Άρης Κυπριανού: “Ο πολιτισμός ανέκαθεν προσέφερε συντροφιά στον κόσμο, αφήνοντας κληρονομιά για επόμενες γενιές”
Ο Άρης Κυπριανού με με αφορμή την συμμετοχή του στην ταινία “Army Baby” σε σκηνοθεσία Γιώργου Κορδέλλα, σε μια συνέντευξη εφ’όλης της ύλης στο Koitamagazine.gr και στον Πάνο Σταματόπουλο!
Ο ταλαντούχος ηθοποιός με καταγωγή από την Κύπρο αναφέρεται μεταξύ άλλων στην συμμετοχή του στην ταινία “Amy Baby” δίπλα σε ένα καταξιωμένο καστ ηθοποιών, στην στήριξη που έλαβε από την οικογένεια του όταν τους ανακοίνωσε ότι θα ασχοληθεί με τον καλλιτεχνικό χώρο αλλά και στις κακοποιητικές συμπεριφορές που ήλθαν στο φως της δημοσιότητας τα τελευταία δύο χρόνια και αφορούσαν το καλλιτεχνικό πεδίο αυτής της χώρας. Τέλος ο ίδιος μιλάει για την ενίσχυση της μυθοπλασίας στους δέκτες μας, τις νέες σειρές που έχει ξεχωρίσει στις προτιμήσεις του αλλά και για τα μελλοντικά του σχέδια.
Από τις 22 Δεκεμβρίου η ταινία Army Baby δίνει δυναμικό παρών στις αίθουσες κινηματογράφων της χώρας με ένα εξαιρετικό cast ηθοποιών αλλά και συντελεστών.
Πώς σε βρήκε η πρόταση γι’ αυτή την δουλειά και τι σου κέντρισε το ενδιαφέρον ώστε να πεις το ναι;
Η αλήθεια είναι ότι η πρόταση για την ταινία Army Baby ήρθε σε μία περίοδο της ζωής μου
όπου μια άλλη δουλειά στην οποία θα συμμετείχα, ακυρώθηκε κυριολεκτικά την τελευταία
στιγμή. Μία συμφοιτήτριά μου με πρότεινε στην εταιρία παραγωγής (ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ ΑΕ) , η εταιρία είδε το βιογραφικό μου, πίστεψαν ότι ταίριαζε το φυζίκ μου στο ρόλο για τον οποίο με είχαν υπόψη τους, συναντηθήκαμε και συμφωνήσαμε!
Το «ναι» το είπα χωρίς δεύτερη σκέψη. Κακά τα ψέματα, δεν είναι πολλές οι ευκαιρίες για να συμμετάσχεις σε κινηματογραφική ταινία, οπότε μια τέτοια πρόταση είναι πολύ δελεαστική. Επίσης, ο
σκηνοθέτης Γιώργος Κορδέλας, οι συντελεστές και το σενάριο της ταινίας έπαιξαν προφανώς τεράστιο ρόλο!
Μίλησε μας για την υπόθεση της ταινίας αλλά και για τον ρόλο που υποδύεσαι. Τι
ανατροπές φέρνει το μωρό στην ρουτίνα του στρατοπέδου;
Το “Army Baby” είναι ο ορισμός της feel good, χριστουγεννιάτικης ταινίας! Ένα μωρό έρχεται τις μέρες των Χριστουγέννων στο στρατόπεδο, συστημένο και ο Γιάννης (Ίαν Στρατής) πρέπει ξαφνικά, με τη βοήθεια όλων εμάς, του λόχου, να αναλάβει τα πατρικά του καθήκοντα! Αντιλαμβάνεστε ότι μωρό και στρατός δεν πάνε μαζί, οπότε όλη αυτή η αντίθεση, φέρνει απανωτά κωμικά γεγονότα, αφού το μωρό περνάει μέχρι … και τα σύνορα!
Εγώ στην ταινία ενσαρκώνω το ρόλο του Πικάσο, ο οποίος είναι κάτι σαν η ήρεμη δύναμη
του λόχου. Προσπαθεί να κρατήσει τα προσχήματα, δίνει λύσεις για το πώς θα κρύψουν το
μωρό, ενώ με τα σκίτσα του, προσφέρει άφθονο γέλιο στους υπόλοιπους στρατιώτες!
