιγγάνικο αίμα», μια ξεχασμένη ταινία με ιστορική σημασία. Οι θρυλικές μορφές του θεάτρου μας και της επιθεώρησης, το ανεπανάληπτο δίδυμο, Άννα και Μαρία Καλουτά, παρά τη σημαδιακή παρουσία τους στο θέατρο, δεν πραγματοποίησαν πολλές κινηματογραφικές εμφανίσεις.
Η κινηματογραφική τους συνύπαρξη περιορίζεται σε 5 συνολικά ταινίες, που ξεκίνησε στη δεκαετία του 30, την ιστορική εκείνη εποχή της λεγόμενης ”Αιγυπτιακής” περιόδου του Ελληνικού κινηματογράφου, με τις τρεις ταινίες σε σκηνοθεσία του ονομαστού Αιγύπτιου σκηνοθέτηTogo Mizrahi, «Δόκτωρ Επαμεινώνδας» (1937), «Όταν ο σύζυγος ταξιδεύει» (1938), που σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής, θεωρείται μάλλον η καλύτερη από τις τρεις και «Ο καπετάν Σκορπιός» (1939).
Δυστυχώς σήμερα, οι ταινίες αυτές θεωρούνται χαμένες
Δυστυχώς σήμερα, οι ταινίες αυτές θεωρούνται χαμένες, παρά τους ισχυρισμούς ανθρώπων του κινηματογράφου, ότι τα αρνητικά τους βρίσκονται σε ταινιοθήκες του εξωτερικού, ωστόσο ακόμα τίποτε δεν έχει επιβεβαιωθεί. Οι άλλες δύο ταινίες στις οποίες βλέπουμε τις αδελφές Καλουτά μαζί, είναι η κωμωδία του Βαγγέλη Σειληνού «Και οι 14 ήταν υπέροχοι» (1964), όπου για την ακρίβεια η Άννα Καλουτά κρατά ένα βασικό ρόλο, ενώ η Μαρία κάνει μια σύντομη cameo εμφάνιση και μένει το σχετικά άγνωστο και ξεχασμένο σήμερα, «Τσιγγάνικο αίμα» (1956) του Νίκου Τσιφόρου, που στην ουσία είναι η μοναδική ταινία όπου οι δύο αδερφές συμπρωταγωνιστούν και μας σώζεται σήμερα.
«Τσιγγάνικο αίμα», μια ξεχασμένη ταινία με ιστορική σημασία
Το «Τσιγγάνικο αίμα», βασίστηκε στην ομώνυμη οπερέτα του Μενέλαου Θεοφανίδη, γραμμένη το 1936, που ήταν μάλιστα από τις τελευταίες και ίσως λιγότερο γνωστές του. Αναφέρονταν στον τραγικό έρωτα μιας πλούσιας αστής γυναίκας με έναν τσιγγάνο, που σταδιακά την οδηγεί στην καταστροφή και που στο τέλος εκείνη τον δολοφονεί και η ίδια αυτοκτονεί.
Το 1955 ο Νίκος Τσιφόρος αποφασίζει να τη μεταφέρει στον κινηματογράφο και γράφει το σενάριο. Την παραγωγή ανέλαβε η Ερμής Φιλμ (η ίδια εταιρεία που την ίδια χρονιά έκανε την παραγωγή της ταινίας του Μιχάλη Κακογιάννη «Το κορίτσι με τα μαύρα»), σε συνεργασία με την εταιρεία ”Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης”, που μέχρι τότε αναλάμβανε τη διανομή των ταινιών της Warner Bros και Metro-Goldwyn-Mayer στην Ελλάδα.
Θα είναι η πρώτη φορά που η ”Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης” συμμετέχει στην παραγωγή ελληνικής ταινίας, κάτι που θα συνεχίσει με μεγάλη επιτυχία στη δεκαετία του 60, με πολλές εμπορικές και καλλιτεχνικές επιτυχίες, όπως τα «Κόκκινα φανάρια», «Ο φόβος», «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο», «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια», «Ραντεβού με μιαν άγνωστη» κλπ.