Έπειτα από μια σημαντική καθίζηση που υπέστη ο καλλιτεχνικός κλάδος λόγω της έξαρσης της πανδημίας, παρατηρούμε τον τελευταίο χρόνο μια σημαντική προσπάθεια στο χώρο του θεάτρου με πολλές παραστάσεις να λαμβάνουν θερμή ανταπόκριση από το κοινό αλλά και την μυθοπλασία στο γυαλί να κρατάει ένα μεγάλο μερίδιο τηλεθέασης
σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Πώς κρίνεις το φετινό καλλιτεχνικό πεδίο;
Στον ελεύθερο σου χρόνο έχεις καταφέρει να ξεχωρίσεις κάποια παραγωγή που να σου
κέντρισε το ενδιαφέρον;
Σαφώς είναι πολύ ενθαρρυντικό και πολύ ελπιδοφόρο ότι μετά από αυτά τα δύο χρόνια, το θεατρικό και τηλεοπτικό πεδίο ανθίζουν. Ο πολιτισμός ανέκαθεν προσέφερε συντροφιά στον κόσμο, αφήνοντας κληρονομιά για επόμενες γενιές. Εξάλλου, σχεδόν όλοι μας, παρέα με τον πολιτισμό περάσαμε τις καραντίνες! Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν, το γεγονός ότι γίνονται ολοένα και περισσότερες δουλειές, προσφέροντας δουλειές στους ανθρώπους του χώρου, αλλά και παρέα σε όποιον το έχει ανάγκη!
Από μικρός, ήμουν μεγάλος τηλεορασάκιας. Την
αγαπώ πολύ την τηλεόραση, και χαίρομαι πάρα πολύ που φαίνεται να επιστρέφει στην παλιά
της αίγλη! Η αλήθεια είναι ότι έχω ελάχιστο ελεύθερο χρόνο, αλλά από το λίγο που έχω δει, εννοείται ότι ξεχωρίζω το “Maestro”, που είναι μεγάλη χαρά για όλους μας το ότι έγινε η πρώτη
ελληνική σειρά που εντάχθηκε στο περιεχόμενο του Netflix, καθώς και τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη. Επίσης, βρήκα πολύ ευχάριστη και πρωτότυπη σειρά «Τα Νούμερα» του Φοίβου Δεληβοριά, ενώ καλλιτεχνικά μ’ αρέσουν πολύ και «Τα Καλύτερά μας Χρόνια»
Από μικρός ακολούθησες αυτό που πραγματικά αγαπάς, έχοντας την αμέριστη στήριξη του οικογενειακού σου περιβάλλοντος, συμμετέχοντας στις θεατρικές δραστηριότητες καθ’ όλη την διάρκεια του σχολείου αλλά και παίρνοντας μέρος σε θεατρικό εργαστήρι . Πόσο σημαντικό ήταν για σένα ότι είχες δίπλα σου τους δικούς σου ανθρώπους, μπαίνοντας σ ένα χώρο που δεν προσέφερε το οικονομικό εχέγγυο της διαβίωσης;
Η αλήθεια είναι ότι στάθηκα πολύ τυχερός που οι γονείς μου στήριξαν απ’ την αρχή αυτή την επιθυμία μου. Όχι ότι τους άφησα επιλογή βέβαια! Νομίζω πως αυτό το επάγγελμα εντέλει δεν το επιλέγεις. Σε επιλέγει. Και αν σε επιλέξει, όσο κι αν θες να του ξεφύγεις, δεν μπορείς! Πιστεύω ακράδαντα πως όταν θες κάτι πολύ, και αν παλέψεις γι’ αυτό, τότε θα τα καταφέρεις. Στο τέλος της ημέρας, καμιά δουλειά δεν σου εγγυάται οικονομική ασφάλεια.
Μπορεί στο δικό μας τομέα τα πράγματα να είναι λίγο πιο δύσκολα, αλλά με σκληρή δουλειά, επιμονή, υπομονή και θέληση, όλα μπορούν να συμβούν. Ακόμη κι αν το κράτος επιλέγει να μην στηρίζει τον πολιτισμό, ο πολιτισμός είναι τόσο δυνατός, που θα συνεχίσει να υπάρχει δυνατός, προσφέροντας πάντα πολύ περισσότερο απ’ όσα εισπράττει.
Τι θα έλεγες σήμερα σε ένα νέο που επιθυμεί να ακολουθήσει το όνειρο του στο χώρο;
Είναι πολύ περίεργο να απαντάω σ’ αυτή την ερώτηση. Θυμάμαι από τότε που ήμουν μικρός, όποτε έδινε συνέντευξη κάποιος ηθοποιός, ήθελα να ακούσω την απάντηση σ’ αυτή την ερώτηση. Σαν να έδινε σε μένα προσωπικά την απάντηση. Δεν ξέρω τι ακριβώς περίμενα να ακούσω. Το μόνο που ξέρω, είναι πως αν είναι πραγματικά το όνειρό σου, αν δεν μπορείς με τίποτα να φανταστείς τον εαυτό σου να κάνει κάτι άλλο, τότε ΟΦΕΙΛΕΙΣ να το κάνεις. Και θα το κάνεις και καλά!