«Τσιγγάνικο αίμα», μια ξεχασμένη ταινία με ιστορική σημασία
Ο Τσιφόρος προτείνει τους δύο πρώτους γυναικείους ρόλους της ταινίας στις αδελφές Καλουτά κι εκείνες δέχονται. Τα γυρίσματα ξεκίνησαν στο τέλος του καλοκαιριού του 1955 στην Κωνστανινούπολη. Πλάι στις αδελφές Καλουτά, ο Μιχάλης Νικολινάκος, ο Γιώργος Καμπανέλλης, η Αλέκα Στρατηγού, η Τιτίκα Γαιτανού, η Λέλα Πατρικίου, ο Γιάννης Σπαρίδης, ο Διονύσης Μήλας και 200 περίπου πραγματικοί τσιγγάνοι σε ρόλους κομπάρσων.
Δυστυχώς τη νύχτα της 6ης προς 7η του Σεπτέμβρη του 1955, ξεσπούν τα Σεπτεμβριανά, το πογκρόμ της τότε κυβέρνησης του Αντνάν Μεντερές, προς την Ελληνική κοινότητα της Κωνσταντινούπολης, όπου λεηλατήθηκαν σπίτια, καταστήματα, σχολεία κλπ. και με απολογισμό 37 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες. Έτσι οι συντελεστές της παραγωγής, αναγκάστηκαν να τα μαζέψουν και να επιστρέψουν στην Αθήνα, όπου και συνεχίστηκαν τα γυρίσματα. Τα πλάνα της ταινίας ωστόσο, είχαν τεράστιες ελλείψεις.
Εκεί ανέλαβε την τεχνική τους επεξεργασία ο Φιλοποίμην Φίνος. Το αποτέλεσμα μάλλον δε δικαίωσε κανέναν από τους συντελεστές. Η ταινία συνάντησε χλιαρή εμπορική υποδοχή στην εποχή της και σύντομα ξεχάστηκε.
«Τσιγγάνικο αίμα», μια ξεχασμένη ταινία με ιστορική σημασία
Το 1994 η αξέχαστη Άννα Καλουτά μου είχε πει σχετικά με το «Τσιγγάνικο αίμα» :
«To «Τσιγγάνικο αίμα» δεν επέτυχε. Ήταν στα γεγονότα της Κωνσταντινουπόλεως. Θυμάμαι μόλις είχαμε γυρίσει από την Αμερική και είχαμε φέρει μια Cervolet μεγάλη. Έτσι πήγαμε στην Κωνσταντινούπολη με το αυτοκίνητο, ο Νικολινάκος, ο Τσιφόρος, ο Καμπανέλλης κι εμείς. Και αρχίσαμε να γυρίζουμε το «Τσιγγάνικο αίμα». Αλλά πέσαμε πάνω στα γεγονότα και τα μαζέψαμε άρον άρον και φύγαμε. Και τελειώσαμε την ταινία στην Αθήνα. Αλλά δεν ήτανε καλογυρισμένη ταινία. Προσπάθησε και ο Φίνος κάτι να διορθώσει, κάτι να κάνει, να βάλει χέρι, για να την ομορφύνει, αλλά δεν ήταν καλοτραβηγμένα πλάνα. Γι αυτό και δεν την έχω δει ποτέ να παίζεται. Κι εκεί κάνω δράμα, δεν είμαι σουμπρέτα».
ΝΚ
Ακολουθείστε το Koitamagazine.gr στο Google news και μάθετε πρώτοι όλα τα καλλιτεχνικά νέα!
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ: Δημήτρης Βέργος: Αυτός είναι ο φονιάς της Γαρυφαλλιάς…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Φολέγανδρος: Ο Κούγιας δικηγόρος της οικογένειας της Γαρυφαλλιάς
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Φολέγανδρος: «Έτσι σκότωσα την Γαρουφαλλιά»