Τα τελευταία δύο χρόνια με την έλευση του κινήματος #metoo και στην χώρα μας βγήκαν στο φως σημαντικές καταγγελίες συναδέλφων σου για περιστατικά βίας και κακοποιητικής συμπεριφοράς στον εργασιακό χώρο ενώ ήδη μετράμε δύο περιπτώσεις συναδέλφων που έχουν λάβει την δικαστική οδό. Ενάμιση χρόνο μετά τι αίσθηση σου άφησε όλη αυτή η κατάσταση; Νιώθεις ότι υπάρχει ένας έλεγχος πλέον στις εργασιακές σχέσεις και ότι οι αποκαλύψεις αυτές έφεραν μια διαφορετική εποχή στο χώρο;
Με χαροποιεί πολύ που επιτέλους άρχισαν να βγαίνουν στο φως κακοποιητικές και τοξικές συμπεριφορές. Χαίρομαι που άνθρωποι βρήκαν το σθένος, τη δύναμη και την κατάλληλη χρονική στιγμή γι’ αυτούς για να βγουν με θάρρος να μιλήσουν και να πουν τι έχουν περάσει, ή τι έχουν δει να συμβαίνει. Μου φαίνεται αδιανόητα τρελό ότι σε μια δουλειά, σε μία τέχνη που έχει να κάνει κατ’ εξοχήν με την ψυχή μας και με το μέσα μας, συνέβαιναν όλα αυτά τα βίαια και απάνθρωπα περιστατικά. Όπως ανήκουστο μου φαίνεται και το να αμφισβητείς ή να ακυρώνεις το θύμα, που μόνο η ψυχή τους ξέρει πόση δύναμη χρειάστηκε για να μπορέσει επιτέλους να μιλήσει.
Θέλω να πιστεύω πως όλα αυτά θα τα αφήσουμε πίσω μας, σαν έναν εφιάλτη, και εύχομαι να μην υπάρξουν άλλα τέτοια περιστατικά.
Σήμερα χωράει στη ζωή σου ένα καλλιτεχνικό όνειρο που θα ήθελες να πραγματοποιήσεις τα επόμενα χρόνια;
Έχω σαν μότο στη ζωή μου να μην σταματάω ποτέ να ονειρεύομαι. Πιστεύω πως τα όνειρα πρέπει να τα κάνουμε στόχους, τους στόχους σχέδια, και τα σχέδια πραγματικότητα. Οπότε ναι, πάντοτε χωράνε τα όνειρα στη ζωή μου!
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Αυτή τη σεζόν δουλεύω στην πατρίδα μου, την Κύπρο. Είμαι στην παιδική παράσταση «Το Κόκκινο Φόρεμα της Σαβέλ» της θεατρικής ομάδας ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ, με την οποία ταξιδεύουμε τα πρωινά σε σχολεία της Κύπρου. Επίσης ασχολούμαι ενεργά με τις μεταγλωττίσεις, ως ηθοποιός, μεταφραστής και σκηνοθέτης, ενώ ξεκινάω πρόβες για το μιούζικαλ «Η Πεντάμορφη και το Τέρας», σε σκηνοθεσία Νεοκλή Νεοκλέους, μουσική Χριστίνας Αργύρη και χορογραφίες Αντιγόνης Τασουρή, όπου έχω την υπέρτατη χαρά να ενσαρκώνω το ρόλο του Γκαστόν. Τέλος, υπάρχουν κάποιες συζητήσεις με Ελλάδα, για την επόμενη σεζόν, χωρίς ωστόσο να είναι κάτι σε τελικό στάδιο για να μπορέσω να το ανακοινώσω. Είπαμε όμως, όσο ονειρεύεσαι, πάντοτε υπάρχουν σχέδια!
Διαβάστε ακόμα:
- Σπάνιες Φωτογραφίες: Η Αλίκη εκπληρώνει το τάμα της στη Ναυπακτία
- Τζένη-Τζένη πού γυρίστηκε: Η «σπηλιά της Νεράιδας και το σπίτι του Κασσανδρή
- Δείτε 14 διάσημους μπαμπάδες μαζί με τους γιους τους
- Η Βουγιουκλάκη, ο Παπαμιχαήλ και η Καρέζη ως φοιτητές της Δραματικής Σχολής μέσα από τα μάτια των καθηγητών τους
- Γνωρίζεις πόσο χρονών είναι η ηθοποιός Ρένια Λουϊζίδου
Περισσότερα σχετικά άρθρα:
- Αναμνήσεις: Επίσκεψη στο σπίτι του Δάκη
- Αναμνήσεις: Επίσκεψη στο σπίτι του Διονύση Παπαγιαννόπουλου
- Επίσκεψη στο αρχοντικό του Ανδρέα Ντούζου!
- Επίσκεψη στο σπίτι του Νίκου Γαλανού
- Επίσκεψη στο σπίτι της Νόρας Βαλσάμη!
- Σπάνιες Φωτογραφίες: Δείτε την Αλίκη με υπέροχη τουαλέτα στο διαμέρισμα της μαζί με τον Δημήτρη
- Επίσκεψη στο σπίτι της Τζένης Καρέζη!
